Γκαμπαρτίνες...

[panp]

Θα σας παραξένεψε ίσως το πώς το έγραψα, αλλά αυτή νομίζω ότι είναι η σωστή εκφορά για το αγαπημένο ρούχο που θυμήθηκα σήμερα με την αφορμή της πρωϊνής βροχής (τι βροχή δηλαδή, κατακλυσμός...)

Θέλετε να θυμηθούμε γκαμπαρτίνες; Αγαπημένο, διαχρονικό, "μεγαλίστικο" ρούχο, και σε αρκετές παραλλαγές. Με ζώνη ή χωρίς, με φαρδιά πέτα ή χωρίς, με σκίσιμο από πίσω που κουμπώνει με κουμπί χαμηλά στον ποδόγυρο, με "μπάσκα" πίσω στην πλάτη (είναι αυτή η εξωτερική "πιέτα" σαν το σήμα της Levi's), από τα χρόνια του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ μέχρι σήμερα, το αγαπημένο αυτό ρούχο είναι συνώνυμο της βροχής και συνοδός της ομπρέλλας.

Σας αρέσουν οι γκαμπαρτίνες; (Θα επανέλθω με φωτογραφίες)

 

[RIO]

Πολύ νουάρ ρούχο... ταιριάζει με καπέλο και τσιγάρο στο στόμα...

 

[Rakeesh]

Πραγματι οι καπαρντίνες (σορρυ αλλα ετσι το εχω συνηθισει εγώ :ρ) είναι σύμβολο! Δεκάδες χαρακτήρες της λογοτεχνίας και το κινηματογράφου και όχι μόνο. Είτε καφέ/γκρίζες (ντετεκτιβίστικο στυλ) είτε μαύρες (μυστήριο στυλ), από τον Μπόγκαρντ και τον επιθεωρητή Κλουζώ, μέχρι τον Χαϊλάντερ (για να κρύβει το σπαθί) και τους ήρωες του Μάτριξ.

Έχω κανα δυο αλλα παρότι τις λατρεύω δεν τις πολυφοράω καθότι οταν βλεπω νεολαία στο δρομο να φοράνε, βγάζουν μούρη και δηθενιά

 

[stayros]

Πολύ νουάρ ρούχο... ταιριάζει με καπέλο και τσιγάρο στο στόμα...

Κατι σαν αυτο δηλαδη...

πηγη φωτο

 

[foutix]

Επειδή δεν έτυχε ποτέ να έχω μια τέτοια, ποιος ακριβώς ο ρόλος της ήταν ένα ακριβό αδιάβροχο;

 

[Fred Madison]

Έχω κανα δυο αλλα παρότι τις λατρεύω δεν τις πολυφοράω καθότι οταν βλεπω νεολαία στο δρομο να φοράνε, βγάζουν μούρη και δηθενιά

Εχω αρκετές και τις φοράω τακτικά.

Βρε λες και γω να βγάζω δηθενιά;

Ααα τώρα είδα πως αναφέρεσαι στην νεολαία...

Πανε αυτά... Οι καπαρντίνες μου έχουν μείνει μόνο...

 

[Bambinella]

Ο Rio τα ειπε ολα με το σχολιο του.

Προσωπικα τις λατρευω γιατι μου θυμιζουν αλλες εποχες που δεν προλαβα καν να τις ζησω, αλλα τις αγαπησα μεσα απο τα βιβλια και τη μεγαλη οθονη.

Ρουχο που φορεθηκε απο γυναικες και αντρες και που παραπεμπει σε φιλμ νουαρ και μυστηριο. Και περαν ολων αυτων, κατι πολυ καλογουστο και κομψο, συμφωνα με τα δικα μου ματια.

Στην ακμη του βρεθηκε τις δεκαετιες του '40 και του '50 και τα πρωτα δυο - τρια χρονια του '60. Υστερα η μοδα και οι καταστασεις γενικοτερα, αλλαξαν κατα πολυ και το ρουχο αυτο μπηκε στη....ναφθαλινη. Οχι οριστικα ομως, αφου καποιες φορες εβγαινε ζωντας ξανα λιγες στιγμες ξεχασμενης δοξας.

Στον ελληνικο κινηματογραφο ειχε την τιμητικη του σχεδον σε ολες τις αστυνομικες ταινιες.

Ειδικης μνειας χρηζει η φιγουρα του Μιχαλη Νικολινακου με γκαμπαρντινα. Την ανεδειξε οσο κανεις αλλος και περασε ως η πιο εμβληματικη φιγουρα στην ελληνικη κινηματογραφικη ιστορια.

