Λούνα Παρκ !

candy

RetroNuts!
Joined
25 Ιουν 2006
Μηνύματα
1.578
Αντιδράσεις
82
Παρατήρησα ότι στο GRΜ δεν έχει γίνει πουθενά μνεία στα Λούνα Πάρκ της εποχής εκείνης.Σήμα κατατεθέν για τα παιδιά των 80's που ουσιαστικά ενηλικιώθηκαν μέσα σε αυτά.

Όταν ήμασταν πιο μικρά,κάθε Κυριακή πρωί ο παππούς μας έπαιρνε από το χεράκι και μας πήγαινε στο Λούνα Πάρκ στη Σαλαμίνα,εκεί που τώρα στεγάζεται το Μέγαρο Μουσικής της Θεσσαλονίκης (τώρα έχει μεταφερθεί στην περιοχή της Θέρμης).Χαρακτηριστική η μεγάλη ρόδα με τα φωτάκια,που γυρνούσε και που μπορούσες να δεις όλη τη Θεσσαλονίκη από ψηλά (φώτο 2).

Ο ψαράς με τα καλαμάκια όπου έπιανες τα μεταλλικά ψαράκια με το αγκίστρι και κέρδιζες διάφορα δωράκια μικρής αξίας.Εκεί θυμάμαι είχα κερδίσει το πρώτο μου πλαστικό βατραχάκι,από εκείνα που έκαναν κλικι κλικι όταν πατούσες ένα μεταλλικό έλασμα.Ο ίδιος ψαράς βρίσκεται ακόμα και σήμερα και πριν από δύο χρόνια πήγα και κέρδισα μια πλαστική μπαλίτσα (είπαμε,αρνούμαι να μεγαλώσω :D ).

Επόμενη στάση στα ηλεκτρονικά οχήματα που είτε έβαζες νόμισμα και κουνιόντουσαν βγάζοντας ήχο,είτε ήταν πολλά μαζεμένα σε έναν τροχό που γύριζε και επέλεγες όποιο ήθελες βάζοντας μάρκες.Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν πολλά από τα οχήματα που συναντάς ακόμα και σήμερα σε μερικά περίπτερα.Αγαπημένο ήταν το αλογάκι που είχε μπροστά μια βιτρίνα και πυροβολούσες Ινδιάνους.Άλλο αγαπημένο ήταν το ελικόπτερο που είχε καμπίνα και που ανέβαινε (ιδιαίτερα πωρωτικό για τότε).

Τα μηχανάκια ήταν το παιχνίδι που μας ξετρέλανε γιατί μπορούσες να αναπτύξεις ταχύτητα,καθώς τα συγκρουόμενα ήταν απαγορευμένο παιχνίδι για εμάς τότε.Τα μηχανάκια αυτά λοιπόν,λειτουργούσαν με ηλεκτρισμό και η διαδρομή ήταν πολύ μικρή κάτι σαν παιδικό καρτ.

Άλλο ένα αγαπημένο παιχνίδι της εποχής τα ιπτάμενα διαστημόπλοια (φώτο 1).Λειτουργούσαν με μάρκες,έμπαινες μέσα και με την βοήθεια ενός μοχλού σε ανέβαζαν ψηλά,περιστέφονταν και είχαν και ένα στόχαστρο μπροστά για να πυροβολείς τους γύρω σου.Η παιδική κάμπια τρενάκι που έκανε βολτίτσες,οι βαρκούλες που τραβούσες το σκοινί και έκανες κούνια,οι κρίκοι.

Αργότερα αρχίσαμε να ανεβαίνουμε και στα παιχνίδια για μεγάλους.Η μπαλαρίνα,το ταψί,τα συγκρουόμενα,το τρενάκι του τρόμου,οι ιπτάμενες κούνιες με τις μεγάλες αλυσίδες,η σκοποβολή,ο ιππόδρομος.Υπήρχε βέβαια και ο χώρος που στεγάζονταν ξεχωριστά τα arcades,τα φλιπεράκια,τα επιτραπέζια ποδοσφαιράκια και όλων των ειδών τα καλούδια...

