Αγαπημένος λογοτεχνικός ντετέκτιβ

Thor

RetroMasteR
Joined
23 Μάρ 2012
Μηνύματα
1.640
Αντιδράσεις
515
Σκέφτηκα να ξεκινήσω μια δημοσκόπηση για τον καλύτερο λογοτεχνικό ντετέκτιβ.

Η αστυνομική λογοτεχνία ήταν και είναι από τα δημοφιλή είδη πεζογραφίας, και πάντα σε μια καλή κλασική αστυνομική ιστορία υπάρχει ένας εντυπωσιακός ντετέκτιβ. Οι προτεινόμενοι υποψήφιοι είναι (κατά σειρά εμφάνισης):

1. Ποίος είναι: Ιππότης Ντιπέν (C. Auguste Dupin)

Συγγραφέας: Έντγκαρ Άλαν Πόε (1809-1849)

Από πού τον ξέρουμε: Οι δολοφονίες της οδού Μοργκ (1841), Το μυστήριο της Μαρί Ροζέ (1842) και Το χαμένο γράμμα (1844)

Λίγα λόγια: Ο Αύγουστος Ντιπέν αποτελεί τον πρώτο ντετέκτιβ της νεότερης λογοτεχνίας. Αν και ο δημιουργός του είναι Αμερικάνος ο Ντιπέν δρα στο Παρίσι λύνοντας χάρις στην ανώτερη λογική του και τις εκκεντρικότητές του. Φυσικά όλοι οι μεταγενέστεροι ντετέκτιβ έχουν λίγο Ντιπέν μέσα τους. Με τις τρεις ιστορίες όπου πρωταγωνιστεί τίθενται οι βάσεις αυτό που ονομάστηκε αργότερα detective fiction (Ο ερασιτέχνης εκκεντρικός και πανέξυπνος ερευνητής που λύνει το μυστήριο μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας με συνεργάτη τον μόνο φίλο του ο οποίος θα αφηγηθεί αργότερα την ιστορία), οι βάσεις όμως αυτές είναι ακόμα στο βρεφικό στάδιο και θα τελειοποιηθούν αργότερα από τους επιγόνους του Πόε.

2. Ποίος είναι: Σέρλοκ Χολμς (Sherlock Holmes)

Συγγραφέας: σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ (1859-1930)

Από πού τον ξέρουμε: Από παντού. Πρώτη φορά εμφανίστηκε στο μυθιστόρημα Σπουδή στο κόκκινο (1887). Συνολικά πρωταγωνιστεί σε 4 μυθιστορήματα και 56 διηγήματα συγκεντρωμένα (τα διηγήματα) σε 5 τόμους. Από τα μυθιστορήματα ξεχωρίζει Το σήμα των τεσσάρων (1890) και φυσικά Το σκυλί των Μπάσκερβιλ (1901/2) και από τα διηγήματα το Ένα σκάνδαλο στη Βοημία (1891, περιλαμβάνεται στη συλλογή Οι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς, 1892) και η Ασημένια Αστραπή (1892, περιλαμβάνεται στη συλλογή Οι αναμνήσεις του Σέρλοκ Χολμς, 1894). Τελευταία περιπέτειά του Η περιπέτεια της παλαιάς οικίας Σόσκομπ (1927, περιλαμβάνεται στη συλλογή Το αρχείο του Σέρλοκ Χολμς, 1927)

Λίγα λόγια: Ο Βρετανός Σέρλοκ Χολμς είναι ίσως ο διασημότερος ιδιωτικός ερευνητής της λογοτεχνίας. Το όνομά του (όπως και του Πουαρό) στην καθομιλουμένη χαρακτηρίζει κάθε ντετέκτιβ. Οι περιπέτειες του αφηγημένες στην πλειοψηφία τους από τον πιστό Γουάτσον διαβάζονται και διασκευάζονται για τον κινηματογράφο ακόμα και σήμερα, αν και συχνά ο κινηματογραφικός Σέρλοκ Χολμς επισκιάζει τον λογοτεχνικό.

