Ο Στέλιος Καλογερόπουλος (Κίτσος Γαλάτης), ο Δημήτρης Καλλιβωκάς (αντικέρ Τέλης Βαλέριος) και ο Γιώργος Μιχαλάκης (
Κωστής Μαηδόνης) στην σειρά ''ΟΙ ΠΑΝΘΕΟΙ''
Ο ''Γιούγκερμαν'' ήταν η πρώτη σας συνεργασία με τον Βασίλη Γεωργιάδη;
Δ.Κ. Ναι, μιας και δεν είχε τύχει να συνεργαστώ μαζί του προηγουμένως στον κινηματογράφο. Στον Γιούγκερμαν είχε την ευκαιρία να με γνωρίσει και να με εκτιμήσει, μιας που με πήρε και στην επόμενη τηλεοπτική δουλειά που έκανε που ήταν '' Οι Πανθέοι'' σε ένα ρόλο πολύ χαρακτηριστικό ενός αντικέρ.
Εκείνη την χρονική περίοδο στάθηκα τυχερός θα έλεγα μιας που ήταν η απεργία του σωματείου των ηθοποιών την άνοιξη του 1978 στην οποία συμμετείχαμε όλοι οι ηθοποιοί και υπήρχε δυσκολία στο να γυριστούν τα επόμενα προγραμματισμένα επεισόδια, έτσι επαναλαμβανόντουσαν τα ήδη γραμμένα, στα οποία έπαιζα τον ωραίο ρόλο μου σχεδόν για ένα μήνα.
Παράλληλα με τα σήριαλ παίζατε και στο θέατρο της Δευτέρας της ΕΡΤ;
Δ.Κ. Ναι έκανα πολλά θεατρικά έργα στα πλαίσια του θεάτρου της Δευτέρας της ΕΡΤ, σημειώνοντας μεγάλες θεαματικότητες σε σχέση με τα υπόλοιπα εβδομαδιαία προγράμματα. Αυτά τα θεατρικά συνεχίστηκαν και μετά το 1981 για λίγο. Ήταν θα έλεγα ένα ορόσημο για την τηλεόραση, αλλά και ένα τέλος για τον κινηματογράφο. Όλα αυτά τα θεατρικά τα γυρίζαμε μέσα στην ΕΡΤ. Τα περισσότερα τα διεύθυνε η Ελένη Μαβίλη.
Για ποιούς λόγους θεωρείτε το 1981 ως ορόσημο για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο;
Δ.Κ. Γιατί τότε έγινε η μεγάλη αλλαγή στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Η αλλαγή αυτή βασίστηκε σε μια θεωρητικά πολύ καλή και σωστή ιδέα η οποία όμως απεδείχθη αναποτελεσματική στην πράξη. Ως τότε όλες οι παραγωγές στην τηλεόραση γινόταν από ιδιώτες επιχειρηματίες παραγωγούς όπως ήταν πχ ο Γιώργος Ράλλης, ο οποίος ήταν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς μέχρι τότε, αλλά και από άλλους. Όταν ανέλαβε την εξουσία ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1981 θέλησε να αλλάξει αυτό το καθεστώς, και να χρηματοδοτεί τους ίδιους τους δημιουργούς- δηλαδή τους σκηνοθέτες, τους συγγραφείς, και τους πρωταγωνιστές ηθοποιούς. Έτσι ο καθένας από αυτούς πήγαινε τις δικές του προτάσεις. Ωραία θεωρία αλλά........
Εκείνη την εποχή υπήρχαν δουλειές που δεν περπάτησαν καθόλου. Μια δουλειά που συμμετείχα εγώ τότε ήταν και το ''Χρυσό σπίτι'' το 1983.
