Η καλύτερη ταινία του Νίκου Ξανθόπουλου

Bambinella

Extra Galactic RetroEntity!
Joined
18 Mαϊ 2010
Μηνύματα
16.506
Αντιδράσεις
28.074
Ο Νικος Ξανθοπουλος κατακριθηκε, σατιριστικε και λοδωρηθηκε για τις ταινιες του και μαλιστα πολλες φορες με αρκετα δηκτικο τροπο.

Ταινιες που εγιναν με μηδαμινα μεσα απο την Κλακ Φιλμ, την εταιρια που δημιουργησε σχεδον ολες τις ταινιες του Νικου. Φτωχες παραγωγες χωρις μεγαλες αξιωσεις. Μοναδικη τους αξιωση να μιλησουν οι ταινιες αυτες στην ανθρωπινη καρδια. Και το πετυχαν!

Ο Νικος Ξανθοπουλος αγαπηθηκε, λατρευτηκε και εγινε το ειδωλο ενος λαου. Ενα λαικο παιδι που οι απλοι καθημερινοι ανθρωποι το ενιωσαν δικο τους. Μπηκε μεσα στις καρδιες τους μεσα απο τον κινηματογραφο και συνεχισε μεσα απο την τηλεοραση οταν οι ταινιες του συνεχιζαν να προβαλλονται εκει.

Μοναδικο προσον του η ζεστασια και η ανθρωπια που μετεδιδε στο κοινο του και πανω απο ολα η αληθεια του.

Η δημοσκοπηση αυτη ειναι ενας ελαχιστος φορος τιμης στον ανθρωπο που μας αγγιξε μεσα απο το πανι και το γυαλι, τοσο οσο κανενας αλλος.

Δε μιλαω για τον ηθοποιο γιατι ποτε μου δεν τον ειδα ετσι. Τον ενιωθα παντα σαν καποιο αγαπημενο δικο μου προσωπο κι αυτο ειναι κατι που δεν αλλαξε ποτε. Ο Νικος καταφερε να μπει στην καρδια οχι μονο της γιαγιας, του παππου και του φτωχου βιοπαλαιστη, αλλα στην καρδια των περισσοτερων Ελληνων, ακομα και εμας των νεοτερων.

Ακολουθουν καποιες απο τις πολλες ταινιες του για να ψηφισετε αυτην που θεωρειτε καλυτερη.

Ζητιανος μιας αγαπης

Αποκληροι της κοινωνιας

Ο ανθρωπος που γυρισε απο τον πονο

Τα ψιχουλα του κοσμου

Αδικη καταρα

Η Οδυσσεια ενος ξεριζωμενου

Η σφραγιδα του Θεου

Εσενα μονο αγαπω

Ζουσα μοναχος χωρις αγαπη

Αλλη ταινια
 
Από τα καραμπινάτα μελό της "κλακ φιλμς" επιλέγω το "για την τιμή και τον έρωτα". Επίσης μου άρεσε και ίσως η πιο αδικημένη ταινία της τελευταίας 20ετίας, "Με τον Ορφέα τον Αύγουστο" . Πάντως οι ταινίες του ήταν πολύ πιο κάτω από την περσόνα και το ταλέντο του. Φοβερός τύπος , μιας εποχής που χάθηκε
 
Ημουν αναμεσα στην ταινια Εσενα μονο αγαπω και στην ταινια Για την τιμη και τον ερωτα γιατι ηθελα οπωσδηποτε να βαλω ταινια με τη Δωρα Σιτζανη στη δημοσκοπηση.

Τελικα σταθηκες λιγακι ατυχος και διαλεξα την πρωτη..... :xm:
 
Όλες οι ταινίες του Ξανθόπουλου ήταν υπέροχες αλλά εμένα με "άγγιξε" περισσότερο *Η Οδυσσεια ενος ξεριζωμένου* με τον Νίκο στο ρόλο του γιατρού Αριστείδη Καρατζόγλου,ενός ανθρώπου που η μοίρα τον θέλησε να ζήσει επί πολλά χρόνια στα βάθη της Μικράς Ασίας,χάνοντας τα ίχνη της οικογένειας του. Για το λόγο αυτό, αν και ήμουν αρχικά ανάμεσα στην προηγούμενη και στην Σφραγίδα του Θεού, τελικά επέλεξα την πρώτη.
 
