"Κλασικά" πλάνα σε ελληνικές ταινίες !

[panp]

Kαι να το θέμα που "μου κατέβηκε" σήμερα ! Υπάρχουν λοιπόν κάποια πλάνα, που θα τα έλεγα "κλασικα", αφού συναντώνται πολλές φορές μέσα στις ελληνικές ταινίες, όταν το σενάριο κινείται στη σχετική με αυτά θεματολογία. (πως είναι, π.χ. στις ειδήσεις, αυτή την εποχή, που όταν παίζει θέμα σχετικά με την παγκόσμια οικονομία, φαίνονται πλάνα από μηχανές που τυπώνουν χαρτονομίσματα ή δεξαμενές όπου συσσωρεύονται κέρματα; )

Και γίνονομαι συγκεκριμένος :

- Το πλάνο γάμου, κουφέτων κλπ. στο τέλος της ταινίας, το λεγόμενο "happy end".

- Το πλάνο με εφημερίδες που "ρολλάρουν" στα πιεστήρια, όταν σκάει μια είδηση-βόμβα !

- Το πλάνο της Αθήνας από το Λυκαβηττό, ή γενικά από κάποιο σημείο θέας, στις ταινίες με πρόλογο.

- Το πλάνο με το ερωτευμένο φτωχό ζευγαράκι που τρώει στην ταβέρνα της γειτονιάς ψωμί κι ελιά !

- Το πλάνο με το τροχαίο λόγω υπερβολικής ταχύτητας : σε πολλές εκδοχές, άλλοτε δείχνει ένα δέντρο να πλησιάζει, άλλοτε τον οδηγό με γουρλωμένα μάτια, πάντως καταλήγει σε έναν οδηγό (χωρίς ζώνη φυσικά) πάνω στο τιμόνι, που φυσικά ο θάνατος ή ο τραυματισμός επέρχεται χωρίς παραμόρφωση του σώματος, μόνο και μόνο από μια...ανοιγμένη μύτη ! "Καπάκι" συνήθως ακολουθεί πλάνο από βακελιτικό μαύρο τηλέφωνο SIEMENS που χτυπάει πάνω σ' ένα τραπεζάκι...

Μπορείτε να θυμηθείτε άλλα;

 

[elephadas]

Αεροπλάνο που απογειώνεται όταν οι χαρακτήρες πηγαίνουν ταξιδάκι σε Ρώμη ή Κέρκυρα

Αεροπλάνο που προσγειώνεται ενω η υστερική οικογένεια που περιμένει χοροπηδάει στην ταράτσα του αεροδρομίου και η φωνή (πάντα η ίδια) που αναγγέλει "Άφιξις Ολυμπιακής Αεροπορίας πτήσις τάδε από Ντύσσελντορφ" ενώ ο πίνακας αφίξεων φλαπφλαπφλαπ αλλάζει για να δείξει Ντύσσελντορφ. Ο ήρωας η ηρωίδα κατεβαίνει (κρατώντας, αν φοράει, το καπέλο να μη φύγει) και πάντα χαιρετάει το χάος, διότι μη μου πείτε ποτέ ότι γνωρίσατε κανέναν που σας περίμενε στην ταράτσα του Ελληνικού να τον χαιρετίσετε από τη σκάλα του αεροπλάνου.

Αυτά, ειδικά η απογείωση (που σπάνια είχε σχέση με την ιστορία) ήταν νομίζω περισσότερο συνηθισμένα στη δεκαετία του 60 που το ταξίδι με το αεροπλάνο ήταν ακόμη ασυνήθιστο και πολύ λίγοι έλληνες είχαν πάει οπότε ήταν κάπως εντυπωσιακό.

Και το ταξί που ακόμη και στην άγρια ερημιά που είναι η βίλλα εμφανίζεται μόλις ο πελάτης βγει από την πόρτα και σηκώσει το χέρι του.

 

[lolota]

Αλλο κλασικο πλανο ειναι σκηνες σε αεροδρομια, αναμεσα στον κοσμο που πηγαινοερχεται, τσουπ κι η Μιτσα Αβαταγγελου ντυμενη ως συνηθως... Ινδη! χαχα!

 

[Σώτος Σώτος]

Πολύ καλό θέμα, έμπνευση είχε ο Panp!!!

