Οι σταρ μας ανοίγουν το σπίτι τους

Ούτε ένα βιβλίο ρε φίλε!!! Βιβλιοθήκη ένα χιλιόμετρο και ούτε ένα βιβλίο, ούτε έναν οικογενειακό γιατρό, μια Παραδείση, τίποτα. Ποτήρια, ποτηράκια, αλκοολάκια, σεμεδάκια, σκατουλάκια και εκείνη η απαίσια σιδερένια κανάτα πανταχού παρούσα.
Μα δεν είναι βιβλιοθήκη βρε gordon. Είναι σκρίνιο, το έπιπλο-τοίχος που φιλοξενεί την "προίκα" της νύφης. Όπου προίκα βάλε τα καλά σερβίτσια, τους δίσκους σερβιρίσματος, καμιά εκατοστή μπιμπελό και την κάβα. Ήταν πολύ της μόδας τότε να εκτίθενται όλα αυτά στα μάτια των (κουτσομπόληδων) επισκεπτών. Έδειχνες ποιος είσαι. Κι εμένα μου έμεινε το σκρίνιο του πρώην ενοικιαστή, ευτυχώς πιο μίνιμαλ σε όψη, αλλά του έβγαλα τα τζαμένια φύλλα των ντουλαπιών του και τώρα όντως φιλοξενεί καμιά τριακοσαριά βιβλία.
 
Αυτή η ήταν η Μπίλη Κατσιποδαράκη;
Μόνο το πάτωμα είναι ωραίο. Γαμάτο. Αλλά να το ξύνει με απλή ηλεκτρική σκούπα; Πόνεσε η ψυχή μου.
 
Πράγματι υπέροχο το πάτωμα αλλά πιο πολύ ζήλεψα το πικάπ (και το λυπήθηκα κιόλας γιατί το έχει βάλει και κάθεται σε λάθος έπιπλο).
 
Τραγικό παπούτσι. Φυσικά το έχω βάλει κι εγώ σε μια κρίση μαύρου πυρετού που λέει κι ο ποιητής
Πώς κατάφερες να το περπατήσεις, παιδί μου τέτοιο παπούτσι; Ηρωίδα είσαι!
Από την άλλη εγώ χαζεύω το παπούτσι της Μιμής με τα stripes στη μεσαία δεξιά εικόνα. Πολύ μου αρέσει! Αλλά αυτή είναι πάντα σικάτη. Επίσης χαζεύω και όλα τα κραγιόν Dior και Chanel που έχει πάνω στο μάρμαρο του μπάνιου. Λάθος θέση βέβαια να βρίσκονται κάτω από λάμπες και ζέστη αλλά δε βαριέσαι, έχει τον τρόπο της αυτή. Θα πάρει άλλα.
Για τη διακόσμηση του σπιτιού δεν πρόσεξα. Μάλλον καλή θα είναι. Πώς είπατε; ότι αυτό είναι το θέμα του thread; Sorry βρε παιδιά, έχω κι εγώ τα κολλήματά μου.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Για τη διακόσμηση του σπιτιού δεν πρόσεξα.
Εγώ πρόσεξα μόνο τα λουτρινα στο μπάνιο και δε μπορώ να διαχειριστώ αυτήν την πληροφορία.
Πρόσεξα κ το ριχταρι στο τραπεζακι που σουρνεται.
Κάτι τέτοια προσέχω εγώ

Πώς κατάφερες να το περπατήσεις, παιδί μου τέτοιο παπούτσι; Ηρωίδα είσαι!
Μάρω Μάρω μια φορά είν τα νιάτα:)
 
Εγώ που αρχικά νόμισα ότι το μπάνιο είναι η κουζίνα;
Ό,τι και να λέμε, το σπίτι της Ντενίση είναι ωραίο, μ'αρέσει. Δεν ξέρω αν έφερε επαγγελματία πάντως και μόνο που δεν είναι ινσταγραμικό είναι ωραίο. Κλασικό, ισορροπημένο κι ας θέλουν κάποιες λεπτομέρειες συμμάζεμα. (φερ'επείν, τι απαίσιο κάδρο αυτό πάνω από το κρεβάτι! Κι εκείνα τα άθλια ξερόκλαδα στο σαλόνι; Δρόμο! Τα δε αρκούδια στο μπάνιο και όχι κουζίνα; Ήμαρτον Θε μου!!!)
Τα ρούχα της τα βαριέμαι. Το αντίθετο από το σπίτι της.
 
Αυτο με τα παιδικα παραμυθια να το προσεξει η Μιμη γιατι σε λιγο τη βλεπω να κανει εγγραφη στο νηπιαγωγειο.
 
Τελευταία επεξεργασία:
(1) Πώς κατάφερες να το περπατήσεις, παιδί μου τέτοιο παπούτσι; Ηρωίδα είσαι!
(2) Επίσης χαζεύω και όλα τα κραγιόν Dior και Chanel που έχει πάνω στο μάρμαρο του μπάνιου.
(1) Μα με τόσο βαρύ παπούτσι και χοντρή σόλα και τακούνι το κέντρο βάρους είναι χαμηλά και φέρνει ευστάθεια. Σαν τα τσιμεντένια παπούτσια της Μαφίας.

(2) Εγώ τρόμαξα να βρω πού είναι τα κραγιόν (αφού πρώτα διάβασα το ποστ σου και πληροφορήθηκα την ύπαρξή τους) κι εσύ ξέρεις και τη μάρκα τους? Αυτό δεν είναι μάτι, τηλεσκόπιο της ΝΑΣΑ είναι. Ημερομηνία λήξης μπόρεσες να διαβάσεις?

(1) (φερ'επείν, τι απαίσιο κάδρο αυτό πάνω από το κρεβάτι
(2) Τα δε αρκούδια στο μπάνιο και όχι κουζίνα; Ήμαρτον Θε μου!!!)
(1) Ε, τι ήθελες να βάλει, το "L' origin du monde" του Courbet? Θα το έκοβε η λογοκρισία
(2) Παρντόν? Στην κουζίνα θα ταίριαζαν δηλαδή?

Ξεχαστήκατε όλοι σας και δεν προσέξατε το σημαντικότερο: Εκατέρωθεν του κρεββατιού υπάρχουν τραπεζάκια με φωτιστικά, τηλέφωνο, φωτό, ανθοδοχείο. Κομοδίνο ούτε για δείγμα. Κι όμως η λεζάντα μας παραμυθιάζει μιλώντας για επικομοδίνεια βιβλία.

Επίσης: Ωραίο το γραφέιο με τα αλφαδιασμένα δεμένα βιβλία να γεμίζουν την επιφάνειά του, αλλά χώρο για να γράψει πού βρίσκει? Αυτή είναι η κατ'εξοχήν χρήση ενός γραφείου.

Χρειάζεται και λίγο μάθημα βιολογίας. Εκτός αν έκανε παιδιά με κλωνοποίηση σαν την Ντόλλυ το πρόβατο.
 
(1) Ε, τι ήθελες να βάλει, το "L' origin du monde" του Courbet? Θα το έκοβε η λογοκρισία.
Μπράβο Ελέφαντα... Ξέρεις και από τέχνη και μάλιστα ρεαλιστική.
Η Ντενίση στη δεκαετία του 90 ήταν από τους πρώτους που υιοθετήσαν και μίλησε τόσο ανοιχτά για το ζήτημα και πως βίωσε τη μητρότητα χωρίς να γεννήσει. Γι αυτό και μιλάει περί DNA.
 
Πίσω
Μπλουζα