Ο Μεθύστακας (1950)
retroDB: https://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Ο_Μεθύστακας
Αθήνα 1949. Ο μεθύστακας είναι ο Χαράλαμπος Λαρδής, ένας Πλακιώτης τσαγκάρης, που βρίσκει παρηγοριά στο κρασί ανήμπορος να ξεπεράσει το χαμό του γιου του στον πόλεμο του ‘40 και εν συνεχεία της γυναίκας του στην Κατοχή. Οι ταβερνιάρηδες της Πλάκας περιγελούν με την κατάντια του, αποκαλώντας τον κοροϊδευτικά «χημικό» και τον κερνούν συνεχώς κρασί για να γελούν μαζί του.
Η κόρη του, η Άννα, πιάνει δουλειά στην ποτοποιία «Μπακά» προκειμένου να συντηρήσει την οικογένεια τους, αφού ο πατέρας της είναι ανίκανος για εργασία. Ο γιος του Μπακά, ο Άλεκ, ερωτεύεται την Άννα όμως η κατάσταση του πατέρα της στέκεται εμπόδιο στο γάμο τους, καθώς οι γονείς του νεαρού αρνούνται να συμπεθεριάσουν με τον αλκοολικό που όλη η Αθήνα αποκαλεί «μεθύστακα».
Απογοητευμένος ο Χαράλαμπος τραυματίζεται με την φαλτσέτα για να αυτοκτονήσει. Μετανιωμένο το ζεύγος Μπακά δίνει την ευχή του στους ερωτευμένους, όμως ο κυρ-Χαράλαμπος ψυχορραγεί πλέον στο νοσοκομείο, με τους γιατρούς να ελπίζουν μόνο σε ένα θαύμα..
Πρωταγωνιστούν
Χαράλαμπος Λαρδής, ο «μεθύστακας» «ο χημικός»: Ορέστης Μακρής
Άλεκ Μπακάς, αρραβωνιαστικός Άννας: Δημήτρης Χορν
Άννα Λαρδή, κόρη Χαράλαμπου: Μπίλλυ Κωνσταντοπούλου
γιαγιά Άννας: Αθανασία Μουστάκα
συνάδελφος Άννας: Κάτια Λίντα
θυρωρός εργοστασίου: Παύλος Ραφελάτος
Δημήτρης Μπακάς, πατέρας Άλεκ: Νίκος Βλαχόπουλος
Ελένη Μπακά, μητέρα Άλεκ: Μαρία Γιαννακοπούλου
Φιλενάδα Αλεκ: Ρένα Στρατηγού
υποψήφια μνηστή Αλεκ: Αννα Κυριακού
χειρούργος: Θάνος Τζενεράλης
ταβερνιάρηδες Πλάκας: Βασίλης Αφεντάκης, Νίκος Ριζος, Ράλλης Αγγελίδης, Γιώργος Βλαχόπουλος
Σενάριο - Σκηνοθεσία: Γιώργος Τζαβέλας
Παραγωγή: Finos Films
Ο Ορέστης Μακρής στο ρόλο του μεθύστακα….
Το 1928, ο νεαρός τότε τενόρος Ορέστης Μακρής περιόδευε με τον θίασο του Αιμίλιου Βεάκη (ήταν απόφοιτος του Ωδείου Αθηνών με σπουδές στο κλασσικό τραγούδι). Ένα μεσημέρι, καθώς έτρωγε όλος ο θίασος μαζί, ο Μακρής θέλοντας να κάνει πλάκα σηκώθηκε από την καρέκλα του τρεκλίζοντας και με αλλοιωμένη φωνή άρχισε να παριστάνει τον μεθυσμένο. Ο Βεάκης βλέποντας τις μιμήσεις του Μακρή, τον προέτρεψε να ασχοληθεί με τα επιθεωρησιακά νούμερα. «Ορέστη, πρέπει οπωσδήποτε να βγεις στην επιθεώρηση με ένα τέτοιο νούμερο! Κάνοντας τον μεθυσμένο! Θα χαλάσεις κόσμο!».
