Ρετρό τρόφιμα - φαγώσιμα [εκτός από γλυκά]

Νοσταλγικες εικονες!!!
 
Από δημοσίευμα της 19ης Φεβρουαρίου (σαν σήμερα) του 1971, σε πολιτική εφημερίδα της εποχής.

'Melody' Μακαρόνια (ΕΘΝΟΣ, 19-2-1971).png
 
Μ' αρέσει που το γράφει και με ελληνικούς χαρακτήρες δεξιά (μπας και δεν καταλάβει καμιά νοικοκυρά πώς προφέρεται το "melody")

Αναρωτιέμαι πώς διαλέγανε τα ονόματα. Τι το μελωδικό έχει ένα μακαρόνι?

Αλλά και τι θα πει "μοντέρνα μακαρόνια"? Σε τι διαφέρανε από τα Μισκο, ας πούμε, που προφανώς ο συντάκτης της διαφήμισης τα θεωρούσε ντεμοντέ? Ένας μακρόστενος κύλινδρος από σιμιγδάλι είναι όλα, δεν είχαν καν διαφορετικό σχήμα.
 
Λίγα χρόνια αργότερα είχε και κινηματογραφική διαφήμιση από τον Ζήκο, όπως και ο τομαπελτές συνεταιρισμού Λαγκαδά...
 
"Εγγύσις γνησιότητος και αρίστης ποιότητος" μας λέει. Από γεύση καλά τα πήγαινε (*) αλλά από ορθογραφία / προσοχή σε τυπογραφικά λάθη χώλαινε.

(*) Ποιος ξέρει πόσες αλλαγές έχουν υποστεί το προϊόν, η εταιρεία, και η Αττική από το 1959, αλλά αυτή τη μάρκα τη βρίσκω σε Μεσανατολίτικο μπακάλικο σχετικά κοντινής πόλης και έχω αγοράσει συχνά. Μου αρέσει αρκετά.
 
Ειδικά για τους κατοίκους εξωτερικού το συγκεκριμένο μέλι είναι οτι καλύτερο μπορεί κανείς να γευτεί καθώς καταφέρνει και ισορροπεί στη γεύση. Πρόσφατα γεύτηκα διάφορα μέλια "Αλπεων" και πραγματικά έφριξα. Δεν ήταν το θέμα συνήθειας, η γέυση τους είναι αλλού...
 
Ήταν ελαφριές θερμίδες.

Πάντως η Φυτίνη είναι ελαφριά, λέει η διαφήμιση. Όχι αυτοί που την τρώγανε. (Αυτό το επιχείρημα "γιατί γίνεται από αγνό ελαιόλαδο", πολύ συνηθισμένο στη πιο γενικευμένη του μορφή, μου ανάβει τα χημικομηχανικά μου λαμπάκια. Αν πάρεις το αγνότερο υλικό και του αλλάξεις τα φώτα στη χημική διεργασία, παύει να είναι αγνό και οι ιδιότητές του τελικού προϊόντος  δεν έχουν καμία σχέση με τις ιδιότητες του αρχικού)
 
Μάλλον όταν αντί να φτιάχνεται από Ελαιόλαδο φτιάχνονταν από σπορέλαια....πιθανολογώ τέλη 70
 
Μάλλον όταν αντί να φτιάχνεται από Ελαιόλαδο φτιάχνονταν από σπορέλαια....πιθανολογώ τέλη 70
Νομιζω πως η συγκεκριμενη διαφημιση της Φυτινης ειναι απο αρχες της δεκαετιας του 1960. Αυτο το λεω κρινοντας απο τη ζωγραφια της χαρουμενης νοικοκυρας (την τεχνοτροπια και τα ρουχα της) και απο αυτα που γραφει. Η λεξη "γευσι" επι παραδειγματι, γραφοταν πολλες φορες με γιωτα τοτε. Επισης η αναφορα στο χυμα παραπεμπει σε εποχη αρκετα παλαιοτερη απο τα τελη της δεκαετιας του 1970.
 
Ναι έχεις δίκιο bambinella, η παραπάνω διαφήμιση πρέπει να είναι του 60. Η αλλαγή σε «νέα φετινή» εκτιμώ ότι πρέπει να έγινε τη δεκαετία του 70 και το «νέα» να οφείλεται στα νέα συστατικά του προϊόντος. Είναι μια εξήγηση, αλλά κάποιος παλιότερος ίσως γνωρίζει περισσότερα 
 
Ναι έχεις δίκιο bambinella, η παραπάνω διαφήμιση πρέπει να είναι του 60. Η αλλαγή σε «νέα φετινή» εκτιμώ ότι πρέπει να έγινε τη δεκαετία του 70 και το «νέα» να οφείλεται στα νέα συστατικά του προϊόντος. Είναι μια εξήγηση, αλλά κάποιος παλιότερος ίσως γνωρίζει περισσότερα 
Το ιδιο πιστευω κι εγω.
 
Ήταν ελαφριές θερμίδες.