3. Ποίος είναι: Αρσέν Λουπέν (Arsene Lupin)

Συγγραφέας: Μορίς Λεμπλάν (1864-1941)

Από πού τον ξέρουμε: Πρώτη φορά εμφανίστηκε στο διήγημα Η σύλληψη του Αρσέν Λουπέν (1905, συμπεριλαμβάνεται στη συλλογή, Αρσέν Λουπέν: Τζέντλεμαν διαρρήκτης, 1907). Συνολικά οι περιπέτειες του συγκεντρώνονται σε 21 τόμους. Σημαντικότερες είναι τα Αρσέν Λουπέν εναντίον Χέρλοκ Σολμς (1908, περιέχει 2 ιστορίες), Η κούφια βελόνα (1909), 813 (1910) και Η κόμισσα Καλιόστρο (1924). Η τελευταία περιπέτειά του, αν και γραμμένη το 1936 εκδόθηκε πρώτη φορά το 2012)

Λίγα λόγια: Ο Αρσέν Λουπέν είναι ένας εγκληματίας που υπηρετεί τη δικαιοσύνη με τον δικό του τρόπο. Άριστος μάστορας των μεταμφιέσεων, εθνικιστής, υπερφίαλος αλλά και αισθηματίας κινείται άλλοτε από τα συναισθήματά του και άλλοτε από το πατριωτικό του καθήκον.

4. Ποίος είναι: Ηρακλής Πουαρό (Hercule Poirot)

Συγγραφέας: Αγκάθα Κρίστι (1890-1976)

Από πού τον ξέρουμε: Πρώτη φορά εμφανίστηκε στο μυθιστόρημα Η μυστηριώδης υπόθεση στο Στάιλς (1920), συνολικά εμφανίζεται σε 41 τόμους, ποιο γνωστές υποθέσεις του είναι Ο φόνος του Ρότζερ Ακρόιντ (1926), Κίνδυνος στο Εντ Χάους (1932) και Έγκλημα στο Όριαν Εξπρές. Το 1940 η Αγκάθα Κρίστι έγραψε το μυθιστόρημα η Αυλαία με σκοπό να αποτελέσει την τελευταία περιπέτεια του, το οποίο τελικά εκδόθηκε το 1975 και ήταν η τελευταία δουλειά της που εκδόθηκε όσο ήταν ακόμα ζωντανή.

Λίγα λόγια: Ο Ηρακλής Πουαρό είναι εξίσου γνωστός με τον Χολμς. Βέλγος με αρκετές εκκεντρικότητες, αδυναμία στο καλό φαΐ και το μουστάκι του, δρα ανάμεσα στην βρετανική ανώτερη αστική τάξη λύνοντας μυστήρια μόνο με τη δύναμη της λογικής του.

5. Ποία είναι: μις Τζέιν Μαρπλ (Miss Jane Marple)

Συγγραφέας: Αγκάθα Κρίστι (1890-1976)

Από πού την ξέρουμε: Πρώτη φορά εμφανίστηκε στο διήγημα Η νυχτερινή λέσχη της Τετάρτης (1926, συμπεριλαμβάνεται στη συλλογή 13 προβλήματα, 1932) σε βιβλίο πρώτη φορά εμφανίζεται στο Φόνος στο πρεσβυτέριο (1930) συνολικά 12 μυθιστορήματα και 2 συλλογές διηγημάτων με ποιο γνωστά τα μυθιστορήματα Ένα πτώμα στη βιβλιοθήκη (1942), Ένα άλλοθι για τρία εγκλήματα (1953) και Σπασμένος καθρέφτης (1962). Όπως είχε κάνει και με τον Πουαρό η Κρίστι είχε γράψει γύρω στο 1940 το μυθιστόρημα Ρετρό στην ομίχλη για να είναι το αποχαιρετιστήριο της Μις Μαρπλ. Μετά την έκδοση της Αυλαίας το 1975 ξεκίνησε να το προετοιμάζει για να εκδοθεί και αυτό όμως ο θάνατος της προηγήθηκε της έκδοσης του βιβλίου που εκδόθηκε τέλη του 1976.

Λίγα λόγια: Η μις Μαρπλ είναι μια κουτσομπόλα γεροντοκόρη που ζει σε μια μικρή βρετανική επαρχιακή πόλη. Κατά κάποιο τρόπο είναι το αντίθετο του Πουαρό, με τον οποίο μοιράζονται την ανώτερη ευφυΐα και λογική, όμως η Μαρπλ είναι πιο «λαϊκή». Λύνει μυστήρια αφιλοκερδώς, μόνο από περιέργεια και χωρίς υλική ανταμοιβή. Ο κοινωνικός της περίγυρος είναι μεσο- και μικροαστικός και τα εγκλήματα που καλείται να λύσει είναι και αυτά πιο μικροαστικά.