Στη συνέχεια ενσωματώθηκαν και παιχνίδια για πιο απαιτητικούς πελάτες όπως το σφυρί,το τρελό τρενάκι (roller coaster) και άλλες παραλλαγές τους.

Ακόμα και σήμερα το Λούνα Πάρκ αποτελεί μια όαση ψυχαγωγίας για μικρούς και μεγάλους,αν και νομίζω πως εκεί δεν υπάρχουν ηλικίες...Εσείς τι θυμάστε από τότε;:rolleyes:

luna0018.jpg
luna0001.jpg
luna0020.jpg


Οι φωτογραφίες είναι από τη συλλογή "Λούνα Πάρκ 1984" του Νίκου Δήμου.
 
Υπέροχο thread Candy!!! +100 Points rewards..


Νομίζω πως τα είπες όλα..δεν άφησες και τίποτα..αλλά σαν αγόρι θυμάμαι το καλύτερο μέρος όλου του λούνα παρκ.Τα retro ηλεκτρονικά!!!Θυμάμαι ένα παππού στα ψιλά και ηλεκτρονικά όπως το Froggy,Packman,Dig dog,Moon cresta ένα πολύ μεθυστικό παιχνίδι με ένα τσίρκο(δεν θυμάμαι την ονομασία είναι πολύ γνωστό)και ασφαλώς τα τραπέζια με τον πλαστικό δίσκο και τις ρακέτες...Θυμάμαι θυμάμαι θυμάμαι...θα τιλτάρω στο τέλος.Δεν κάνω τίποτα άλλο κάθε μέρα από το να θυμάμαι...δεν έμεινε τίποτα καλύτερο μόνο οι παιδικές μας αναμνήσεις...
 
Candy μου τι να σου πω.. :icon_cry:

το αλογακι με τους ινδιανους ηταν τρελη πωρωση, κ οντως το διαστημπλοιο ηταν το πιο εφετζιδικο μια κ το χειριζοσουνα μονος σου..

θυμαμαι ο αδερφος μου φοβοτανε να το παει μεχρι πανω κ τον κοροιδευα..:rolleyes:

προσωπικα θυμαμαι με πολυ αγαπη το λουνα παρκ της Δραμας οπου περνουσαμε τα καλοκαιρια μας, παρα του Φαληρου εδω στην Αθηνα..

αυτο που λειπει πολυ, ειναι οι ιταλοφωνοι (?) χειριστες των μηχανηματων, που μιλαγανε σπαστα ελληνικα απο το μικροφωνο, ταυτοχρονα με μουσικη του στυλ Αντριανο Τζελεντανο (ετσι δεν τον λεγανε?)..

η ξαδερφη μου, 2 χρονια μεγαλυτερη απο μενα, κ σαφως πιο πονηρεμενη, εκανε τα γλυκα ματια την ωρα που εγω οδηγουσα σε φρενιτη το συγκρουομενο, κ ετσι κερδιζαμε κουρσες (θυμαστε την αγωνια μετα την ληξη του χρονου, για να ακουσουμε το νουμερο μας ως το τυχερο?)

πολλα..πολλα.. τι να πρωτοπω.. οι μυρωδιες, οι ηχοι, τα πολυχρωμα φωτα παντου, ειναι ολα αποτυπωμενα βαθια στις παιδικες μας αναμνησεις..
 
akmakas είπε:
ηλεκτρονικά όπως το Froggy,Packman,Dig dog,Moon cresta ένα πολύ μεθυστικό παιχνίδι με ένα τσίρκο(δεν θυμάμαι την ονομασία είναι πολύ γνωστό)
Μηπως ήταν το Circus Charlie; Ο geoanas θα ξέρει σίγουρα, δεν υπάρχει περίπτωση αρκεί να απαντήσει :D

