Βανίλια Υποβρύχιο

[thebest20]

Ήθελα να ρωτήσω ποια βανίλια υποβρύχιο υπήρχε παλιά και ήταν τόσο νόστιμη.Πήρα πρόσφατα μια βανίλια Χίου και δεν ήταν καθόλου καλή.Θυμάμαι τις βανίλιες σε γαλάζιο κουτί,αλλά δεν ξέρω μάρκα.Επίσης θυμάμαι κάποιες που ήταν μέσα σε πλαστική κούπα,κόκκινη,κίτρινη κλπ,με χερούλι,και στο τέλος έμενε η κούπα και πίναμε νερό.Τέλος θυμάμαι τις μικρές βανίλιες που πωλούνταν σε περίπτερα ψιλικατζίδικα και τρώγονταν με μικρό κουταλάκι.Οι βανίλιες ήταν σε πλαστικά μικρά ποτηράκια και χρησιμοποιούνταν για παιχνίδι μετά!

 

[Juanita]

....Πήρα πρόσφατα μια βανίλια Χίου και δεν ήταν καθόλου καλή....

Δεν ήταν καλή;;;; Απίστευτο... Δε μου έχει τύχει...

Ίσως να παίζει λίγο η γεύση από εταιρεία σε εταιρεία ανάλογα με τη ζάχαρη ή το άρωμα που προσθέτουν... :wait2:

Αυτή, πάντως, που μου έφερε τις προάλλες η Ακάλια την τσάκισα εν ριπή οφθαλμού...

 

[Stormwatch]

Εγώ πήρα μια "Όλυμπος" και ήταν πολύ μέτρια. Την τσάκισα εννοείται αλλά σε καμία περίπτωση δεν είχε την γεύση που θυμόμουν.

 

[Juanita]

Tη βάζετε σε παγωμένο νερό να απελευθερώσει τα αρώματά της ή την τρώτε μέσα από το κουτί της;;;

 

[sunset89]

Tη βάζετε σε παγωμένο νερό να απελευθερώσει τα αρώματά της ή την τρώτε μέσα από το κουτί της;;;

Χαχαχα προσπαθείς να αποσώσεις την φήμη της μαστίχας Χίου ε;

Είναι γενικό φαινόμενο οι εκπτώσεις στην ποιότητα των τοπικών προϊόντων παιδιά, μην το ψάχνετε.... Δυστυχώς :xm:

 

[boukitsas]

Πολλα πραγματα μας φαινονταν καλυτερα οταν ειμασταν μικροι ενω δεν ηταν. Ισως γιατι ηταν η 1η φορα, ισως γιατι η ανεμελια της ηλικιας απο μονη της μας κανει να μας φαινονται ολα πιο ομορφα. Οπως καποιο μερος που ενω νομιζαμε οτι ηταν μεγαλο, οταν το ειδαμε μεγαλυτεροι μας φανηκε μικρο.

Εξ ου και νοστ(ος)αλγια. Ο γλυκος πονος της επιστροφης (στην παιδικη ηλικια στην προκειμενη περιπτωση).

Για να μην γινω μελο, η βανιλια υποβρυχιο αηδια ηταν τοτε, αηδια παραμενει και τωρα.

 

[Juanita]

Χαχαχα προσπαθείς να αποσώσεις την φήμη της μαστίχας Χίου ε;

Φαίνεται, ε;;;;;

Στ΄αλήθεια όμως μου αρέσει πολύ και δε χάνω ευκαιρία να παίρνω πεντ' έξι κουτιά όποτε πηγαίνω στο νησί... (όχι πως δε βρίσκω και εδώ, απλά για ενίσχυση).

Θυμάμαι κάτι βανίλιες σε ροζ ή σε πράσινο κουτί που θύμιζε χαζοχαρούμενο ανθρωπάκι (κάτι σε Δεντρογένη από τον Άρχοντα... ) στις αρχές της δεκαετίας του '80... Ήταν "must" δώρο για παιδικό πάρτι... :

 

[Rinus Cesar]

Πω πωωω ... βανίλια υποβρύχιο !!! Ο ... μαθηματικός τύπος "ένα ποτήρι παγωμένο νερό + κουταλάκι + κολλημένη πάνω του η βανίλια = η χαρά του πιτσιρίκου" ήταν .... πολύ διαδεδομένος όταν ήμασταν πολύυυ μικροί !!! Και, μάλιστα, όταν πηγαίναμε σε καφενείο με τους γονείς μας και τους θείους μας, αυτοί παράγγελναν καφεδάκι, ενώ για εμάς τα πιτσιρίκια .... "ένα υποβρύχιο" !!! Και βρε παιδιά .... σκέτη απόλαυση να "γλύφεις", ή να βαζεις λίγη - λίγη στο στόμα σου, τη βανίλια κολλημένη στο κουταλάκι, ποτισμένη με το παγωμένο νερό !!! Αλλά και να πίνεις το παγωμένο νερό, που στο μεταξύ είχε πάρει τη γεύση της βανίλιας ... άλλο πράγμα !!!