6. Ποίος είναι: Σαμ Σπέιντ (Sam Spade)

Συγγραφέας: Ντασιελ Χάμετ (1894-1961)

Από πού τον ξέρουμε: Πρώτη φορά εμφανίστηκε στο μυθιστόρημα Το γεράκι της Μάλτας (1930). Πρωταγωνιστεί σε άλλα 3 διηγήματα γραμμένα το 1932 που συγκεντρώθηκαν στη συλλογή Ο άνδρας που λεγόταν Σαμ Σπέιντ και άλλες ιστορίες (1944).

Λίγα λόγια: Ο Σαμ Σπέιντ είναι πασίγνωστος με τη μορφή του Μπόγκαρντ από το φιλμ Το γεράκι της Μάλτας αν και αυτή ήταν η τρίτη κινηματογραφική διασκευή του μυθιστορήματος. Ο αρχετυπικός νουάρ ντετέκτιβ, έχει επηρεάσει αρκετούς μεταγενέστερους συγγραφείς από τον Τσάντλερ ως τον Ελρόι και τον Τάιμπο ΙΙ.

7.Ποίος είναι: Φίλιπ Μάρλοου (Philip Marlowe)

Συγγραφέας: Ρέιμοντ Τσάντλερ (1888-1959)

Από πού τον ξέρουμε: Πρώτη φορά εμφανίστηκε στο μυθιστόρημα Ο μεγάλος ύπνος (1939) συνολικά εμφανίζεται σε 7 μυθιστορήματα, ένα ημιτελές μυθιστόρημα και μερικά διηγήματα. Πιο γνωστά είναι το Αντίο γλυκιά μου (1940) και το Ψηλό παράθυρο (1942).

Λίγα λόγια: Ο Φίλιπ Μάρλοου τοποθέτησε το έγκλημα πίσω στον υπόκοσμο. Οι δολοφονημένοι πια δεν είναι Άγγλοι αριστοκράτες με εξώγαμα, ούτε Γερμανοί πράκτορες στη Γαλλία της Μπελ Επόκ είναι Αμερικάνοι εγκληματίες ή άτομα που κινούνται στα όρια του υπόκοσμου. Ο Φίλιπ Μάρλοου είναι το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα ντετέκτιβ του νουάρ μυθιστορήματος.

8.Ποίος είναι: Σελ Σκοτ (Shell Scott)

Συγγραφέας: Ρίτσαρντ Σ. Πρέιδερ (1921-2007)

Από πού τον ξέρουμε: Πρώτη φορά εμφανίστηκε στο μυθιστόρημα Η υπόθεση της εξαφανισμένης καλλονής (1950). Στη συνέχεια θα πρωταγωνιστήσει σε μια σειρά από σχεδόν 40 μυθιστορήματα όπως τα Οι σφαίρες δεν έχουν όνομα (1951), και Πράκτορες εγκλήματος (1956) πριν «συνταξιοδοτηθεί» το 1987 με το Shellshock.

Λίγα λόγια: Στην νουάρ παράδοση ο Σελ Σκοτ είναι ένας δυναμικός ιδιωτικός ντετέκτιβ, γυναικάς και πρώην πεζοναύτης που λύνει μυστήρια, σκορπάει πτώματα και ξεφεύγει από τις φιλότιμες προσπάθειες των κακών να τον μετατρέψουν και τον ίδιο σε πτώμα. Και όλα αυτά χωρίς να πάψει ποτέ να είναι 30ρης με κατάξανθα σχεδόν άσπρα μαλλιά.

9. Ποίος είναι: Αστυνόμος Μπέκας

Συγγραφέας: Γιάννης Μαρής (1916-1979)

Από πού τον ξέρουμε: Πρώτη φορά εμφανίστηκε στο μυθιστόρημα Έγκλημα στο Κολονάκι (1953). Συνολικά έχει εμφανιστεί περίπου 20 βιβλία, τα οποία συχνά έχουν διασκευαστεί για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Από τα γνωστότερα είναι το Έγκλημα στα παρασκήνια (1954) και Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα (1961).

