Άβολες καταστάσεις σε... λεωφορεία

[RIO]

To κλασσικό μέσο μαζικής μεταφοράς, το οποίο χρησιμοποιούμε όλοι πολύ συχνά και που έχουμε βιώσει διάφορες άβολες και περίεργες καταστάσεις...




Μαθητές Λυκείου ακόμα και πάνω στο αστικό μας πλησίαζαν διάφοροι τοξικομανείς και μας ζητούσαν τα εισιτήρια μόλις κατεβούμε, για να τα δείξουν σε τυχόν έλεγχο.

καυγάς ανάμεσα σε ηλικιωμένους ( ήλθαν στα χέρια), γιατί ο ένας συνέλαβε μια πορτοφολού και ο άλλος έλεγε πως βιαζόταν και ότι έτσι θα καθυστερήσει το λεωφορείο. Μπήκα στην μέση καθώς δεν υπήρχαν άλλοι άνδρες και με κόπο κατάφερα να τους χωρίσω.

Παρενόχληση από έναν τύπο o οποίος και καλά το έκανε καταλάθος. Απέφυγα να το κάνω θέμα για το 1/1000 ενδεχόμενο, να ήταν παρεξήγηση ( που δεν...)

Πάλι μαθητής, κάποιος μου βούτηξε ένα ματσάκι από εισιτήρια, που είχα στην πίσω τσέπη. Τα νεύρα κάγκελο για την υπόλοιπη μέρα.

Γυναίκα με ψυχικά προβλήματα που καθόταν πίσω από εμένα , αρχίζει να παραληρεί φωνάζοντας διάφορες ασυναρτησίες , σε όλη την διαδρομή. Η οποία διαδρομή λόγω κίνησης, κράτησε και αρκετά...

Μόλις θυμηθώ και άλλα θα τα προσθέσω...

 

[stayros]

Να εισαι στο λεωφοριο,να ειναι τιγκα -σαρδελες που λεμε - και

να νομιζει η αλλη οτι της βαζεις χερι... :takethat:

...ενω καλα-καλα δεν μπορεις να κρατηθεις απο το σπρωξιμο και το στριμωγμα!!!! :rant:

"Ασε μας Κυρα μου...την ορεξη σου ειχαμε!!!!"

 

[Λορένα]

Στα λεωφορεια για πολλα χρονια με επιανε ζαλη (οπως και σε ολα τα οχηματα που ειχαν αυτο το πρασινο ελατο, για αρωματικο)

Ετσι σε ολοκληρη την διαδρομη.. επαιρνα βαθιες ανασες, ωστε να κρατηθω, μεχρι να φτασω στον προορισμο μου.

Γυμνασιο-λυκειο, το λεωφορειο, μαζευε παιδια απο 2 χωρια και στοιβαζομασταν σαν σαρδελες, γιατι ηδη απο το πρωτο χωριο, μεναν ορθιοι. Το αποτελεσμα ειναι να καθονται 3 στις θεσεις, αλλα το μαρτυριο το τραβαγαν οι ορθιοι. Αρκετες φορες καναμε σταση στο δρομο γιατι καποιος δεν αντεχε, και τον βγαζαμε να παρει αερα

 

[angel_grig]

Καλοκαιρι 1992..γυρναω σπιτι απο φροντιστηριο ξενης γλωσσας.Λογω της μεγαλης τοτε απεργιας της ΕΑΣ ειμαι σε λεωφορειο του Πολεμικου Ναυτικου,το οποιο ειναι τιγκα απο κοσμο.Ξαφνικα μια ασχημη μυρωδια γεμιζει τον αερα....ο οδηγος αναγκαζεται να σταματησει..ολοι βγαινουν εξω και σε λιγο η αιτια ανακαλυπτεται:ενας μεθυσμενος τυπος εκανε την..αναγκη του επιτοπου.Το λεωφορειο αποσυρθηκε για καθαρισμο,και εγω συνεχισα με τα ποδια,μην αντεχοντας να περιμενω το επομενο ΡΕΟ.....

 

[stratos84]

Χρησιμοποιώ τα λεωφορεία από τα 13 μου, οπότε έχω δει πάρα πολλά, τι να πρωτοθυμηθώ... Τσακωμοί ηλικιωμένων που άνηκαν σε αντίπαλες πολιτικές παρατάξεις, τσακωμοί για μια θέση, τοξικομανείς και μεθυσμένοι σε κατάσταση νιρβάνας οι οποίοι απλωνόντουσαν στις τετράδες και έπιαναν 3 από τις 4 θέσεις. Επαίτες αληθινοί και ψεύτικοι που παρίσταναν τους κουτσούς και μόλις κατέβαιναν από το λεωφορείο έριχναν γρηγορότερη τρεχάλα και από τον Μπολτ για να προλάβουν το επόμενο λεωφορείο. Άτομα που παραμελούσαν την προσωπική τους υγιεινή και μετέτρεπαν το λεωφορείο σε θάλαμο αερίων... Τσακωμοί ελεγκτών με λαθρεπιβάτες. Λεκτικές επιθέσεις σε οδηγούς λεωφορείων που αργούσαν πάρα πολύ... και άλλα πολλά!

