Ο Σπύρος της Καισαριανής

[vorlon]

Θυμάται κανείς το μαγαζάκι του Σπύρου, επί της οδού Πανιωνίου, στην Καισαριανή?

Η Πανιωνίου είναι το στενό δίπλα στο σούπερ μάρκετ Στάικος στην Κάτω Πύλη της πανεπιστημιούπολης (στη μεγάλη διασταύρωση Υμηττού και Ευφρονίου).

Ήταν μια τρύπα δύο δωματίων που είχε στιβάξει ένα σωρό καμπίνες, και κατά καιρούς τις άλλαζε. Καμία σχέση με τα τεράστια μαγαζιά του κέντρου.

Εκεί έπαιζα τα σχολικά μου παιχνίδια. Δύο παιχνίδια είχα τερματίσει εκεί μέσα.

- Το Double Dragon (είχα ξεσκιστεί στην αγκωνιά), θυμάμαι ότι με μία κίνηση μπορούσες να τελειώσεις το παιχνίδι - Νομίζω έπαιρνε Δεκάρικα όταν το έπαιζα.

- Το Midnight Resistence. Πολλά εικοσάρικα, αλλά το τελείωσα.

Αχ!!! άλλες εποχές.

Υ.Γ. Μην ψάξετε να βρείτε το σουπερμάρκετ Στάικος. Είναι το ίδιο ρετρό με το ουφάδικο.

 

[Maddog]

Αν το θυμάμαι λέει;

Στον Σπύρο πηγαίναμε με τα πόδια, έχοντας κάνει κοπάνα από το σχολείο στον Βύρωνα. Μια καθόλα σεβαστή απόσταση ποδαρόδρομου, αλλά τότε (περίπου 1986-7) ήταν το κοντινότερο σε εμάς μαγαζί που άφηνε πιτσιρίκια να μπαίνουν άνετα και εμείς σαν σωστά Γυμνασιόπαιδα μάθαμε το νέο και τιμήσαμε το κατάστημα δεόντως. Θυμάμαι μερικά πρωινά που την είχαμε κάνει 6-7 αγόρια από την τάξη και είχαμε φάει όλο το πρωί "ταίζοντας" τα ηλεκτρονικά του Σπύρου. Έχω περάσει μερικές από τις πιό ευτυχισμένες μέρες της ζωής μου εκεί μέσα! :flower:

Εξωτερικά το μέρος θύμιζε αποθήκη και δεν νομίζω ότι είχε καν ταμπέλα. Μέσα βασίλευε μισοσκόταδο. Στο πρώτο δωμάτιο είχε το γραφειάκι όπου καθόταν ο Σπύρος και σου "χάλαγε" δεκάρικα (νομίζω καθόταν και κάποια μεγάλη γυναίκα κάποιες φορές, ίσως η γυναίκα του; ) και μερικά φλιπεράκια και ένα ποδοσφαιράκι με μοχλούς, αλλά από εκεί και πέρα ήταν το βασίλειο των ηλεκτρονικών. Αρκετά μηχανήματα, τουλάχιστον 30. Πολλά εξ' αυτών ήταν από αυτά που σήμερα θεωρούνται "κλασσικά".

Εντονότερα από όλα τα μηχανήματα θυμάμαι το Operation Wolf. Ήταν η πρώτη μου επαφή με lightgun και πραγματική απόλαυση. Αντί για το Ούζι που βλέπω στις φωτογραφίες της κανονικής καμπίνας στο Internet, εκείνο είχε ένα πιστόλι με εύκαμπτο καλώδιο. Φυσικά ο πιό αποδοτικός τρόπος να παίξεις ήταν να κρατάς το πιστόλι σχεδόν σε επαφή με το τζάμι της οθόνης και θυμάμαι ότι είχα πάντα μια αόριστη ανησυχία ότι θα μας κράξει άσχημα το αφεντικό όταν -από υπερβάλοντα ζήλο- παραπλησιάζαμε και κοπανάγαμε το τζάμι με το όπλο κατά λάθος. Αν και δεν θυμάμαι να μας έκραξε ποτέ...γενικά ήταν χαλαρός. Το συγκεκριμένο παιχνίδι το τελείωσα κιόλας μετά από αρκετές προσπάθειες.

