Ο Δράκος (1956)

[nick]

[TR]
[TD=bgcolor: #F9F9F9]

​

 
[/TD]
[TD=bgcolor: #F9F9F9]

​

Ντίνος Ηλιόπουλος  
[/TD]
[/TR]

 


Έτος: 1956


Διάρκεια: 85'


Είδος: Δραματική


Εταιρία παραγωγής: Αθηναϊκή Κινηματογραφική Εταιρία


Σκηνοθεσία: Νίκος Κούνδουρος


Σενάριο: Ιάκωβος Καμπανέλλης


Μουσική σύνθεση: Μάνος Χατζιδάκις


Ηθοποιοί: Ντίνος Ηλιόπουλος , Μαργαρίτα Παπαγεωργίου , Γιάννης Αργύρης , Θανάσης Βέγγος , Θόδωρος Ανδρικόπουλος ,Μαρίκα Λεκάκη , Φρίξος Νάσου , Κώστας Σταυρινουδάκης , Μανώλης Βλαχάκης , Κώστας Σπαγγόπουλος , Ζιζή Βιοπούλου ,Κάσση Τζανέτ , Βασίλης Τσιτσάνης (μπουζούκι) , Νίκος Τσαχιρίδης , Αλέκος Τζανετάκος , Ζαννίνο , Ανέστης Βλάχος , Ανδρέας Ντούζος , Στέφανος Στρατηγός


Σχόλια/Πλοκή: Ένας ασήμαντος τραπεζικός υπάλληλος ετοιμάζεται να περάσει μόνος τις διακοπές της Πρωτοχρονιάς όταν τρομοκρατημένος συνειδητοποιεί ότι μοιάζει με έναν κακοποιό που οι εφημερίδες αποκαλούν «Ο Δράκος». Λόγω της παρεξήγησης, η αστυνομία τον καταδιώκει και αυτός βρίσκει καταφύγιο σ' ένα καμπαρέ. Μέσα στη γοητεία της νύχτας, μια συμμορία του υποκόσμου τον αντιμετωπίζει ως τον γνήσιο Δράκο και μια χορεύτρια του καμπαρέ τον συμπαθεί. Σταδιακά ταυτίζεται με τον καινούργιο του ρόλο, και η επιθυμία του να δραπετεύσει από την ανιαρή του ζωή και να γίνει «κάποιος» τον ωθεί στο να οργανώσει μια ληστεία αρχαιοτήτων. Όταν αποκαλύπτεται η αλήθεια, ο Δράκος βρίσκει τραγικό τέλος.


Trivia: Η ταινία προβλήθηκε τη σαιζόν 1955-1956 και έκοψε 35.784 εισιτήρια. Ήρθε στην 24η θέση σε 24 ταινίες.


Οι τίτλοι αρχής της ταινίας:


http://www.youtube.com/watch?v=p1JsU8rZ4zo&feature=player_profilepage

 

 

[noxrider]

Ο Ντίνος Ηλιόπουλος είχε πει σε συνεντευξή του ότι ήταν η καλύτερη ταινία που είχε συμμετάσχει,θα συμφωνήσω μαζί του.

 

[caprice]

Υποβλητική μουσική, ερμηνείες που παραπέμπουν σε αρχαία τραγωδία, φιγούρες του υποκόσμου, πλάνα που σε βάζουν εκεί στην άκρη να κοιτάς τι θα παιχτεί. Ο Ηλιόπουλος πίσω από τα γυαλιά του ... με όλα τα στερητικά "α" μαζεμένα αλλά ά π α ι χ τ ο ς στο ρόλο του. Ο Αργύρης να ζητάει συγχώρεση. Η Παπαγεωργίου ... απείρου κάλλους. Ο Βέγγος ... κορυφή.

Ίσως είναι από τα ελάχιστα έργα που έχω κρατήσει γερή κόντρα για να το δω ...

 

[atanasio]

Αριστούργημα του Κούνδουρου. Η καλύτερη ταινία του Ηλιόπουλου. Η Παπαγεωργίου κούκλα και η μουσική του Χατζιδάκι μυθική.

 

[Dimitrissss]

Ταινία - σταθμός. Ένα από τα ελάχιστα ελληνικά φιλμ νουάρ. Η μουσική του Χατζιδάκι σε ανατριχιάζει. Το ντουμπλάρισμα των φωνών λίγο αταίριαστο, ειδικά στο σημείο που μιλάει ο σπιτονοικοκύρης του Ηλιόπουλου κι ακούμε τη φωνή του Παπαγιαννόπουλου.

 

[Domenica]

Αριστουργημα απο τις καλυτερες ταινιες του ελληνικου κινηματογραφου, θα επανελθω!

 

[Metalcandyman]

Αριστουργημα.Οποιος ξερει τον ντινο ηλιοπουλο μονο απο της κωμωδιες θα παθει πλακα μαυτη την ταινια.Απο της πολυ αγαπημενες μου.

 

[saintc]

Συγκλονιστικος ο Ηλιόπουλος σε αυτή την αριστουργιματική ταινία του Κούνδουρου. Και η υπέροχη μουσική του Χατζιδάκι γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι του έργου.

 

[imperium]

δεν την εχω δει αυτη την ταινια και δεν ξερω γιατι

θα τη δω οπωσδηποτε αυτες τις μερες

 

[Dominion]

Φοβερή με έναν Ηλιόπουλο όπως δεν τον έχουμε συνηθίσει (ο ίδιος είχε αναφέρει για τις καλύτερες ταινίες της καριέρας του αυτή και το Οι Κυρίες της Αυλής αν θυμάμαι καλά).