Εγώ θυμάμαι που καθόμουν δίπλα στα ηχεία της μπαλαρίνας και άκουγα τη γνωστή γερμανιδούλα να στριγγλίζει "I'll never beeeee, Maria Magdalena", εν έτει 1984. Επίσης θυμάμαι το μύλο που όταν σταματούσε για να πάρει πελάτες και τύχαινε να ήσουν στο ψηλότερο σημείο, μπορούσες να δεις όλη τη Χαλκίδα μέχρι και τη γέφυρα του Ευρίπου (δεν υπήρχε η Υψηλή τότε). Υστερα έναν τύπο που ερχόταν κάθε χρόνο και έφτιαχνε ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ σουβλάκια, και τα συγκρουόμενα που μπαίναμε μαζί με τον πατέρα μου. Αχχχ ρε Καντι, ωραίες και ανεπιστρεπτί εποχές.
 
Θυμάμαι.....θυμάμαι χαρά! Αμέτρητη χαρά!
 
Εγώ αν και ήμουν πολύ μικρός τότε, ανέβαινα μόνο στα παιχνίδια που ήταν για μικρά παιδάκια,όπως το τρενάκι, τις βαρκούλες άντε και στον μήλο.

Εμάς στα Τρίκαλα, το πανηγύρι ερχόταν (και ακόμα έρχεται) μια φορά τον χρόνο (η γνωστή εμποροπανήγυρη), ένα πολύ σπουδαίο γεγονός επειδή ο κόσμος αγόραζε φτηνά πράγματα,και επειδή ερχόταν όταν άνοιγαν τα σχολεία, όλοι αγόραζαν απο εκεί τα σχολικά. Βλέπετε τότε δεν υπήρχαν τα κινέζικα καταστήματα και σούπερ μάρκετ στιλ LIDL ....

Φυσικά εμείς τα παιδιά ανυπομονούσαμε για αυτό το γεγονός, για να φάμε μαλλί της γριάς, ποπ-κόρν, και να ανεβούμε στα παιχνίδια.

Για εμένα είναι πολύ χαρακτηριστική η μυρωδία απο τα λουκάνικα που ψήναν , και κάθε φορά που την μυρίζω θυμάμαι αυτό το retro πανηγύρι.

Δυστυχώς το πανηγύρι τώρα έχει χάσει τον παλιό του εαυτό (έβαλε και το χεράκι του ο Δήμαρχος και ο πρόεδρος του εμπορικού συλλόγου...) και είναι ένα ακόμα μέρος που μαζεύονται οι Κινέζοι και λοιποί πλανόδιοι που πουλάν τις γνωστές μας μαϊμούδες....

Akmakas και Rygar το παιχνίδι που λέτε είναι το circus charlie, και είναι από τα αγαπημένα μου!
 
Εγω πηγαινα στο "μικρο" Λουνα Παρκ στο Ν.Φαληρο και στο Rodeo,το "μεγαλο" που ηταν εκει που ειναι τωρα το Οστρια,στον Αλιμο κοντα...Αλλες εποχες..

Του Ν.Φαληρου δεν εχει πολλα χρονια που διαλυσε..Το φαγανε κι αυτο τα μεγαθηρια τυπου "Allou fan park"
 
Το μικρο του Ν.Φαληρου ηταν το Tivoli - εκει πρωτοεπαιξα ηλεκτρονικα παιχνιδια - το μεγαλο στο Π.Φαληρο/Αλιμο ηταν διπλο - το ενα λεγοταν Rodeo το αλλο δεν το θυμαμαι αυτη τη στιγμη, θα μου ρθει αργοτερα - και επικοινωνουσαν (και περπατωντας οκ) με εκεινα το εναερια διθεσια (σαν τελεφερικ) που την εβγαζαν τα ζευγαρακια αγκαλια. Ωραιες εποχες...
 
