Ελληνικός ποιητικός λόγος

Κατάσταση
Δεν είναι ανοικτή για περαιτέρω απαντήσεις.

ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ

RetroWannaBe
Joined
21 Ιαν 2020
Μηνύματα
73
Αντιδράσεις
105
Η γνώσις είναι το Α και το Ω για την ανθρώπινη υπόστασιν... Είναι η μεγαλύτερη ηδονή που μπορεί να αισθανθεί ο άνθρωπος...
Και επειδή είμαι άνθρωπος που θέλω να μοιράζομαι αυτά που έχω διαβάσει και κατανοήσει στην μέχρι τώρα πορεία της ζωής μου,
θα εκθέσω ορισμένα πράγματα σε αυτό το ''νήμα'' κάνοντάς το περισσότερο από αγάπη προς την γνώσιν και τίποτε άλλο...
Τα πάντα ξεκίνησαν από τον Ελληνικόν πολιτισμόν ο οποίος πρωτίστως έθεσε τις βάσεις σε όλα μέσω της λογικής και της επιστήμης.
Θα ασχοληθώ με ένα από αυτά που μάς χάρισε και αυτό ονομάζεται ποιητικός λόγος. Συγχρόνως όμως θέλω να αποκαταστήσω μία διαστρέβλωσιν του όρου ''Δράμα'' που χρησιμοποιείται σχεδόν από όλους...
Τί είναι ο ποιητικός λόγος; Ο ποιητικός λόγος είναι η ύψιστη έκφρασις του πνεύματος μέσα από τρία είδη, τα εξής:

1) Το δράμα (Εκ της λέξεως δράω, που σημαίνει πράττω).
2) Το έπος.
3) Η λυρική ποίησις (Ποίημα που τραγουδιέται με συνοδεία λύρας).
Η λυρική ποίησις χωρίζεται σε 4 κατηγορίες, α) Την ελεγειακή, την ιαμβική, την μελική και την χορική.

Τρία είναι τα είδη του ''Δράματος'' και εδώ παρακαλώ την προσοχή σας:
1) Η τραγωδία.
2) Το σατυρικόν δράμα.
3) Η κωμωδία και μετά από κάποιο διάστημα παρουσιάστηκε και ο μίμος ως είδος.

Η ''Τραγωδία'' είναι ένα σύνθετο καλλιτέχνημα το οποίο αποτελείται από τρία μέσα, α) τον ''λόγον'', την ''μουσική'' και την ''όρχησιν''. (Όρχησις=χορός).
Με την τραγωδία οι ποιητές παρουσίαζαν στο κοινό θέματα από την αστείρευτη μυθολογία (Μυθολογία=Κωδικοποιημένη αλήθεια) και περνούσαν ποικίλα μηνύματα μέσα από τις τύχες των ανθρώπων που προκαλούν ενίοτε τον οίκτο, την αγωνία ή και τον φόβο των θεατών.

Το ''Σατυρικόν δράμα'' είναι ένα έργο που προκαλεί το γέλιο άλλα χωρίς να διδάσκει κάτι, απλά προς ευχαρίστησιν των θεατών. Την ονομασία του την οφείλει στον χορό που τον αποτελούσαν οι σάτυροι οι οποίοι με ωμότητα και χωρίς φραγμούς ευθυμία, έδιναν στο ''σατυρικόν δράμα'' την ικανότητα να σκορπάει στους θεατές το γέλιο αλλά όπως είπα χωρίς διδασκαλία...

Η ''Κωμωδία'' είναι ένα έργο που προκαλεί γέλιο αλλά ασκεί έντονη κριτική στις κοινωνικοπολιτικές καταστάσεις. Είναι μία βαθυστόχαστη υπόθεσις...Η κωμωδία αντλούσε τα θέματα από την καθημερινή ζωή με μία ατμόσφαιρα γέλιου αλλά και να καυτηριάσει κάποιες αναλήθειες και κάποια κακώς κείμενα της κοινωνίας ή της πολιτείας όπως είπα.

Τελειώνοντας, η σοβαρότατη επισήμανσις που πρέπει να γίνει είναι η εξής:
Είναι λάθος λοιπόν να λέμε το τάδε έργο είναι κωμωδία και το δείνα είναι δράμα...Το ορθόν είναι το τάδε έργο είναι κωμωδία και το δείνα είναι τραγωδία.
Διότι όπως είπα πριν όλα αυτά τα είδη, δηλαδή η ''τραγωδία'', η ''κωμωδία'', το ''σατυρικόν δράμα'' και ο ''μίμος'' ανήκουν στον όρο ''Δράμα'' το οποίο είναι ένα εκ των τριών ειδών του Ελληνικού ποιητικού λόγου...

Ευχαριστώ πολύ...
 
