Αποτελέσματα αναζήτησης

Τώρα θα μου πείτε.... μπαίνω στα χωράφια άλλων ή ακόμα και... τι θυμήθηκες μετά από μισό αιώνα; Θέλω να συμπληρώσω, σαν έκθεμα τουλάχιστον γιατί η original οθόνη έχει καεί, έναν IBM PS/2 30 (30/286). Το μηχάνημα δουλεύει αλλά χρειάζεται ένα floppy 1.44 αλλά με τροφοδοσία ρεύματος στην...

Κυρίες και κύριοι.... Μετά από χίλια παρακάλια μετακόμισε από το σπίτι του γείτονα στο δικό μου σπίτι. Είναι ένα Βlaupunkt Arizona 58. Το συγκεκριμένο είναι type 4421 και είναι του 1958. Φέρει ένα πικάπ Rex Type A4. Το μηχάνημα πονάει παντού και με περιμένει τρελή δουλειά. Όταν ήρθε σπίτι μου...

Καλοκαίρι του 1988 και κλασικά, όπως όλα τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων, διακοπές στη Ζάκυνθο.  Και ξαφνικά μια μέρα στο ραδιόφωνο... 'Ηταν πραγματικά ένα μαγευτικό καλοκαίρι. Δεν κατάφερα ποτέ να βρω πολλά στοιχεία για το ραδιόφωνο, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι είχαν ένα καλό...

Επειδή ότι θυμάμαι χαίρομαι, πάνω σε ρετροκουβέντα σήμερα με φίλους θυμήθηκα έναν τίτλο "Ο κύριος έτσι και έτσι".  Δεν θυμάμαι σε πιο κανάλι έπαιξε και πια χρονιά, αλλά θυμήθηκα ότι είχε προηγηθεί τρέιλερ και πως είχε ένα σπαστικό τραγουδάκι που έλεγε: ' "Ψάχνουμε να βρούμε έναν κύριο έτσι και...

Πρώτο θέμα μετά από πολύ καιρό οπότε, επιτρέψτε μου τυχόν λάθη!!!  Η πόλη στην οποία μένω, η Αμαλιάδα, έχει μια ιδιαίτερη και μεγάλη ραδιοφωνική ιστορία. Την ίδρυση του πρώτου μεγάλου ραδιοφωνικού σταθμού στην Ελληνική επικράτεια, στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Ιδρυτής της, ο μετέπειτα...

Τώρα θα μου πείτε, τι δουλειά έχω εγώ εδώ με αυτές τις απορίες…. Έλα ντε; Εγώ playmobilas είμαι, πόσο μάλλον να ασχολούμαι σε αυτή την ηλικία με κούκλες… Γενέθλια λοιπόν σήμερα και έτσι επισκέφτηκα το αγαπημένο μου παιχνιδάδικο στην πόλη μου, το οποίο έχει μια αγαπημένη φίλη και παλιά...

Επειδή αναφερθήκαμε στον Νίκο Μαστοράκη και στην Ελληνική ποπ της δεκαετίας του 1960, βρήκα την ευκαιρία να σας δείξω κάτι από τα.... my precious...... Απολαύστε το.... I walking the street with a dream in my heart... Ένας στίχος τον οποίο πολλές φορές φέρνω στο μυαλό μου όταν περπατάω μόνος!

Well, this song is the reason i adore until today Italian music. I need your help to find this film. Any idea?

TAKEO WATANABE 1933-1989 Για τις περισσότερες και τους περισσότερους από εσάς, οι δημιουργοί της αγαπημένης μας σειράς είναι η Kyoko Mizuki και η Yumiko Igarashi. Για μένα όμως, υπάρχει και ένας τρίτος. Ο πρόωρα χαμένος Takeo Watanabe, ο οποίες γέμισε τις αναμνήσεις μου με τους...

Το απέκτησα πρόσφατα με τη μορφή δώρου από ένα φίλο που το το ζήτησα "ευγενικά". Δεν θα πω τίποτα άλλο, ακολουθούν φωτό (υπόσχομαι κάποια στιγμή καλύτερες)....

Τριάντα χρόνια ζωής και συνολικά 1218 τεύχη γνώρισε το περιοδικό Μικρός Καουμπόϋ. Εδώ και αρκετά χρόνια προσπαθώ να συγκεντρώσω όσα περισσότερα τεύχη μπορώ, ενώ έχω ξεκινήσει και μια καταγραφή, ψάχνοντας όλους τους τίτλους. Για την ώρα σχεδόν ολοκληρωμένο, λείπουν κάποιοι τίτλοι, είναι από το...