Πέρασαν όμως τέσσερα χρόνια μέχρι να συμβεί αυτό καθώς ο Μακρής συνέχισε να εργάζεται ως τενόρος σε θιάσους. Έτσι το 1932, ο Αντώνης Βώττης του δίνει το ρόλο μπεκρή στο νούμερο «Με λένε μπεκρή», στην επιθεώρηση «Ο παπαγάλος», με τον θίασο του Σπύρου Πατρίκιου. Λέγεται πως ο Βώττης έψαχνε τρία χρόνια τον κατάλληλο ηθοποιό που θα ενσάρκωνε τον μεθυσμένο στο συγκεκριμένο νούμερο και ποτέ δεν έβρισκε τον ιδανικό, μέχρι που γνώρισε τον Μακρή μέσω του Βεάκη. Ο Μακρής έγινε εν μία νυκτί πρωταγωνιστής της επιθεώρησης και όπως σωστά είχε προβλέψει ο Βεάκης, χάλασε κόσμο! Έκτοτε ο ηθοποιός ερμήνευε κατά καιρούς το συγκεκριμένο νούμερο στις επιθεωρήσεις μέχρι που τον είδε ο Τζαβέλας, ο οποίος ενθουσιασμένος από τον Μακρή, θέλησε να μεταφέρει τον θεατρικό τύπο του μεθύστακα κι στον κινηματογράφο.
Ο ίδιος ο Τζαβέλας είχε αναφέρει ότι ο μεθύστακας ήταν υπαρκτό πρόσωπο, καθώς υπήρχε πράγματι στην Πλάκα ένας τύπος ο οποίος περιφερόταν σε όλες τις ταβέρνες της περιοχής, μονίμως μεθυσμένος. Μάλιστα ο Μακρής πήγαινε καθημερινά στην Πλάκα και παρατηρούσε τις κινήσεις του προκειμένου να τις αντιγράψει για να τις μεταφέρει στο ρόλο.
Ο Τζαβέλας μπήκε συμπαραγωγός στην ταινία γιατί ο Φίνος δίσταζε, φοβούμενος ότι η ταινία θα απορριφθεί από το κοινό και θα κατηγορηθεί ότι προβάλει τον αλκοολισμό (σ.σ. θέμα ταμπού εκείνη την εποχή καθώς ο αλκοολισμός ήταν ταυτισμένος με τον υπόκοσμο και το περιθώριο).
Ο σεναριογράφος όμως έδωσε κοινωνική παράμετρο στον μεθύστακα ώστε να τον κάνει συμπαθή προς τους θεατές. Ο ήρωας λοιπόν δεν ήταν το ρεμάλι ο αλήτης που απλά έπινε, αλλά μια πονεμένη ψυχή που έβρισκε καταφύγιο στο ποτό για να ξεχάσει τα προβλήματα της ζωής του. Ο κινηματογραφικός μεθύστακας Χαράλαμπος Λαρδής έπινε για να ξεχάσει τον χαμό του μοναχογιού του στα βουνά της Αλβανίας και με τον πόνο του ταυτίστηκαν δεκάδες των θεατών που ομοίως είχαν χάσει τα παιδιά τους στον Ελληνο-Ιταλικό πόλεμο (μην ξεχνάμε ότι η ταινία γυρίστηκε το 1949, μόλις 9 χρόνια μετά το Β' Π.Π. και οι πληγές ήταν νωπές).
Η ταινία, για την εποχή της, έσπασε ταμεία με ρεκόρ εισιτηρίων, 304.438 στην Α΄ προβολή της στην Αθήνα, με την πρεμιέρα στις 23 Ιανουαρίου 1950, και θεωρείται μια από τις πρώτες μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες στην νεοϊδρυθείσα τότε Finos Films.
Backstage από τα γυρίσματα…
O Φιλοποίμην Φίνος μιλάει στον Φέντυ Γερμανό για τον μεθύστακα...
