Ιστορίες από το Ντομινό

[tonytony]

Συνήθως τα περιοδικά στα εξώφυλλα τους έχουν και είχαν διαφημίσεις. Το Ντομινό όμως στα πρώτα του τεύχη (και τώρα το ανακάλυψα και αυτό) , είχε διάφορες ιστορίες καλλιτεχνικές και όχι μόνο , δοσμένες πολύ όμορφα ζωγραφικά. Τις είδα , μου άρεσαν πολύ και νομίζω θα αρέσουν και εσάς γι αυτό σκέφτηκα να τις μοιραστώ μαζί σας...

 

[elephadas]

Υπέροχο! Επικροτώ και χειροκροτώ

Ο καλλιτέχνης έπρεπε βέβαια να βάλει την τέως δούκισσα με λυγισμένο το πόδι για να κολλήσει το φουστάνι στον γοφό (βλέπε και παλιά σκίτσα του Βασίλη Χριστοδούλου ) διότι το εξώφυλλο έπρεπε να είναι και σέξυ, όχι απλή αναμετάδοση αστυνομικού δελτίου. Κι έτσι τη δείχνει με το ένα πόδι μέσα στο αυτοκίνητο λες και μόλις κατέβηκε, ενώ το κείμενο λέει ότι ήδη μαλλιοτραβιόταν με τον άλλον οδηγό. Κι αν προσέξετε το χέρι πιο πολύ μοιάζει να χαϊδεύει το μαγουλάκι του αστυνομικού παρά να το χαστουκίζει. Μόνο το άγριο ύφος της δείχνει ότι πρόκειται για ελληνικό μπάτσο στον μπάτσο κι όχι ιταλικό (έλεγα να αποφύγω το τετριμμένο λογοπαίγνιο αλλά δεν μπόρεσα).

Ο μισός κύριος τέρμα δεξιά θα είναι ο άλλος οδηγός που θα σκέφτεται "Αμάν από τι γλύτωσα", αλλά και μπορεί και "Φτου γ..., δεν χαστούκισε εμένα να της κάνω μήνυση να βγάλω καμια λιρέττα"

Απορία Νο. 1: Στην Ιταλία του τότε (πότε?) οι τροχαίοι δεν φορούσαν στολή αλλά κυκλοφορούσαν αλά Χάμφρεϋ Μπόγκαρτ και πριν ζητήσουν άδεια οδήγησης δείχναν τα χαρτιά τους σαν πράκτορες του Εφμπιάι?

Απορία Νο. 2: Πόρτα δεν είχε το αυτοκίνητο? Και ξέρω ότι τότε υπήρχαν αυτοκίνητα με τους μεντεσέδες της πόρτας στον κεντρικό στύλο οπότε ανοιγμένη θα ήταν πίσω από την όμορφη καλλιτέχνιδα, αλλά κάποιο κομμάτι της θα έπρεπε να φαίνεται, κι εμείς δεν βλέπουμε τίποτε.

(Σε κάποιον έδειχναν καλλίπυγες καλλιτέχνιδες κι αυτός γκρίνιαζε που λείπανε οι πόρτες).

 

[tonytony]

 

[tonytony]

 

[elephadas]

Ο καλλιτέχνης του βενζινακατυχήματος είχε μπλέξει τα μπούτια του κυριολεκτικά. Προσέξτε το δεξί πόδι του κυρίου από τον οποίο βλέπουμε μόνο το κάτω μισό. Δεξί μπούτι, απροσδιόριστου προσανατολισμού γάμπα, και αριστερό πέλμα, όπως φαίνεται από τη θέση του μεγάλου δακτύλου. Αλλά δεν είναι το μόνο ανατομικό λάθος. Η νεαρά με το κίτρινο μαγιώ που ρίχνει μούτζα στην καπετάνισσα έχει 4 δάχτυλα μόνο.

Το "επικίνδυνο αέριο" των μπαλονιών δεν είχε όνομα? Από την περιγραφή καταλαβαίνουμε ότι ήταν υδρογόνο, για να γίνει του Χίντεμπουργκ από ένα τσιγαράκι. Τώρα κρίμα τα παιδάκια που "γέμισαν εγκαύματα", αλλά αν αυτό χαρακτηρίζεται "φοβερή τραγωδία" πώς θα το αποκαλούσε αν είχαν χάσει τη ζωή τους καμια 10αριά?

 

[tonytony]

 

[tonytony]

 

[tonytony]

 

[elephadas]

Οι δύο καλλιτέχνιδες ποδαράκια δεν είχαν να το σκάσουν μόνες τους και περίμεναν τον ηρωικό ιππότη με την άσπρη πανοπλία Ρενάτι[sic] Σαλβατόρι να τις σώσει? Και καλά η αριστερή είναι λιπόθυμη. Αλλά η δεξιά με το χέρι στο λαιμό να δείξει απόγνωση και την τιράντα τόσο ατημέλητα πεσμένη στον ώμο ώστε να αποκαλύπτει τον τεράστιο ακατέργαστο όγκο που παριστάνει το μονοκόμματο στήθος της (από γνώσεις ανατομίας σκίζει ο καλλιτέχνης, το έχω σχολιάσει και παραπάνω) είναι κλασική απεικόνιση damsel in distress που αντί να κάνει το παραμικρό κάθεται και περιμένει τον σωτήρα και μετά του χρωστάει τη ζωή της και τον παντρεύεται και κάνει τη δική του ζωή πατίνι.

Αλλά προφανώς είχαν και οι τρεις ταλέντο αναστενάρηδων. Διότι ενώ περπατάνε μέσα στις φλόγες ούτε αυτοί κάηκαν ούτε τα ρούχα τους άρπαξαν, μόνο οι καπνοί τους πείραξαν λέει η λεζάντα.

