Διάβασα ξανά ....

[caprice]

... τον Κίτρινο Φάκελλο. Το καλοκαίρι είχα πάρει μαζί μου στις διακοπές – μεταξύ άλλων βιβλίων – τα "Ψάθινα Καπέλα" και τη "Μεγάλη Χίμαιρα". Αν ψάξω και τα "Γενέθλια" της Ζωρζ Σαρή πραγματικά θα αρχίσω να ανησυχώ. Εντάξει, αστειεύομαι με το τελευταίο.


Παρόλο που αγοράζω καινούργια βιβλία δεν είναι λίγες οι φορές που – στο ενδιάμεσο –με τέρπει και ένα που έχω ήδη διαβάσει. Ενώ γνωρίζω την πλοκή και το τέλος, η δεύτερη ανάγνωση δεν μου αφαιρεί. 'Ισα ίσα που το ανοίγω με την ίδια προσμονή και την ίδια αφοσίωση. Πώς είναι το χιλιοφορεμένο ρούχο που δύσκολα το αποχωρίζεσαι επειδή το έχεις αγαπήσει; Κ ά π ω ς έτσι !!!

 

[Bambinella]

Πολυ ωραιο θεμα!

Λοιπον.....διαβασα ξανα πριν απο εναμιση μηνα το βιβλιο της Αγκαθα Κριστι, Δεκα μικροι νεγροι, που ειναι και απο τα αγαπημενα μου της συγγραφεως.

Δεν ειναι απλως εξυπνο. Ειναι ευφυεστατο! Πως σκεφτηκε η γυναικα μια τοσο πρωτοτυπη ιστορια και πως καταφερε να δωσει ενα τετοιο τελος; Εχω δικιο να τη θεωρω φαινομενο!

Επισης, γυρω στο Νοεμβριο διαβασα ξανα τη Λιζα του Ξενοπουλου. Η ιστορια ρεει ευχαριστα σαν δροσερο νερακι και ειναι ο,τι πρεπει για καποιον που δε θελει να ψυχοπλακωθει και ταυτοχρονα επιθυμει να διαβασει κατι ποιοτικο με ολη τη νοσταλγια της παλιας Αθηνας.

 

[ntsmrtz]

... το μαγικό βουνό του thomas mann.

Το είχα πρωτοδιαβάσει όταν ήμουν φοιτητής και μου άρεσε πάρα πολύ! Εκτοτε, περνώντας τα χρόνια και διαβάζοντας όλο και περισσότερο, είχα πάντα την περιέργεια εάν το έργο ήταν όντως τόσο καλό όσο εγώ πίστευα αρχικά ή το είχα μεγαλοποιήσει μέσα μου λόγω του νεαρού της ηλικίας τότε...

Ετσι, το ξαναδιάβασα το περασμένο καλοκαίρι και αντιλήφθηκα ότι η αρχική μου άποψη για το έργο ήταν πέρα για πέρα σωστή!

Το οποίο με τη σειρά του μου (ξανά)θύμισε ότι δεν χρειάζεται να αναλώνω τον χρόνο μου (που δεν το έκανα έτσι και αλλιώς) σε "συγγραφείς" που το μόνο που κάνουν είναι να προβάλλουν την λανθάνουσα αλλά και μερικοί την προφανή (και αδιάφορη για εμάς) αυταρέσκειά τους...

 

[retrofan]

... την Eroica του Κοσμά Πολίτη. Την είχα πρωτοπιάσει στα 15 μου κι είχα φύγει τρέχοντας Μου είχε φανεί ακαταλαβίστικη και βαρετή. Η χαρά που πήρα λίγο πριν τα Χριστούγεννα διαβάζοντας το "Λεμονοδάσος" ήταν τόση που είπα να δώσω άλλη μια ευκαιρία στο πιο διάσημο βιβλίο του συγγραφέα. Αυτό ήταν ... Τελικά μερικούς έρωτες πρέπει να τους συναντάμε σε πιο ώριμη ηλικία για να τους εκτιμήσουμε ...