«…..Να σας πω την αλήθεια, εγώ αντιδρούσα για τον μεθύστακα. Ο Τζαβέλας όμως επέμενε και μου λέει "για να σου αποδείξω, μην φοβάσαι, μπαίνω και εγώ συνεταίρος". Είχε κάτι λεφτά και τα έβαλε, το 1/4 των χρημάτων της ταινίας. Να σας πω ένα ανέκδοτο, μια αστεία σκηνή από τα γυρίσματα. Είναι μια σκηνή που γυρίζει ο Μακρής μεθυσμένος, έξω βρέχει, και έχει υποσχεθεί στην κόρη του ότι δεν θα ξαναπιεί. Μπαίνει μέσα και βλέπει την φωτογραφία του γιου του, ο οποίος σκοτώθηκε στην Αλβανία, αυτός ήταν ο καημός του και έπινε. Λοιπόν σε αυτό το σημείο είχε μια τιράντα να πει ο Μακρής και δεν μπορούσε. Αφού τράβηξαν 2-3 φορές τη σκηνή και σταματούσαν, λέω στον Τζαβέλα: "ρε Γιώργο τι παιδεύεσαι; αφού ο Μακρής είναι κάφτρας!" δηλαδή μας έκαψε την σκηνή. Θύμωσε λοιπόν ο Μακρής και λέει "Σταματήστε!". Βγήκε έξω στα χωράφια και γυρίζει μετά από ένα τέταρτο και το είπε νεράκι! Νεράκι!! Και γυρίζει και μου λέει "εγώ είμαι ο κάφτρας ρε;"...»
Σκηνές από τα γυρίσματα της ταινίας
Η Πρεμιέρα
Αν κι στο site της Finos Films αναφέρεται ότι η παρακάτω φωτό είναι από την πρεμιέρα, στην μαρκίζα αναγράφεται ότι η ταινία βρισκόταν ήδη στην 2η βδομάδα προβολής της
Αφίσα διαφήμισης
(Οι φωτογραφίες είναι από το επίσημο site της Finos Films)
retroDB: https://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Ο_Μεθύστακας
Αθήνα 1949. Ο μεθύστακας είναι ο Χαράλαμπος Λαρδής, ένας Πλακιώτης τσαγκάρης, που βρίσκει παρηγοριά στο κρασί ανήμπορος να ξεπεράσει το χαμό του γιου του στον πόλεμο του ‘40 και εν συνεχεία της γυναίκας του στην Κατοχή. Οι ταβερνιάρηδες της Πλάκας περιγελούν με την κατάντια του, αποκαλώντας τον κοροϊδευτικά «χημικό» και τον κερνούν συνεχώς κρασί για να γελούν μαζί του.
Η κόρη του, η Άννα, πιάνει δουλειά στην ποτοποιία «Μπακά» προκειμένου να συντηρήσει την οικογένεια τους, αφού ο πατέρας της είναι ανίκανος για εργασία. Ο γιος του Μπακά, ο Άλεκ, ερωτεύεται την Άννα όμως η κατάσταση του πατέρα της στέκεται εμπόδιο στο γάμο τους, καθώς οι γονείς του νεαρού αρνούνται να συμπεθεριάσουν με τον αλκοολικό που όλη η Αθήνα αποκαλεί «μεθύστακα».
Απογοητευμένος ο Χαράλαμπος τραυματίζεται με την φαλτσέτα για να αυτοκτονήσει. Μετανιωμένο το ζεύγος Μπακά δίνει την ευχή του στους ερωτευμένους, όμως ο κυρ-Χαράλαμπος ψυχορραγεί πλέον στο νοσοκομείο, με τους γιατρούς να ελπίζουν μόνο σε ένα θαύμα..