Ποιοί ήταν οι λόγοι της αποτυχίας;
Δ.Κ. Με είχαν καλέσει να λάβω μέρος στο σήριαλ όπως συνήθως. Πηγαίνω χαρούμενος όπως και οι υπόλοιποι ηθοποιοί, γιατί είχαμε μάθει ότι θα σκηνοθετούσε ένας Ελληνο-Αμερικάνος σκηνοθέτης τον οποίο είχε φέρει τότε στην Ελλάδα με φούμαρα η Μελίνα Μερκούρη που ήταν υπουργός πολιτισμού. Τρέξαμε όλοι μας πιστεύοντας ότι θα εφαρμόσει μοντέρνα συστήματα σκηνοθεσίας, και εν πάση περιπτώσει θα έκανε την διαφορά. Πράγματι ήταν ένας νεαρός, πολύ συμπαθητικός άνθρωπος που τον έλεγαν Άγγελο. Πρωταγωνιστής ήταν ο Γιώργος Πάντζας, καλό επιτελείο ηθοποιών, τα χρήματα ήταν καλά, και ξεκινήσαμε τα γυρίσματα. Όμως ο άνθρωπος αυτός δεν είχε ιδέα από τηλεόραση (προφανώς είχε ασχοληθεί μόνο με τον κινηματογράφο). Το σήριαλ έμεινε στην μέση! Έτσι άνοιξε ο δρόμος στην ευτελέστατη εποχή της βιντεοκασέτας.
Μια εποχή που είχε κατηγορηθεί αργότερα από πολλούς, μια μόδα ας την ονομάσουμε έτσι
Δ.Κ. Ήταν η εποχή του εύκολου κέρδους, της άρπα κόλα, η εποχή που ο κάθε άσχετος (με τον χώρο) γινόταν παραγωγός. Ευτυχώς είχα την πρόνοια και έπαιξα σε πάρα πολύ λίγες εκείνη την εποχή.
Μετανιώσατε για κάποιες από αυτές τις συμμετοχές που είχατε τότε;
Δ.Κ. Δεν μετάνιωσα καθόλου γιατί ήταν θέμα διεξόδου επιβίωσης. Έπρεπε να πάρω μια αμοιβή, και τουλάχιστον αυτές οι 10-11 βιντεοταινίες που έκανα ήταν οι πιο αξιοπρεπείς σε σχέση με τις εκατοντάδες των βιντεοταινιών που γινόταν τότε. Άλλωστε πάντοτε ήμουν πολύ προσεκτικός στις επιλογές μου. Αποδεικνύεται τόσο από τις λίγες συμμετοχές μου στις τηλεταινίες, όσο και από τις λίγες συμμετοχές μου στον κινηματογράφο. Σύνολο μέχρι σήμερα 33 ταινίες.
Συμμετείχατε όμως σε δεκάδες τηλεοπτικές σειρές. Ποιά πιστεύεται ότι ήταν η καλύτερη τηλεοπτική σας δουλειά;
Δ.Κ. Μόλις συμπλήρωσα τις 100 τηλεοπτικές παραγωγές. Θα ξεχώριζα το ''Από την Κωμωδία στο Δράμα''. Ήταν μια σειρά που βασιζόταν σε αυτοτελή επεισόδια τα οποία ουσιαστικά ήταν θεατρικά μονόπρακτα και διηγήματα δόκιμων συγγραφέων, και όπως και ο τίτλος φανερώνει την μιά βδομάδα παίζαμε κωμωδία και την άλλη δραματικό έργο. Η σειρά παιζόταν για πολλά χρόνια στο πρόγραμμα της ΥΕΝΕΔ και στην οποία βασικοί πρωταγωνιστές ήταν ο Ιάκωβος Ψαρράς με την Κατερίνα Γιουλάκη, κάποια στιγμή έγινε αλλαγή και μπήκα εγώ μαζί με την Μέλπω Ζαρόκωστα. Βέβαια έλαβαν μέρος κοντά μας πάρα πολλοί άλλοι γνωστοί ηθοποιοί.