Το καλοκαίρι που μας πέρασε διάβασα ξανά το "Πόλεμος και Ειρήνη" του Τολστόι, ανάγνωσμα που σημάδεψε και μάγεψε την εφηβεία μου. Δεν είχε ξεθωριάσει στο παραμικρό. Αισθάνθηκα ακριβώς την ίδια συγκίνηση όταν ο πρίγκιπας Αντρέι ανακαλύπτει τον ψηλό, δίκαιο ουρανό όπως έχει πέσει πληγωμένος στη μάχη "πόσο θα ήμουν ήσυχος κι ευτυχισμένος αν μπορούσα να πω τώρα: κύριε, ελέησόν με! Μα σε ποιον να το πω; Ή η δύναμη η ακαθόριστη, η ανέφικτη, που σ' αυτήν όχι μόνο δεν μπορώ ν' αποταθώ μα και μήτε μπορώ να εκφράσω με λόγια, είναι το μέγα σύμπαν ή είναι αυτός ο Θεός που βρίσκεται εδώ μέσα σε τούτο το φυλακτό, ραμένος από την πριγκίπισσα Μαρία. Τίποτα, τίποτα θετικό δεν υπάρχει, εκτός απ' τη μηδαμινότητα όλων εκείνων που μου είναι νοητά κι απ' το μεγαλείο ενός κάτι ακατανόητου μα σημαντικότατου ..."

 


Στα Ψάθινα Καπέλα δε χωράει "διάβασα ξανά..." Τα ξεφυλλίζω τουλάχιστον μια φορά το δίμηνο

 

[Λορένα]

Το χωρις οικογενεια ειναι για παντα αγαπημενο και ξαναδιαβασμενο αμετρητες φορες

Καποια του Ιουλιου Βερν (ταξιδι στο κεντρο της γης, και τα παιδια του πλοιαρχου Γκραν)

Αυτα ειναι και θα ειναι τα χιλιοβασμενα

 

[alkis21]

Κι εγώ διάβασα μερικά του Ιούλιου Βερν τον τελευταίο χρόνο, περιμένοντας να μου φανούν απλοϊκά και παιδικά. Όμως ειδικά το Ταξίδι στο Κέντρο της Γης με εντυπωσίασε πάρα πολύ με την επιστημονική τεκμηρίωσή του (έστω, με μπόλικη δόση φαντασίας ασφαλώς). Αντίθετα όταν επιχείρησα να ξαναδιαβάσω τον Όλιβερ Τουΐστ δεν κατάφερα να το τελειώσω, αυτό όντως θεωρώ πως δεν είναι για ενηλίκους.

 

[D@redevil]

Με την ευρεία έννοια του "ξανά" - το καλοκαίρι! Όχι με αυτή τη σειρά:

-Ματίλντα (του Ρόαλντ Νταλ)

-Ο Τσάρλυ και το εργοστάσιο σοκολάτας (του Ρόαλντ Νταλ)

-Ο Τσάρλυ και ο μεγάλος γυάλινος ανελκυστήρας (του Ρόαλντ Νταλ - σας είπα ότι μ' αρέσουν τα παιδικά & τα παραμύθια! )

-Μιχαήλ Στρογγώφ (του Βερν - σας θερμοπαρακαλώ, κάποιος ας πείσει την Κάμπια να του δώσει μια ευκαιρία! Είναι ΒΙΒΛΙΑΡΑ!!!)

-Την Μυστηριώδης Νήσος - τα τέκνα του πλοιάρχου Γκραντ - 20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα (όπως πάντα, όχι με τη σωστή σειρά! )

-Ο μικρός πρίγκηπας (ναι, εξακολουθώ να συγκινούμαι από το τέλος! )

-Αστραδενή (της Ευγενίας Φακίνου)

-Όλα τα βιβλία του Μαρή (ξανά!)....