 

[alkis21]

Με πρόλαβε ο Στράτος, θυμάμαι άσχημα σκηνικά σε προεκλογικές περιόδους μεταξύ αγνώστων με την παραμικρή αφορμή.

 

[Stormwatch]

Γύρω στο 1991, μαθητές Λυκείου κάναμε κοπάνα και πήραμε το λεωφορείο για Λούτσα (??) για να πάμε για μπάνιο. Στα μισα της διαδρομής επιβιβάζεται μια χοντρή κυριά, ντυμένη με κουρέλια και άγριο βλέμμα, προφανώς ψυχασθενής. Κάθεται σε μια θέση και ανοίγει μια σακούλα με ωμά ψάρια που είχε μαζί της και αρχίζει να τα καθαρίζει με το δάχτυλο!

Όπως ήταν φυσικό, ολοι φρικάραμε στο λεωφορείο αλλά δεν μίλησε κανείς μας γιατί φοβόμασταν μην μας ορμήξει και μας δαγκώσει!! Χαχαχα!

 

[johnny19818]

Ευτυχώς στην παιδική μου ηλικία δεν χρειαζόταν να πάρω λεωφορεία (δεν υπήρχαν κιόλας αστικά) αλλά τα χρησιμοποιώ τώρα με όλα τα παραπάνω που περιγράφετε. Πραγματικά πρέπει να είναι το χειρότερο μέσο μεταφοράς από άποψη ποιότητας αναβατών μαζί με τον ηλεκτρικό. Στη Βερολίνο δε, που πήγα πέρυσι ήταν το καλύτερο μέσο. Πάντα εβρισκα θέση να καθίσω (ήταν και διόροφο) και μόνο μια φορά μπήκε ένας λίγο πιωμένος. Το χειρότερο από την άλλη ήταν το U-Bahn, υπόγειος σιδηρόδρομος.

 

[Bambinella]

Εχω ακουσει οτι κατα τη δεκαετια του '60 και παλαιοτερα, η κατασταση στα λεωφορεια ηταν τραγικη.

Αυτο συνεβαινε γιατι, μεταξυ αλλων, οι ανθρωποι χρησιμοποιουσαν τη μπανιερα τους (οσοι διεθεταν) μονο σε μεγαλη αναγκη, οπως π.χ. αρρωστια. Η ηθοποιος και συγγραφεας Ελενη Χαλκουση περιγραφει στο βιβλιο της Σαβουαρ Βιβρ (Εκδοσεις Αστερος 1962) οτι η μπανιερα χρησιμοποιειτο σχεδον αποκλειστικα ως αποθηκευτικος χωρος και το απλο μπανακι αντιμετωπιζοταν λιγο - πολυ σαν συμφορα. "Αχρειαστο να' ναι!" ελεγαν και φτυνανε τον κορφο τους.

Συν τοις αλλοις, μεσα στα λεωφορεια τοτε υπηρχαν παντα ταμπελιτσες με τη φραση "Απαγορευεται το πτυειν".

Καταλαβαινετε λοιπον για τι επιπεδο πολιτισμου μιλαμε!

 

[BETTY BOOP]

Ωραίο θέμα!

Στα λεωφορεία έμπαιναν συχνά άνθρωποι που κρατούσαν ογκώδη αντικείμενα όπως καροτσάκια για μωρά, καροτσάκια λαικής, μπόγους με πράγματα, σακβουαγιάζ, σακούλες σουπερμάρκετ, να μην μπορείς να κουνηθείς αν τύχαινε να είσαι στριμωγμένος. Άπλυτοι/ιδρωμένοι κυρίως το καλοκαίρι, έκαναν τη διαδρομή ανυπόφορη. Μερικές φορές έμπαιναν και μαστουρωμένοι που έλεγαν ασυναρτησίες και κατέληγαν να κοιμούνται σε πίσω καθίσματα, αυτά συμβαίνουν και στις μέρες μας. Πολλές φορες έμπαινε ο ελεγκτής και συλλάμβανε μερικούς τζαμπατζήδες, άρχιζαν οι ασταθείς δικαιολογίες. Πάντως όταν η κατάσταση γινόταν ανυπόφορη εξαιτίας μερικών ατόμων κατέβαινα σε επόμενη στάση και έπαιρνα άλλο λεωφορείο.