Λοιπόν, κλασικό πλάνο ένα νεόκτιστο (για τότε) κεντρικό μέγαρο της Αθήνας όπου υποτίθεται ότι στεγάζεται η εταιρεία του επιχειρηματία πρωταγωνιστή (συνήθως πρόκειται για ταινίες με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα - το μέγαρο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ένα πολυόροφο με λευκές απλές κολώνες και κόκκινη βαμμένη πρόσοψη που βρίσκεται απέναντι από τον Εθνικό Κήπο, φάτσα στην Ρωσική Εκκλησία)...

Άλλο ένα πολύ συνηθισμένο: Κέντρο διασκέδασης, απαλή μουσική, ζευγαράκια που χορεύουν αγκαλιασμένα και ο πρωταγωνιστής (π.χ. Βουτσάς) ξεκινάει ψιλοτσαμπουκά με τον μορφονιό που έχει για ντάμα του την κοπέλα που γουστάρει αυτός... Κουβέντα στην κουβέντα, σπρωξιά στην σπρωξιά, τελικά γίνεται σύρραξη και ξαφνικά όλοι αρχίζουν να κοπανάνε αδέσποτες στο μπουλούκι υπο τους ήχους μιας κλασικής γρήγορης, αστείας μουσικής... Και φυσικά ο πρωταγωνιστής (και ίσως η καλή του) βγαίνει απ' το μπουλούκι κάτω από τα πόδια τους γονατιστός στα τέσσερα, μπας και τη γλυτώσει...

 

[RIO]

Tα φύλλα ημερολογίου να φεύγουν με ταχύτητα και από πίσω πλάνα με τον ήρωα να παίζει μπουζούκι κλπ όταν θέλουν να δείξουν πως έγινε κάποιος διάσημος τραγουδιστής...

 

[Imgema]

Ο πρωταγωνιστής της ταινίας εξηγεί το "σχέδιό" του στον φίλο/μπατζανάκη/αδελφό/γαμπρό του ενώ βρίσκονται σε κέντρο διασκέδασης ή ταβέρνα με live μουσική με τις απαραίτητες διακοπές της συζήτησης, για να ακούσουμε κομμάτια από τα τραγούδια βλέποντας τα πλάνα του τραγουδιστή ή της ορχήστρας.

Το κλασσικό πλάνο στις δραματικές ταινίες, όταν ο πρωταγωνιστής που ζει ένα δράμα κράζει τον "ανταγωνιστή" του και βγάζει τα εσώψυχα του, ο ανταγωνιστής συνειδητοποιώντας ότι υπάρχει κάποιο δίκιο σε αυτά που ακούει έχει πάντα γυρισμένη την πλάτη σε αυτόν (και φάτσα σε εμάς) κάνοντας υπερβολικές γκριμάτσες που δηλώνουν τύψεις ή ενοχές. Μετά ξαναβρίσκει τον παλιό του εαυτό, γυρνάει στον πρωταγωνιστή και του λέει με τον τρόπο του "μωρ, τι μας λες, το δικό μου θα περάσει, νια νια νια νια νια νια"...

 

[panp]

Πολύ ωραίες οι απαντήσεις σας ! Βέβαια τα πιο πολλά δεν είναι "ένα πλάνο", αλλά μια ολόκληρη σκηνή. Όμως...

- π.χ. σε αυτό που ειπώθηκε με κτήρια γραφείων, υπάρχει πάντα ένα γενικό πλάνο που ξεκινάει από το ισόγειο, και στη συνέχεια η κάμερα πάει προς τα πάνω και "ζουμάρει" σε κάποιο παράθυρο.

- Άλλο κλασικό πλάνο, μια που πιάσαμε τα "γραφεία", είναι το "γκρο-πλαν" σε επίτοιχη ταμπέλα επιχείρησης (π.χ. "Δέλβης & Θυγάτηρ") αμέσως μετά τους τίτλους της ταινίας.

- Κι ένα ακόμα, το "τοκ-τοκ", που το ακολουθεί άνοιγμα της συρόμενης δίφυλλης πόρτας του διευθυντή, κι εμφανίζεται η γραμματέας να λέει "Σας ζητάει ο κύριος ...." ( γραμματέας με μίνι, συνήθως).

