Μια μέρα ο πατέρας μου (1968)

ALFIE

RetroWannaBe
Joined
9 Mαϊ 2009
Μηνύματα
80
Αντιδράσεις
13
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Διαφημιστικό της ταινίας

 


132.jpg
132.jpg
 
x2.JPGx3.JPGx4.JPGx5.JPGx6.JPGx7.JPGx8.JPGx9.JPGx10.JPGx11.JPGx12.JPGx13.JPG 

πηγη

10.JPG  

"Η είδηση έλεγε λίγα και ξερά: Η μοναχοκόρη του Ιωσήφ Στάλιν, η Σβετλάνα Στάλιν απεβίωσε μόνη, λησμονημένη και ανώνυμη σε κάποιο γηροκομείο της Αμερικής. Για την ακρίβεια είχε ένα όνομα, την έλεγαν Λάνα Πήτερς. Ετσι είχε μετονομασθεί στην προσπάθειά της  να σβήσει και την παραμικρή σχέση με τον διαβόητο πατέρα της. Η Σβετλάνα, η οποία πέθανε σε ηλικία 85 ετών και ήταν το αγαπημένο παιδί του αιμοσταγούς ηγέτη (την αποκαλούσε «σπουργιτάκι μου») προτίμησε να δραπετεύσει από τη χώρα της και να ζήσει στη Δύση μέσα στην απόλυτη πενία.

Το 1967 με τη δικαιολογία ότι θα μετέφερε την τέφρα του Ινδού συντρόφου της στην πατρίδα του, δραπέτευσε  απο τη Σοβιετική Ενωση και μέσω Ινδίας έφθασε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ζήτησε και πήρε πολιτικό άσυλο, έκαψε το διαβατήριό της, άλλαξε όνομα και κατήγγειλε τον φοβερό πατέρα της ως «ηθικό και πνευματικό τέρας» που της κατέστρεψε τη ζωή.
Αναδημοσίευση άρθρου απο το:
Το 1968 ο αμερικανός και μέγας φιλέλληνας σκηνοθέτης Φρέντερικ Γουέηκμαν γύρισε μια κινηματογραφική ταινία με τίτλο: «Μιά μέρα ο πατέρας μου» με πρωταγωνίστρια την τότε σύζυγό του, τη μεγάλη, Ελλη Λαμπέτη. Η υπόθεση ήταν εμπνευσμένη απο την αυτομόληση της Σβετλάνας Στάλιν στις ΗΠΑ.  Η ταινία περιγράφει τις απεγνωσμένες προσπάθειες της κόρης ενός δυνάστη χώρας του ανατολικού μπλοκ να διαφύγει σε χώρα της Δύσης. Το ρόλο του πατέρα έπαιζε ο Μάνος Κατράκης και της κόρης η Λαμπέτη.
Ο κινηματογραφιστής, Νίκος Καβουκίδης, ο οποίος ήταν διευθυντής φωτογραφίας στη συγκεκριμένη ταινία, περιγράφει μιά συγκλονιστική σκηνή, που γυρίστηκε στη λίμνη των Ιωαννίνων, όπου η Λαμπέτη βουτάει στο νερό για να ξεφύγει απο τον πατέρα της και πιάνεται σ’ ένα δίχτυ, όπως απαιτεί ο ρόλος της. Ο ρόλος επίσης απαιτεί να κινδυνεύει να πνιγεί. Η Λαμπέτη έπαιξε τη σκηνή τόσο φυσικά και πειστικά, που ο ίδιος ο Καβουκίδης, που την έβλεπε μέσα απο το φακό της κάμεράς του πίστεψε οτι πραγματικά πνιγότανε και παρατώντας τη κάμερα έσπευσε να τη σώσει.
Για την ιστορία να πούμε ότι η ταινία αυτή προβλήθηκε τη σεζόν 1967-68, οπότε και είχε ήδη εγκαθιδρυθεί στην Ελλάδα η Χούντα των Απριλιανών. Παρά το γεγονός ότι ήταν εξαιρετική, έκοψε σχετικά λίγα εισιτήρια και κατετάγη 58η από 99.
Μοιραίο ρόλο έπαιξε στην υπόθεση ο παραγωγός του φιλμ, Μίλτος Σταύρου, προσωπικός φίλος του δικτάτορα Παπαδόπουλου, που έκανε τα πάντα προκειμένου να επιτύχει την… αποτυχία της ταινίας, που έπεσε στην αφάνεια. Η βασική συνέπεια , όμως, ήταν ο ουσιαστικός τερματισμός της κινηματογραφικής καριέρας της Έλλης Λαμπέτη.
Και τα υπόλοιπα είναι σιωπή… "
πηγη
 
Πίσω
Μπλουζα