Λίγα λόγια: Σε αντίθεση με τους προηγούμενους που (ερασιτέχνες ή επαγγελματίες) ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα ο Έλληνας αστυνόμος Γεώργιος Μπέκας είναι προφανώς δημόσιος υπάλληλος. Πέρα από την πλάκα ο Γιάννης Μαρής κατάφερε να δημιουργήσει έναν αξιόλογο ήρωα της αστυνομικής λογοτεχνίας, που διαβάζεται ακόμα ευχάριστα καθώς ξεσκεπάζει Έλληνες μεγαλοαστούς με ύποπτη δράση στην κατοχή.

10. Άλλος: Η αστυνομική λογοτεχνία έχει αμέτρητους ντετέκτιβ, ιδιωτικούς ή όχι, επαγγελματίες και ερασιτέχνες, διαφόρων φύλων, φυλών, ιστορικών περιόδων. Μερικοί αξιόλογοι είναι ο αδελφός Γουλιέλμος του Μπάσκερβιλ του Ουμπέρτο Έκο, Ο δικαστής Τι του βαν Γκουλίκ, ο επιθεωρητής Μεγκρε του Σιμενόν, ο Έκτορ Μπελασκοαράν Σάιν του Π.Ι.Τάιμπο ΙΙ και πάρα πολλοί άλλοι.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ωραίο θέμα!

Η απάντησή μου είναι 10. Άλλος, και συγκεκριμένα ο Λόρδος Peter Wimsey της Dorothy L. Sayers (1893-1957). Δεν ξέρω αν κυκλοφορεί σε καλές μεταφράσεις στην Ελλάδα, αλλά έτσι κι αλλιώς συνιστώ να ψάξετε βιβλία της στο πρωτότυπο. Α, ωραία, βλέπω ότι το πρώτο από αυτά, "Whose Body?" κυκλοφόρησε το 1923 επομένως έχει λήξει το copyright του, βρίσκεται τώρα στο public domain, και έχει ανέβει στο Online Books Page (καταπληκτική ιστοσελίδα με πλήθος νόμιμων βιβλίων) οπότε μπορώ να βάλω τον σύνδεσμο εδώ χωρίς να παραβιάζω τους κανόνες του retromaniax

Κώδικας:
http://digital.library.upenn.edu/women/sayers/body/whose-body.html
Όσοι ξέρετε, είτε από βιβλία είτε από την τηλεοπτική σειρά με τον Hugh Laurie και τον Stephen Fry, τον P.G. Wodehouse και τους ήρωές του Bertie Wooster και Jeeves, εύκολα θα αναγνωρίσετε την επιρροή τους στο ζευγάρι του Lord Peter Wimsey και του υπηρέτη του Bunter. Αλλά σε αντίθεση με τον ξεκαρδιστικά χαζό Bertie Wooster, πίσω από την απολαυστική φλυαρία του Wimsey κρύβεται ένα πολύ κοφτερό μυαλό.

Ο λόγος που μου αρέσουν τόσο τα βιβλία της Sayers είναι ότι εκτός από αστυνομικά μυθιστορήματα είναι ταυτόχρονα και σάτιρες της Βρεττανικής κοινωνίας του μεσοπολέμου που σε πολλά σημεία θυμίζουν κωμωδία ηθών, ενώ και οι διάλογοι είναι πανέξυπνοι (γι' αυτό είναι σημαντικό να διαβαστούν στα Αγγλικά). Tα βρίσκω πιο αστεία από της Christie. Άλλωστε η Sayers ήταν και πιο μορφωμένη από την Christie και είχε μεγαλύτερο εύρος συγγραφικού έργου. Αν και τα βιβλία της σε κάνουν να γελάς, ασχολούνται και με σοβαρά κοινωνικά θέματα της εποχής όπως η θέση των γυναικών, ην άνοδος του ναζισμού κλπ.

Αν δεν ήξερα τη Sayers και τα βιβλία της, θα διάλεγα τον Sherlock Holmes και μετά τη Miss Marple. Τον Poirot ποτέ δεν τον χώνεψα τόσο. Ο Lupin μου άρεσε αρκετά αλλά δεν έχω διαβάσει πολλά βιβλία με αυτόν.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ω, Σκανδιναβέ Θεέ :worship:

Σε πρώτη φάση, "άνοιξα" τη δημοσκόπηση, ώστε να ξεκινήσουμε να ψηφίζουμε σιγά-σιγά!....