- Επίσης, γκρο-πλαν σε πόδια που περπατάνε σε πεζοδρόμιο, σε σκηνή που αναδεικνύει "ταλαιπωρία", ή γκρο-πλαν σε πόδια που τρέχουν (κι ενδιάμεσα κεφάλι που κοιτάει προς τα πίσω), σε σκηνή καταδίωξης.

- Το κλασικό γκρο-πλαν σε πρόσωπο, με "θόλωμα" της εικόνας και τη χαρακτηριστική αρμονική κλίμακα, με άρπα συνήθως, όταν "και καλά" το πρόσωπο αρχίζει να ονειρεύεται...

- Το γκρο-πλαν στο χέρι του μπουζουξή (Χιώτη, Ζαμπέτα κλπ.) με την πένα και το χρυσό δαχτυλίδι - προσθέτω και το μαγνήτη "Ideal" στο μπουζούκι, για όσους ξέρουν-, αμέσως μετά από ατάκες του τύπου "Λοιπόν, λέω απόψε να βγούμε έξω να το γλεντήσουμε", "Απόψε θα το κάψουμε" κλπ.

 

[D@redevil]

Όντως πολύ ωραίο θέμα!

Μια απαραίτητη προσθήκη, στη σκηνή του τροχαίου: οπωσδήποτε έχει προηγηθεί καβγάς / μεγάλη στεναχωρία / θάνατος & ο / η οδηγός έχει πιει ή έχει κλάψει!

Ενίοτε, δεν σκοτώνεται ο ίδιος ο οδηγός, αλλά παρασύρει μια κοπέλα επίσης κλαμμένη!

Κλασσικά, κοντινό στην ηθοποιό που τη λούζουν οι προβολείς, ενώ σηκώνει τα χέρια, αλλαγή πλάνου με τον ήχο της σύγκρουσης και capture του σώματος που έχει πέσει!

 

[Bambinella]

Οι δεικτες του ωρολογιου που περνουν τις ωρες σε λιγα δευτερολεπτα.

Η ερωτικη συνευρεση με την καμερα να κανει το γυρο του δωματιου δυο - τρεις φορες, αποφευγοντας παντα το ζευγαρι. Αυτο κι αν εχει αλλαξει σε σχεση με τις σημερινες ταινιες που δειχνουν τα παντα λεπτομερως!

 

[tonytony]

Κλασσικό πλάνο σε ταινίες της Αλίκης που προφανώς η ίδια απαιτούσε...Πολλά γκρο πλαν , κοντινό δηλαδή να γεμίζει όλη η οθόνη με το πρόσωπό της.

 

[Bambinella]

Αφου ο tonytony επιασε τα κλασικα πλανα της Αλικης, ας συνεχισω με μερικα ακομα:

Η Αλικη να κοιταει το φακο και να κανει ναζακια (αυτο μαλλον της εμεινε απο την πρωτη της ταινια, το Ποντικακι, που κατα πως λεγεται, η Αλικη νομιζε τη μηχανη ληψης για....φωτογραφικη μηχανη και γι' αυτο κοιταζε καταματα!).

Η Αλικη να παιζει με τα μαλλια της ριχνοντας τα δεξια κι αριστερα.

Η Αλικη να μιλαει στηριζοντας το πηγουνι με το χερι της.

Η Αλικη με λουλουδι στα μαλλια, ειτε στο πλαϊ ειτε στην κορυφη του κεφαλιου.

 

[RIO]

Επίσης στις σκηνές που κάποιος θα χτυπηθεί από αυτοκίνητο, η κάμερα θα μας δείξει από ψηλά, το πλήθος κόσμου που μαζεύεται σε χρόνο ρεκόρ γύρω από το θύμα...

 

[panp]

- Πλάνο "πέρνα να με βρεις, να η διεύθυνση" : Κοπέλα φτάνει σε κτήριο γραφείων, κοιτάει πάνω-κάτω τα κουδούνια αλλά δε βγάζει άκρη, προχωράει στο βάθος κι ανοίγει την πόρτα του ασανσέρ για να μπει. Μετά, είτε συνεχίζεται το ίδιο πλάνο, βλέποντας την καμπίνα να ανεβαίνει, μέσα από το κρύσταλλο, είτε γίνεται το γνωστό εξωτερικό ζουμ σε κάποιο παράθυρο ψηλά, όπως προανέφερα. Βέβαια σε αυτή την περίπτωση η όλη λήψη γίνεται εξωτερικά.