Απορίες άσχετες:

1. Γιατί έχει κόμμα μετά το αρχικό "ενώ"? (Γενικά το κόμμα είναι το πιο παρεξηγημένο και κακοχρησιμοποιημένο σημείο στίξης. Μερικές φορές διαβάζω κείμενα που μου δίνουν την εντύπωση ότι ο συντάκτης γέμισε μια αλατιέρα με κόμματα και μετά πασπάλισε το κείμενο και όπου έπεσαν εκεί τα άφησε)

2. Υπήρχε γυναίκα ηθοποιός με το όνομα Ντόριαν Γκραίη? Α, καλά, Maria Luisa Mangini λεγόταν, το D. G. ήταν καλλιτεχνικό ψευδώνυμο (δεν της είπε κανείς ότι ήταν αντρικό? καλά η George Elliott είχε λόγο να περνιέται για άντρας τόοοοτε, αλλά μια ηθοποιούλα που ειδικευόταν σε ρόλους sex kitten όπως λέει η Wikipedia γιατί διάλεξε όνομα που παρέπεμπε σε τραβεστί κυρίους?). Είναι η ξανθιά δεξιά. Το έργο ήταν το Mogli pericolose (άρα Επικίνδυνες Σύζυγοι θα ήταν ακριβέστερη μετάφραση του τίτλου), κωμωδία του 1958 σε σκηνοθεσία του Luigi Comencini.

 

[tonytony]

 

[elephadas]

Πω πω μεγάλη φυσαρμόνικα που είχε ο φτωχός οργανοπαικτης!

Ο ασπρομαλλοφαλακρός κύριος κάτω τι είναι? Ο λογιστής του φτωχού οργανοπαίκτη που υπολογίζει τι λεφτά μάζεψε το παιδάκι του πλανόδιου με δάκρυα στα μάτια? Ή κανένας πλούσιος Ιταλοαμερικάνος που έγραφε τσέκι?

Τι κυνικός που είμαι! Εδώ οι πελάτες ήταν συγκινημένοι κι εγώ σπάω πλάκα.

 

[tonytony]

 

[elephadas]

ταινία του 1959. Η Μασίνα είναι από τις αγαπημένες μου ηθοποιούς αλλά την έχω δει μόνο σε ταινίες του Φελλίνι. Τώρα θέλω να δω αυτήν την ταινία, ας είναι ψυχοπλακωτική. Το δίδυμο Μανιάνι - Μασίνα μου φτάνει.

 

[tonytony]

 

[tonytony]

 

[elephadas]

Ενδιαφέρον ότι τόσο παλιά σε λαϊκό περιοδικό ευρείας κυκλοφορίας γράφανε την υποτακτική με -ει αντί -η. Δεν πρόκειται για τυπογραφικό λάθος γιατί συμβαίνει δύο φορές. Βέβαια στο προηγούμενο βλέπουμε ένα "να παραδώση".

Πλάκα έχουν οι φάτσες των υπνωτισμένων. Η εσχάτη δεξιά μάλλον νομίζει ότι έγινε χιμπατζού, αν κρίνω από την πόζα της. Ο κατσαρομάλλης κύριος μοιάζει σαν να γύρισε σπίτι του από μια νύχτα κραιπάλης, ειδικά αν συγκριθεί με τους υπόλοιπους που έχουν μάτια γουρλωμένα. Όσο για τον υπνωτιστή (σε ποια γλώσσα το "Jacquy" διαβάζεται "Τζακ?".) είναι ίδιος ο Μίκυ στη "Φαντασία", αλλά τουλάχιστον εκεί το μαγικό με τη σκούπα έκανε κάποια χρήσιμη δουλειά

 

[tonytony]

 

[tonytony]

 

[tonytony]

 

[elephadas]

Ε, καλά. Αυτό είναι προφανές αλλά το απαιτεί η περίσταση.



Κατα τ' άλλα μαθαίνουμε ότι τα κιβώτια με φίδια ήταν στον χώρο των επιβατών, ότι τότε ο κόσμος στην Ελλάδα δεν ήξερε τον όρο "αεροσυνοδός" ούτε κανέναν άλλον, και το καλό περιοδικό αισθάνθηκε την ανάγκη να βάλει έναν ελληνικό όρο αλλά δίπλα τον εξήγησε στα φραγκοχιώτικα "χόστες" για να καταλάβουμε τι εννοεί. Επίσης μαθαίνουμε ότι οι πιλότοι των αεροπλάνων αντί να κοιτάνε μην τρακάρουνε σε κανένα βουνό περιδιάβαζαν μέσα στην καμπίνα παρέα με τα φίδια, και ότι υπήρχαν χύμα παραπεταμένα κομμάτια σίδερο έτσι τυχαία (σιδερολοστός μοιάζει στην εικόνα. Τι πιο συνηθισμένο από αυτό μέσα σ' ένα αεροπλάνο?). Δηλαδη να βρεθεί κανένα κενό αέρος να κοπανήσει το σίδερο κανέναν επιβάτη στο δοξαπατρί να έχουν τρεχάματα.

Πάντως δεν είμαι πολύ σίγουρος ότι κινδύνευε η κοπέλλα από τον κατηραμένον όφιν. Μπορεί απλώς να πλησίασε το πρόσωπό της διότι ήθελε  να την φιλήσει, όπως λέει και το παλιό άσμα, το οποίο πρακτικά περιγράφει την παραπάνω ιστορία (μέχρι που παρενέβη ο πιλότος κι έκανε χαλάστρα)