ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΕΡΝΕΣΤΟΥ ΤΣΙΛΛΕΡ

kmalfa75

RetroWannaBe
Joined
14 Αύγ 2008
Μηνύματα
85
Αντιδράσεις
9
Η Αθήνα "ευτύχησε" να έχει ένα αρχιτέκτονα όπως ο Τσίλλερ που την κόσμησε με τα έργα του.

Μακάρι να είχαν βρεθεί και άλλοι να συνεχίσουν το εμπνευσμένο έργο του μεγάλου Φιλλέληνα Γερμανού αριτέκτωνα.

Video αρχείου: www.ert-archives.gr/V3/public/pop-view.aspx?tid=4739&tsz=0&act=mMainView

Aναφορές:

http://hellas.teipir.gr/IMNPatron/greek_htm/ziller.htm

Ερνέστος Μαυρίκιος Θεόδωρος Τσίλλερ, είναι ο πρωτότοκος υιός του Christian-Gottlieb Ziller, εργολάβου και αμπελοκτήμονα στο Oberloessnitz της Σαξονίας. Γεννήθηκε στο Kaditz, στις 22 Ιουνίου 1837. Φοίτησε στη Βασιλική Σχολή της Αρχιτεκτονικής, που υπαγόταν στο Πολυτεχνείο, το χρονικό διάστημα 1855-1858. Την άνοιξη του 1858, ανέλαβε τη πρώτη εργασία. Να σχεδιάσει μια εκκλησία για το Ευαγγελικό Κοιμητήριο της Βιέννης, σε μεγαλύτερη κλίμακα, για να χρησιμεύσει στην εκτέλεση του έργου. Στη συνέχεια κατά την παραμονή του στη Βιέννη, σχεδίασε την πίσω όψη και την τομή της Ακαδημίας της Αθήνας καθώς και άλλα οικοδομήματα στο ατελιέ του Χάνσεν.

Η τεχνοτροπία του Τσίλλερ διακρινόταν από την ακριβή γνώση και καλαισθησία. Ακριβώς για την τυπικότητά της βρήκε μεγάλη διάδοση στην οικοδόμηση της πόλης. Ακόμη και σε σπίτια πενιχρής τάξεως έβλεπε κανείς εξαίρετης καλαισθησίας κορνίζες και άλλα τραβήγματα, μαρμάρινα φουρούσια μπαλκονιών με ιωνικούς έλικες, πήλινα διακοσμητικά στοιχεία και επίκρανα παραστάδων, ακροκεράμους, ψευδοκαρυάτιδες, όλα δημιουργήματα του Ερνέστου Τσίλλερ.

Ο Ερνέστος Τσίλλερ έχτισε τον σεβαστό αριθμό των 500 οικοδομών στην Αθήνα, στον Πειραιά και στα περίχωρα, στα νησιά και σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Μεταξύ των οικοδομών αυτών είναι θέατρα, ναοί, δημόσια κτίρια, σχολεία, ιδιωτικά μέγαρα και κατοικίες, στοές (αγορές), πολυκατοικίες, μνημεία, σιδηροδρομικοί σταθμοί κ.λπ. Αναφέρουμε μερικές από τις οικοδομές του:

- Το Βασιλικό Παλάτι.- Τα μέγαρα Σλήμαν, Δεληγιώργη, Σταθάτου, Πέτρου Καλλιγά . Συριώτη, Ψύχα (Ιταλική Πρεσβεία), Βούρου (οδός Σταδίου), Βούρου (οδός Κηφισσιάς), Μαυρομιχάλη 4, Lueders, Κούπα, Πεσμαζόγλου (οδός Κηφισσιάς).

- Τις οικίες Σούρη, Θεοδωρίδου, Μάνσα, Μεταξά, Ευθυμίου, Σβορώνου, Θων, Καλογήρου.

- Διάφορα καταστήματα.

- Την Γερμανική και την Αυστριακή Αρχαιολογική Σχολή.

- Το Δημοτικό Θέατρο.

- Το Βασιλικό Θέατρο.

- Τα Θέατρα των Πατρών και της Ζακύνθου.

- Τα Ξενοδοχεία Μελά (Κεντρικό Ταχυδρομείο), «Πάγγειον» και «Μ.Αλέξανδρος».

