"Έφυγε" ο Ζεράρ Ντε Βιλιέ...

[stayros]

Αλλη μια δυσαρεστη απωλεια.

Αυτη την φορα για τον κοσμο της λογοτεχνιας.

"Εφυγε" στα 83 του χρονια ο μετρ του κατασκοπευτικου

μυθιστορηματος Ζεραρ Ντε Βιλιε.

Καλο Ταξιδι...

πηγη

 

[Thor]

Παραγωγικότατος συγγραφέας (στη βικηπέδια αναφέρεται ότι η σειρά SAS έχει 200 βιβλία ως το 2013) που τα βιβλία του ασχολούνταν με θέματα της επικαιρότητας την οποία συχνά, κατά κάποιο τρόπο προέβλεπαν αλλά και συζητήσιμης ποιότητας. Προσωπικά έχω διαβάσει μόνο ένα βιβλίο του (το Χονγκ Κονγκ εξπρές) και αν και διαβάζεται εύκολα σε καμια περίπτωση δεν το θεωρώ αξιόλογο από λογοτεχνικής άποψης.

 

[elephadas]

Ε, ναι, δεν θα έλεγα ότι έχασε τίποτε η λογοτεχνία. Μάλλον η παραλογοτεχνία.

Είχε μια στάνταρ συνταγή για να δημιουργεί τις πλοκές (μία πλοκή ουσιαστικά) των μυθιστορημάτων του. Ξεκινούσε συχνά από ένα πραγματικό γεγονός (χαρακτηριστικά θυμάμαι ένα μεγάλο blackout στη Νέα Υόρκη ή τον θάνατο του Αλέξανδρου Παναγούλη) ώστε να δημιουργεί μια ψευδαίσθηση ρεαλισμού, το πασπάλιζε με μπόλικη δόση συνομωσιολογίας και ψυχροπολεμικού αντιοκομμουνισμού και κάμποσο σεξ και εξωφρενικές συμπτώσεις και σερβίριζε το ίδιο ξαναζεσταμένο φαγητό με πασπάλισμα διεθνούς ίντριγκας και γκλαμουριάς. "Λογοτεχνία" ίδιου επιπέδου με τα Άρλεκιν (ή τα πιο γνωστά τότε "Βίπερ Νόρα"). Είχα διαβάσει κάμποσα τω καιρώ εκείνω - δεν ήταν άσχημος τρόπος να περάσεις την ώρα σου στην παραλία κάτω από μια ομπρέλλα - αλλά μετά τα 4-5 πρώτα βιβλία γίνονταν βαρετός διότι δεν υπήρχε καμιά πρωτοτυπία ούτε στην πλοκή ούτε στους (ανύπαρκτους) χαρακτήρες.

 

[D@redevil]

Μεγάλη αγάπη του πατέρα μου!....

Κατά τ' άλλα, θεωρώ ότι ο αγαπητός Ελέφαντας με κάλυψε απόλυτα!

Περιέργως, τον μπέρδευα πάντα με τον Leslie Charteris (συγγραφέας του "Άγιου"), ενώ δεν έχουν καμία σχέση, ούτε όσον αφορά το ύφος γραφής, ούτε όσον αφορά τα σενάρια!

Μάλλον γιατί και οι 2 ήταν πολύ προσφιλείς στον πατέρα μου!

 

[iggylebowski]

Δεν μπορώ παρά μόνο να συμφωνήσω με τον Ελέφαντα. Καλός για διάβασμα μέσα στη ρούχλα από τη ζέστη του καλοκαιριού και τίποτα περισσότερο

 

[paulochelao24]

Ε, ναι, δεν θα έλεγα ότι έχασε τίποτε η λογοτεχνία. Μάλλον η παραλογοτεχνία.

Είχε μια στάνταρ συνταγή για να δημιουργεί τις πλοκές (μία πλοκή ουσιαστικά) των μυθιστορημάτων του. Ξεκινούσε συχνά από ένα πραγματικό γεγονός (χαρακτηριστικά θυμάμαι ένα μεγάλο blackout στη Νέα Υόρκη ή τον θάνατο του Αλέξανδρου Παναγούλη) ώστε να δημιουργεί μια ψευδαίσθηση ρεαλισμού, το πασπάλιζε με μπόλικη δόση συνομωσιολογίας και ψυχροπολεμικού αντιοκομμουνισμού και κάμποσο σεξ και εξωφρενικές συμπτώσεις και σερβίριζε το ίδιο ξαναζεσταμένο φαγητό με πασπάλισμα διεθνούς ίντριγκας και γκλαμουριάς. "Λογοτεχνία" ίδιου επιπέδου με τα Άρλεκιν (ή τα πιο γνωστά τότε "Βίπερ Νόρα"). Είχα διαβάσει κάμποσα τω καιρώ εκείνω - δεν ήταν άσχημος τρόπος να περάσεις την ώρα σου στην παραλία κάτω από μια ομπρέλλα - αλλά μετά τα 4-5 πρώτα βιβλία γίνονταν βαρετός διότι δεν υπήρχε καμιά πρωτοτυπία ούτε στην πλοκή ούτε στους (ανύπαρκτους) χαρακτήρες.

Είχα ένα βιβλιαράκι του που είχε δώσει δώρο ένα τεύχος του Max το 2002,αλλά στην δέκατη σελίδα το παράτησα μου φάνηκε αρκετά βαρετό. Να φανταστείτε ούτε θυμάμαι τίτλο .