 

[Clemence]

Δεν έχω δει ποτέ την ταινία, όμως για κάποιον λόγο ήμουν σίγουρη πως βασίζεται σε μυθιστόρημα του Αντώνη Σαμαράκη, το Σήμα Κινδύνου. Μήπως γνωρίζει κανείς αν έχουν σχέση ταινία και βιβλίο;

 

[elephadas]

Καμία σχέση, εκτός από τη χρήση του "Δράκος". Το βιβλίο άλλωστε κυκλοφόρησε κάποια χρόνια μετά την ταινία.

Προσπάθησε να τη βρεις και να τη δεις. Δεν είναι τυχαίο ότι όσοι έγραψαν εδώ γι' αυτή την ύμνησαν, παρόλο που έχουν διαφορετικά γούστα. Είναι πραγματικά αριστούργημα και ο Ηλιόπουλος αποκάλυψη. Θυμάμαι στα μέσα των '70 είχα πάει να δω μια ταινία των Ρετζή-Ζερβού με τίτλο "Άσπρο - Μαύρο". Στην ταινία κάποιοι χαρακτήρες πήγαιναν σινεμά και έβλεπαν τον "Δράκο" οπότε βλέπαμε μια σκηνή με τον Ηλιόπουλο (νομίζω κοντά στο τέλος). Δεν θυμάμαι τίποτε από το "Άσπρο Μαύρο", μια ταινία μάλλον αξιολησμόνητη που δεν θα έχανα τίποτε αν δεν την είχα δει, αλλά τρελλάθηκα με τη σκηνή του Δράκου κι αποφάσισα ότι έπρεπε να τη δω. Θυμίζω για τους νεότερους ότι τότε δεν υπήρχαν βίντεο, πολύ λιγότερο internet, youtube κλπ κλπ, οπότε ο μόνος τρόπος να δει κανείς παλιές ταινίες ήταν σε αφιέρωμα σε κάποιον ηθοποιό ή σκηνοθέτη, συνήθως σε κάποιο περιφερειακό θερινό σινεμά που έπαιζε 3 ταινίες τη βδομάδα. Μου πήρε χρόνια να την πετύχω αλλά άξιζε.

 

[plousios]

οχι η ταινια δεν εχει καμια σχεση με το σημα κινδυνου,

αλλα η ιστορια με την λαθος προσωπικοτητα ειναι συνηθισμενη στη λογοτεχνια και γι αυτο κατι σου θυμιζει

Αν θα ελεγα να διαλεξω συγγενεια θα ελεγα Το θεριο του Ταυρου του Ασιζ ΝΕΣΙΝ που εκδοθηκε το 1953(φυσικα δεν ξερω τα διαβασματα του Καμπανελη)

αλλα ξεκινανε και τα δυο με την ιδια λεπτομερεια,ο σπιτονοικοκυρης θελει να τους βγαλει (τους δυο ηρωες)αλλα δεν μπορει νομιμα.

Το καθε εργο βλεπεται (το θεριο του Ταυρου ειναι θεατρικο) αυτουσιο αλλα οπως ειπα η κεντρικη ιδεα ειναι συνηθισμενη

 

[butch_cassidy]

Την είδα πρόσφατα λόγω του θανάτου του Ν.Κούνδουρου. Ίσως μία από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες με πολλά νοήματα.

Θα ήθελα να δω και τη Μαγική Πόλη.

 

[BETTY BOOP]

Από τις καλυτερες ταινιες του ελληνικου κινηματογραφου... μεχρι εκει τουλαχιστον που εχω δει γιατι δεν εχω δει ποτε ολοκληρη την ταινια...

 

[Rock Lee]

πρόσφατα ήταν διαθέσιμη και από την ταινιοθήκη της Ελλάδος......

 

[Bambinella]

Από τις καλυτερες ταινιες του ελληνικου κινηματογραφου... μεχρι εκει τουλαχιστον που εχω δει γιατι δεν εχω δει ποτε ολοκληρη την ταινια...

Δεν αντεξες, ε;

 

[thanos75]

Με αφορμή την επανέκδοση της στο Ριβιέρα αυτές τις μέρες, είδα μετά από αρκετά χρόνια τη συγκεκριμένη ταινία και τη λάτρεψα όπως και την πρώτη φορά που την είδα. Ανήκει στην κατηγορία των ταινιών που κάθε φορά που τη βλέπεις, ανακαλύπτεις και κάτι καινούργιο στα νοήματα της, αλλά και στις αιχμές της για τη μεταπολεμική ελληνική κοινωνία. Τα παιδιά στο Ριβιέρα μου είπαν ότι θα παίζεται κ την ερχόμενη εβδομάδα, οπότε αξίζει κάποιος να την κυνηγήσει

 

[Λεωνιδας σουλης]

με μια λεξη υπεροχη

αξιζε μια διεθνη καριερα

 

[fani_grgr]

Η ταινία προβλήθηκε τη σαιζόν 1955-1956 και έκοψε 35.784 εισιτήρια. Ήρθε στην 24η θέση σε 24 ταινίες.
Δεν ξερω πως να το σχολιάσω ... ενα τέτοιο αριστούργημα . Την μόνη δικαιολογία που μπορώ να σκεφτώ είναι το γεγονός η ταινία προβλήθηκε σε μια πολύ ιδιαίτερη χρονική στιγμή , κατά την μετεμφυλιακή περίοδο .