Ο άνθρωπος με το γαρύφαλο

ΤΑΚΗΣ

Retro Member
Joined
18 Ιουν 2010
Μηνύματα
141
Αντιδράσεις
75
Καλή χρονιά , τα σέβη μου σε όλους τους ρετρολάγνους και τις ειλικρινείς μου ευχές για αίσιο 2011.

Με αφορμή τη νέα ταινία του Ν. Τζήμα που διαφημίζεται πολύ στη τηλεόραση θα ήθελα να υπενθυμίσω τον '' 'Ανθρωπο με το γαρύφαλλο'' ταινία του ίδιου σκηνοθέτη , του 1980.

Αναφέρεται στα πραγματικά γεγονότα τηςε σύλληψης, δίκης και εκτέλεσης του Νίκου Μπελογιάννη, ιστορικού στελέχους του ΚΚΕ.

Ο πρωταγωνιστής, Φοίβος Γκικόπουλος, ερασιτέχνης(νομίζω πως ήταν η μόνη του υποκριτική απόπειρα) παίζει με ειλικρινές πάθος και κλέβει τη παράσταση. Πολύ καλός και ο Μάνος Κατράκης , ως Πλάστήρας. Παίζουν ακόμη πολλοί καλοί και γνωστοί ηθοποιοί.

Η ταινία δεν διεκδικεί δάφνες αντικειμενικότητας. Εκφράζει την άποψη της Αριστεράς για τα γεγονότα μιας ταραγμένης εποχής και έχει αρκετά ιστορικά λάθη. έχοντας αυτό υπ'όψιν δείτε την ,αξίζει!
 
πού μπορεί να τη βρει κανείς?
 
Hταν οντως η μοναδικη εμφανιση του Γκικοπουλου. Μετα απο αρκετα χρονια τον ειχα για μια τετραετια καθηγητη ιταλικης λογοτεχνιας στο Τμημα Ιταλικης φιλολογιας στο ΑΠΘ. Ηταν αρκετα ενδιαφερων τυπος και πολυ καλλιτεχνικη μορφη ουτως ή αλλως. Ακομη πρεπει να εχει την ιδια καθηγητικη εδρα και εχει και αρκετα σημαντικο μεταφραστικο εργο αν θυμαμαι καλα. Παντως και στο ρολο του στη ταινια δεν ηταν κακος, καθε αλλο θα ελεγα, αλλα μαλλον στη πορεια τον κερδισε η ακαδημαϊκη καριερα.
 
Ποτέ δεν με τράβηξε αυτή η ταινία. Παραήταν "επαναστατική" για τα γούστα μου. Πάντως έχει εντυπωσιακό κάστ. Είχα διαβάσει κάπου, ότι είχαν ξοδευτεί μεγάλα ποσά το 1980 για την διαφήμιση της, από συγκεκριμένο κόμμα...
 
χαχαχαχαχαχα
 
Η φωνή του Γκικόπουλου νομίζω ότι ντουμπλαρίστηκε.
 
Η ταινια δεν εχει κυκλοφορησει ακομα επισημα σε dvd.

Περαν βεβαια των γνωστων "αστειων" του Don - το "κρειττον το σιγαν" ισχυει για ολους μας πολυ συχνα.
 
Η ταινία αυτή προτάθηκε προς την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας της επόμενης χρονιάς, ωστόσο δεν μπήκε στην τελική πεντάδα των υποψηφιοτήτων.
 
Από τις πιό καλογυρισμένες ελληνικές ταινίες που αν δεν ήταν ανεξάρτητη παραγωγή θα είχε τύχει καλύτερης αντιμετώπισης.... :)

Ευτυχώς που το τιμούν οι θερινοί κάθε χρόνο και μπορούμε και το απολαμβάνουμε και εμείς οι νεώτεροι :p ...
 
τον ντουμπλαρει ογρηγορης βαλτινος.ακομη καλυτερη αντιμετωπιση απο το να κοψεις 620χιλιαδες εισητηρια δεν νομιζω να υπαρχει.ο τζημας και μονο με τον αστραπογιαννο να εμενε παλι θα περναγε στην ιστορια.
 