- Το Δημαρχείο της Ερμουπόλεως.

- Τον Άγιο Λουκά.

- Τις Εκκλησίες του Ορφανοτροφείου Χατζηκώστα, του Αιγίου, των Βιλλιών, της Μάνδρας.

- Την Τράπεζα Αθηνών (οδός Σοφοκλέους).

- Την πρόσοψη του Αρσακείου.

- Τον Συνοικισμό Επαύλεων στην Πλατεία Αλεξάνδρας, στην Καστέλλα.

- Πέντε σχέδια εξωραϊσμού του Λυκαβηττού και πολλά άλλα.

Παρʼ όλα αυτά τον βλέπουμε να περιέρχεται σε οικονομική δυσχέρεια στο απόγειο της δραστηριότητάς του. Ο λόγος είναι ότι ο Τσίλλερ, όπως και ο Χάνσεν, ήταν πρώτα απʼ όλα καλλιτέχνης και δεν τον ενδιέφερε πολύ το εμπορικό μέρος της εργασίας του. Σήμερα έχει μείνει στη μνήμη μας ως ένας από τους ικανότερους αρχιτέκτονες της Ελλάδας της εποχής του Γεωργίου Αʼ. Εκείνο όμως, για το οποίο θα πρέπει να τον θυμόμαστε περισσότερο, είναι η αγάπη του για την Ελλάδα, στην οποία έζησε περισσότερο από πενήντα χρόνια. Την εποχή εκείνη πρόσφερε με το ταλέντο του και την οξυδέρκειά του όλες του τις υπηρεσίες στην αρχιτεκτονική, την αρχαιολογία, ακόμα και στον εξωραϊσμό του τόπου. Ασχολήθηκε με έργα υδρεύσεως και με μία ωραία μελέτη για την διαρρύθμιση του Λυκαβηττού σε έναν δροσόλουστο χώρο περιπάτου, και με θαυμάσια θέα. Η μελέτη αυτή υπερτερεί από οποιαδήποτε ανάλογη σε ξένες χώρες λόγω της εξαίρετης τοποθεσίας. Το όνειρο, όμως, μένει πλέον να πραγματοποιηθεί από άλλους.

Ο Ερνέστος Τσίλλερ πέθανε στις 12 Νοεμβρίου 1923. "

 

 

 


http://walking-greece.ana-mpa.gr/articleview2.php?id=5278'>http://walking-greece.ana-mpa.gr/articleview2.php?id=5278

"ΟΔΟΣ ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ (ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ): ΑΝΑΤΡΕΧΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ

Διασχίζοντας την Ελευθερίου Βενιζέλου (Πανεπιστημίου) ελάχιστοι από τους περαστικούς, κάτοικοι της πρωτεύουσας οι περισσότεροι, σταματούν έστω και φευγαλέα να κοιτάξουν τα κτίρια που την περιβάλλουν. Κτίρια που η ιστορία τους περικλείει σημαντικές στιγμές της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής όχι μόνον της Αθήνας, αλλά και της χώρας μας.

Η ρουτίνα, το άγχος και οι σκέψεις που τους απασχολούν δεν τους αφήνουν πολλά περιθώρια να αναρωτηθούν για την ιστορία που «κρύβει» η διαδρομή της ιστορικής αυτής οδού που ενώνει τις δύο πιο σημαντικές πλατείες της Αθήνας: την Πλατεία Συντάγματος με την Πλατεία Ομονοίας.

Η ιστοσελίδα του ΑΠΕ για τον Τουρισμό και ο φακός της βρήκε λίγο χρόνο και σας παρουσιάζει τη διαδρομή της οδού Πανεπιστημίου.

Κτίριο Μετοχικού Ταμείου Στρατού

Σήμερα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά και ψυχαγωγικά κέντρα της πρωτεύουσας, στο οποίο λειτουργούν θέατρα, εστιατόρια, νυχτερινό κέντρο, γυμναστήριο και πλήθος εμπορικών καταστημάτων. Το συγκρότημα κτιρίων του ΜΤΣ κτίστηκε στη δεκαετία του 1930 σε οικόπεδο επιφανείας 9.000 τμ. που είχε παραχωρήσει η τότε βασιλική οικογένεια για να στεγαστούν εκεί κρατικές υπηρεσίες.