Πρωταγωνιστούν
Χαράλαμπος Λαρδής, ο «μεθύστακας» «ο χημικός»: Ορέστης Μακρής
Άλεκ Μπακάς, αρραβωνιαστικός Άννας: Δημήτρης Χορν
Άννα Λαρδή, κόρη Χαράλαμπου: Μπίλλυ Κωνσταντοπούλου
γιαγιά Άννας: Αθανασία Μουστάκα
συνάδελφος Άννας: Κάτια Λίντα
θυρωρός εργοστασίου: Παύλος Ραφελάτος
Δημήτρης Μπακάς, πατέρας Άλεκ: Νίκος Βλαχόπουλος
Ελένη Μπακά, μητέρα Άλεκ: Μαρία Γιαννακοπούλου
Φιλενάδα Αλεκ: Ρένα Στρατηγού
υποψήφια μνηστή Αλεκ: Αννα Κυριακού
χειρούργος: Θάνος Τζενεράλης
ταβερνιάρηδες Πλάκας: Βασίλης Αφεντάκης, Νίκος Ριζος, Ράλλης Αγγελίδης, Γιώργος Βλαχόπουλος
Σενάριο - Σκηνοθεσία: Γιώργος Τζαβέλας
Παραγωγή: Finos Films
Ο Ορέστης Μακρής στο ρόλο του μεθύστακα….
Το 1928, ο νεαρός τότε τενόρος Ορέστης Μακρής περιόδευε με τον θίασο του Αιμίλιου Βεάκη (ήταν απόφοιτος του Ωδείου Αθηνών με σπουδές στο κλασσικό τραγούδι). Ένα μεσημέρι, καθώς έτρωγε όλος ο θίασος μαζί, ο Μακρής θέλοντας να κάνει πλάκα σηκώθηκε από την καρέκλα του τρεκλίζοντας και με αλλοιωμένη φωνή άρχισε να παριστάνει τον μεθυσμένο. Ο Βεάκης βλέποντας τις μιμήσεις του Μακρή, τον προέτρεψε να ασχοληθεί με τα επιθεωρησιακά νούμερα. «Ορέστη, πρέπει οπωσδήποτε να βγεις στην επιθεώρηση με ένα τέτοιο νούμερο! Κάνοντας τον μεθυσμένο! Θα χαλάσεις κόσμο!».
Πέρασαν όμως τέσσερα χρόνια μέχρι να συμβεί αυτό καθώς ο Μακρής συνέχισε να εργάζεται ως τενόρος σε θιάσους. Έτσι το 1932, ο Αντώνης Βώττης του δίνει το ρόλο μπεκρή στο νούμερο «Με λένε μπεκρή», στην επιθεώρηση «Ο παπαγάλος», με τον θίασο του Σπύρου Πατρίκιου. Λέγεται πως ο Βώττης έψαχνε τρία χρόνια τον κατάλληλο ηθοποιό που θα ενσάρκωνε τον μεθυσμένο στο συγκεκριμένο νούμερο και ποτέ δεν έβρισκε τον ιδανικό, μέχρι που γνώρισε τον Μακρή μέσω του Βεάκη. Ο Μακρής έγινε εν μία νυκτί πρωταγωνιστής της επιθεώρησης και όπως σωστά είχε προβλέψει ο Βεάκης, χάλασε κόσμο! Έκτοτε ο ηθοποιός ερμήνευε κατά καιρούς το συγκεκριμένο νούμερο στις επιθεωρήσεις μέχρι που τον είδε ο Τζαβέλας, ο οποίος ενθουσιασμένος από τον Μακρή, θέλησε να μεταφέρει τον θεατρικό τύπο του μεθύστακα κι στον κινηματογράφο.
Ο ίδιος ο Τζαβέλας είχε αναφέρει ότι ο μεθύστακας ήταν υπαρκτό πρόσωπο, καθώς υπήρχε πράγματι στην Πλάκα ένας τύπος ο οποίος περιφερόταν σε όλες τις ταβέρνες της περιοχής, μονίμως μεθυσμένος. Μάλιστα ο Μακρής πήγαινε καθημερινά στην Πλάκα και παρατηρούσε τις κινήσεις του προκειμένου να τις αντιγράψει για να τις μεταφέρει στο ρόλο.