Αν υποθέσουμε ότι πας σήμερα σε μια καφετέρια ή ένα καφενείο και πεις στο γκαρσόνι : "ένα υποβρύχιο παρακαλώ", μάλλον θα σε κοιτάξει παράξενα, νομίζοντας ότι τον "δουλεύεις" !!! Εκείνη την εποχή όμως .... η "βανίλια υποβρύχιο" μέχρι και στο αναγνωστικό του Δημοτικού αναφερόταν, ως "έδεσμα" του καφενείου του χωριού !!!

Η αγαπημένη μου γεύση ήταν, φυσικά, η απλή η άσπρη, η "κλασική" !!! Αντιθέτως, ποτέ δεν μού άρεσε η "γεύση περγαμόντο" [γενικώς, το άρωμα περγαμόντο δεν ήταν και πολύ του γούστου μου] !!! Θυμάμαι, επίσης, ότι κυκλοφορούσε και η "πράσινη βανίλια - υποβρύχιο" με γεύση, υποτίθεται, "φυστίκι" !!! Σε αυτήν έβρισκες "σφηνωμένα" και κομμάτια από φυστίκι !!! Όσο για την καλύτερη μάρκα ... Θυμάμαι τις βανίλιες με τη φίρμα "Γιαλιάς", που στα κουτιά τους είχαν ένα αυτοκόλλητο με φωτογραφία ένα παιδάκι με γουρλωμένα μάτια !!! Πραγματικά, αυτές οι βανίλιες ήταν .... σαν σπιτικές !!!

Άραγε υπάρχει σήμερα 7 - 8χρονος που γνωρίζει "το υποβρύχιο" ??? έχω την εντύπωση [ίσως και να κάνω λάθος] ότι αυτό .... ήταν "της εποχής μας" ......

 

[Aardvark]

Ωραιες οι αναμνησεις που μοιραζεσαι μαζι μας Rinus Cesar ,πλουσιες και χορταστικες και σε θεματα δυνατα που ψοφανε για ανανεωση.

 

[johnny19818]

Μικρός ήταν η χαρά μου να πάω βόλτα με το θείο μου στο χωριό και να με κεράσει βανίλια υποβρύχιο.

 

[RIO]

Από τα πιο νόστιμα γλυκά...

 

[Kambia]

Το υποβρύχιο βανίλια το έχω συνδιάσει με το καλοκαίρι. Ίσως γιατί μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες υπήρχε πάντα ένα κουτί βανίλιας στο σπίτι.

Πάντως παρόλο που το τσάκιζα δεν μπορούσα να πιω το νερό μετά!

 

[Metalcandyman]

Eπειδη για καποια συγκεκριμενα γλυκα και κυριως κερασματα στο μαγαζι χρησιμοποιουμαιμ πολυ βανιλια εχουμε πολλα κιλα.Οπως καταλαβαινετε εχω φαει στολους απο υποβρυχια

 

[Thor]

Η γιαγιά μου πάντα είχε απόθεμα στο σπίτι της. Με τον αδερφό μου πάντα την τσακίζαμε και κολλούσε στα δόντια αλλά μας άρεσε πολύ

 

[ΦΖΠ1]

Μετά τον πρώτο χρόνο του γλυκού στο ντουλάπι, έκανες και γυμναστική βγάζοντας την κουταλιά από το βάζο, χώρια που στράβωνες τα κουτάλια σαν τον Γιούρι Γκέλλερ... Στα σημερινά αντίγραφα προφανώς έχει προστεθεί κάποια ουσία για να εμποδίζει το "κοκάλωμα", παρόμοια με τα περισσότερα παγωτά, που κι αυτά δεν "κοκαλώνουν" στην κατάψυξη...

 

[nwntas]

Κλασικό καλοκαιρινό γλυκό! Συνήθως τρώγαμε βανίλια το μεσημέρι-απόγευμα, βλέποντας τηλεόραση και γενικά αράζοντας.