Η κατασκευή του κτιρίου ξεκίνησε το 1928 και ολοκληρώθηκε 12 χρόνια αργότερα, με την ανέγερση εννέα συνολικά κτιρίων, με αρχιτέκτονες τους Βασίλη Κασσάνδρα και Λεωνίδα Μπόνη.

Η πλευρά της οδού Σταδίου αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της αρχιτεκτονικής σχολής αρτ ντεκό του Μεσοπολέμου, ενώ η πλευρά της Πανεπιστημίου, που κτίστηκε τελευταία, είναι αντιπροσωπευτική του μοντέρνου κλασικισμού.

Το κτίριο του ΜΤΣ μετατράπηκε σε χώρο γραφείων και καταστημάτων και φιλοξένησε το κινηματοθέατρο «Παλλάς», το καμπαρέ «Μαξίμ», το οποίο μετατράπηκε αρχικά σε κινηματογράφο και στη συνέχεια σε θέατρο, το γνωστό θέατρο της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Επίσης λειτούργησαν το καφέ Μπραζίλιαν και τα ζαχαροπλαστεία Φλόκα και Ζόναρς.

Τράπεζα της Ελλάδος

Το κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος εγκαινιάσθηκε τον Απρίλιο του 1938, δέκα χρόνια μετά την έναρξη λειτουργίας της κεντρικής τράπεζας και αποτελεί δείγμα της αρχιτεκτονικής των δημοσίων κτιρίων της πρωτεύουσας στην εποχή του Μεσοπολέμου. Η κατασκευή του κτιρίου, που διήρκεσε έξι χρόνια, βασίστηκε στα σχεδία των Νικόλαου Ζαμπουλίδη και Κωνσταντίνου Παπαδάκη και έχει υποστεί διαδοχικές επεκτάσεις, με πρώτη μετά το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ακολούθησαν επεκτάσεις στη δεκαετία του 1970 και το 1982 με αποτέλεσμα σήμερα το κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος να καταλαμβάνει ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο. Το κτίριο έχει χαρακτηρισθεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το 1983.

Κεντρικό κτίριο Αγροτικής Τράπεζας

Το κτίριο της Αγροτικής Τράπεζας, στη συμβολή της οδού Πανεπιστημίου με την Εδουάρδου Λω, ήταν το αρχοντικό του ιταλικής καταγωγής Έλληνα μεταλλειολόγου και επιχειρηματία Ιωάννη Σερπιέρη. Η κατασκευή του κτιρίου, δείγμα νεοκλασικού ρυθμού, έγινε από τον στρατιωτικό μηχανικό Αναστάσιο Θεόφιλο και ολοκληρώθηκε το 1881. Η Αγροτική Τράπεζα, τα κεντρικά της Γραφεία, στεγάζεται στο κτίριο από το 1929.

Καθολική Εκκλησία Αγίου Διονυσίου

Η ανέγερση της Εκκλησίας του Αγίου Διονυσίου των Καθολικών, που ανήκει στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής, ξεκίνησε πριν 153 χρόνια και ολοκληρώθηκε το 1865, με ορισμένες παρεμβάσεις να γίνονται το 1887, μετά την οικονομική ενίσχυση που δόθηκε από την καθολική κοινότητα της Άνω Σύρου. Ο αρχικός της σχεδιασμός είχε γίνει από τον Γερμανό αρχιτέκτονα, ζωγράφο και διανοητή του κλασικισμού Λέο φον Κλέντσε, λόγω όμως των οικονομικών προβλημάτων το σχέδιο απλοποιήθηκε από τον Έλληνα αρχιτέκτονα Λύσανδρο Καυταντζόγλου.

Οφθαλμιατρείο Αθηνών

Το 1843 ξεκινάει η ιστορία του Οφθαλμιατρείου με την έκδοση βασιλικού Διατάγματος που προέβλεπε την κατασκευή κτιρίου ανεξάρτητου για την αποφυγή οφθαλμολογικών νοσημάτων σε άλλους ασθενείς. Τα έργα για την κατασκευή του ξεκίνησαν το 1847 με βάση τα σχέδια του Δανού αρχιτέκτονα Χάνσεν, ο οποίος όμως τρία χρόνια αργότερα έφυγε από την Ελλάδα, για να αναλάβει ο Λύσανδρος Καυταντζόγλου, που προχώρησε σε επανασχεδιασμό με εντολή του βασιλιά Όθωνα να μιμηθεί βυζαντινά πρότυπα. Ύστερα από διαδοχικές παρεμβάσεις, επεκτάσεις και προσθήκες το κτίριο πήρε τη σημερινή του μορφή το 1881.

