Αραχνοφοβία - Arachnophobia (1990)

johnny19818

Retromaniax Thread Excavator!
Joined
18 Απρ 2010
Μηνύματα
7.711
Αντιδράσεις
1.924
Μια αράχνη του Αμαζονίου με θανατηφόρο τσίμπημα, θα ταξιδέψει με τη σωρό ενός φωτογράφου σε μια μικρή πόλη της Καλιφόρνια και θα ζευγαρώσει με ένα ντόπιο είδος αράχνης. Το αποτέλεσμα θα είναι να γεννηθούν αμέτρητες θανατηφόρες αράχνες που θα αρχίσουν να εξαπλώνονται στη γύρω περιοχή. Ένας γιατρός, ονόματι Ross Jennings, που πρόσφατα μετακόμισε στην πόλη αυτή και που έχει φοβία για τις αράχνες, θα υποπτευθεί τις αράχνες για τους πρόσφατους θανάτους. Κανείς δε θα τον πιστέψει όμως και θα είναι στο χέρι του να τους πείσει, πριν να είναι πια πολύ αργά και οι αράχνες καταλάβουν την πόλη και τους σκοτώσουν όλους

πηγή

Αφίσα ταινίας

Προβολή συνημμένου 101373

Arachnophobia (1990) Theatrical Trailer

[video=youtube;PJRqd-ji5q0]http://www.youtube.com/watch?v=PJRqd-ji5q0

Έχω πολλά χρόνια να δω την παραπάνω ταινία την οποία μάλλον έχουν ξεχάσει εντελώς τα κανάλια. Θυμάμαι να μου αρέσει τότε. Το στόρυ είναι γενικό. Πως να γλυτώσετε από τις αράχνες. Θυμάμαι και μια αντίστοιχη με μέλισσες αλλά ξεχνάω το όνομα. Εν κατακλείδι είναι μια ταινία που θα ήθελα να δω ξανά.
 
Καλή ταινία με σασπένς αν και γίνεται λίγο αστεία στο τέλος, που ο τύπος παλεύει ( ! ) με την αράχνη. Πάντως και εγώ, έχω πολύ καιρό να την δω. Κάποτε την έβαζε τακτικά το Μέγκα...
 
Κι εμένα μου άρεσε γενικά αυτή η ταινία, μάλιστα όταν την πρωτοείδα τότε είχα φοβηθεί αρκετά τις αράχνες. Την είχα ξεχάσει, καλή ευκαιρία να τη ξαναδω κάποια στιγμή.
 
Θα διαφωνήσω με τον Rio, η σκηνή που παλεύει ο πρωταγωνιστής με την αράχνη και συγκεκριμένα στο σημείο που περπατάει επάνω του και τεντώνεται πάνω από τον...''ανδρισμό'' του, έκανε τις τρίχες στο σβέρκο μου να σηκωθούν. :(

Πάντως σε γενικές γραμμές πρόκειται για μια κωμωδία τρόμου για όλη την οικογένεια, από τις καλές εμπορικές ταινίες του είδους, στην παράδοση των γκρέμλινς. Έχει δυο τρεις σκηνές σοκ, αλλά ελάχιστο αίμα, μάλλον επειδή πίσω από την παραγωγή βρίσκεται ο Steven Spielberg. Aρκετά αγωνιώδης, αλλά όχι τρομακτική, εκτός αν πάσχεις κι εσύ από ''Αραχνοφοβία''.
 
Θα συμφωνήσω με την Perlastar στο ότι από τότε που είδα την ταινία για λίγο καιρό έβλεπα τις αράχνες με άλλο μάτι...Θυμήθηκα και κάτι ακόμη. Είχα ακούσει τότε ότι η συγκεκριμένη ταινία κατείχε το αρνητικό ρεκόρ της προβολής της στο σινεμά με μηδενικό κοινό. Μάλλον όμως ήταν ράδιο αρβύλα καθώς δεν βρήκα κάτι σχετικό στο ίντερνετ.
 
Στην σκηνή δεν πάλευε ακριβώς με την αράχνη, απλά είχε πέσει πάνω του και προσπαθούσε να την διώξει χωρίς να υην αγγίξει (τραβώντας το πουκάμισό του δεξιά και αριστερά σαν μανιακός, όπως θα κάναμε οι περισσότεροι). Και αφού είδε και απόειδε και η αράχνη κρατιόταν καλά τότε, αν θυμάσαι, άνοιξε την παλάμη του και την βούτηξε έτσι ώστε να την πετάξει μακριά, όπως και έγινε. Και μετά από αυτό τον έπιασε "κρίση" και κοκάλωσε (οπότε μετά έχουμε την σκηνή που η αράχνη περπατάει πάνω του χωρίς αυτός να μπορεί να κουνηθεί).

