Ατάκα κι επί τόπου
Μη, μωρό μου, μη!
Μη, μωρό μου, μην παραπονιέσαι.
Ο τύπος που μου μίλαγε
τα ρούχα του δε φύλαγε.
Του τα ’πα, του τα ’πα,
του τα ’πα του ανθρώπου,
ατάκα, ατάκα,
ατάκα κι επί τόπου:
“Δε θα μπορέσω, κύριε
και τύπε μου μυστήριε.”
Του τα ’πα, του τα ’πα,
του τα ’πα του ανθρώπου...