ψηφισα την ταινια "η οδυσσεια ενος ξεριζωμενου" ,επισης μου αρεσει πολυ και η ταινια "καποτε κλαινε και οι δυνατοι" που δεν υπαρχει στη λιστα .Γενικα ομως μου αρεσουν ολες οι ταινιες του,δυσκολο να ξεχωρισω καποια συγκεκριμενη :)
 
Ψήφισα την "Oδύσσεια ενος ξεριζωμένου", γιατί η ταινία αυτή έχει αγαπηθεί πολύ από το Ποντιακό και το Μικρασιατικό γενικότερα, στοιχείο...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ψήφισα .... Άλλη !!! Όπου αυτή η "Άλλη" είναι για την πιο αγαπημένη μου ταινία του Ξανθόπουλου, την "Ένας άνδρας με συνείδηση" !!! Ακόμη και τo κάπως "αφελές σενάριο" αυτής της ταινίας .... το γουστάρω αφάνταστα !!! Αλλά ... Μόνο που βλέπω στην τελευταία σκηνή της ταινίας τον Ξανθόπουλο να οδηγεί το φορτηγάκι τραγουδώντας το "ινδοπρεπές" τραγούδι του Καλδάρα ..... πορώνομαιιιιιιιιι !!!!!!!! #) #) #)

[σε αυτήν την ταινία "δίνει ρέστα" και ο Δήμος Σταρένιος .... άλλο μεεεγα respect] ...
 
Δυσκολεύτηκα πολύ στο τι να ψηφίσω.Δεν ξερώ γιατί,αλλά πάντα με ''αγγίζουν'' ιδιαίτερα οι:''Απόκληροι της κοινωνίας'',με καταπληκτικούς δεύτερους ρόλους από Διανέλλο και Μίμη Φωτόπουλο.Θεωρώ πάντως ότι στην λίστα έπρεπε να υπάρχουν και οι ταινίες:''Ξεριζωμένη γενειά'' και ''Η καρδιά ενός αλήτη''.Ειδική μνεία κάνω και στα ''Ψίχουλα του κόσμου'' ειδικά στη σχέση του με τους ναύτες και τον διάλογο πριν το γάμο με την παρολίγο πεθερά του Ίλυα Λιβυκού![Στην εν λόγω ταινία χαρακτηριστικός είναι και ο ρόλος του Αθηνόδωρου Προύσαλη εκτός φυσικά του Διανέλλου!]
 
Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου χωρίς φυσικά να υστερούν οι υπόλοιπες ταινίες του.
 
Κι εγώ ψήφισα «Άλλη». Και η άλλη, δεν είναι άλλη από την «Φτωχογειτονιά αγάπη μου», του 1969.
 
Επίσης θα έπρεπε να είναι στη λίστα το:''Φτωχογειτονιά αγάπη μου''.
 
Ψηφισα τη "Σφραγιδα Του Θεου" διοτι μου αρεσε ως πλοκη και ως τοπιο!

Καποιες αλλες ταινιες του Νικου Ξανθοπουλου που θα ξεχωριζα ειναι το "Αμαρτωλα Χερια"(πριν γινει το παιδι του λαου) και το "Ειναι μεγαλος ο Καημος" 1964 (στο οποιο υποδυεται ενα μοτοσυκλετιστη που κανει ακροβατικα στο γυρο του θανατου)
 
Εδωσα την ψηφο μου στον Ανθρωπο που γυρισε απο τον πονο.

Μια ταινια με πολλες ανατροπες και πολλα κοινα σημεια με το φιλμ Οι γενναιοι πεθαινουν δυο φορες. Βλεπετε, πισω απο το σεναριο και των δυο υπαρχει ο Νικος Φωσκολος!
 