Για μένα όλο αυτό ήταν εξαιρετική σκηνή και όντως έκανε την τρίχα μου να σηκωθεί. Εχω κι εγώ θέμα με τις αράχνες αλλά στην περίπτωσή μου είναι λίγο διαφορετικό. Τις φοβάμαι θανάσιμα αλλά ταυτόχρονα με εντυπωσιάζουν. Μικρός τις "τάιζα" με μύγες που έπιανα (έχω τελειοποιείσει τις ικανότητες μου στο να πιάνω μύγες στον αέρα :p ) μόνο και μόνο για να τις βλέπω. Όσο πιο μεγάλη η αράχνη τόσο πιο μεγάλο το "δέος". Αφού σε κάποια φάση έψαχνα για κατοικίδιο :p Αλλά όχι, δεν θα μπορούσα ποτέ να την κρατήσω, όπως κάνουν άλλοι.
 
Αυτο που λεει ο Φροιντ :) το ειχα δει μικρος με ξαδελφια. Περα απο καποιες λιγο φρικιαστικες σκηνες δεν θυμαμαι να τρομαξα, γιατι ειχα παει να την δω ως αγωνιώδη περιπετεια. Σε καποια σημεια μαλιστα ηταν διασκεδαστικη, ακομα και αστεια, οπως στις φασεις με τον Τζον Γκουντμαν :)

ΥΓ. Τις αραχνες δε νομιζω να τις φοβομουν ποτε, αν και σιγουρα δεν θα ηθελα να περπαταει καποια πανω μου. Κι εγω ειχα πιασει μια αραχνη που την κρατουσα σε ενα βαζο, και την ταιζα μυγες :)
 
Θυμάμαι ένα καλοκαίρι είχε προβληθεί στο MEGA CHANNEL η ταινία, με τρόμαζε ο τίτλος της.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Σαν πιτσιρικα με ειχε ξετρελανει η ταινια αυτη γιατι εχω και μια καψουρα για της αραχνες και ειδικα της ταραντουλες που ειχα και καποιες κατα καιρους.Τωρα δεν την μπορω με τιποτα και πρεπει να εχω να την δω παρα πολλα χρονια.
 
Είχα την τύχη να τη δω στις ΗΠΑ στην πρώτη προβολή της. Είχε κάνει τρελή διαφημιστική καμπάνια τότε η Disney. Οπως είπαν και πιο πάνω μια δυό καλές σκηνές και τίποτα παραπάνω, ίσως γιατί είναι κάπως γλυκανάλατη και την πλασάρανε σαν famicom ταινία. Βλέπεται ευχάριστα πάντως ακόμα και σήμερα, αν και προτιμώ το απίθανο Eight Legged Freaks από αυτό το είδος.
 
Η σκηνη με την παντοφλα μου εχει μεινει αλησμονητη....!!

Ειχα αγορασει απο ενα παλαιοπωλειο το soundtrack σε βινυλιο και παντα ηλπιζα σε ενα sequel....!!!
 
Την έβαλε ο Alpha την περασμένη Κυριακή το βράδυ αλλά δεν μπόρεσα να τη δω όλη... :sleep:

Είχα κι εγώ πολλά χρόνια να τη δω και κυνηγάω τις ταινίες που είναι γυρισμένες στα '90. Εντυπωσιακό -για την εποχή του- το εφέ στην αρχή με το μουμιοποιημένο πτώμα στο κουτί!
 
Αγαπημένη ταινία!

Άραγε είμαι ο μόνος που μετά την ταινία άρχισα να ψάχνομαι γενικά για τίποτα αραχνουλες στο σπίτι, στο δωμάτιο μου ή κάτω απο το κρεβάτι μου..

αγκαλίτσα με το aerosol ήμουνα .. :fafoutis:
 
Τελευταία επεξεργασία:
Η αλήθεια είναι ότι επηρεάζεσαι άμα βλέπεις επί δύο ώρες αράχνες...!!
 
Αγαπημένη ταινία!

Άραγε είμαι ο μόνος που μετά την ταινία άρχισα να ψάχνομαι γενικά για τίποτα αραχνουλες στο σπίτι, στο δωμάτιο μου ή κάτω απο το κρεβάτι μου..

αγκαλίτσα με το aerosol ήμουνα .. :fafoutis:

Πάντως στο βιντεοπαιχνίδι για την Amiga τις είχα ταράξει τις αράχνες!! :lol:
 
Πίσω
Μπλουζα