- Πλάνο χειρουργείου : η κάμερα βρίσκεται στο τραπέζι,(είναι "ο ασθενής") και παίρνει το χειρουργό από κάτω, βάζοντας και "φωτοστέφανο" στο κεφάλι του το γνωστό στρογγυλό φωτιστικό.

- Πλάνο "καμπριολέ" : ο άρρεν οδηγός καμπριολέ οχήματος μπαίνει/βγαίνει πήδώντας την πόρτα αντί να την ανοίξει. Στην ίδια κατηγορία το σύνηθες πλάνο "ξεκλείδωτο αυτοκίνητο" : οι πρωταγωνιστές παρατάνε ξεκλείδωτα τα αυτοκίνητά τους στο δρόμο, ανεξαρτήτως του πού πάνε και πόσο θα καθυστερήσουν.

- Πλάνο "μονοκατοικία με κήπο" : ο ηθοποιός ανοίγει τη σιδερένια αυτόπορτα, ανεβαίνει τα 4-5 σκαλιά και χτυπάει το κουδούνι. Ακολουθεί εσωτερικό πλάνο που δείχνει την είσοδο, ένα κουδούνι να ακούγεται, και την υπηρέτρια να πηγαίνει να ανοίξει.

 

[Rinus Cesar]

- Πλάνο καυγά [συνήθως σε νυχτερινό κέντρο] : Ο πρωταγωνιστής της ταινίας [π.χ. Βουτσάς] είναι έτοιμος για καυγά, συνήθως με κάποιον πολύ πιο σωματώδη από αυτόν και, παρόλα αυτά, λέει : "τι με κρατάτε ρε, αφήστε με να του δώσω ένα καλό μάθημα κλπ", ενώ ... στην πραγματικότητα ο ίδιος κρατιέται από κάποια καρέκλα και ... τρέμει με την ιδέα ότι θα παίξει ξύλο με το ντερέκι !!!

- Πλάνο νεολαίας σε κλαμπ, όπου συνήθως παίζει κάποιο νεανικό συγκρότημα της τόοοτε εποχής !!! Και φυσικά ... τα απαραίτητα πλάνα με τους "γιεγιέδες" να χορεύουν σέηκ, κοντινό πλάνο στον τραγουδιστή που κρατάει το ΄μικρόφωνο "εκείνης της εποχής", κοντινό πλάνο κοντά στη μπότα του ντραμς για να διαβάσουμε το όνομα της μπάντας [μια εποχή που "ερευνούσα" ό,τι είχε σχέση με ελληνική ποπ / ροκ σκηνή αυτό το πλάνο το περίμενα πώς και πώς στις ελληνικές ταινίες, προκειμένου να μάθω το όνομα ... μιας ακόμη ελληνικής ποπ/ροκ μπάντας] κλπ κλπ

- Πλάνο στη δουλειά : Ο υπάλληλος κακολογεί τον διευθυντή στους άλλους υπαλλήλους αλλά σιγά-σιγά και μουλωχτά βγαίνει ο διευθυντής απ' το γραφείο του και στέκεται πίσω του και ... ακούει τι λέει ο υπάλληλος !!! Κι όταν ο διευθυντής τον ρωτάει π.χ. "ποιον είπες τράγο", γυρίζει ο υπάλληλος προς τον διευθυντή και ... συνεχίζει να κακολογεί τον διευθυντή κατάμουτρα, μη έχοντας ακόμη συνειδητοποιήσει με ποιον μιλάει !!! Και ξαφνικά η ... λογοδιάρροια του υπαλλήλου διακόπτεται με ένα απότομο και τρομαγμένο : "ωωωωχ" !!!

 

[panp]

- Πλάνο "χαρτοπαικτική λέσχη" : ένα στρογγυλό φωτιστικό με κρόσια κρέμεται πάνω από το πράσινο τραπέζι, ανάμεσα σε καπνούς πολλών τσιγάρων, που κρέμονται από το στόμα των παικτών, καθ' όσον τα χέρια είναι απασχολημένα...

- Πλάνο "στριπτήζ" : από γκρο-πλαν στη γόβα ή τον καπνό που φυσάει από το στόμα της η καλλιτέχνις θα αρχίσει να ξετυλίγεται σιγά-σιγά η φαντασίωση...