Είμαι μεταξύ Πουαρώ, Χολμς και Μπέκα....

(μας κατέστρεψες πάλι - θα ξαναπεράσω αργότερα να ψηφίσω...)
 
Συγχαρητηρια Thor! Με εξεπληξε και η αναφορα σου στον Δικαστη Τι. Νομιζα οτι μονο εγω τον ηξερα :)

Μαντευω και τι θα ψηφισει ο Stormwatch...Φιλιππο Μαρλη διοτι το γεμιστο μπισκοτο ουδεμια σχεση εχει με το αγεμιστο
 
elephadas είπε:
Ωραίο θέμα!
Η απάντησή μου είναι 10. Άλλος, και συγκεκριμένα ο Λόρδος Peter Wimsey της Dorothy L. Sayers (1893-1957). Δεν ξέρω αν κυκλοφορεί σε καλές μεταφράσεις στην Ελλάδα
Σε ευχαριστώ Ελέφαντα. Δεν έχω διαβάσει κάποιο βιβλίο της Sayers, οι πληροφιρίες όμως που δίνεις μου κίνησαν το ενδιαφέρον. Από ότι είδα σε σάιτ ελληνικών βιβλιοπωλείων κυκλοφορούν τουλάχιστον 2 βιβλία της στα ελληνικά (ένα από τις εκδόσεις Άγρα και ένα από τον Λιβάνη)

Wally είπε:
Συγχαρητηρια Thor!
Ευχαριστώ.

Ευχαριστώ και την D@redevil για τη δημιουργία του poll.

Ούτε εγώ έχω αποφασίσει πουν να διαλέξω (αν και μάλλον θα κινηθώ προς τους 2 που έχω διαβάσει περισσότερο)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Χολς και πουαρο για μενα αλλα τελικα επελεξα τον χολμς.
 
Aστυνομος Μπεκας.Απο τα τηλεοπτικα σηριαλ και τα ραδιοφωνικα που εχω ακουσει.
 
Λατρεύω τον Sherlock Holmes και τον Dupin (αν και προτιμώ τις "άλλες" ιστορίες του Poe). Με την Christie, αν και μου αρέσουν τα βιβλία της, ποτέ δεν μπορώ να πω ότι συμπάθησα σαν χαρακτήρες τον Poirot ή την Marple (ανάμεσα στους δυο βρίσκω την Marple πιο συμπαθητική). Μου αρέσει αρκετά και ο Maigret. Αλλά επειδή είμαι φανατικός της hardboiled αστυνομικής λογοτεχνίας θα προτιμήσω Philip Marlowe. Αν και ο Spade θεωρώ ότι είναι πιο σκληροπυρηνικός σαν πρωταγωνιστής αστυνομικών ιστοριών (οι ταινίες λειαίνουν λίγο τις "γωνίες" του), ο Marlowe είναι πιο πολύπλοκος χαρακτήρας. Κυνικός, προσβλητικός, ακολουθεί ένα πολύ προσωπικό κώδικα ηθικής που τον κάνει να κινείται με στωικό τρόπο σε ένα βρώμικο περιβάλλον, κρατώντας αποστάσεις από τους ανθρώπους. Παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τον Spade, και είναι σίγουρα καλύτερα δομημένος χαρακτήρας από τον απλουστευμένο Shell Scott ή τον γραφικό Mike Hammer του Spillane.


Εξαιρετικός και ο Hector Belascoaran Shayne του PIT, αν και τα βιβλία του νομίζω ότι χρησιμοποιούν ως όχημα την detective λογοτεχνία για να πουν κάτι παραπάνω από μια απλή αστυνομική ιστορία. Να προσθέσω ως αναφορές τον Lloyd Hopkins της τριλογίας του Ellroy (αν κι από Ellroy προτιμώ τα επόμενα βιβλία του) και τους Matthew Scudder και Bernie Rhodenbarr του Lawrence Block.
 
Δυσκολο για μενα γιατι εκτος Μπέκα και Χολμς τους άλλους δεν τους πολυξερω!
 