....και πολλά άλλα!

Δυστυχώς, το καλοκαίρι είναι η μόνη περίοδος της ζωής μου που προλαβαίνω να διαβάσω (και να λύσω σταυρόλεξα - άλλος έρωτας! ), γιατί όλη τη χρονιά την περνάω διαβάζοντας για πληροφορική (είτε για δουλειά, είτε για σπουδές!....)

Πάντα, κάνω ένα φλας μπακ στα βιβλία που διάβασα όταν ήμουν μικρότερη.... Σχεδόν πάντα διαπιστώνω ότι κάτι μου είχε ξεφύγει ή το έβλεπα πολύ διαφορετικά!

Ωραίο θεματάκι!

 

[Aardvark]

Θελω να διαβασω ξανα τα απαντα του Ιουλιου Βερν (Αστερος) και τα των Μυστικων Επτα αλλα δεν το βλεπω....Ευτυχως η συνταξη ειναι κοντα (σχετικα).

 

[miss x]

Διάβασα ξανά το" Ο θείος Πέτρος και η Εικασία του Γκόλντμπαχ" του Δοξιάδη και το "LOgicomix"..

 

[Kambia]

Έχω μια τάση συχνά να διαβάζω δεύτερη και τρίτη φορά τα βιβλία μου.

Μέσα στην περασμένη χρονιά διάβασα πάλι τα:

Oι μυστικοί 7 ψάχνουν για την Ελισσάβετ.

ΕΤΙΔΟΡΦΑ [John U. Lloyd](3η φορά )

H επερχόμενη φυλή [Lytton]

H μηχανή του χρόνου [Wells]

Δράκουλας [stoker]

Κατα καιρούς διαβάζω πάλι βιβλία του Λάβκραφτ και του Βερν. Στα προσεχώς για δεύτερο διάβασμα είναι το Εκκρεμές του Φουκώ!

 

[Stratulator]

Κατα καιρούς διαβάζω πάλι βιβλία του Λάβκραφτ

Και εγω!... Οι "επαναληψεις" στα εργα του Λαβκραφτ ειναι κατι μονιμο για 'μενα.

Αυτες τις μερες ξαναδιαβαζω τα "Βουνα της Τρελλας"...

 

[Domenica]

Εγω παλι αν και εχω διαβασει τα απαντα μονο την ᾽Ἀναζητηση της αγνωστης Κανταθ᾽᾽ ξαναδιαβαζω ευχαριστως! ᾽᾽Τα βουνα της τρελλας᾽᾽ μου φανηκαν λιγο βαρετα -συγνωμη κ. Λαβκραφτ! Αντιθετα τον Ποε τον ξαναδιαβαζω τακτικα ειδικα τα διηγηματα τρομου. Μπορω να απαγγειλω την ᾽᾽Πτωση του οικου των Ωσερ᾽᾽ απεξω, νομιζω. Και τα ποιηματα ωραια ειναι ''...and the raven said ''no more''...''

Μια συγγραφεας που διαβαζω ξανα και ξανα ειναι η Τζην Ρυς.

Τωρα τελευταια ξαναδιαβαζω Ελληνες συγγραφεις διοτι εδω στα ξενα με εχει πιασει νοστος. Ξαναδιαβασα την ᾽Ἀναφορα στον Γκρεκο᾽᾽ του Καζαντζακη και απογοητευτηκα λιγο ειναι απο τα πιο αδυναμα εργα του αν και ξεκιναει καταπληκτικα- απο κει ειναι και η ατακα.

᾽᾽Σωπα δασκαλε να ακουσουμε το πουλι᾽᾽

 

[Amigos]

"τα σταφύλια της οργης" ειμαι σίγουρος οτι τωρα θα το καταλάβω καλύτερα γιατι τοτε ήμουν πολύ μικρός .. και όλα του βερν ετσι να ταξιδέψω λιγο να ηρεμήσω απο τα καθημερινά

edit: συγνώμη λάθος.. έγραψα τι θα ήθελα να διαβάσω πάλι..