 

[Gogeta]

Γυρνάω βράδυ στο σπίτι από το πανεπιστήμιο και εκεί που κάθομαι όρθιος νιώθω ένα σκούντηγμα στον ώμο. Γυρνάω και είναι ένα τύπος που κάθεται στο δίπλα κάθισμα και με ρωτάει: "Φιλαράκι να σε ρωτήσω κάτι; Έχω σπυράκι στη γλώσσα;;;;;;;" και μου δείχνει τη γλώσσα του για εξέταση... Του λέω ένα διακριτικό όχι και επαναλβάνει την κίνηση λέγοντας "Σίγουρα ε;;; Ευχαριστώ πολύ!".

Ήταν μια από τις φορές που ένιωσα πραγματικά πως ζουν αναμεσά μας...

 

[pardalotzatziki]

Αβολα; Τα παλια λεωφορεια, τα στρογγυλομουρικα Μερσεντέ, τα Magirus Deutz(αν θυμαμαι καλα) και αλλα.

Κροταλιζανε τα δοντια και οι σπονδυλοι απο τον κινητηρα.

Τα καθισματα ολα τρεμανε και βροντουσε ολο το συμπαν εκει μεσα.

Σιδερα, ξυλα, οι κουβαδες που ειχανε μονιμα μεσα οι οδηγοι, τα κατεβασμενα τζαμια(και τα ανεβασμενα δηλαδη). Καλυτερα ηταν να εισαι ορθιος

Θυμαμαι μερικα που ειχανε εκεινο το μεγαλο κουβουκλιο διπλα στον οδηγο, αν δεν ειχε θεση καθομασταν εκει επανω.

Τι θορυβος απο τον κινητηρα και απο τις αλλαγες...ειδικα στις ανηφορες...

Τωρα τι να πουμε, οτι ειχανε χαρακτηρα; :animlaugh: :animlaugh: Ετσι λεμε για τα παλια μοτορια...

 

[ΦΖΠ1]

Να παίρνεις το τελευταίο δρομολόγιο...Να μην υπάρχουν επιβάτες στις στάσεις, να είσαι ο μόνος επιβάτης, κι ο οδηγός να βιάζεται να πάει να το παραδώσει...Να αισθάνεσαι ότι κάνει αγγαρεία δηλαδή, και το πλακώνει για να "τελειώνει"...Καταπίνεις τη γλώσσα, χαλαρά...

 

[RIO]

Άλλο περιστατικό που θυμάμαι, είναι που δυο γυναίκες άρχισαν λογομαχία για ένα σκούντημα και κατέληξαν στο τέλος να ειρωνεύεται η μια την άλλη για το ποια είναι ... νεότερη !!! Είχα μείνει....

 

[prisma]

Να παίρνεις το τελευταίο δρομολόγιο...Να μην υπάρχουν επιβάτες στις στάσεις, να είσαι ο μόνος επιβάτης, κι ο οδηγός να βιάζεται να πάει να το παραδώσει...Να αισθάνεσαι ότι κάνει αγγαρεία δηλαδή, και το πλακώνει για να "τελειώνει"...Καταπίνεις τη γλώσσα, χαλαρά...

Ίσα-ίσα... από τις λίγες φορές που τα λεωφορεία είναι αποτελεσματικά και γρήγορα! Απ'όσο θυμάμαι αυτά ήταν τα καλύτερα δρομολόγια (έχω να χρησιμοποιήσω λεωφορεία καμιά 15αρια χρόνια).

 

[ΦΖΠ1]

Καλά, δε λέω ότι δε σε πήγαινε γρήγορα...Αλλά δε νιώθεις πολύ άνετα να είσαι σε ένα καρεκλάκι λεωφορείου που να πηγαίνει με χίλια, θυμίζει λίγο το "Speed". Κι αν δεις, τις περισσότερες φορές που τρακάρει ένα λεωφορείο, ακόμα και με ασήμαντες ταχύτητες, οι επιβάτες τραυματίζονται λόγω της υψηλής έκθεσης και των ανύπαρκτων μέσων προστασίας.

 

[prisma]

Καλά, δε λέω ότι δε σε πήγαινε γρήγορα...Αλλά δε νιώθεις πολύ άνετα να είσαι σε ένα καρεκλάκι λεωφορείου που να πηγαίνει με χίλια, θυμίζει λίγο το "Speed". Κι αν δεις, τις περισσότερες φορές που τρακάρει ένα λεωφορείο, ακόμα και με ασήμαντες ταχύτητες, οι επιβάτες τραυματίζονται λόγω της υψηλής έκθεσης και των ανύπαρκτων μέσων προστασίας.