«Νεοκλασική Τριλογία» - Ακαδημία-Πανεπιστήμιο-Βιβλιοθήκη

Τρία είναι τα σημαντικότερα νεοκλασικά κτίρια της πρωτεύουσας στην οδό Πανεπιστημίου, που αποτελούν τη λεγόμενη «νεοκλασική τριλογία». Πρόκειται για τα κτίρια της Ακαδημίας Αθηνών, του Πανεπιστημίου και της Εθνικής Βιβλιοθήκης.

Το κτίριο της Ακαδημίας Αθηνών θεωρείται ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα του αθηναϊκού κλασικισμού σε ολόκληρη την Ευρώπη και η κατασκευή του έχει συνδεθεί με δύο από τους σημαντικότερους ξένους αρχιτέκτονες που δημιούργησαν έργα στη χώρα μας, τον Δανό Θεόφιλο Χάνσεν και τον Γερμανό Ερνέστο Τσίλερ. Η ιστορία του κτιρίου της Ακαδημίας Αθηνών ξεκινά το 1856 όταν ο τότε πρεσβευτής της Ελλάδας στη Βιέννη Σίμων Σίνας προσέφερε σημαντικό χρηματικό ποσό για την ανέγερση του κτιρίου της Ακαδημίας, με τον Δήμο Αθηναίων και τη Μονή Πετράκη να δωρίζουν οικόπεδο 9.900 τ.μ. παραπλεύρως του Πανεπιστημίου Αθηνών για την ανέγερση του μεγάρου της Ακαδημίας.

Το καλοκαίρι του 1859 ετέθη ο θεμέλιος λίθος της Ακαδημίας Αθηνών και η ανέγερση του κτιρίου ξεκίνησε την ίδια χρονιά από τον Χάνσεν, ο οποίος λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων στο εξωτερικό ανέθεσε την επίβλεψη του έργου στον Τσίλερ. Για την οικοδόμηση του Μεγάρου της Ακαδημίας που κράτησε σχεδόν τρεις δεκαετίες χρησιμοποιήθηκε πεντελικό μάρμαρο. Η σύνθεση του κεντρικού αετώματος των Προπυλαίων της Ακαδημίας είναι εμπνευσμένη από τη γέννηση της Αθηνάς.

Το κεντρικό οικοδόμημα, που στεγάζει την αίθουσα συνεδριάσεων της Ακαδημίας, έχει τη μορφή Ιωνικού ναού, με στοιχεία δανεισμένα από το Ερεχθείο. Με την ολοκλήρωση της κατασκευής του κτιρίου στεγάστηκαν το Νομισματικό Μουσείο, τα Γενικά Αρχεία του Κράτους και η συλλογή του Βυζαντινού Μουσείου, ενώ η Ακαδημία εγκαταστάθηκε εκεί το 1926 με την ίδρυσή της.

Τα θεμέλια του κτιρίου του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών τέθηκαν το 1839 και τα σχέδια της ανέγερσής τους ανήκουν στον Δανό αρχιτέκτονα Χάνσεν. Το 1843 την αποπεράτωση του έργου ανέλαβαν διάφοροι μηχανικοί και αρχιτέκτονες μεταξύ των οποίων ο Λύσανδρος Καυτατζόγλου και ο Αναστάσιος Θεοφιλάς. Το έργο ολοκληρώθηκε το 1864, μεταστεγάζοντας τις υπηρεσίες του Πανεπιστημίου, που είχε φιλοξενηθεί μέχρι τότε στην κατοικία των αρχιτεκτόνων Σταμάτη Κλεάνθη και Εντουαρτ Σάουμπερτ στην Πλάκα.