Στην συνέχεια ήρθε η ιδιωτική τηλεόραση στην οποία παίξατε επίσης σε αρκετές σειρές. Μια από τις πρώτες και από τις αγαπημένες πολλών μελών μας είναι το ''Ρετιρέ'' του Γιάννη Δαλιανίδη όπου συμμετείχατε εκεί για μικρό σχετικό χρονικό διάστημα. Έτσι ήταν ο ρόλος σας;
Δ.Κ. Όχι ο ρόλος μου ήταν βασικός, απλά εγώ από ένα σημείο και μετά δεν είχα τον χρόνο να ανταποκριθώ στις υποχρεώσεις των γυρισμάτων. Είχα τότε αναλάβει να οργανώσω το Δημοτικό θέατρο Κηφισιάς σαν Δημοτικός σύμβουλος που ήμουν, και έτσι ζήτησα από τον Δαλιανίδη να αποχωρήσω από την σειρά. Λάθος μου. Ο Δήμαρχος άλλαξε, το θέατρο διαλύθηκε και εγώ έμεινα απ έξω.
Ποιά είναι η τελευταία σας τηλεοπτική δουλειά;
Δ.Κ. Ήταν το 2008 όταν έκανα την σειρά ''Όλα στον αέρα'' στην οποία ήμουν ο πατέρας της πρωταγωνίστριας (Μαρία Λεκάκη), και από τότε δεν ξαναέπαιξα στην τηλεόραση, είμαι δηλαδή 8 χρόνια ''άνεργος'', και λέω άνεργος γιατί ενώ είμαι ήδη συνταξιούχος έχω το δικαίωμα να παίζω νόμιμα στην τηλεόραση.
Πόσο έχουν αλλάξει οι συνθήκες στην τηλεόραση σήμερα;
Δ.Κ. Σήμερα δηλαδή το 2016 η Ελληνική Τηλεόραση βρίσκεται σε μια κακή περίοδο, λόγω έλλειψης χρημάτων (από διαφημίσεις). Οι αμοιβές είναι μηδαμινές, το κόστος παραγωγής κάτω του ενός τρίτου, τα γυρίσματα με άγχος. Ο προγραμματισμός επιπόλαιος. Πριν την κρίση η ποιότητα της είχε φτάσει στα καλλίτερα επίπεδα. Βέβαια υπήρξε μια κάμψη και στα τέλη της δεκαετίας του 80 και στην συνέχεια δυνάμωσε πάλι, σε αντίθεση με τον κινηματογράφο ο οποίος δεν ανέκαμψε ποτέ, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, όμως αρίστων σημερινών.
Tο πρόβλημα των παραγωγών σήμερα πιστεύεται ότι είναι η έλλειψη χρημάτων μιας και για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι το κέρδος;
Δ.Κ. Εκτός κέρδους όλοι οι παραγωγοί θα ήθελαν να κάνουν και καλές ταινίες αλλά δεν υπάρχουν σήμερα παραγωγοί στην ουσία. Κάποτε ο παραγωγός έβαζε τα δικά του χρήματα τα οποία έπρεπε να πάρει πίσω και να βγάλει και ένα κέρδος, ενώ σήμερα οι παραγωγοί είναι μόνο κατ όνομα. Δηλαδή παίρνουν χρήματα από τους διαφημιζόμενους και τους χορηγούς, όχι δικά τους και προσπαθούν να κάνουν μια δουλειά όσο το δυνατόν καλύτερα. Αν δεν βγει καλή η δουλειά, δεν πειράζει, θα κάνει πάλι τον παραγωγό σε επόμενη δουλειά. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά σε σχέση με το παρελθόν, τότε ο παραγωγός αν δεν έβγαζε τα λεφτά του δεν θα μπορούσε να κάνει την επόμενή του ταινία. Άρα προσπαθούσε να κάνει την καλλίτερη δουλειά. Σήμερα μόνο από τους καλλιτέχνες σαν παραγωγούς μπορούμε να περιμένουμε κάτι.