theoritikos είπε:
Εγώ αν και ήμουν πολύ μικρός τότε, ανέβαινα μόνο στα παιχνίδια που ήταν για μικρά παιδάκια,όπως το τρενάκι, τις βαρκούλες άντε και στον μήλο.Εμάς στα Τρίκαλα, το πανηγύρι ερχόταν (και ακόμα έρχεται) μια φορά τον χρόνο (η γνωστή εμποροπανήγυρη), ένα πολύ σπουδαίο γεγονός επειδή ο κόσμος αγόραζε φτηνά πράγματα,και επειδή ερχόταν όταν άνοιγαν τα σχολεία, όλοι αγόραζαν απο εκεί τα σχολικά. Βλέπετε τότε δεν υπήρχαν τα κινέζικα καταστήματα και σούπερ μάρκετ στιλ LIDL ....

Φυσικά εμείς τα παιδιά ανυπομονούσαμε για αυτό το γεγονός, για να φάμε μαλλί της γριάς, ποπ-κόρν, και να ανεβούμε στα παιχνίδια.

Για εμένα είναι πολύ χαρακτηριστική η μυρωδία απο τα λουκάνικα που ψήναν , και κάθε φορά που την μυρίζω θυμάμαι αυτό το retro πανηγύρι.

Δυστυχώς το πανηγύρι τώρα έχει χάσει τον παλιό του εαυτό (έβαλε και το χεράκι του ο Δήμαρχος και ο πρόεδρος του εμπορικού συλλόγου...) και είναι ένα ακόμα μέρος που μαζεύονται οι Κινέζοι και λοιποί πλανόδιοι που πουλάν τις γνωστές μας μαϊμούδες....

Akmakas και Rygar το παιχνίδι που λέτε είναι το circus charlie, και είναι από τα αγαπημένα μου!
Κοντοχωριανέ respect!!!! :worship:

Και εγώ θυμάμαι που περιμέναμε το πανηγύρι για την απόλυτη διασκέδαση .:biglaugh:

Στην Ελασσόνα δεν είχες και πολλές επιλογές, οπότε η "εμποροπανήγυρις", ήταν το γεγονός της χρονιάς. Μικροπωλητές από ολη την Ελλάδα, θυμάμαι χαρακτηριστικά τους Μετσοβίτες με τα ξύλινα αντικείμενα τους (κουτάλες, γουδοχέρια, φλογέρες) και τους Καστοριανούς με τα γούνινα καπέλα, γάντια κτλ, είχαν την πραμάτια τους σε πάγκους με πολύ καλές τιμές και φυσικά έπαιζε και το "παζάρεμα" και η οικογένεια ψώνιζε τα απαραίτητα της χρονιάς (σωβρακα, φανέλες, κάλτσες, χαλιά, κουβέρτες κτλ :biglaugh:)

Εμείς τα πιτσιρίκια πάντα μπροστά από πάγκους παιχνιδιών και φυσικά στο χώρο του "κινητου" Λουνα Παρκ μ'ένα σουβλάκι στο χέρι.

Μπαλαρίνα, συγκρουόμενα, ταψί, τα ηλεκτρονικά, οι κρίκοι, ιππόδρομος, βαρκούλες, η κάμπια-τρενάκι (!), ενα άλλο που κρατούσες ένα νεροπίστολο και έριχνες στο στόχο απέναντι μέχρι να σκάσει το μπαλόνι (κέρδιζες δωράκι αν το κατάφερνες πρώτος) κ.α.

Λιώναμε όλοι μέρα και τρώγαμε άπειρο χρήμα !:biglaugh:

Αρε χρόνια καλά!!!
 