Wally είπε:
Με εξεπληξε και η αναφορα σου στον Δικαστη Τι. Νομιζα οτι μονο εγω τον ηξερα :)
κι εγω κατα τυχη ετυχε να διαβασω ενα βιβλιο με τον Δικαστη Τι οταν μας ηρθε πακετο -λογω μετακομισης μιας γειτονισας- ,ενα χαρτοκουτο με βιπερ ...

και συγκεκριμμενα το 906.jpg

θα ψηφιζα τον Χολμς αβλεπι, αν δεν με χαλουσαν οι 2 προσφατες ταινειες

τωρα το ζυγιζω .

Λογω μερας της γυναικας , .....Μις Μαρπλ .

Να ελπιζουμε οτι θα ακολουθησει κι ενα αντιστοιχο poll τηλεοπτικων/κινηματογραφικων αποκλειστικα detectives ????
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ιππότης Ντιπέν (C. Auguste Dupin) καθώς μόνο αυτόν έχω διαβάσει και τους υπόλοιπους που ξέρω τους έχω δει μόνο σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές χωρίς να με συγκινούν ιδιαίτερα.
 
Δυσκολη επιλογη :(

Μεταξυ Ηρακλη Πουαρω (ποσο με επηρεαζει η κινηματογραφικη του ενσαρκωση απο τον αγαπητο Ουστινοφ), Σερλοκ Χολμς (διαχρονικη αξια και μεθοδικοτητα), Αρσεν Λουπεν (εκλεπτυσμενο μυστηριο ανωτερης κλασης) και Μπεκα μαλλον τελικα θα καταληξω στον Σερλοκ με βαρια καρδια!
 
Δεν εξήγησα ακόμα τι και γιατί ψήφησα. Αρχικά ήμουν μεταξύ Χολμς

(γιατί του λες καλημέρα και ξέρει ότι το πρωί ξέχασες να πατήσεις το καζανάκι)
, Λουπέν

(γιατί του λες καλημέρα και σου έχει κλέψει το παντελόνι, το ρολόι, τη γκόμενα και έχει αποκαλύψει ότι συνωμοτείς με τους Γερμανούς)
, Πουαρό

(που είναι εκνευριστικός ώρες-ώρες αλλά η σκηνή που τους μαζεύει όλους στο δωμάτιο και αρχίζει το μπλα-μπλα μέχρι να απαυδήσει ο ένοχος και να κάνει χαρακίρι :p είναι κλασική)
και Μάρλοου

(γιατί είναι και πολύ αλάνι ντετέκτιβ να πούμε :p )

Τελικά ψήφησα τον Λουπέν με το απλό κριτήριο του τι θα διάβαζα πιο ευχάριστα τώρα

αριαδνη είπε:
Δυσκολο για μενα γιατι εκτος Μπέκα και Χολμς τους άλλους δεν τους πολυξερω!
Δεν πειράζει :) . Θα περιμένω να τελειώσεις την προτεινόμενη βιβλιογραφία :D
 
Πολλοί συμπαθητικοί οι Τούπενς και Τόμμυ Μπερεσφορντ :) ωραιοι και ως άνθρωποι, ζεστοί με κατανόηση και ταμπεραμεντο και δεν είχαν διολου εκκεντρικότητα. Θορ, θα αργησω λίγο να δω και τους άλλους αλλά ψήφησα Μπέκα , καθότι δικό μας παιδί :D και δη λαικό!και τον έχω στο μυαλό μου κατατάξει με τις ρετρό αναμνησεις μου ως Σταυρο Ξενίδη στον θανατο του Τιμόθεου Κωνστα. Εχω όμως δουλεια να ριξω για να γνωρίσω και τους υπόλοιπους στην λίστα ;)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δεν έχει τύχει να διαβάσω ιστορία τους... Προσωπικά δεν πολυσυμπαθώ τον Μπέκα, αλλά οκ γούστα είναι αυτά :)
 
Θορ, θέλω να διαβάσω και Σερλοκ Χολμς, να δω πως βλέπει την αστυνομική λογοτεχνία ένας άνδρας συγγραφέας από την σκοπιά μιας γυναίκας, είδα( πάντως βρίσκω την Κριστι καταπληκτική, εκτός από το μυστήριο που προσφέρει δουλεύει και εις βάθος τους χαρακτήρες της- η γυναικεία διαίσθηση-, δίκαιος ο χαρακτηρισμός ως βασίλισσας του μυστηρίου). Ο Ντουλ τι γραφή έχει;
 
