saboter είπε:
Διδάχτηκα αυτό το καταπληκτικό σχολικό εγχειρίδιο ,είναι το μόνο που έχω κρατήσει από την Α' Λυκείου, και το δανείζω όπως τα υπόλοιπα βιβλία μου...τώρα το έχει μια φίλη μου πολύ μεγαλύτερη.Ένα βιβλίο για ανοιχτόμυαλους ανθρώπους, χωρίς ταμπού και κολλήματα!
Ένα ορμητήριο σκέψης και στοχασμού! Το αγάπησα πολύ...
απόσπασμα από τα κείμενά του
Η καθημερινή ζωή ενός Αμερικάνου
«...Ο τυπικός σημερινός Αμερικανός πολίτης, σηκώνεται από το κρεβάτι του που είναι φτιαγμένο πάνω σε ένα μοντέλο που προέρχεται από την Εγγύς Ανατολή και τροποποιήθηκε στη Β. Ευρώπη, πριν μεταφερθεί στην Αμερική.
Πηγαίνοντας για πρόγευμα, σταματάει να αγοράσει μια εφημερίδα πληρώνοντας με νομίσματα, που είναι μια αρχαία εφεύρεση της Λυδίας... Το πιάτο του είναι ένα είδος αγγειοπλαστικής που εφευρέθηκε στην Κίνα. Το μαχαίρι του είναι από ατσάλι, ένα μεταλλικό κράμα που πρωτοφτιάχτηκε στη Ν. Ινδία, το πιρούνι του, μια μεσαιωνική ιταλική εφεύρεση, και το κουτάλι του, ένα παράγωγο ενός ρωμαϊκού πρωτοτύπου. Έπειτα παίρνει τον καφέ του, ένα προϊόν από ένα φυτό της Αβυσσηνίας, με κρέμα και ζάχαρη.
Όταν ο φίλος μας έχει τελειώσει το φαγητό του, κάθεται αναπαυτικά στην καρέκλα του, για να καπνίσει, που είναι μια ινδιανο-αμερικάνικη συνήθεια,για να απολαύσει καπνίζοντας το προϊόν ενός φυτού που εγκλιματίστηκε στη Βραζιλία...Ενώ καπνίζει, διαβάζει τις ειδήσεις της ημέρας, καταχωρημένες στον τύπο με στοιχεία που εφευρέθηκαν στη Γερμανία.
Καθώς απορροφάται με τις περιγραφές των ξένων προβλημάτων - κι αν είναι ένας καλός συντηρητικός πολίτης- ευχαριστεί μια εβραϊκή θεότητα στην ινδο-ευρωπαϊκή γλώσσα για το ότι γεννήθηκε
100% γνήσιος Αμερικάνος...»
(Λ. Σταυριανού, 1985:24-25).