Πιστεύεται ότι υπάρχει έλλειψη από ιδέες και νέες προτάσεις;
Δ.Κ. Πάντα υπάρχουν ιδέες, φτάνει να πληρωθούν καλά και να μπορείς να τις χρησιμοποιήσεις σωστά. Μα πρώτα απ όλα το ανάλογο κοινό. Το πρόβλημα σήμερα δεν είναι οι ιδέες, τουλάχιστον δεν είναι το κύριο πρόβλημα μιας που η τέχνη εξαρτάτε και από τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν. Σήμερα δυστυχώς βρισκόμαστε σε μια καταθλιπτική εποχή όπου υπάρχει μια πλήρη αβεβαιότητα, δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει
Λείπουν όμως και αυτό που λέμε ''οι γερές πένες'' όπως ο Σακελλάριος, ο Τσιφόρος, ο Πρετεντέρης, ο Ψαθάς, ο Γιαλαμάς, ο Βασιλειάδης.........
Δ.Κ. Και σήμερα θα έλεγα ότι δεν υστερούμε στα συγγραφικά ταλέντα. Οι αξίες και οι σπουδαίοι εξαρτώνται από τις εποχές. Δημιουργία χωρίς ανταπόκριση δεν γίνεται.
Ο Σακελλάριος μια που τον αναφέρατε τι ήταν! τα έργα που έκανε ήταν απλά, όπως και του Ψαθά ο οποίος έβαζε μέσα και κάποια κοινωνικά μηνύματα, κάποιους προβληματισμούς. Τότε υπήρχαν έργα που γραφόντουσαν με μόχθο, με ευθύνη, διέθεταν χρόνο, τώρα η τηλεόραση θέλει να γυριστούν γρήγορα οι δουλειές οπότε ποιός να κάτσει να σφιχτεί να δουλέψει. Κάποτε όλοι αυτοί οι συγγραφείς που αναφέρεται έκαναν μήνες για να γράψουν ένα θεατρικό έργο το οποίο και πάλι το διόρθωναν κατά τις πρόβες πολλές φορές μέχρι την πρεμιέρα. Σήμερα παίρνουμε μια ιδέα, ένα σήριαλ από το εξωτερικό και το μεταφέρουμε αυτούσιο στην τηλεόραση, για να μην μιλήσω για τα σήριαλ της γειτονικής Τουρκίας που έχουν κατακλίσει τα κανάλια. Είναι τέτοιες οι συνθήκες σήμερα που δεν ευνοούν τους Έλληνες συγγραφείς να δείξουν το ταλέντο τους να μοχθήσουν. Και το σπουδαιότερο! Το κοινό της τηλεόρασης έχει γίνει αδιάφορο. Χωρίς απαιτήσεις.
Σας αρέσει σήμερα κάποιος από τους νέους ηθοποιούς;
Δ.Κ. Πολλοί, πολλοί, ο Λούλης, η Σαουλίδου, ο Παπακαλιάτης. Εχω ξεχωρίσει και μου αρέσει ο Βασίλης ο Χαραλαμπόπουλος ο Ρένος ο Χαραλαμπίδης η Τάνια η Τρύπη, αλλά ο καλύτερος από όλους (στην κωμωδία) είναι βέβαια ο Πέτρος Φιλιππίδης, ο οποίος είναι άπιαστος, μεγάλο ταλέντο.
Έχετε μιλήσει με καλά λόγια και για τον Γιάννη Μπέζο νομίζω
Δ.Κ. Πάρα πολύ καλός ηθοποιός και αυτός, κωμικός σε σημείο που εγώ δεν μπορούσα να παίξω μαζί του, με έπιαναν τα γέλια πάνω στο γύρισμα. Όπως θυμάμαι και με τον συγχωρεμένο τον Φωτόπουλο ο οποίος έκανε τα πάντα για να με κάνει να γελάσω.