Ορίστε και το εξώφυλλο της βιντεοκασέτας:

aanthrwposmetogaryfallo.jpg
 
Λογω οικογενειακού περιβάλλοντος, με συγγενή στα μέσα και στα έξω του κυρίαρχου κόμματος (δυστηχώς ήτο τίμιος και δεν έβγαλε δεκάρα, μην χαμογελάτε με νόημα), παππού κυνηγημένο αριστερό - δηλαδή οσο κυνηγημένος αριστερός μπορούσες να εισαι στην Ερμουπολη Σύρου- και οικογένεια βαμμένη στα χρώματα της τότε κυβέρνησης που προώθησε την ταινία με πάθος μανιακού ιεραπόστολου, μεγάλωσα θεωρώντας την ισάξια με τον Λώρενς της Αραβίας, το Οσα Παίρνει ο Ανεμος και τον Μπεν Χουρ μαζί. Κασσετες με το σάουντρακ καθώς και με σχετικά αντάρτικα (ο Μπελογιάννης ζει μες στις καρδιές μας, ο Μπελογιάννης ζει πα στις κορφές, ο Μπελογιάννης ζει κι ειναι κοντά μας, στων τραγουδιών τις λεύτερες στροφές!) κυκλοφορούσαν σε ολα τα συγγενικά σπίτια καθώς και αρκετά βιβλία για τον Μπελογιάννη (αξέχαστη η Ἐντολή᾽ της Διδώς Σωτηρίου). Οποτε παίζοταν στην κρατική τηλεόραση (δηλαδή συχνά) την βλέπαμε με θρηκευτική προσήλωση και δάκρυα στα μάτια. Την ξαναδα πρόσφατα και λυπάμαι που το λέω την βρήκα συμπαθητική πλην μέτρια. Με μια τέτοια ιστορία θα μπορουσαν όντως να γυρίσουν κάτι αντίστοιχο του Λώρενς! Οταν γράφω ᾽λυπάμαι που το λέω᾽, το εννοώ κυριολεκτικά. Ειναι πολύ απογοητευτικό κάποια πράγματα να χάνουν το μεγαλείο τους. Μακάρι να μπορούσα να την ξαναδώ με την ίδια λατρεία όπως τότε που ήμουν μικρή.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια στη μορφή του Νίκου Μπελογιάννη. Η ταινία την ισοπέδωσε. Λαϊκίστικη, πομπώδης και με προσανατολισμό στην εύκολη συγκίνηση και στην αγιογραφία. Δεν το λέω τώρα. Το είπα -ή μάλλον, το ένιωσα - όταν την είδα για πρώτη φορά, γύρω στα μέσα της δεκαετίας του '80. Έχω τη γνώμη πως ούτε στον Μπελογιάννη δεν θα άρεσε.
 
Μετα απο πολλα χρονια ξαναειδα τον "Ανθρωπο με το γαριφαλλο" σε DVD! Τον εδωσε σε DVD μια κυριακατικη εφημεριδα πριν μερικες εβδομαδες και ετσι το δανειστηκα απο ενα φιλο. Θεωρω πως σαν ταινια λεει αρκετες αληθειες, και μαλιστα αληθειες που καποια στιγμη επρεπε να ειπωθουν, επειτα απο την αντικομμουνιστικη φρενιτιδα που εζησε αυτος ο τοπος απο το τελος του Εμφυλιου μεχρι και τη Μεταπολιτευση. Η μονη μου ενσταση ειναι πως απλα περιγραφει τα γεγονοτα οπως εγιναν! Ειναι μια κινηματογραφικη μεταφορα ενος καλου βιβλιου ιστοριας και τιποτε αλλο! Δεν εμβαθυνει περισσοτερο στον χαρακτηρα και στα συναισθηματα ουτε του ηρωα, αλλα ουτε και της συντροφου του. Ευτυχως που ειχε ενα εξαιρετο cast με εξαιρετες ερμηνειες, προεξαρχοντων του Γκικοπουλου και του Κατρακη!
 
λογικο ειναι οταν βλεπεις μια ταινια πολλες φορες ολο και κατι να χανει απο την αρχικη πρωτη φορα.εγω αν εξαιρεσω τους συνηθεις υποπτους που την εχω δει πανω απο 20 φορες.ολες τις αλλες το πολυ 2-3 φορες και σε μη τακτικα διαστηματα.
 
Ε λοιπον την ξαναειδα και ναι συγκινηθηκα! Δεν ειναι αριστουργημα αλλα αν σκεφτεις την ιστορια ε ναι κλαις.
 
Πίσω
Μπλουζα