Εγω θυμαμαι τα παλια Αηδονακια(που ηταν εκει που ειναι το Village Αμαρουσιου ΑΝ θυμαμαι καλα) και το μικρο λουνα-παρκ στη Κηφισια
 
Θυμάμαι το λούνα πάρκ στο φάληρο που με πήγαιναν οι γονείς μου όταν ήμουν πιτσιρικάς. Χανόμουν και μόνο κοιτάζωντας τα παιχνίδια με τα έντονα φώτα γύρω μου και την εύθυμη μουσική. Αδυναμία μου (και αργότερα φετίχ) το τούνελ του τρόμου. Είχα ψιλο-φρικάρει κατα την διάρκεια της βόλτας με το τρενάκι μέσα ενώ ο πατέρας μου γελούσε! Επίσης θυμάμαι ακόμη πως δίπλα από το τούνελ τρόμου είχε και το σπίτι με τους καθρέπτες που σε παραμορφώνουν. Πολύ περίεργη εμπειρία εκείνες οι παράξενες και αλλόκοτες εικόνες για τα παιδικά μου τότε μάτια. Θυμάμαι ακόμη ότι είδα και για πρώτη φορά το Coin op Double Dragon!
 
Και γω θυμάμαι σαν όνειρο το λούνα παρκ στο φάληρο. Κορυφαίο για μένα ήταν το τρενάκι - δράκος. Ποτέ δεν μπήκα αλλά θυμάμαι πολύ καλά που ο πατέρας μου πάρκαρε το αμάξι σε ένα σημείο (από την μαρίνα του Αλίμου αν θυμάμαι καλά) όπου φαινόταν το τρενάκι και καθόμασταν και το χαζεύαμε!
 
Λούνα Παρκ !

Τώρα που είναι της μόδας τα "θεματικά πάρκα" ή οι "πολυχώροι διασκέδασης" (π.χ. ALOU FUN PARK) τα παλιά μικρά λουνα-παρκ, φαντάζουν ιδιαίτερα ρετρό.

Αν και "πρωτόγωνα" σε σχέση με τα σημερινά, τότε μας χάριζαν πολύ διασκέδαση.

Όντας κάτοικος Νέου Φαλήρου, είχα την τύχη να έχω ένα στη γειτονιά μου.

Αγαπημένο σημείο για απογευματινές βόλτες, ακόμα και τις καθημερινές.

Θυμάμαι το (άθλιο) 'τρενάκι του τρόμου", στο οποίο παραδόξως πήγαινα ξανά, κάθε βδομάδα.

Επσης είχε "σκοποβολή", "ιππόδρομο" (με τα μπαλάκια που πέταγες στις τρύπες), πλαστικά παπάκια που έριχνες δαχτυλίδια για να τα πετύχεις, πέταγμα μικρών μικρών σακιών (με σκοπό να ρίξεις κάποια ντενεκεδάκια), τον "φουσκωτό" που έκανες αναμέτρηση μπραντεφέρ, την "μπαλαρίνα", ηλεκτρονικά (παμπάλαια) κ.λ.π.
 
Στο τρενάκι του τρόμου θυμάμαι την μυρωδιά κλεισούρας μέσα στην σπηλιά με τα "τρομερά" ομοιώματα! Η κορη μου σε ηλικία 8 ετών δεν τρόμαξε καθόλου φυσικά, ο γιος ακόμα δεν αξιώθηκε να μπει και έχει ένα "δέος" με το θέμα...

Κατά τ άλλα, διασκεδαστική πολύ η μπαλλαρίνα και η σκουληκαντέρα ακόμα και στην ηλικία μου (γκουχ γκουχ) περνάω 1-2 φορές το χρόνο απ το Νέο Φάληρο και το... γλεντάω :D
 
Στην Θεσσαλονικη το λουνα παρκ παλια ηταν στη "σαλαμινα". Μονο κατα τη διαρκεια της διεθνης εκθεσης μεταφέρονταν μερικα απο τα παιχνιδια και το "εστηναν" κατω απο τον πυργο του ΟΤΕ.