Αν και δεν σας βλέπουμε στην τηλεόραση παίξατε τα τελευταία χρόνια σε δυό πολύ αξιόλογες ταινίες στον κινηματογράφο που ήταν μάλιστα και διεθνής παραγωγές. Πως σας επέλεξαν να συμμετέχετε σε μια τέτοια παραγωγή;
Δ.Κ. Μεγάλες παραγωγές και οι δύο, ο Ελ Γκρέκο δηλαδή συμπαραγωγή του Γιάννη Σμαραγδή με Ισπανούς. Στον Ελ Γκρέκο είχε κάνει τη συμφωνία μεταξύ των παραγωγών ότι τους ρόλους των Ελλήνων θα έπαιζαν Έλληνες ηθοποιοί, ενώ Ισπανοί ηθοποιοί στους αντίστοιχους ρόλους των Ισπανών. Εδώ δημιουργήθηκε το εξής θέμα με την διανομή των ρόλων - σε μια ζωγραφιά του απεικόνιζε ο Ελ Γκρέκο τον εαυτό του με τους φίλους του όπου κάποιος μου έμοιαζε πολύ, και ο Σμαραγδής ήθελε οπωσδήποτε εγώ να παίξω αυτόν τον ρόλο, ο οποίος ήταν Ισπανός όμως. Έτσι ο Σμαραγδής ενώ είχε κλείσει Ισπανό ηθοποιό προσπαθούσε να αναβάλλει τα γυρίσματα ή να τα κάνει σε μέρες που δεν βόλευαν στον Ισπανό ηθοποιό, ώστε να πάρει εμένα. Έτσι κι έγινε.
Ποιές ήταν οι εντυπώσεις σας από αυτή σας την συμμετοχή;
Δ.Κ. Ιδιαίτερα φροντισμένη παραγωγή σε όλα τα επίπεδα θα έλεγα. Ο ρόλος μου είχε έξι μέρες στην Ελλάδα και 2 ημερών γυρίσματα στην Ισπανία, όπου τα γυρίσματα ήταν την πρώτη και την τελευταία μέρα της 15νθημέρου παραμονής του συνεργείου στην Ισπανία. Όπου οι παραγωγοί μου είπαν ότι να κάνω το πρώτο γύρισμα και να επιστρέψω στην Ελλάδα, και εν συνεχεία να επανέλθω την τελευταία μέρα για να ολοκληρώσω τα γυρίσματα του ρόλου μου. Πρότεινα στους παραγωγούς να μου κλείσουν ένα ξενοδοχείο το οποίο θα πλήρωνα εγώ για τις ενδιάμεσες μέρες και να παρέμενα εκεί (το οποίο το δέχτηκαν), και έτσι είχα όλο τον ελεύθερο χρόνο να ''οργώσω'' όλη την Βαρκελώνη με Vespa μαζί με την γυναίκα μου. Πέρασα υπέροχα. Είχα πολύ καλό καιρό. Στο τελευταίο γύρισμα ήρθε και η Βασίλισσα Σοφία.
Όταν τελείωσα τα γυρίσματα και πήγα να πληρώσω τις μέρες που έμεινα στο ξενοδοχείο, διαπίστωσα προς μεγάλη μου έκπληξη πως η παραγωγή είχε πληρώσει ήδη όλες τις μέρες. Υπήρξαν πολύ ευγενείς απέναντι μου. Με είχαν πολύ εκτιμήσει. Η δουλειά μας έχει και τα τυχερά της.
Πως ήταν η συμμετοχή σας ''Ο Θεός αγαπά το χαβιάρι'';
Δ.Κ.Στο ''Χαβιάρι'' παρόλο που το όνομά μου υπάρχει στο κάστ, τελικώς δεν συμμετείχα γιατί ο ρόλος μου βγήκε πολύ μικρός, όπως και τα χρήματα που θα μου έδιναν δεν με ικανοποίησαν, τον οποίο έπαιξε ο Παπακαλιάτης όπου ήταν πολύ καλός.
Και οι δυό αυτές ταινίες που Σμαραγδή είχαν πολύ μεγάλη επιτυχία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, συμμετείχαν σε αρκετά διεθνή φεστιβάλ κερδίζοντας και βραβεία.