Τα προπύλαια του Πανεπιστημίου κοσμούνται με τους ανδριάντες του Ρήγα Φεραίου, έργο του Ιωάννη Κόσσου, του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγορίου Ε, έργο του Γεωργίου Φυτάλη και τα καθιστά αγάλματα του Αδαμάντιου Κοραή και του Ιωάννη Καποδίστρια. Στον κήπο που είναι μπροστά στο κτίριο βρίσκεται ο ανδριάντας του Άγγλου πολιτικού Ουϊλιαμ Γλάδστον.

Το κτίριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης θεμελιώθηκε το 1887 με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού Χαρίλαου Τρικούπη, σε σχέδια των αδελφών Χάνσεν και επίβλεψη του Τσίλερ, ενώ χρηματοδότες του έργου ήταν οι ομογενείς από τη Ρωσία αδελφοί Βαλλιάνοι και συμπληρωματικά αργότερα το Ελληνικό Δημόσιο. Η Εθνική Βιβλιοθήκη εγκαταστάθηκε στο κτίριο το 1903 με την ολοκλήρωση του έργου και περιλαμβάνει σήμερα περισσότερους από 3.000.000 τόμους, με σημαντικές και σπάνιες εκδόσεις.

Η είσοδος είναι διαμορφωμένη σε πρόστυλο δωρικού ρυθμού, με πρότυπο το ναό του Ηφαίστου στην Αρχαία Αγορά. Μπροστά στο κτίριο βρίσκεται ο ανδριάντας του δωρητή Παναγή Βαλλιάνου και στον πρόδρομο οι ανδριάντες των αδελφών του Μαρίνου και Ανδρέα Βαλλιάνου, έργα του γλύπτη Γεωργίου Μπονάνου.

Οικία Ράλλη

Στη γωνία Κοραή 10 και Πανεπιστημίου διασώζεται μια από τις πιο παλιές κατοικίες της Αθήνας, χτισμένη το 1844, στην οποία έμειναν σημαντικές οι οικογένειες του Δημητρίου Σούτσου, του Ανδρέα Συγγρού και η οικογένεια του πρώην πρωθυπουργού Δημητρίου Ράλλη. Η κατοικία χαρακτηρίσθηκε διατηρητέα. ανακαινίσθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και χρησιμοποιείται για εμπορικούς σκοπούς.

Αρσάκειο Μέγαρο

Το Αρσάκειο Μέγαρο, σε αυστηρό κλασικό ρυθμό και με λιτή διακόσμηση, κτίσθηκε σε σχέδια του αρχιτέκτονα Λύσανδρου Καυταντζόγλου. Η είσοδος του Μεγάρου πλαισιώνεται με μαρμάρινους δωρικούς ημικίονες που φέρουν θριγκό και αέτωμα, την κορυφή τού οποίου κοσμεί κεφαλή τής Αθηνάς, έργο τού γλύπτη Λεωνίδα Δρόση.

Το Μέγαρο θεμελιώθηκε το 1846 και ανεγέρθη με πρωτοβουλία της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας προκειμένου να στεγάσει διδασκαλείο θηλέων και νηπιαγωγείο. Περατώθηκε το 1852 με οικονομική ενίσχυση από τον Απόστολο Αρσάκη, Έλληνα της διασποράς.

Για την οικοδόμησή του στρατιώτες μετάφεραν από την Ακρόπολη τους "περιττούς λίθους", με την ανακαίνιση όμως στα τέλη του 20ου αιώνα μεταφέρθηκαν πίσω στην Ακρόπολη και παρέμειναν μόνον όσοι ήταν «φέροντες», αφού προηγουμένως φωτογραφήθηκαν από την Αρχαιολογική Υπηρεσία.

Στο κτιριακό συγκρότημα του Μεγάρου στεγάζονταν επί χρόνια τα Δικαστήρια και σήμερα το Συμβούλιο Επικρατείας, οι διοικητικές υπηρεσίες της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρίας, η Στοά του Βιβλίου και το Θέατρο Τέχνης.

REX

Η ανάθεση του συγκροτήματος έγινε το 1935 στους αρχιτέκτονες Λεωνίδα Μπόνη και Βασίλη Κασσάνδρα, οι οποίοι είχαν κερδίσει και το διαγωνισμό για την εκπόνηση των σχεδίων του Μεγάρου του Μετοχικού Ταμείου Στρατού.