Ολα τα λεφτα ειναι το "Νταγκαντα" (το ταψι). Ακομα πηγαινω και χτυπιεμαι :D
 
Kambia είπε:
Στην Θεσσαλονικη το λουνα παρκ παλια ηταν στη "σαλαμινα". Μονο κατα τη διαρκεια της διεθνης εκθεσης μεταφέρονταν μερικα απο τα παιχνιδια και το "εστηναν" κατω απο τον πυργο του ΟΤΕ.
Ολα τα λεφτα ειναι το "Νταγκαντα" (το ταψι). Ακομα πηγαινω και χτυπιεμαι :D

το ταψί!!! τί μου θύμησες

Αύγουστος 83 στο Βόλο. Το ταψί γεμάτο κόσμο, μέσα μια κοπέλα γύρω στα 20 που φορούσε στράπλες χαλαρό (τελικά) μπλουζάκι και ζιπ κιλότ

το μπλουζάκι (φυσικά) από το τράνταγμα της είχε κατέβει στον αφαλό και κείνη δεν μπορούσε ν αφήσει το ταψί για να σκιάξει το μπλουζάκι της γιατί θα γκρεμοτσακιζόταν! Φαντάζεστε το θέαμα... όλο το Λούνα παρκ είχε μαζευτεί μπρος στο ταψι! Αξέχαστη μέρα (για όλους μας μάλλον)

:D
 
Προφανως οι Νεο Φαληριωτες δεν μιλατε για το Tivoli μιας και μας αφησε χρονους εδω και καιρο...
 
Παιδιά, εμείς στην επαρχία (τότε που η Χαλκίδα ήταν πραγματικά επαρχία), είχαμε Λουνα Παρκ μόνο κατά την εβομάδα της Αγ. Παρασκευή, όπου είχαμε παζάρι στην είσοδο της πόλης και εννοείται ότι γινόταν χαμός. Εγώ χτυπιόμουν, μεταφορικά και κυριολεκτικά, στα συγκρουόμενα. Μάλιστα είχαν και διαγωνισμό, κατά τον οποίο κέρδιζε μια μάρκα, αυτός που ήταν πιο άγριος. Επίσης θυμάμαι, το Γορίλα, το Γυρο του Θανάτου (μέχρι το 83-84, μετά τέλος), έναν ρομποτικό τύπο που τον έπαιζες μπράντεφερ αλλά εννοείται πάντοτε έχανες, μα πιο πολύ απ'ολα τη Μπαλαρίνα (αχ καλέ!) , απ'οπου πάντοτε μα πάντοτε έβγαινα με ναυτία. Χαρακτηριστική η ρετρό μουσική της εποχής που έπαιζε όσο έκανες βόλτα, ενας λόγος που περιμένω πώς και πώς την 18.

Πλέον η κίνηση έχει πέσει δραματικά....
 
Εμείς στη γειτονιά είχαμε ένα περιπλανόμενο Λούνα Παρκ, ενδεχομένως το ίδιο που είχε και o Rygar. Όλο το χειμώνα κατοικοέδρευε απέναντι από το σπίτι μου (η "υψηλή" βαθμολογία στο σχολείο είχε την αιτία της) και το καλοκαίρι έφευγε για διάφορες περιοχές κυρίως όμως για Χαλκίδα. (Στο Πευκί νομίζω καθόταν όλο τον Αύγουστο)


Κάθε Κυριακή μετά τη "Μάχη..." πεταγόμουν ως το Λούνα Παρκ κυρίως για συγκρουόμενα [ήμουν φοβερό τιμόνι... μιά φορά πρέπει να είχα κερδίσει γύρω στους 20 γύρους ( είχα μέσο
:D ) ] αλλά η μεγάλη μου αδυναμία ήταν τα ηλεκτρονικά [Carnival (μεγάλο αστέρι ) και Space Inva... τέτοιο].


Όταν έφυγαν για πάντα (πουλήθηκε το οικόπεδο για να γίνει πολυκατοικία)



είδε άνθιση και το πορτοφόλι της γιαγιάς μου που είχε γνωρίσει μεγάλες περιόδους ισχνών αγελάδων...


 


Η μαγεία όμως ήταν τα φώτα της ρόδας που χάζευα ώρες ατέλειωτες από το μπαλκόνι του σπιτιού μου...



 
Πίσω
Μπλουζα