Σε αντίθεση με πολλούς συναδέλφους σας δεν κάνατε καμία διαφήμιση. Είχατε ανάλογες προτάσεις;
Δ.Κ. Βεβαίως και είχα, και μάλιστα μέχρι πρόσφατα. Ποτέ μου δεν έλαβα μέρος. Σε καμία. Πολύ απλά δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να χρησιμοποιηθούν τα όπλα μου τα καλλιτεχνικά προκειμένου να κερδίσω χρήματα με αυτό τον τρόπο. Ποτέ μου δεν θέλησα να εισπράξω περισσότερα χρήματα από όσα χρειαζόμουνα για να έχω μια σχετικά άνετη ζωή, με τρόπους που δεν με ικανοποιούσαν.
Μετανιώσατε για κάτι που κάνατε ή που δεν κάνατε στην πολύχρονη καριέρα σας;
Δ.Κ. Δεν μετάνιωσα που δεν θυσίασα τη ζωή μου για το θέατρο. Αν έχω μετανιώσει για κάτι αυτό είναι ο χαρακτήρας μου που δεν θέλησα να ενταχθώ σε ορισμένους κανόνες της ελληνικής θεατρικής πιάτσας, και γι αυτό άλλωστε έμεινα και σχετικά απ έξω. Δεν είχα ποτέ μου ιδιαίτερες φιλίες με σκηνοθέτες ή συγγραφείς και παραγωγούς. Οι επαφές που είχα εκτός δουλειάς ήταν πολύ πολύ περιορισμένες.
Πιστεύεται ότι θα είχατε καλύτερη τύχη σε διαφορετική περίπτωση;
Δ.Κ. Και ναι και όχι. Πάντως σίγουρα θα είχα καλύτερη τύχη, θα ήμουν ίσως πρωταγωνιστής, αν αποφάσιζα να θυσιάσω την ζωή μου για το θέατρο. Το υπηρέτησα όσο μπορούσα καλλίτερα, τίμια. Στην αρχή το αγάπησα, μετά μια δεκαετία έκανα την δουλειά μου και τις υπόλοιπες ώρες τις διέθετα για μένα. Ολέθρια αντίληψη για έναν καλλιτέχνη.
Πως είναι ο Δημήτρης Καλλιβωκάς σήμερα; Παίζετε ακόμα σκάκι;
Δ.Κ. Όχι. Παρόλο που είμαι τέταρτος στο πανελλήνιο πρωτάθλημα σκακιού ηθοποιών, το εγκατέλειψα για το BRIDGE.
Βρίσκομαι στα καλύτερά μου όπως μου αρέσει σαρκαστικά να λέω μιας και είναι συνταξιούχος, και άνεργος. Λέω και άνεργος γιατί μου επιτρέπεται μεν να εργαστώ, αλλά δεν με φωνάζουν. Ούτε εγώ ζητώ δουλειά, δεν έχω το άγχος που είχα όχι μόνο εγώ, αλλά όλοι οι ηθοποιοί, όταν αγωνιούσαμε για το ποιά θα ήταν η επόμενη μας δουλειά μας στο θέατρο, αν θα βρίσκαμε ρόλο σε κάποια ταινία άσε που μπορεί να ακουγόταν ''πάει αυτός ξόφλησε σαν ηθοποιός'' ενώ παράλληλα έβγαιναν και νέοι ηθοποιοί στο επάγγελμα. Απαλλαγμένος πλέον από το άγχος αυτό μπορώ σήμερα να ζω μια ήσυχη ζωή ασχολούμενος με όλα όσα με ευχαριστούν.........περιμένοντας ίσως κάποιος να με φωνάξει για κάποιον..........καλό ρόλο!!! Χα!
Σας ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο, την φιλοξενία και τις τόσες αναμνήσεις που μοιραστήκατε μαζί μας, ευχόμενοι αφ ενός να συνεχίζεται να κάνετε όλα όσα σας ευχαριστούν, και αφ ετέρου να ελπίσουμε να σας ξαναδούμε σύντομα στην τηλεόραση και το θέατρο.