Η οδύσσεια ενός ξεριζωμένου πρέπει να θεωρείται η καλύτερη του ταινία που έσπασε ταμεία το 1969. Επίσης αδίκως απουσιάζουν απ' τη λίστα η ξεριζωμένη γενιά και το για την τιμή και τον έρωτα, ταινίες που έφτασαν την εταιρία του Τεγόπουλου στην τρίτη θέση των εισπράξεων μετά τη ΦΙΝΟΣ και την Καραγιάννης Καρατζόπουλος.
 
Ψήφισα τον "Άνθρωπο που γύρισε από τον πόνο", επειδή ο Ξανθόπουλος (που δεν μου άρεσε καθόλου ως ηθοποιός, για να είμαι ειλικρινής, αλλά τον θεωρώ φαινόμενο για κοινωνιολογική μελέτη, λόγω της τεράστιας απήχησης αρκετών ταινιών του) σε αυτή την ταινία είναι αισθητά καλύτερος απ' ό,τι συνήθως. Επιπλέον, έχει ως παρτενέρ του την καλή ηθοποιό Αφροδίτη Γρηγοριάδου (που αδικήθηκε πολύ από τις κινηματογραφικές της εμφανίσεις). Bambinella, όντως το σενάριο του Φώσκολου θυμίζει αρκετά το "Οι γενναίοι πεθαίνουν δύο φορές", που είναι μια από τις αγαπημένες μου ελληνικές ταινίες.
 
Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου και Η σφραγίδα του Θεού.







Στην <<Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου>> ίσως να ήταν πιο αληθοφανές στη ροή του σεναρίου αν έπαιζε άλλος ηθοποιός τον "πατέρα Αριστείδη Καρατζόγλου" και όχι ο ίδιος ο Ξανθοπουλος σε διπλό ρόλο πατέρα-γιου.

Θυμάμαι όταν την είχα δει για πρώτη φορά, η απορία μου ήταν πως ο πατέρας δεν αναγνώρισε το γιο και ο γιος τον πατέρα, αφού ήταν ολόιδιοι!! Σύμφωνα βέβαια με το σενάριο, και οι δυο πίστευαν από την πλευρά τους ο ένας για τον άλλον ότι ήταν νεκροί, αλλά και μόνο το γεγονός ότι βλέπεις το αντίγραφο σου, δεν σε βάζει σε υποψίες ότι κάτι τρέχει??? :p







Επίσης παρόμοια απορία είχα και στο <<Άδικη κατάρα>> όπου ανακαλύπτουν αμφότεροι, κατηγορούμενος (Ξανθόπουλος) και δικηγόρος (Κατερίνα Βασιλάκου), ότι είναι πατέρας και κόρη. Δηλαδή δεν ήξερε η κόρη πως λεγόταν ο πατέρας της ώστε να μην καταλάβει εξ' αρχής πρόκειται για αυτόν??? παρότι οι γονείς είχαν χωρίσει ήταν νόμιμο τέκνο από γάμο και είχε το επίθετο του. Αλλά ακόμη και αν δεν είχε το επίθετο του πατέρα, δεν ήξερε πως λεγόταν η μητέρα της (Αντζελα Ζήλεια) στο πατρικό επίθετο και οι θειοι της (Στεφανος Στρατηγός-Καίτη Πάνου) ώστε να ταυτίσει τα ονόματα και να καταλάβει από την αρχή ότι πρόκειται για την οικογένεια της? :D


 
Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου και Η σφραγίδα του Θεού.




Στην <<Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου>> ίσως να ήταν πιο αληθοφανές στη ροή του σεναρίου αν έπαιζε άλλος ηθοποιός τον "πατέρα Αριστείδη Καρατζόγλου" και όχι ο ίδιος ο Ξανθοπουλος σε διπλό ρόλο πατέρα-γιου. Θυμάμαι όταν την είχα δει για πρώτη φορά, η απορία μου ήταν πως ο πατέρας δεν αναγνώρισε το γιο και ο γιος τον πατέρα, αφού ήταν ολόιδιοι!! Σύμφωνα βέβαια με το σενάριο, και οι δυο πίστευαν από την πλευρά τους ο ένας για τον άλλον ότι ήταν νεκροί, αλλά και μόνο το γεγονός ότι βλέπεις το αντίγραφο σου, δεν σε βάζει σε υποψίες ότι κάτι τρέχει???