Πάντως η Φυτίνη είναι ελαφριά, λέει η διαφήμιση. Όχι αυτοί που την τρώγανε. (Αυτό το επιχείρημα "γιατί γίνεται από αγνό ελαιόλαδο", πολύ συνηθισμένο στη πιο γενικευμένη του μορφή, μου ανάβει τα χημικομηχανικά μου λαμπάκια. Αν πάρεις το αγνότερο υλικό και του αλλάξεις τα φώτα στη χημική διεργασία, παύει να είναι αγνό και οι ιδιότητές του τελικού προϊόντος  δεν έχουν καμία σχέση με τις ιδιότητες του αρχικού)
ναι βέβαια ελέφαντα στο κάτω-κάτω της γραφής το απλό αλατάκι φτιάχνεται από δυο δηλητήρια, νάτριο-χλώριο.σαν να λέμε μην τρώτε αλάτι γιατί έχει χλώριο. και το αγνό δεν λέει τίποτα γιατί υπάρχουν 3-4 κατηγορίες, από βιομηχανικό μέχρι έξτρα παρθένο. στο λέω εκ πείρας γιατί έχουμε δικές μας ελιές και τρώμε το δικό μας λάδι, το οποίο όμως έχει κατακάθια. ανακάλυψα λοιπόν ότι υπάρχουν ειδικά φίλτρα για λάδι, είναι πανάκριβα όμως ~700€ θέλουν συνέχεια φίλτρα (χάρτινα) και ξοδεύουν ρεύμα και πολύ, πολύ χρόνο. 
 
Περί νέας φυτίνης...

Θυμάμαι αμυδρά ότι όταν στο Β' έτος του Πολυτεχνείου είχαμε πάει επίσκεψη στο εργοσττάσιο της "Ελαΐς" μας είχαν πει κάτι παρόμοιο για το Βιτάμ. Η μνήμη μου δεν είναι πια ιδιαίτερα αξιόπιστη αλλά η ιστορία είχε περίπου έτσι... επί δικτατορίας η κυβέρνηση ήθελε να προωθήσει τις εξαγωγές ελαιολάδου οπότε ενθάρρυνε (υποθέτω με φοροαπαλλαγές και τέτοια) τις εταιρείες να χρησιμοποιούν σπορέλαια αντί για ελαιόλαδο για τις μαργαρίνες τους, πράγμα που έκαναν, αλλα δεν πέτυχε η καμπάνια για το λάδι οπότε τελικά έμενε απούλητο και η κυβέρνηση ήθελε να ξαναγυρίσουν στις μαργαρίνες από ελαιόλαδο αλλά πια ο κόσμος είχε συνηθίσει τις μαργαρίνες από σπορέλαιο. Αργότερα το Βιτάμ το γύρισε σε ελαιόλαδο κι έιχε και κλαδί ελιάς (δεν ξέρω αν και η "Νέα Φυτίνη" έγινε "Νέα Νέα Φυτίνη"). Αυτά βέβαια το 1976, διότι τώρα ποιος ξέρει τι βάζουν στα διάφορα τεχνητά λίπη. Βγαίνω εκτός χρονολογικών ορίων του φόρουμ (θα ξαναγυρίσω πιο κάτω), αλλά πριν λίγες μέρες είδα σε ένα μαγαζί μια συσκευασία "βούτυρο" που το αποκαλούσαν "plant butter" και μάλιστα με ελαιόλαδο. Φαντάστηκα ότι ήταν μαργαρίνη με πιο politically correct όνομα (*) αλλά έψαξα τα υλικά του και ίδα ότι όχι απλώς δεν είναι μαργαρίνη αλλά έχει και ελάχιστο ελαιόλαδο - τελευταίο στη σειρά από τα 4 λάδια - παρά την πολλαπλά παραπλανητική ονομασία και συσκευασία με το λαδί χρώμα και τις ελίτσες.

image.png  image.png

Φίλτατε uskoke, κι εγώ είχα πατρικές ελιές στο χωριό και έχω μεγαλώσει με αφιλτράριστο παρθενότατο λάδι... στην ίδια επίσκεψη στην Ελαΐδα είχαμε μάθει για τις διαβαθμίσεις των λαδιών. Τότε το "Αγνό" ελαιόλαδο ήταν χημικά ραφιναρισμένο με κάποια βάση για να ελαττώσει την οξύτητά του. Υποψιάζομαι οτι και το "αγνό" της Φυτίνης είχε την ίδια σημασία, στην καλύτερη περίπτωση. Τάρα οι διαβαθμίσεις είναι περισσότερες και είναι από την Ευρωπαϊκή ένωση. Στην Αμερική φυσικά δεν υπάρχει κανείς έλεγχος παρα μόνο εθελοντική εφαρμογή κανόνων που έχουν θεσπίσει οι ελαιοεισαγωγείς και κανείς δεν ξέρει τι αγοράζει.

(*) Εδώ ξαφνικά τους έχει πιάσει υστερία με το περιβαλλοντικό κόστος της κτηνοτροφίας - σωστό αυτό - αλλά αντί να πουν "ωραία, ας φάμε φασολάκια" ή ένα σωρό άλλα ωραία φαγητά που υπάρχουν και που δεν βασίζονται σε υλικά ζωικής προέλευσης έχουν μανία να (αυτο)κοροϊδεύονται με τεχνητές απομιμήσεις κρέατος και τυριών που προωθούν φυσικά οι μεγάλες εταιρείες γιατί είναι πολύ επικερδέστερα και οι ανόητοι το χάφτουν και νομίζουν ότι είναι και υγιεινότερα και δεν σκέφτονται ότι για να κάνεις φυτικές πρωτεΐνες να έχουν υφή, γεύση και χρώμα κρέατος πρέπει να τις επεξεργαστείς με ένα σωρό πρόσθετα. Όπως το "plant butter"
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ο μπαρμπα-Σταθης κυκλοφορησε και πιτσα κατεψυγμενη αλλα και μουσακα οπως γραφει η παρακατω διαφημιση

pitsa.jpg

πηγη : pinterest
 
Πίσω
Μπλουζα