Την γνώρισα πριν μερικά χρονάκια, σε ένα τηλεοπτικό πλατό, τότε που ονειρευόμουν ακόμα ότι θα γίνω μεγάλος δημοσιογράφος και ότι θα άλλαζα τον κόσμο με την δουλειά μου. Καθόταν στην μπροστινή σειρά, στον αναπηρικό της καροτσάκι δίπλα στην επίσης μεγάλη Λάουρα, την τσιγγάνα στο "Λατέρνα, Φτώχια...

Σας λέει τίποτα ο τίτλος; Μόνο αυτό θυμάμαι. Νομίζω ότι ήταν στα τέλη της δεκαετίας του 80 όταν προβλήθηκε αυτή η μίνι σειρά (μπορεί να ήταν και δύο επεισόδια) με (απ΄ότι θυμάμαι) μια ομάδα ορειβατών που προσπαθούν να κατακτύσουν μία χιονισμένη βουνοκορφή (Ιμαλάϊα; Κιλιμάντζαρο ;) . Αν σας...

Άλλο ένα μεγάλο «θύμα» της οικονομικής κρίσης στους «ρυθμούς» της οποίας «χορεύει» όλη η Ευρώπη και όχι μόνο φυσικά, είναι και ένας «χώρος» που στα παιδικά μας μάτια φάνταζε ως…. «παράδεισος» διασκέδασης αλλά και γνώσης! Ο λόγος φυσικά για τα… «περίπτερα»! Στατιστικά, στην επαρχία τουλάχιστον...

Δεν το ήξερα ότι υπήρχαν, το είδα τυχαία στο e-bay χθες το βράδυ. Πανάκριβα βέβαια αλλά το κουτάκι φαινόταν πανέμορφο. Έψαξα και εγώ στο δικό μου κουτί με τα reels (πως λέγονται Ελληνικά δεν έχω ιδέα) μην έχω κατά τύχη κανένα και δεν το ξέρω, αλλά μόνο Disney είναι τα δικά μου... κλαψ...

Καλά ρε παιδιά, κάναν "Νότιο" δεν έχουμε εδώ μέσα; Από Πάτρα και κάτω δηλαδή για να κανονίσουμε και εμείς καμιά ρετροσυνάντηση εδώ; Κάθε φορά που βλέπω τις υπόλοιπες ποσταρισμένες ζηλεύω γιατί δεν μπορώ να ανέβω σε καμία λόγω δουλειάς. Άντε ρε παιδιά να οργανώσουμε λιγάκι τοπικό παράρτημα...

Ήταν βράδυ και η ΕΤ-2 νομίζω προέβαλε μια ταινία. Η κεντρική ηρωίδα ήταν ένα κοριτσάκι που είχε (αν θυμάμαι καλά) ένα ζωάκι το οποίο πέθανε. Το έθαψε και αποφάσισε να φτιάξει ένα χώρο που έθαβε ζωάκια. Μάλιστα (αν θυμάμαι πάντα καλά) έκλεβε σταυρούς από τα κοιμητήρια των ανθρώπων για να τους...

(Δεν ξέρω αν το έχουμε αναφέρει πουθενά αλλού. Αν ναι, συγγνώμη) Μουντή ανάμνηση. Δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα παρά μόνο το ότι λυπόμουν το κακόμοιρο το παιδάκι που πέρναγε πάρα πολύ δύσκολες στιγμές. Έχει κανείς πληροφορίες;

Ποιος δεν έχει κλάψει σε χυλόπιτα με το It must have been love; Ποιος δεν έχει καμακιάσει την απέναντι κοπέλα στο μπαρ με το Dangerous; Σε ποιό πάρτι δεν είχε ακουστεί το Look, το Joyride και το How do you do; Ποιος πέρασε την εφηβεία του χωρίς να ακούσει ξαπλωμένος στο κρεβάτι κοιτάζοντας...

Ήταν ένας πραγματικός εφιάλτης να πας στο δημοτικό φρεσκοκουρεμένος ή με καινούργια παπούτσια γιατί μας περίμενε... το φατούρο! Καρπαζιές μέχρι να σε πιάσει ζαλάδα όταν ήσουν κουρεμένος και όλοι μαζί να σου πατάνε τα καινούργια παπούτσια για μεγειά... Πάλι καλά που δεν είχε ανακαλυφθεί κάτι...