Επίσης παρόμοια απορία είχα και στο <<Άδικη κατάρα>> όπου ανακαλύπτουν αμφότεροι, κατηγορούμενος (Ξανθόπουλος) και δικηγόρος (Κατερίνα Βασιλάκου), ότι είναι πατέρας και κόρη. Δηλαδή δεν ήξερε η κόρη πως λεγόταν ο πατέρας της ώστε να μην καταλάβει εξ' αρχής ότι πρόκειται για αυτόν??? παρότι οι γονείς είχαν χωρίσει, ήταν νόμιμο τέκνο από γάμο, άρα θα είχε το επίθετο του. Αλλά ακόμη και αν δεν είχε το επίθετο του πατέρα, δεν ήξερε πως λεγόταν η μητέρα της (Αντζελα Ζήλεια) στο πατρικό επίθετο και οι θειοι της (Στεφανος Στρατηγός-Καίτη Πάνου) ώστε να ταυτίσει τα ονόματα και να καταλάβει από την αρχή ότι πρόκειται για την οικογένεια της? :D
 
Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου και Η σφραγίδα του Θεού.




Στην <<Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου>> ίσως να ήταν πιο αληθοφανές στη ροή του σεναρίου αν έπαιζε άλλος ηθοποιός τον "πατέρα Αριστείδη Καρατζόγλου" και όχι ο ίδιος ο Ξανθοπουλος σε διπλό ρόλο πατέρα-γιου.


Θυμάμαι όταν την είχα δει για πρώτη φορά, η απορία μου ήταν πως ο πατέρας δεν αναγνώρισε το γιο και ο γιος τον πατέρα, αφού ήταν ολόιδιοι!! Σύμφωνα βέβαια με το σενάριο, και οι δυο πίστευαν από την πλευρά τους ο ένας για τον άλλον ότι ήταν νεκροί, αλλά και μόνο το γεγονός ότι βλέπεις το αντίγραφο σου, δεν σε βάζει σε υποψίες ότι κάτι τρέχει???
:p




Επίσης κάτι παρόμοιο ήταν και στο <<Άδικη κατάρα>> όπου ανακαλύπτουν αμφότεροι, κατηγορούμενος (Ξανθόπουλος) και δικηγόρος (Κατερίνα Βασιλάκου), ότι είναι πατέρας και κόρη. Είναι δυνατόν να μην ήξερε η κόρη πως λεγόταν ο πατέρας της ώστε να μην καταλάβει εξ' αρχής ότι πρόκειται για αυτόν??? Αν και το επίθετο της κόρης (Βασιλάκου) δεν διευκρινίζεται στην ταινία, παρότι οι γονείς της είχαν χωρίσει, απο τη στιγμή που ήταν νόμιμο τέκνο από γάμο, θα είχε το επίθετο του πατέρα. Αλλά ακόμη και αν δεν είχε το επίθετο του πατέρα, δεν γινεται να μην ήξερε πως λεγόταν η μητέρα της (Αντζελα Ζήλεια) -η οποια λόγω του διαζυγίου ειχε επιστρέψει στο πατρικό της επίθετο- ώστε να ταυτίσει τα ονόματα και να καταλάβει από την αρχή ότι πρόκειται για την οικογένεια της. ;)
 
Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου απο τισ καλυτερες του ταινιες που μιλουν στη ψυχη του ελληνα!


θεωρω την συγκεκριμενη ταινια πολιτισμικη κληρονομια για πολλους λογους..
 
Γνωρίζεις ότι η προτίμησή μου Bambi δεν θα μπορούσε να είναι άλλη λόγω Δώρας...

DORA.jpg
 
Πίσω
Μπλουζα