Είχαμε σταθερά κάθε καλοκαίρι ένα βάζο βανίλια στο σπίτι, γιατί την τσάκιζε ο πατέρας μου. Οπότε κι από μικρός έμαθα αυτή τη γλυκιά καταστροφή των δοντιών μου... Με κάτι τέτοια τρέχω τώρα και δε φτάνω...

Μετά τον πρώτο χρόνο του γλυκού στο ντουλάπι, έκανες και γυμναστική βγάζοντας την κουταλιά από το βάζο, χώρια που στράβωνες τα κουτάλια σαν τον Γιούρι Γκέλλερ... Στα σημερινά αντίγραφα προφανώς έχει προστεθεί κάποια ουσία για να εμποδίζει το "κοκάλωμα", παρόμοια με τα περισσότερα παγωτά, που κι αυτά δεν "κοκαλώνουν" στην κατάψυξη...

Κλασική σκηνή αυτή! Πάντως εμένα μου άρεσε να είναι λίγο σκληρή η βανίλια. Αν ήταν τελείως μαλακή, μπορούσες μεν να τη βγάλεις εύκολα από το βάζο, αλλά χυνόταν στον πάτο του ποτηριού μετά και έλιωνε στο στόμα. Ενώ όταν ήταν σκληρή, έμενε πάνω στο κουτάλι, *****ωνε σιγά σιγά και στο στόμα είχε την αίσθηση της μαστίχας που λιώνει, όχι της κρέμας που κολλάει με τη μία στα δόντια. Και όλο το νερό να κατέβαζες μετά (όσο ζαχαρωμένο κι αν είχε γίνει) αυτή δεν ξεκόλλαγε με τπτ...

 

[johnny19818]

Νομίζω είχαν βγει και σε γεύση φράουλα και φυστίκι.

 

[BETTY BOOP]

Αγαπημένη λιχουδιά κυρίως το καλοκαίρι με παγωμένο νερό!

 

[freaktmp]

Αν και επαναλαμβάνομαι, θα το πω:

Βρε παιδι μου, πως κατι τοσο μικρο και απλο, μπορει να φερνει τοσες αναμνησεις και συναισθηματα...



Πανε τουλαχιστον 15-20 χρονια απο την τελευταια φορα.

Στην υγειά μας και καλή νέα αρχή στο αγαπημένο μας forum!

 

[elephadas]

Όταν ήμουνα μικρός υπήρχε μόνο μία γεύση βανίλλια στα καφενεία και στα μπακάλικα της περιοχής: Η βανίλλια. Ούτε μαστίχες Χίου ούτε τίποτε. Γι' αυτό και δεν ήξερα καν τον όρο "υποβρύχιο". Βανίλλια παραγγέλναμε. Αργότερα άρχισα να τον βλέπω αλλά πιο πολύ σαν μισοειρωνικό ευφυολόγημα που μου είχε μάλιστα φανεί αρκετά αστείο. Πολύ αργότερα είδα ότι ήταν (είχε γίνει?) το όνομα του γλυκού. Η βανίλλια-γεύση παραμένει η αγαπημένη μου, αλλά μου αρέσει και η γευση μαστίχας. Εκείνη που δεν μου άρεσε ποτέ ήταν η γεύση τριαντάφυλλο. Φυστίκι δεν πρέπει να έχω δοκιμάσει ποτέ.

Φυσικά τρελλαινόμουνα για τη βανίλλια (ακόμη τρελλαίνομαι αν και έχει εξοριστεί από το διαιτολόγιό μου κάποιες δεκαετίες τώρα). Κι αν νομίζατε ότι τα ελληνικά υποβρύχια ήταν επικίνδυνα και στράβωναν κουτάλια, πού να βλέπατε αυτά που αγόραζα από ελληνικά μπακάλικα στο Montreal τα οποία (υποβρύχια αλλά και μπακάλικα) ήταν συνομήλικα του Παπανικολή (του υποβρυχίου, μην πω και του μπουρλοτιέρη και με πείτε υπερβολικό). Στράβωναν και κομπρεσέρ. Αργότερα σκέφτηκα να δοκιμάσω να τα μαλακώσω σε φούρνο μικροκυμάτων και δούλεψε, αν θυμάμαι καλά. Λογικό γιατί δεν σκληραίναν λόγω απώλειας νερού (που θα ήταν μη αντιστρεπτή) αλλά, υποθέτω, επειδή κρυσταλλώνει η γλυκόζη που περιέχουν.