 

[αριαδνη]

Τωρα τελευταια ξαναδιαβαζω Ελληνες συγγραφεις διοτι εδω στα ξενα με εχει πιασει νοστος. Ξαναδιαβασα την ᾽Ἀναφορα στον Γκρεκο᾽᾽ του Καζαντζακη και απογοητευτηκα λιγο ειναι απο τα πιο αδυναμα εργα του αν και ξεκιναει καταπληκτικα- απο κει ειναι και η ατακα.
᾽᾽Σωπα δασκαλε να ακουσουμε το πουλι᾽᾽

το είχαμε σε αναγνωστικό του δημοτικού! το θυμαμαι, με ενα παιδακι με κόκκινα μαλλια!!! κατι τετοιο

 

[Thor]

Προσφατα ξαναδιάβασα τον Δον Κιχώτη. Ενα πολύ καλο και ιστορικό βιβλίο που άδικα κατα τη γνωμη μου έχει φτάσει να θεωρείται "παιδικό" με την αντίστοιχη υποβάθμηση στην ποιότητα των μεταφράσεών του και των διασκευών του.

 

[θανος]

το καρυ του στηβεν κινγκ το καταλαβα περισοτερο τωρα

 

[D@redevil]

Κάποιος ξύπνησε την "τριτοδεσμίτικη" φλέβα μου.

Βρέθηκα να διαβάζω ξανά μια λατρεμένη συλλογή από το "Βιβλιοπωλείον της Εστίας".

Επίκτητου "Εγχειρίδιον", Μάρκου Αυρήλιου "Εις εαυτόν" & Κλεάνθους "Ύμνος εις Δία". Απίστευτα διαχρονικά τα κείμενα, απίστευτα τωρινά!

Η μετάφραση του Στ. Δέλτα, είναι από τις πλέον εξαιρετικότερες που έχω δει (και είχα τη χαρά να δω κι άλλη μια, σχετικά πρόσφατα).

Με τον ελάχιστο χρόνο που διαθέτω, προχωράω σιγά - σιγά στον εξίσου προσφιλή Μάρκο Αυρήλιο!

Αν τύχει και πέσει στα χέρια σας το "Εγχειρίδιον", οπωσδήποτε να του δώσετε μια ευκαιρία!

 

[sunset89]

Μιας και το ειδα, ας ανασυρω αυτο το ομορφο θεμα με τις προσφατες λογοτεχνικες επαναληψεις μου. Βιβλια ουσιαστικα, που εχουν παντα κατι καινουριο να σου δωσουν οταν τα ξαναδιαβαζεις. Γραφη απλη, χωρις πυροτεχνηματα, νοηματα και φρασεις που αποτυπωνονται γερα μεσα σου και αισθηση ξαναγνωριμιας με το ανθρωπιστικο ιδεωδες.

Γη των Ανθρωπων - Εξυπερύ

Λύκος της Στέπας - Εσσε

Το παιχνιδι με τις χαντρες - Εσσε

Συνταγματάρχης Λιάπκιν - Καραγάτσης

Σκέψεις /Δοκίμια - Έσσε

Έχω μεγάλη αδυναμία στον υπέροχο Γερμανό ανθρωπιστή, προτείνω να τον ανακαλύψετε, όσοι δεν τον έχετε αναζητησει μέχρι σήμερα.

 

[elsint17]

εγω το "ενα παιδι μετραει τα αστρα" λατρεμενο παιδικο

και τον δον κιχωτη που σωστα ειπε ενας συνφορουμιτης το καταντησαν παιδικο οι μεταφρασεις

 

[viking4a]

Τα μόνα βιβλία που έχω ΞΑΝΑδιαβασει είναι οι άρχοντες και το Χομπιτ....μονο αυτά!!!!!!!!!

Tolkien rulezzzzz!!!