Αγαπημένα μέρη - εκδρομών που σας αρέσουν

imperium

RetroAdept
Joined
11 Σεπ 2010
Μηνύματα
846
Αντιδράσεις
128
Σκεφτηκα ενα θεμα που θα λεμε καποια αγαπημενα μερη η στεκια που πηγαινετε συχνα

η σας γοητευουν και να τα προτεινουμε και στους υπολοιπους.

Εμενα μαρεσει για εκδρομη το Ναυπλιο γιατι ξεχνιεμαι απο την καθημερινοτητα και ειναι πολυ διαφορετικη απο την Αθηνα που μενω και με γοητευει.
 
Oλα καλα αρκει να μην προβουμε σε ποστς που μπορει να θεωρηθουν διαφημιστικα ;)
 
Φιλε μου το προτασεις που γραφει απο πανω ειναι για προτασεις σχετικα με το retromaniax και οχι για κατι αλλο.

Οπως δεν ειναι και ρετρο παροτι ευχαριστο σαν θεμα.

Θα πρεπει να κλειδωσει.
 
επειδη δεν τα ξερω καλα μπορει να μεταφερθει?
 
Σωστος Ναυπλιο εκει παω και εγω,ακομα αν και ειναι μακρια παω οποτε μπορω στα ομορφα Γιαννενα.Αυτες οι 2πολεις ειναι οι ομορφοτερες στην χωρα μας για μενα,εχουν τα καστρα και τα ομορφα σοκακια τους επισης το Ναυπλιο την θαλασσα και τα Γιαννενα την ομορφη λιμνη και το νησακι τρομερο μερος.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
αναφέρεσαι σε πόλεις ή γενικά σε διάφορες τοποθεσίες;

αν εννοείς το δεύτερο,εμένα μου αρέσει να πηγαίνω στο άλσος μπαρουτάδικο,αν και το έχουν αφήσει στη τύχη του δυστυχώς,παραμένει ένα ωραίο μέρος για περίπατο και για "άραγμα" ( κάτι σχετικό,το τμήμα του στο ύψος των τει,φαίνεται σαν να είναι κλεισμένο [με αλυσίδες στις πύλες του και πινακίδες απαγόρευσης εισόδου όλο το 24ωρο :eek: ] ,τι έχει γίνει; )
 
Αν μιλάμε για πόλεις-μέρη της Ελλάδος, δεν συγκρίνω με καμία άλλη πόλη την Ερμούπολη και τη Σύρο γενικά. Είναι ίσως η γραφικότερη πόλη της Ελλάδος- και με ουσιαστικό πολιτισμό (τί να πρωτοθυμηθείς Εμμανουήλ Ροιδη, Γιώργο Σουρή, ή στο σήμερα τον Μάνο Ελευθερίου, χώρια την παρουσία του Μάρκου Βαμβακάρη στο ρεμπέτικο)...αγαπημένος προορισμός επίσης για μεγαλύτερες αποδράσεις και η Ρόδος.

Όσο για στέκια στην πόλη μου στην Αθήνα, μου αρέσει να βολτάρω στους πεζόδρομους του Κεραμεικού! Η γειτονιά αυτή και τα στέκια της (συν οι γκαλερί και τα θέατρά της) διατηρεί ακόμα μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και δεν έχει καμία σχέση με το πολύβουο γειτονικό Γκάζι! Τις καλοκαιρινές βραδιές (και κυρίως τις καθημερινές) μου αρέσουν και οι ταράτσες σε κάποια μπαράκια στο Γκάζι. Τέλος για κάτι πιο suburbian μου αρέσει η πλατεία των Θρακομακεδόνων και η ευρύτερη περιοχή της Πάρνηθας γενικά για μια όμορφη χειμωνιάτικη Κυριακή, αλλά και το φυσικό τοπίο στο Λαιμό της Βουλιαγμένης (αγαπημένο spot η καντίνα στο τέλος του δρόμου μετά τον Αστέρα).

Α και βέβαια τα Αναφιώτικα στην Πλάκα...νομίζεις ότι δεν είσαι στο κέντρο της πόλης!
 
Ευχαριστώ thanos75 για τα καλά λόγια για την πατρίδα μου,την Ερμούπολη!

Εμένα σε Ερμούπολη, Ηράκλειο, κέντρο Αθήνας και διάφορες πόλεις γενικώς μου αρέσουν κάτι ρετρό ζαχαροπλαστεία-γαλακτοπωλεία με γκαρσόνια που φοράνε παπιγιόν, παραδοσιακά γλυκά και σου σερβίρουν πάστα σε τετράγωνο πιατάκι ή λουκουμάδες και κάτι ξεχασμένα καφενεία σε νησιά με μωσαικὀ και καφέ ελληνικό στη χόβολη.

Στην Αγγλία που ειμαι τώρα μου αρέσουν οι παλιές παμπ χωρίς μουσική που δεν ανήκουν σε αλυσίδα, μπορεί να ειναι εκεί αιώνες και σερβιρουν ντόπια ale. (η χλιαρή μπύρα του Αστερίξ!).