- Πλάνο "φόβος" : αναγγέλεται ή διαπιστώνεται κάποιο γεγονός που προκαλεί φόβο. Ο πρωταγωνιστής κοκαλώνει, στο φόντο με παράθυρο (πάντα) πίσω του, λάμπει μια αστραπή, και ακολουθεί και ο ήχος της βροντής.

- Πλάνο "μετανάστης" : γκρο-πλαν στο φουγάρο του καραβιού προς Αυστραλία/Αμερική, απ' όπου διαχέονται δεκάδες κυβικά μέτρα καπνού, ταυτόχρονα με το σφύριγμα του πλοίου...

- Πλάνο "γράμμα" : γίνεται γκρο-πλαν σε παντός είδους χειρόγραφο σημείωμα την ώρα που το διαβάζει ο πρωταγωνιστής. Αν δε γίνει, ακούγεται η ανάγνωση του κειμένου. Μπορεί επίσης να συνυπάρχουν και τα δύο.

- Πλάνο "θέαμα, παράσταση κλπ" : με την έναρξη της μουσικής γίνεται γκρο-πλαν από μπροστά σε έναν προβολέα που ανάβει εκείνη την ώρα. Παραλλαγή στό ίδιο πλάνο, κοντινό στο ξαφνικό άναμμα φώτων αυτοκινήτου όταν ο πρωταγωνιστής έχει πάει σε δόλιο ραντεβού σε σκοτεινό και έρημο μέρος...

 

[BETTY BOOP]

Σε μερικές ταινίες υπάρχουν σκηνές από ποδοσφαιρικούς αγώνες με τους θεατές να χειροκροτούν ή να γιουχάρουν τους παίκτες.

 

[elephadas]

Σχετικό με το πλάνο "Μετανάστης" είναι και το "Μετανάστης που επιστρέφει" όπου δεν βλέπουμε το φουγάρο αλλά πλήθος κόσμου στριμωγμένο στην κουπαστή (μαζί και ο ήρωας ή ήρωες) να βλέπει ξελιγωμένο από χαρά την αποβάθρα του λιμανιού του Πειραιά. Καμιά φορά χαιρετάνε κι όλας. Τους λιμενεργάτες υποθέτω.

Περίεργο πάντως είτε φεύγει το πλοίο είτε έρχεται, κάθε φορά που βάζουν τη μπουρού να σφυρίζει από σύμπτωση υπάρχει και μια κάμερα που τη δείχνει και βλέπουμε ατμό να βγαίνει από διάφορα μέρη της.

 

[lolota]

Κλασσικό πλάνο σε ταινίες της Αλίκης που προφανώς η ίδια απαιτούσε...Πολλά γκρο πλαν , κοντινό δηλαδή να γεμίζει όλη η οθόνη με το πρόσωπό της.

Ε, καλα! Αυτο το κολλημα που ειχε η Αλικη με τα κοντινα γκρο ειχε γινει μεχρι και θεμα στο "Η κορη του ηλιου" οπως ειχε αποκαλυψει ο Ντινος Δημοπουλος νομιζω

 

[panp]

Πλάνο "Βελουχιώτης" : Ετοιμάζεται η ανατίναξη κάποιου γερμανικού στόχου (φυσικά μιλάμε για ταινίες της Κατοχής). Γίνονται, εναλλάξ, γκρο-πλαν στο φιτίλι που αργοκαίει, και σε ένα γερμανό φρουρό που κοιτάει δεξιά-αριστερά μέσα στο σκοτάδι ανυποψίαστος. Για μουσική υπόκρουση υπάρχουν "ξερά" χτυπήματα σε τύμπανο συμφωνικής ορχήστρας...

Πλάνο "σε βάρκα γεννήθηκες" : Διάφοροι πρωταγωνιστές εισέρχονται σε μονοκατοικίες με κήπο (βλ. και προηγούμενα), ανοίγοντας τη σιδερένια αυλόπορτα, την οποία όμως ουδέποτε και κλείνουν...

Πλάνο "καφενεδάκι" : Oι ήρωες κάθονται να μιλήσουν για ένα θέμα σε υπαίθριο καφενεδάκι, αλλά σχεδόν πάντα παραγγέλνουν...πορτοκαλάδες ! Ενίοτε δε, φεύγουν πριν σερβιριστούν αυτές στο τραπέζι !