Θυμάμαι επίσης χαρακτηριστικά το "στράβωμα" που παθαίναμε όταν μετά από 2-3 ώρες χωμένοι στο μισοσκόταδο και στα ηλεκτρονικά, βγαίναμε έξω από το μαγαζί. Ειδικά όταν είχε λαμπερό ήλιο, για λίγη ώρα δεν βλέπαμε που πηγαίνουμε! :sealed:

Πραγματικά ωραία χρόνια.

 

[dkssprs]

Μπορει να μην γνωριζω τον Σπυρο αλλα ολοι ειχαμε ενα "Σπυρο" οπου περασαμε πολυ ομορφα χρονια... ισως απο τα πιο ομορφα...

 

[Cabal]

Τι μου θυμίσατε τώρα...

Πηγαίνοντας προς τα πίσω (από το "γραφείο") ήταν ένα δωμάτιο σαν διάδρομος που ήταν πιο μακρύς πρός τα αριστερά και αρκετά λιγότερο προς τα δεξιά...

Υπήρχε και άλλο ένα μαγαζί στην Εθνικής Αντιστάσεως στην άνοδο λίγο μετά την Φιλολάου αν θυμάστε αρκετά μικρότερο...

Όμορφες εποχές...

 

[alexandros23]

Μια απο τα ίδια παιδιά...

Είχαμε και εμείς έναν τέτοιο χόρο στιν Ηλιούπολη τον λέγαμε "λέσχη" είχε 4-5 ηλεκτρομικά το double dragon το ποδοφαιράκι που εο βλεπες απο πάνω tehco αν θυμάμαι καλα, μία φόρμουλα με τιμόνι το arcanoid και 2 φλίπερ. Μπαίναμε στα κλεφτά γιατί που και που έκανε ντου η αστυνομία και μάζευε όσουσ δεν είχαν ταυτότητα εγώ είμουν απο τους τυχερούς και δεν με μαζέψανε ποτέ. Πολύ όμορφες εποχές προσπαθώ να τις αναβιώσω φτιάχνωντας με τα χέρια μου arcades ή Flippers και παίζοντας μου δίνουν μία αίσθηση ελευθερίας και ανεμελιας...

 

[pegasus_gr]

Φίλε Vorlon μου θύμισες πολύ ωραία χρόνια. Ποδαράτο η με ποδήλατο από Ιλίσια, ώρες ατελείωτες στον Σπύρο.

Το μέσα δωμάτιο στα αριστερά είχε ένα παράθυρο από όπου πήγαν όλοι όταν έσκαγε μύτη η αστυνομία. Εγώ μεγαλοδειχνα οπότε το έπαιζα ψύχραιμος και συνέχιζα το παιχνίδι (Double Dragon βέβαια). Μέχρι που ο Σπύρος τραβαγε την πρίζα.

Ούτε ο σταικος υπάρχει πια, αλλά ακόμα και το ίδιο το σπίτι που είχε ο Σπύρος το μαγαζί νομίζω ότι έχει γίνει πολυκατοικία………..

 

[npil]

ατελειωτες ωρες ,και κοπανα απο τον Βυρωνα στα Νταμαρια και ανεβαιναμε Καισαριανη.....μιλαμε για ποδαρατο . καποιε φορες οταν περναγε αστυνομια βγαιναμε απο μια πισω πορτα ,αν θυμαμαι καλα.

το wwf οπως και το dd τα ειχα λιωσει

 

[Cabal]

Στην ουσια το μαγαζί το είχε μεγαλώσει με ένα πρόχειρο "παράπηγμα" με λαμαρίνες όπως πήγαινες στον διάδρομο αριστερά...

Δεξιά έίχε δεν θυμάμαι ποιο παιχνίδι εκτός από το Midnight Resistance αλλά θυμάμαι τα light guns από κάποιο...