Εεε, αυτό το "Τα πάντα ξεκίνησαν από τον Ελληνικόν πολιτισμόν ο οποίος πρωτίστως έθεσε τις βάσεις σε όλα μέσω της λογικής και της επιστήμης. σηκώνει αρκετή συζήτηση. Πολύ θα παραξενεύονταν μ' αυτή τη δήλωση οι ποιητές που δημιούργησαν το Έπος του Γκιλγκαμές ξεκινώντας από το 2100 μέχρι τότε που γράφτηκε το κείμενο που έχει διασωθεί ως τις μέρες μας, τον 18ου αιώνα π.Χ., μην πάμε πιο ανατολικά με τους Ινδούς και Κινέζους. Υπήρχαν κι άλλοι θαυμαστοί πολιτισμοί, πολύ παλιότεροι από τον ελληνικό, κάποιοι από τους οποίους τον επηρέασαν, κάποιο όχι. Αλλά αυτή η συζήτηση είναι πολύ γενική και δεν ανήκει στο συγκεκριμένο θέμα.

Κι έτσι θα σταθώ στο "Είναι λάθος λοιπόν να λέμε το τάδε έργο είναι κωμωδία και το δείνα είναι δράμα...Το ορθόν είναι το τάδε έργο είναι κωμωδία και το δείνα είναι τραγωδία. " και θα μου επιτέψεις να διαφωνήσω.

Οι γλώσσες εξελίσσονται και η σημασία των λέξεων αλλάζει - συχνά δεν επεκτείνεται απλώς αλλά γίνεται κάτι τελείως διαφορετικό (ας θυμηθούμε την προέλευση του "νόστιμος" ή του "νερό"). Έτσι, οι έννοιες "δράμα" και "τραγωδία" έχουν αλλάξει από την εποχή του Αριστοτέλη.

Αν απαγορέψουμε στις λέξεις να αλλάζουν την αρχική τους έννοια, οι αρχαίες τραγωδίες δεν ήταν τραγωδίες. Ο όρος βγαίνει από το Τράγος+Ωδή, αλλά την κλασσική εποχή μόνο το σατυρικό δράμα είχε κρατήσει τον χορό των τράγων (σατύρων). Άρα οι τραγωδίες δεν ήταν πια τραγωδίες. :)

Αφού λοιπόν μέσα σε 100-200 χρόνια η λέξη "τραγωδία" από "ωδή τράγων" έφτασε να σημαίνει τη σοβαρότερη μορφή δράματος, με ηθοποιούς κλπ., δεν είναι υπερβολή να λέμε ότι είναι διαστρέβλωση οταν 25 αιώνες μετά η λέξη δράμα σημαίνει αυτό που σημαίνει τώρα κι όχι αυτό που σήμαινε τότε?

Άλλωστε πολλά από τα έργα που αποκαλούμε "δράματα" τώρα θα ήταν λάθος να αποκληθούν "τραγωδίες". Μη μου πείτε ότι τα μελό το ελληνικού κινηματογράφου στυλ "Αμάρτησα για το παιδί μου" ήταν "Μιμήσεις πράξεων σπουδαίων και τελειών". Χώρια που κάποιες αρχαίες τραγωδίες θυμίζουν περισσότερο κωμωδίες με τη σύγχρονη έννοια ("Ιφιγένεια εν Ταύροις" και ακόμη περισσότερο, "Ελένη", και οι δύο του Ευριπίδη).

Και μια που μιλάμε για αλλαγές σημασίας λέξεων, ας σταθούμε στο θέατρο.

Τι λέγανε τότε "σκηνή" και "προσκήνιο" και τί τώρα?
Τι σήμαινε τότε "ορχήστρα" και "χορός" και τι τώρα?
Τι σήμαινε "υποκριτής" τότε και τι τώρα?

(Και τι σήμαινε "κωμωδία" την εποχή του Αριστοφάνη και τι την εποχή του Μένανδρου? Δεν χρειάζονται χιλιετίες για να αλλάξει η σημασία των όρων)
 
Να με συμπαθάτε αλλά τί νόημα έχει όλο το παραπάνω σε ένα φόρουμ που ασχολείται με το ρετρό και τις αναμνήσεις μας;
Ωραία θέμα ως συζήτηση αλλά εκτός θεματολογίας φόρουμ.

Σορρυ μου βγήκε λίγο ο ex-admin εαυτός μου!
 
Να με συμπαθάτε αλλά τί νόημα έχει όλο το παραπάνω σε ένα φόρουμ που ασχολείται με το ρετρό και τις αναμνήσεις μας;
Ωραία θέμα ως συζήτηση αλλά εκτός θεματολογίας φόρουμ.

Σορρυ μου βγήκε λίγο ο ex-admin εαυτός μου!
Αν δημιούργησα πρόβλημα να το διαγράψω...
 
Κατάσταση
Δεν είναι ανοικτή για περαιτέρω απαντήσεις.
Πίσω
Μπλουζα