Πλάνο "στραβός είσαι;" : Για κλείσιμο (fade out) μιας σκηνής χρησιμοποιείται περαστικός ο οποίος βαδίζει καταπάνω στην κάμερα, μέχρι με την κοιλίτσα του να καλύψει το φακό και να επέλθει το απόλυτο σκοτάδι...

Πλάνο "Ανάσταση" : Η μοναδική, νομίζω, στιγμή που εκκλησιάζονται όλοι οι Έλληνες, δηλ. 12 ακριβώς του Μεγάλου Σαββάτου. Ακούγονται ανακατεμένοι ήχοι από καμπάνες (περίπου 40 μοιάζει να έχει η εκκλησία, ανεξαρτήτως μεγέθους και περιοχής ακούγεται σαν τη Notre Dame) και από "παλαιού τύπου" βαρελότα "σφυρίχτρες", που οι νεώτεροι δεν τα προλάβαμε.

Πλάνο "δε σε βλέπω από την καψούρα" : Ερωτοχτυπημένος πρωταγωνιστής τρέχει σα σκυλάκι πίσω από την πρωταγωνίστρια. Ένα "τυχαίο" σκόνταμα, χωρίς απαραίτητα να υπάρχει σκαλοπάτι, γίνεται "για να γελάσουμε, ρε παιδί μου"...

Πλάνο "βιρτουόζος" : Πρωταγωνιστής τραγουδάει γνωστό τραγούδι με κιθάρα. Παρ' όλο όμως που το τραγούδι έχει γύρω στα 15 αλληλοδιαδεχόμενα ακκόρντα, τα δάχτυλα του αριστερού χεριού του είναι μονίμως κολλημένα στο ίδιο σημείο της ταστιέρας με LOGO...(όσο για τι δεξί χέρι, τσιμπάει τη μία χορδή από τις έξι).

Πλάνο "νικήσαμε το θόρυβο-ΣΥΡΤΕΞ" : Πόρτες, συρτάρια, ντουλάπια κλπ. ανοιγοκλείνουν μέσα σε σκηνές, χωρίς να ακούμε τον παραμικρό θόρυβο.

Πλάνο "Θέατρο σκιών" : Τρια πρόσωπα έχουν να παίξουν σε μια σκηνή. Το φιλμ είναι πολύτιμο, δεύτερη ή τρίτη κάμερα φυσικά δεν υπάρχει, οπότε οι δύο παίζουν προφίλ στα δύο άκρα του κάδρου, σαν φιγούρες θεάτρου σκιών, ενώ ο μεσαίος παίζει ανφάς γυρνώντας το κεφάλι του δεξιά-αριστερά σαν γραφομηχανή...

Πλάνο "ΚΥΠ" : Με το που το, περί ο το ενδιαφέρον, πρόσωπο επιβιβάζεται στο αυτοκίνητό του και ξεκινά, εμφανίζεται ουρανοκατέβατο ταξί - ανεξαρτήτως ώρας, μέρας κλπ.- για τον παρακολουθούντα, που ξεκινάει αμέσως με χάντικαπ το πολύ 5 μέτρων. Ακολουθεί η προτροπή στον ταξιτζή "Ακολούθησε αυτό το αυτοκίνητο !"...

Πλάνο "Λουνα Παρκ" : Ερωτευμένο ζευγάρι κάνει βόλτα τη σκοποβολή του Λούνα Παρκ. Με το που θα ρίξει η κοπελιά, είτε πετύχει διάνα είτε σκοτώσει τον υπάλληλο, ξεσπούν και οι δυο τους στα γέλια...

Πλάνο "παρ' τον παπά !" : Ερωτευμένο ζευγάρι τρέχει στην ακροθαλασσιά, συνήθως στο ηλιοβασίλεμα. Με το που ο ένας φτάνει και ακουμπάει τον άλλο, ακούγεται ένα "χαχαχαχαχα" και το κυνηγητό ξαναρχίζει...

 

[RIO]

Επίσης η σκηνή που κάποιος-α βγαίνει τρέχοντας ( πάντα τρέχοντας), από την θάλασσα και έρχεται να ξαπλώσει δίπλα σε φίλη, ταίρι κλπ που είναι με το πρόσωπο προς την κάμερα...