Ο Σερλοκ Χολμς έχει στοιχεία Πουαρό (μάλλον ο Πουαρό έχει στοιχεία Σέρλοκ Χολμς, αφού ο Χολμς προηγείται κατά 30 χρόνια του Πουαρό). Και οι δυο θε εξετάσουν προσεκτικά τους μάρτυρες, τον τόπο του εγκλήματος, θα προσπαθήσουν να ξεγελάσουν τον ένοχο (και τον αναγνώστη) στέφοντας τις έρευνες σε λάθος σημείο επίτηδες. Η διαφορά τους είναι ότι από τον Σέρλοκ Χολμς απουσιάζει η ατμόσφαιρα χλιδής που υπάρχει στον Ηρακλή Πουαρό. Ο Χολμς ζει και δρα σε φτωχογειτονιές του Λονδίνου, έρχεται σε επαφή και συχνά συνεργάζεται με παιδιά του δρόμου, ενώ συχνά τα εγκλήματα αφορούν άτομα των κατωτέρων τάξεων. Ο Πουαρό αντίθετα, αν και έχει περίπου την ίδια μέθοδο εργασίας με τον Χολμς (όπως και οι περισσότεροι ντετέκτιβ της κλασικής αστυνομικής λογοτεχνίας) ζει και δρα συνήθως σε ένα πιο κοσμοπολίτικο περιβάλλον, σε ακριβά ξενοδοχεία, στην πρώτη θέση κρουαζιερόπλοιων και τραίνων, σε κήπους μεγάρων κτλ. Ακόμα ο Σέρλοκ Χολμς συχνά έχει ένα πατριωτικό, έως εθνικιστικό τόνο που απουσιάζει από τον Πουαρό (φυσιολογικό αφού ο Πουαρό είναι μετανάστης). Τέλος ο κύριος όγκος των περιπετειών του Σέρλοκ Χολμς είναι σύντομες, αφού περιγράφονται σε διηγήματα (56 διηγήματα έναντι μόλις 4 μυθιστορημάτων) οπότε το μυστήριο λύνεται υπερβολικά γρήγορα.
 
Εχω στην κατοχη μου ολα τα επεισοδια της σειρας Sherlock Holmes του 1984 οπως και τους 12 κυκλους του πουαρο με τον David Sucket οπως επισης και το πρωτο επεισοδιο του 13ου κυκλου που παιχτηκε τον ιουνιο που μας περασε.Εχω μεγαλη τρελα και με της δυο αυτες σειρες και πολλα απο τα επεισοδια τα γνωριζα γιατι εχω διαβασει τα βιβλια παλαιοτερα αλλα πολλα αλλα τα περισσοτερα δηλαδη δεν τα γνωριζα.Αυτο που θελω να ρωτησω και για της δυο αυτες σειρες ειναι αν ολα τα επεισδοδια χωρις να εξερω κανενα υπαρχουν και σε βιβλια.Αν δηλαδη ειναι ολα ιστοριες που πρωτα γραφτηκαν σε βιβλια και μετα μεταφερθηκαν στην τηλεοραση η αν με βαση τον εκαστοτε ηρωα οι σεναριογραφοι σκαρφιστηκαν της δεικες τους ιστοριες;
 
Οπότε στις υποθέσεις του Πουαρό υπάρχει μεγαλύτερη ίντριγκα. Και ο Μπέκας , εδω που τα λέμε κινείται στον καλό κόσμο και στην χλιδή( ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα, το καλοκαίρι του φόβου, το κόκκινο βάζο, αμφιβολίες, έγκλημα στο κολωνάκι και τόσα άλλα)!
 
Απ' ότι είδα στη Βικιπέδια όλα τα επεισόδια των φακέλων του Ηρακλή Πουαρό με τον Σάτσετ (1989-2013), αλλά και όλα επεισόδια των σειρων όπου ο Τζέρεμι Μπρετ ερμήνευσε τον Σέρλοκ Χολμς (1984-1994) βασίζονται σε διηγήματα ή μυθιστορήματα γραμμένα από τους Αγκάθα Κρίστι και Άρθουρ Κόναν Ντόιλ αντίστοιχα
 
Πίσω
Μπλουζα