Το μέγαρο περιελάμβανε τρεις χώρους παραστάσεων: το υπόγειο που άλλοτε λειτουργούσε ως ο κινηματογράφος επικαιροτήτων Σινεάκ, το ισόγειο όπου είναι ο κινηματογράφος Ρεξ, καθώς και ο άνω όροφος που στεγάστηκε για πολλά χρόνια ο Θίασος της μεγάλης μας ηθοποιού Μαρίκας Κοτοπούλη. Tο 1987, το Σικιαρίδειο Μέγαρο εξαγοράστηκε και περιήλθε στην ιδιοκτησία του ΥΠ.ΠΟ.

Aνακαινίστηκε πλήρως και δύο από τις αίθουσές του διετέθησαν στο Εθνικό Θέατρο, ενώ το πρώην κινηματοθέατρο Ρεξ δόθηκε σε ιδιώτη επιχειρηματία ο οποίος το αξιοποίησε ως Music Hall. Από το 1991 το πρώην Θέατρο Κοτοπούλη λειτουργεί ως Κοτοπούλη-Ρεξ, ενώ από το 1995 το πρώην Σινεάκ στεγάζει το Παιδικό Στέκι-Κατίνα Παξινού προς τιμήν της μεγάλης τραγωδού.

Στην Πανεπιστημίου συναντούμε επίσης το ιστορικό κτίριο της Alpha Bank που κτίσθηκε το 1911 και επεκτάθηκε το 1917 (Πανεπιστημίου και Πεσματζόγλου), το κτίριο που στεγάζεται το Νομισματικό Μουσείο που αποτέλεσε κατοικία του αρχαιολόγου Ερρίκου Σλήμαν-έργο του Τσίλερ-και τα νεότερα κτίρια της Αθηναϊκής Λέσχης, του Ελευθερουδάκη κ.α.

Κείμενο – Φωτογραφίες: Αλέκος Λιδωρίκης - Νάντια Μπακοπούλου"

http://www.yousouroum.gr/forum/showthread.php?p=7616


"Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΤΣΙΛΛΕΡ





Η αρχιτεκτονική του Ernst Ziller, είναι ένα από τα ενδιαφέροντα κράματα του αθηναϊκού κλασικισμού και του ευρωπαϊκού ρομαντισμού. Η πρόσμιξή τους δημιούργησε κτίρια υψηλής αισθητικής που συνένωναν τον ελληνικό κλασικισμό με αναγεννησιακά στοιχεία.

Ο Ernst Ziller (1837-1923), επισημοποίησε την σύνδεση της Αναγέννησης με την Αρχαιότητα, με διακριτές εκλεκτικιστικές τάσεις όπως την εφάρμοσε πρώτος ο δάσκαλός του Theophil Hansen. Ο Ziller αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση. Γερμανός, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα στα 1861 και συνεργάστηκε με τον Th. Hansen στην περίπτωση του κτιρίου της Ακαδημίας Αθηνών. Αυτός ο ξένος πολιτογραφήθηκε Έλληνας και μετέχοντας σε πολλές δραστηριότητες (Αρχαιολογικές έρευνες, διδασκαλία στο Πολυτεχνείο, Διεύθυνση Δημοσίων Έργων) έβαλε την σφραγίδα του στην Αρχιτεκτονική της εποχής του (1863-1897).

Λόγω της θέσης του στο Πολυτεχνείο και της εύνοιας του βασιλέα Γεωργίου Α', αλλά και χάρη στη αναμφισβήτητες ικανότητές του, ο Τσίλερ ανέλαβε το κτίσιμο των σημαντικότερων δημοσίων και ιδιωτικών κτιρίων στην Αθήνα το β' μισό του 19ου αι. Τα κτίρια του Τσίλερ είναι άμεσα αναγνωρίσιμα, καθώς τα μεν δημόσια κτίρια διατηρούν το ελληνικό πνεύμα του κλασικισμού, ή της βυζαντινής παράδοσης και τα δε ιδιωτικά χαρακτηρίζονται στα πρώτα χρόνια της δημιουργίας του από τον αθηναϊκό νεοκλασικισμό και αργότερα εκφράζουν τον εκλεκτισμό.