 

[prisma]

Kαι εμένα μου αρέσουν. Όντως καλόγουστο και κομψό ρούχο. Και εφόσον η bambinella αναφέρθηκε στις αστυνομικές ελληνικές ταινίες...



'Εγκλημα στα παρασκήνια. Τίτος Βανδής & Αλ. Αλεξανδράκης και οι καπαρντίνες βασικό αξεσουάρ με περίσσιο στύλ (ο Αλεξανδράκης την έχει κλειστή με τη ζώνη δεμένη) .

 

[panp]

Μια που, απ΄όσο βλέπω, το ρίξαμε στον κινηματογράφο, ας μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε και τη μαύρη δερμάτινη γκαμπαρτίνα του Κώστα Πρέκα στο "Μήλο του Σατανά" που σχολιάζεται εδώ.

Οι δερμάτινες ones, μια κατηγορία μόνες τους, είναι οι μόνες ίσως που παράγονται ακόμα σε γραμμές που τείνουν να ακολουθήσουν τη μόδα (όσο κι αν τα δερμάτινα ρούχα τελικά είναι κι αυτά σε κλασικές γραμμές).

Κι όσο γι αυτό που αναφέρθηκε πιο πάνω, όχι, το ρούχο αυτό δεν ήταν αδιάβροχο. Δε "σήκωνε" τον κατακλυσμό, ούτε καν μια "καλή" βροχή. Ήταν για την ψιχάλα, άντε για κάτι παραπάνω. Καμιά σχέση με νιτσεράδες και λοιπά αδιάβροχα. Στην ουσία λειτουργούσε ως προστατευτικό για να μη βραχεί το υποκείμενο κοστούμι.

Η "κακή" πλευρά του ρούχου συνδέθηκε με τη γνωστή σεξουαλική διαστροφή. Λόγω του μεγέθους του και της ευκολίας να ανοιγoκλείνει, μερικοί προτιμούσαν να μη φορούν τίποτε από κάτω, και να κάνουν τους ανυποψίαστους να το διαπιστώνουν με την πρώτη ευκαιρία...

 

[Clemence]

Μάλλον η σωστή ονομασία θα ήταν γκαμπαρντίνα ... πάλι λάθος το κατάλαβα, τόσα χρόνια καπαρδίνα τη νόμιζα.

http://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=28196.0

 

[Sid.Stavros]

Εμεις Καπαρντινα την λεγαμε και την λεμε ακομη στα μερη μας και η χρηση της ηταν αυτη που ειπε ο panp
Ο πατερας μου ειχε την ειχα προλαβει ελαχιστα.
Εδω η ιστορια της σαν ενδυμα: https://monopeto.gr/Kampartina.html

 

[elephadas]

Μάλλον η σωστή ονομασία θα ήταν γκαμπαρντίνα ... πάλι λάθος το κατάλαβα, τόσα χρόνια καπαρδίνα τη νόμιζα.

http://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=28196.0

Εκτός θέματος, αλλά παλιά συχνά ξένες λέξεις μεταφέρονταν στα καθαρευουσιάνικα ελληνικά "εξευγενισμένες". Συνηθιζόταν πολύ σε ονόματα, μια που δεν μπορούσαν εύκολα να μεταφραστουν σε λέξεις τελείως διαφορετικές. Ο Leibniz έγινε "Λεϊβνίτιος" (όχι Λεϊμπνίτιος - δεν ασχολούμαι εδώ με τις άλλες μετατροπές στο όνομα), ο Gargantua έγινε Γαργαντούας, ο Μπογιατζής συχνά Βογιατζής και η γκαμπαρντίνα "καπαρντ(δ)ίνα".

 

[Sid.Stavros]

Σαν υφασμα Καπαρντινα το γραφουν-λενε οι πωλητες, εγω εδω μεσα για 1η φορα στην ζωη μου το διαβασα Γκαμπαρντινα, ποτε και κανεις στα μερη μας δεν το ειχε προφερει ετσι. Οταν το πρωτοδιαβασα εδω μου θυμισε το ''Νγκαβλ@'' που λεγανε μερικοι στον ΕΣ το '80, κατι σαν το ''Μπατριωτη'' που ελεγε και στο διαφημιστικο πριν λιγα χρονια.
Ορισμενες λεξεις εχουν καθιερωθει και λεγονται διαφορετικα απο οτι προφερονται σωστα στο εξωτερικο πχ φλαϊ (μπουφαν),αφαγκαντε,σεβροφρενο,μπιζμπιζε,πατακιουτα,μαλμπουρο,καροτσα (αμαξωμα),μαμζελ,μπαρδον κ.ο.κ