Σε λοιπή Ευρώπη μου αρέσουν παλιά μπαρ που έχουν αψέντι ή περνό και ρετρό μουσικές και ταλαιπωρημένες φάτσες, έχω βρει αντίστοιχα σε Γαλλία, Γερμανία και Ισπανία.

Στην Ελλάδα γενικά δεν μου αρεσει να βγαινω για ποτό γιατί ειναι πανάκριβα σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο και κάπως δήθεν αν και υπάρχουν πολύ ομορφα μέρη. Εμένα μου αρέσουν τα ποτάδικα που πας για να πιεις, τύπου Au revoir με την υπέροχη διακοσμηση χωρις ομως το αντιστοιχο hype. Εκτιμώ τις φτηνές τιμές ωστε να μπορείς να πιεις δυο-τρία ποτάκια χωρις να πάρεις δάνειο. Επειδή στην Ελλάδα μου φαινεται ακριβα προτιμω να βγαινω για φαγητό ή καφε. Μου αρεσουν τα ρετρο παρακμιακα μερη επισης ξεχασμενα μικρά σκυλαδικα με γερασμενες τραγουδιστριες, ταβερνες σε τουριστικα μερη στο τελος σαιζον, σκονισμενα καφενεια στις λαικες περιοχές στο κέντρο της Αθήνας.

Εκπληκτικά ρετρό ειναι το Μπουενος Αιρες, ειδικά τα καφέ ειναι απίθανα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Σ΄ευχαριστώ Thanos που ανέφερες τον Ροϊδη και τον Σουρή των οποίων η ιδιαίτερη πατρίδα ήταν η Χίος... :p :cool:

Και μιάς και την ανέφερα, η Χίος είναι ο αγαπημένος μου ανοιξιατικο-καλοκαιρινο-φθινοπωρινός (χειμώνα... δεν έχω πάει ακόμη... :( ) προορισμός... Τρελαίνομαι να κάνω βόλτες στην προκυμαία της, από τη μιά άκρη του λιμανιού ως στην άλλη, να ανεβαίνω στο ενετικό κάστρο και να χαζολογώ τη θέα από ψηλά, να σεργιανώ στα αρχοντικά του Κάμπου (μάλιστα κάποτε έκανα με παρέα και νυχτερινή εξερεύνηση σε κάποια εγκαταλειμένα) ειδικά την άνοιξη που οι μυρωδιές από τα εσπεριδοειδή σε ξεσηκώνουν.
springsmile.gif


Η κατεβασιά από το Αίπος είναι απολαυστική και η θέα μοναδική.

Ειδικά το μπαράκι το σχεδόν σκαλισμένο στο βράχο στη Δασκαλόπετρα είναι ίσως η πιό απολαυστική (από την άποψη της θέας) επιλογή για ποτάκι...

Και όσο για τις θάλασσές της, νιώθεις να αναζωογονείσαι ολόκληρος με το που πατάς το πόδι σου στα κρύ... :xm: εμμμμ... ναι .... δροσερά νερά της...

Και χωρίς να θέλω να κάνω διαφήμιση, νοστιμότερη κουζίνα από το μικρό ταβερνάκι στα Μεστά, ή με καλύτερη θέα από εκείνο το ταβερνάκι στα Αυγώνυμα

που βλέπεις πιάτο όλο το Αιγαίο, ή πιό χορταστική από εκείνα του Κάμπου δεν έχω βρει..

Αναμφίβολα, η Χίος είναι το ομορφότερο μέρος στον κόσμο...
chase.gif


(τι;;; ποιός είπε πως υπερβάλω πάλι;;;; )
 
To παλιό μας μαγαζί - σκυλάδικο στη Καλαμάτα. Γενικά όλη η παραλία της Καλαμάτας γεμάτη από φαγάδικα με το ούζο να ρέει άφθονο.

Πιο Βόρεια - Σαλονίκη τώρα, τα Λαδάδικα. Άλλη αίσθηση σαν να μπαίνεις σε '60s ή και παλιότερα.

Για εξωτερικό, θα πω μόνο το μέρος που έχω πάει και με ενθουσίασε. Αυστραλία - Μελβούρνη στις κάργα Ελληνικές περιοχές που περπατάς στο δρόμο και σου λένε "Καλημέρα" στα Ελληνικά και όχι στα Εγκλέζικα. Κάτι που δεν συμβαίνει στην Ελλάδα του σήμερα, μια και αν πεις καλημέρα σε κάποιο τυχαίο μπορεί και να σου κάνει μήνυση για διάφορους λόγους. Οι αλλαγές σε αυτή τη πόλη, από τη δεκαετία του'80 που επισκέφτηκα για πρώτη φορά συγγενείς πρώτου βαθμού που δεν γνώριζα, μέχρι το 2005 που βρέθηκα τη δεύτερη και τελευταία φορά, είναι μικρές και όλες προς το καλύτερο.

Αν οι γονείς μου και οι γονείς της γυναίκας μου ήταν 20 χρόνια μικρότεροι, θα είχαμε ήδη φύγει μόνιμα για εγκατάσταση στη συγκεκριμένη πόλη. Oh, well......
 