Το αρχαίο ελληνικό πνεύμα τον συνεπήρε πάνω στην κορύφωση του έργου του, ενώ δέχθηκε επιρροές από τον δάσκαλό του, και χάρη στην έμφυτη διαίσθησή του, που ενώ στην αρχή έδωσε την «κλασικιστική αίσθηση» σφράγισε στη συνέχεια τη φάση του «ώριμου αθηναϊκού κλασικισμού» για να προχωρήσει προς τον « εκλεκτικισμό και τον ρομαντισμό κυρίως στις ιδιωτικές κατοικίες».

Στην αρχιτεκτονική των δημοσίων κτιρίων,διατήρησε το ελληνικό πνεύμα του κλασικισμού, ενώ αντίστοιχα στην εκκλησιαστική αρχιτεκτονική προσπάθησε να διαφυλάξει τη Βυζαντινή παράδοση .

Τα κτίρια που μελέτησε είναι περισσότερα από 600 , ενώ μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε να καταγραφεί το συνολικό του έργο στην Ελλάδα, που χρονικά επεκτείνεται από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα έως και τις αρχές του 20ου.Και δύο ζωές να είχε ο Τσίλερ δεν θα προλάβαινε να εκτελέσει όλες τις παραγγελίες που δέχθηκε.

Αν και το έργο του παραμένει ακαταλογογράφητο (τα κτίρια που του αποδίδονται ξεπερνούν τα 600), ωστόσο στα σημαντικότερα έργα του συγκαταλέγονται τα περισσότερα κτίρια της βασιλικής οικογένειας, το Βασιλικό Θέατρο της Αθήνας, τα θέατρα της Πάτρας και της Ζακύνθου, το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας, το Κεντρικό Ταχυδρομείο, το Χημείο, η Αγορά του Πύργου, ο ναός του Αγίου Λουκά Πατησίων, ο Ναός της Φανερωμένης στο Αίγιο, τα περισσότερα κτίρια στο Λαύριο, τα μέγαρα Σλήμαν, Πεσματζόγλου, Σταθάτου, Συγγρού και φυσικά το κτίριο του Ελληνικού Γενικού Προξενείου στη Θεσσαλονίκη."

http://el.wikipedia.org/wiki/Ερνστ_Τσίλλερ

Μερικές φωτό:

(links από: http://walking-greece.ana-mpa.gr/articleview2.php?id=5278)

2006110691012foto1.jpg


2006110691109foto4.jpg


2006110691124foto5.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Για όποιον επισκεφτεί την Ερμούπολη, αριστερά από το κτήριο του δημαρχείου υπάρχει το ιστορικό αρχείο, όπου μπορείτε να θαυμάσετε τα σχέδια το Τσίλλερ από το 1830, για το δημαρχείο και άλλα κτήρια της πόλης.
 
Σαν σήμερα 22-6-1837 τα γενέθλια του Τσίλλερ .

Περισσότερα από 900 τα διαχρονικά αρχιτεκτονικά στολίδια του στην Ελλάδα. Μεταξύ των γνωστών του έργων το Εθνικό θέατρο στην Αθήνα

OK%2B%25CE%2595%25CE%25B8%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF%2B%25CE%25B8%25CE%25B5%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25BF.jpeg


(φώτο από: http://texnografia.blogspot.gr/2012/03/blog-post_10.html

και το δημοτικό θέατρο στην Πάτρα

350px-Patras_Apollo_Municipal_Theatre.png


(φώτο από: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%AD%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF_%CE%91%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD_%CE%A0%CE%AC%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%82)
 
Πολύ ενδιαφέρον θέμα και κακώς που δεν το είχα προσέξει έως σήμερα.

Θεωρώ πως η αρχιτεκτονική δομή των Αθηνών, δε θα είχε την ίδια αίγλη, εάν δεν κοσμούσαν αρκετές γωνιές της πόλης διάφορα διαμάντια του Τσίλερ (τα οποία φυσικά ως Ελληνάρες φροντίζουμε να καταστρέφουμε, είτε λόγω ανύπαρκτης συντήρησης από τους υπευθύνους, είτε λόγω πυρκαγιών στις μεγάλες αναταραχές, είτε εξαιτίας ορισμένων αυτοαποκαλούμενων "καλλιτεχνών του δρόμου" που ξεσπούν τα "καλλιτεχνικά" τους γκράφιτι επάνω στους τοίχους κοκ).

Τα κτίρια των Αθηνών, είναι λίγο πολύ γνωστά. Να εμπλουτίσω κάπως το άρθρο με τα εξαίρετα κτίρια του Τσίλερ που δέσποζαν στη Ζάκυνθο, έως το 1953, όπου ο μεγάλος σεισμός, ισοπεδώνοντας όλο το νησί, κατέστρεψε και αυτα τα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα.

Αρχοντικό Καρρέρ

1.jpg


Θέατρο Ζακύνθου

%CE%A4%CE%BF+%CE%98%CE%AD%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF.jpg


 


Από το αρχοντικό του Καρρέρ σήμερα σώζονται τα ερείπια ενός μεγάλου μέρους του οικήματος...





Πηγή φωτογραφιών: parathemata.com
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
sunset είπε:
Τα κτίρια των Αθηνών, είναι λίγο πολύ γνωστά. Να εμπλουτίσω κάπως το άρθρο με τα εξαίρετα κτίρια του Τσίλερ που δέσποζαν στη Ζάκυνθο, έως το 1953, όπου ο μεγάλος σεισμός, ισοπεδώνοντας όλο το νησί, κατέστρεψε και αυτα τα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα.
Αρχοντικό Καρρέρ

1.jpg
Η μποέμ αρχόντισσα της Ζακύνθου Μαρλέν Καρρέρ, που έφυγε απʼτη ζωή πριν λίγες ημέρες, στις 30 Μαΐου 2015, περιγράφει στο βιβλίο της «Η ζωή ένα πάρτυ», πως είδε το Αρχοντικό των Καρρέρ -το σπίτι της- να γκρεμίζεται μπροστά στα μάτια της στον μεγάλο σεισμό, τον Αύγουστο του 1953:

"Το πρώτο καλοκαίρι της φοιτητικής μου ζωής πηγαίνουμε για διακοπές στη Ζάκυνθο... Είναι πρωί στο σπίτι μας. Το σπίτι αυτό των Καρρέρ το είχε χτίσει ο Τσίλλερ. Πανέμορφο παλατάκι είκοσι πέντε δωματίων! Γελάς; Φτώχεια καταραμένη, ε; Δεν το έβλεπα έτσι. Μου άρεσε τόσο αυτό το σπίτι! Το αγαπούσα. Κάθε δωμάτιο, κάθε γωνιά, είχε έναν ολόκληρο κόσμο έτοιμο να εξερευνηθεί. Κάθε αντικείμενο είχε ιστορία αιώνων· ιστορία ανθρώπων. Το θεωρούσα κάτι δεδομένο και απόλυτα φυσικό. Κάπου στον κόσμο -όπου κι αν ήμουν, ό,τι κι αν έκανα- υπήρχε το σπίτι μου και το νησί μου. Είναι πρωί, λοιπόν, κι εγώ φοράω το μαγιό μου και ετοιμάζομαι να πάω για μπάνιο μπροστά. Ξέρεις, αυτά τα σπίτια είχαν πάντα μια ιδιωτική παραλία στο μπροστινό μέρος. Είμαι στη σάλα και φωνάζω στη νόνα μου πως φεύγω τώρα, όταν η γη αρχίζει να τρέμει... Θα περάσει λέω· δεν περνάει. Κρατάει κι άλλο κι άλλο... Θα κρατήσει για πάντα; Η γη ανοίγει. Ο σεισμός δε λέει να τελειώσει. Πεταγόμαστε έξω. Τι είναι αυτό; Καπνός; Σκόνη απʼ τα θεμέλια: Το σπίτι γκρεμίζεται. Από παντού ακούγονται κραυγές -προσευχές και επικλήσεις στην Παναγία και τον Άγιο. Κοιτάζω αυτό που κάποτε ήταν το σπίτι μας. Ένας τοίχος εδώ, μια σκάλα πιο κει να ανεβαίνει στο κενό και το πόδι του πιάνου να αιωρείται στα υπολείμματα ενός παραθύρου κι ενός τοίχου. Κενό..."
 
Πίσω
Μπλουζα