To Speed? :animlaugh: Ωραία παρομοίωση!!!!

Ίσως τα πιο "εξπρές" δρομολόγια ήταν τα τελευταία από Κηφισιά με τους Δεινόσαυρους (Volvo αρθρωτά). Απίστευτες ταχύτητες. Βέβαια τότε δεν ανησυχούσαμε, μας άρεσε κιόλας... κλασικοί πιτσιρικάδες!

Αρκεί, πάντως, να μη πάει το μυαλό σου στο κακό. Απλά απόλαυσε τη διαδρομή!

 

[foutix]

Νομίζω οτι αυτό που γράφει η betty είναι αλήθεια. Άλλα σε μικρότερο άλλα σε μεγαλύτερο βαθμό, ότι θέματα υπήρχαν παλία υπάρχουν και σήμερα. Συνεπώς δεν νομίζω οτι μπαίνει θέμα ρετρο καταστάσεων.

 

[RIO]

Aυτά που έγραψα ήταν στα μαθητικά χρόνια, που χρησιμοποιούσα περισσότερο το λεωφορείο. Όπως και πολλών παιδιών από ότι είδα, τα περιστατικά που θυμόντουσαν συνέβησαν στα 90ς...

 

[perlastar]

Θα μπορούσα να γράψω βιβλίο με τις περιπέτειές μου πάνω σ'αυτό το θέμα! Χρησιμοποιούσα συνέχεια λεωφορεία και έχω δει απ'όλα! Και στην Αθήνα δυστυχώς συνέβαιναν πολλά.

Κλασικά τοξικομανείς κα μεθυσμένοι να παραμιλάνε, να ροχαλίζουν ή να δημιουργούν φασαρίες.

Επίσης, ρατσιστικά επεισόδια, στα οποία ντόπιοι να φωνάζουν σε ξένους γιατί μας κουβαλήθηκαν εδώ και να γυρίσουν στις πατρίδες τους.

Φασαρίες με ελεγκτές ή με τους οδηγούς, τσακωμούς γέρων, τρελούς να παραμιλάνε ή να τραγουδάνε, να πάω να τσεκάρω την κάρτα μου και με το που την έβγαλα να με περάσουν για ελεγκτή.

Άντρες να με ενοχλούν και να θέλουν να γνωριστούμε οπωσδήποτε, ενώ άλλοι προσπαθούσαν να βάλουν και χέρι, αλλά δεν ήταν περιστάσεις με τίγκα κόσμο όπως ανέφερε ο Σταύρος, οπότε σίγουρα δεν ήταν παρεξήγηση. Αυτά που θυμάμαι καλύτερα είναι πρώτον, μεσήλικας κύριος να κάθεται δίπλα μου να με κοιτάει συχνά και ξαφνικά να του πέσει το πακέτο με τα τσιγάρα προς τη μεριά μου κι έπρεπε να μετακινηθώ για να το πιάσει. Με το που σηκώνεται όμως, μου τείνει το χέρι λέγοντας σοβαρότατα "Παντελής" και περίμενε να συστηθώ. Με εκνεύρισε, ήμουν και κουρασμένη, οπότε του απάντησα ψυχρά "Όχι" και του άφησα το χέρι στον αέρα.

Δεύτερον, γέρος σε πολύ μεγάλη ηλικία, μπορεί και ενενηντάρης, να προσπαθεί να κολλήσει πάνω μου ενώ είχε χώρο. Δεν είπα τίποτα σεβόμενη την ηλικία του, απλά απομακρύνθηκα, όμως τον είχαν πάρει χαμπάρι κι άλλοι και καθάρισε μία γυναίκα για μένα. Του είπε "Δεν μπορείς να πάρεις τα πόδια σου, μας έγινες και κολλητήρης!"

Τέλος, στον πατέρα μου είχε συμβεί να είναι εντελώς τίγκα το λεωφορείο, τόσο που από το πολύ στρίμωγμα ήταν όλοι ακίνητοι και δεν μπορούσαν να κουνήσουν ούτε τα χέρια τους. Σ'αυτή την κατάσταση, δίπλα στον πατέρα μου ήταν κι ένας κοντός κύριος με καπέλο, και ξαφνικά το καπέλο του γλίστρησε από το κεφάλι του κι έπεσε στον ώμο του πατέρα μου, αλλά από το στρίμωγμα αδυνατούσε να το πάρει. Τότε ο πατέρας μου με πολύ ζόρι κατάφερε να βγάλει το ένα του χέρι, έπιασε ίσα ίσα το καπέλο και το ξανάβαλε στο κεφάλι του κοντού κύριου. Η κατάσταση ήταν τόσο κωμική, που ξέσπασε σε γέλια όλο το λεωφορείο!