Juanita είπε:
Σ΄ευχαριστώ Thanos που ανέφερες τον Ροϊδη και τον Σουρή των οποίων η ιδιαίτερη πατρίδα ήταν η Χίος... :p :cool:
Καλή μου, η Χιος ειναι φαντάζομαι υπέροχη-δυστηχώς δεν έχω πάει αλλά θέλω πολύ- αλλά και ο Ροιδης και ο Σουρης ηταν πατριωτάκια απο την Ερμούπολη της Σύρου!

Μελβούρνη το εχω όνειρο να πάω.

Επίσης θέλω να μνημονεύσω διάφορα ρετρό σινεμά που πηγαίναμε στα Πατήσια τα οποια πλέον έχουν κλείσει ή ᾽ανακαινιστεί᾽ και τους άλλαξαν τα φώτα. Αλλά αυτό αξίζει θρεντ απο μονο του,θυμάμαι τουλάχιστον 6 σε μαραθώνιους ρετρό ταινιών και καινούργιων σινεφιλ αριστουργηματων. Επισης που άρεσε πολύ το παλιο Ζώναρς πριν την ανακαινιση οταν ειμασταν πάντα 10 ανθρωποι και τα κουστουμαρισμένα γκαρσόνια και οι τιμές ήταν λογικές και το ντεκόρ υπέροχο.

Τα περισσοτερα απο τα αγαπημένα μου μἐρη στην Αθήνα έγιναν αγνώριστα,γκρεμίστηκαν ή αλλαξαν ή έκλεισαν...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Και ο Ροιδης και ο Σουρής στη Σύρο γεννήθηκαν, έζησαν, και δημιούργησαν. Τώρα το εάν η μακρινή τους καταγωγή ήταν από Χίο αυτό για μένα δεν λέει και πολλά. Στο κάτω κάτω η Ερμούπολη από πρόσφυγες από Χίο, Ψαρρά και Μικρά Ασία δημιουργήθηκε.

Συμφωνά απόλυτα Domenica με τα σχόλιά σου για τις τιμές στα ποτάδικα στην Ελλάδα. Όποτε ταξιδεύω στο εξωτερικό και κάνω τις συγκρίσεις μελαγχολώ!

Α...και το au revoir (ίσως μαζί με το Λωρά) παίζουν να είναι αυτή τη στιγμή πράγματι τα πιο αυθεντικά ποτάδικα στην Αθήνα. Απεχθάνομαι όμως το Ζώναρς...ο ορισμός της αισχροκέρδειας για μένα!
 
Του Σουρή η μητέρα ήταν χιώτισσα, ενώ του Ροΐδη και οι δύο γονείς ήταν Χιώτες από παλιά αριστοκρατικά γένη. Οφτοπικάρα....
 
Ναι παιδιά έχετε δίκιο ολοι σχεδον οι Συριανοι που δεν ειναι καθολικοι (οι οποιοι βρίσκονταν εκεί αιώνες) έχουν μακρινή καταγωγή απο Χιο και ηρθαν ως πρόσφυγες. Ειχα βρει και ένα βιβλίο για τα καφενεια της Χιου και ειχε υπέροχες φωτογραφιες, ο ορισμος του ρετρό και μάλιστα ειναι προσφατο και τα καφενεια υπάρχουν ακόμα!

Οταν λέω για το Ζωναρς εννοώ οπως ηταν 12 χρόνια πριν, ρετρό, καταρρέον και υπέροχο και με λογικές τιμές. Μετά ηταν κλειστό για καιρό. Νομιζω πως η ανακαίνιση χάλασε την αισθηση που ειχε και το μετέτρεψε σε κάτι άλλο που καλό ή όχι εμένα δεν μου αρέσει! Εμοιαζε με καφέ στο Μπουένος Άιρες τώρα ειναι τρέντι και καθόλου ρετρό (για μένα-γουστα ειναι αυτά).

Πάντως γενικά και χωρίς να λέω ονοματα μαγαζιών στην Ελλάδα οι τιμές ειναι τρελλές. Νομιζουν ολοι πως ειναι στο West End του Λονδίνου στα μαγαζιά που πάνε οι λόρδοι. Και μάλιστα στο West End μπορεις να φας, να πιεις και να διασκεδάσεις με πολύ λιγοτερα απο το μέσο μαγαζι στην Ελλάδα. Ας πούμε στο Wosleley, μαγαζι πανάκριβο και κλασσικό το τσάι για δυο μπορει να στοιχιζει μια μικρή περιουσια αλλά ουσιαστικά ειναι ένα πλήρες γευμα με σάντουιτς και γλυκά και τελικά έρχεται λίγο ακριβότερα απο οτι το να πάρεις καφέ,πορτοκαλάδα και γλυκο (δεν το έχω κάνει ποτέ αυτό) σε πολλά μαγαζιά στην Ελλάδα. Ασε που θα πας μια φορά μόνο!

Ξέφυγα λιγο οποταν ας επανέλθω στην τάξη αναφερομενη στα γαλακτοπωλεία που ομως απέκτησαν δικό τους θρέντ! Και φτηνα και ρετρό.
 
Πίσω
Μπλουζα