Ο Τζαβέλας μπήκε συμπαραγωγός στην ταινία γιατί ο Φίνος δίσταζε, φοβούμενος ότι η ταινία θα απορριφθεί από το κοινό και θα κατηγορηθεί ότι προβάλει τον αλκοολισμό (σ.σ. θέμα ταμπού εκείνη την εποχή καθώς ο αλκοολισμός ήταν ταυτισμένος με τον υπόκοσμο και το περιθώριο).
Ο σεναριογράφος όμως έδωσε κοινωνική παράμετρο στον μεθύστακα ώστε να τον κάνει συμπαθή προς τους θεατές. Ο ήρωας λοιπόν δεν ήταν το ρεμάλι ο αλήτης που απλά έπινε, αλλά μια πονεμένη ψυχή που έβρισκε καταφύγιο στο ποτό για να ξεχάσει τα προβλήματα της ζωής του. Ο κινηματογραφικός μεθύστακας Χαράλαμπος Λαρδής έπινε για να ξεχάσει τον χαμό του μοναχογιού του στα βουνά της Αλβανίας και με τον πόνο του ταυτίστηκαν δεκάδες των θεατών που ομοίως είχαν χάσει τα παιδιά τους στον Ελληνο-Ιταλικό πόλεμο (μην ξεχνάμε ότι η ταινία γυρίστηκε το 1949, μόλις 9 χρόνια μετά το Β' Π.Π. και οι πληγές ήταν νωπές).
Η ταινία, για την εποχή της, έσπασε ταμεία με ρεκόρ εισιτηρίων, 304.438 στην Α΄ προβολή της στην Αθήνα, με την πρεμιέρα στις 23 Ιανουαρίου 1950, και θεωρείται μια από τις πρώτες μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες στην νεοϊδρυθείσα τότε Finos Films.
Backstage από τα γυρίσματα…
O Φιλοποίμην Φίνος μιλάει στον Φέντυ Γερμανό για τον μεθύστακα...
«…..Να σας πω την αλήθεια, εγώ αντιδρούσα για τον μεθύστακα. Ο Τζαβέλας όμως επέμενε και μου λέει "για να σου αποδείξω, μην φοβάσαι, μπαίνω και εγώ συνεταίρος". Είχε κάτι λεφτά και τα έβαλε, το 1/4 των χρημάτων της ταινίας. Να σας πω ένα ανέκδοτο, μια αστεία σκηνή από τα γυρίσματα. Είναι μια σκηνή που γυρίζει ο Μακρής μεθυσμένος, έξω βρέχει, και έχει υποσχεθεί στην κόρη του ότι δεν θα ξαναπιεί. Μπαίνει μέσα και βλέπει την φωτογραφία του γιου του, ο οποίος σκοτώθηκε στην Αλβανία, αυτός ήταν ο καημός του και έπινε. Λοιπόν σε αυτό το σημείο είχε μια τιράντα να πει ο Μακρής και δεν μπορούσε. Αφού τράβηξαν 2-3 φορές τη σκηνή και σταματούσαν, λέω στον Τζαβέλα: "ρε Γιώργο τι παιδεύεσαι; αφού ο Μακρής είναι κάφτρας!" δηλαδή μας έκαψε την σκηνή. Θύμωσε λοιπόν ο Μακρής και λέει "Σταματήστε!". Βγήκε έξω στα χωράφια και γυρίζει μετά από ένα τέταρτο και το είπε νεράκι! Νεράκι!! Και γυρίζει και μου λέει "εγώ είμαι ο κάφτρας ρε;"...»
Σκηνές από τα γυρίσματα της ταινίας
Η Πρεμιέρα
Αν κι στο site της Finos Films αναφέρεται ότι η παρακάτω φωτό είναι από την πρεμιέρα, στην μαρκίζα αναγράφεται ότι η ταινία βρισκόταν ήδη στην 2η βδομάδα προβολής της
Αφίσα διαφήμισης
(Οι φωτογραφίες είναι από το επίσημο site της Finos Films)
Τελευταία επεξεργασία: