Ο απουσιολόγος της τάξης

[BETTY BOOP]

Στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο ο απουσιολόγος στην τάξη ήταν ο μαθητής ή η μαθήτρια που είχε την καλύτερη επίδοση στα μαθήματα. Κάθε πρωί μετά την προσευχή περνούσε από το γραφείο των καθηγητών για να πάρει το απουσιολόγιο. Πήγαινε στην τάξη και περίμενε λίγο μέχρι να έρθουν αργοπορημενοι μαθητές. Μετά σημείωνε τις απουσίες (=μία απουσία κάθε διδακτική ώρα) και υπέγραφε στο τέλος ο καθηγητής κάθε διδακτικής ώρας. Πολλές φορές αν κάποιοι μαθητές θορυβούσαν ο καθηγητής τους έβγαζε έξω από την τάξη και έλεγε στον απουσιολόγο να καταχωρήσει απουσία. Στο σχόλασμα παρέδιδε ο απουσιολόγος το έντυπο στο γραφειο των καθηγητών.


Ο θεσμός του απουσιολόγου μου είχε κάνει εντύπωση στην Α' Γυμνασίου γιατί στο Δημοτικό η δασκάλα σημείωνε η ίδια τις απουσίες (μία ημέρα μη παρουσίας στο σχολείο=μία απουσία) της ημέρας. Είχα αναλάβει κι εγώ το απουσιολόγιο για το μάθημα των Γαλλικών στο τμήμα μου στην τελευταία τάξη του Λυκείου.

 


Είχατε αναλάβει απουσιολόγιο στην τάξη σας;

 

[Λορένα]

Μπα.. δεν ημουν αριστουχα στην ταξη μου.

Η απουσιολογος (γιατι σπανια αριστευε αγορι), την θυμαμαι στο θρανιο της να εχει σχεδον μονιμα το απουσιολογο μαζι με το μαθημα της ωρας. Στο σχολειο μου (που υπηρχε αγωνας για καλους βαθμους), ηταν μια ζηλευτη θεση, και λιγοι οι τυχεροι που ειχαν αυτο το αξιωμα.

Αβολες ηταν οι στιγμες που ο καθηγητης (ή γυμνασιασης ή λυκειαρχης) επεβαλε για τιμωρια απουσιες σε μαθητες που κινδυνευαν να κοπουν. Σ'αυτη την περιπτωση ηταν δικοπο μαχαιρι. Απο την μια θα αντιμετωπιζε την περιφρονηση των υπολοιπων ή την τιμωρια απο ψηλα.

 

[elephadas]

Εγώ ήμουν απουσιολόγος σχεδόν κάθε χρονιά. Δεν τη χώνευα καθόλου αυτή την αγγαρεία, αλλά - ειδικά στα χρόνια της δικτατορίας - δεν μας ρωτούσαν αν θέλαμε η όχι, ούτε τολμούσες να πεις όχι.

Αλλά κατάφερα να κάνω κάτι καλό Πρέπει να ήταν την τελευταία χρονιά, στο 10 Αρρένων Αμπελοκήπων. Ο εκκλησιασμός υποχρεωτικός (στον Άγιο Δημήτριο στην Πανόρμου). Κάθε μαθητής που ερχόταν είχε ένα χαρτάκι με το όνομά του που το έδινε στον απουσιολόγο του ο οποίος καθόταν έξω από την εκκλησία. Σε κάποιο σημείο μας μαντρώνανε και μας, έκλειναν την πόρτα κι όποιος ερχόταν καθυστερημένα δεν μπορούσε να μπει ούτε να δώσει χαρτάκι. Μετά το τέλος της λειτουργίας που πηγαίναμε στο σχολείο για το μάθημα της μέρας ο απουσιολόγος έβλεπε ποιοι δεν είχαν δώσει χαρτάκι κι έβαζε απουσίες.

"Μάγκες" είπα την πρώτη βδομάδα. "Δώστε μου όλοι χαρτάκια με το όνομά σας και δεν χρειάζεται να ξαναπατήσετε στην εκκλησία". Τα μάζεψα, τα κράτησα, και μόνο όσοι δεν έρχονταν καθόλου στο σχολείο εκείνη τη μέρα έπαιρναν απουσία από τον εκκλησιασμό. Πρέπει να ήμασταν το ευσεβέστερο τμήμα της 6ης Γυμνασίου Και δεν μπορούσε να μου πει κανείς τίποτε, διότι ορίστε το χαρτάκια όλων των άλλων.

 

[perlastar]

Kι εγώ μία από τα ίδια με τον Ελέφαντα. Βασικά, επειδή οι απουσιολόγοι ήταν δύο, ο ένας αναπληρωτής σε περίπτωση που έλειπε ο πρώτος, σε όλο το Γυμνάσιο ήμουν δεύτερη απουσιολόγος και ένιωθα ανακούφιση, γιατί πολλά γίνονταν και δεν ήθελα τη θέση του πρώτου. Είχε τύχει αρκετές φορές να λείπει βέβαια και να το πάρω εγώ, αλλά καμία σχέση με το να το έχεις κάθε μέρα. Θυμάμαι ότι την πρώτη φορά που το πήρα στα χέρια μου δεν ήξερα καν να το χειρίζομαι, κι αντί να γράψω στο λευκό χαρτί βάζοντας το καρμπόν από κάτω, έγραψα κατευθείαν στο άλλο χαρτί αφήνοντας το λευκό κενό, χρυσές εποχές! Σε όλο το Λύκειο όμως, ήμουν εγώ πρώτη απουσιολόγος. Τουλάχιστον εκεί είχαν ηρεμήσει αρκετά τα πράγματα, και τα παιδιά φέρονταν πολύ πιο ώριμα και δεν αντιμετώπισα μεγάλα προβλήματα, ενώ στο Γυμνάσιο ήμασταν σαν τρελοκομείο! Είχε τύχει βέβαια κάποιες φορές και στο Λύκειο να έρθουν παιδιά και να με παρακαλέσουν να κάνω τα στραβά μάτια. Κανονικά δεν είχα πρόβλημα, αλλά όπως είπε και η Λορένα, ήταν πολύ μεγάλο το δίλημμα, γιατί σε μας τουλάχιστον οι καθηγητές τα καταλάβαιναν όλα και δεν υπήρχαν περιθώρια για κάτι τέτοιο. Γενικά ήταν μία αγγαρεία που δεν σου χάριζε τίποτα άλλο πέρα από άγχος και ευθύνη, αλλά δεν είχες και την επιλογή να το αρνηθείς.

 

[RIO]

Ευτυχώς λόγω βαθμών, ποτέ δεν είχα σε σχέση με αυτά... Είχα κάτσει στο ίδιο θρανίο με απουσιολόγο ( αγόρι) και είχα δει τι ζόρι ήταν. Από την μια μάγκες της τάξης ζητούσαν να μην τους βάζει απουσία όταν έλειπαν και από την άλλη καθηγητές που το έπαιρναν είδηση και του ζητούσαν τον λόγο...

 

[johnny19818]

Είχα το απουσιολόγιο για μερικές εβδομάδες ως αναπληρωτής απουσιολόγος και βαρέθηκα να με παρακαλάνε για να μην βάλω απουσία. Η όλη φάση είναι αυτή που περιγράψατε όλοι παραπάνω και θυμάμαι επιπλέον στο μάθημα της γυμναστικής το απουσιολόγιο να πετιέται στον περίβολο σαν φρίσμπι και να ποδοπατιέται.

 

[Rakeesh]

Μεσα στα 6 χρονια Γυμνασιου και Λυκειου, ενας συμμαθητης μου (που ημασταν μαζι ολα αυτα τα χρονια) πρεπει να ειχε κανει απουσιολογος περιπου 3 χρονιές. Σιγουρα δεν ειχε κανει και τις 6, αλλα δεν μπορω να θυμηθω ποιοι ειχαν κανει τις αλλες χρονιες :Ρ ηταν πραγματι απο τους καλους μαθητες και αρκετα ωριμος, τουλ. σε σχεση με μενα

Περιστατικα οπου τον παρακαλανε/απειλουν να μη τους βαλει απουσια δεν ειχα παρατηρησει.

 

[Bambinella]

Στην εναρξη της Α' Γυμνασιου ειχαμε κανει κληρωση μεταξυ των παιδιων που ειχαν τελειωσει την ΣΤ' Δημοτικου με βαθμο 10 για να βγει απουσιολογος.

Μεσα στην κληρωση ημουν κι εγω και παρακαλαγα απο μεσα μου να μην επιλεγω γιατι δεν ειχα καμια διαθεση να βαλω στο κεφαλι μου τετοιον μπελα. Ευτυχως για μενα, κληρωθηκε μια συμμαθητρια μου που πρωτη φορα την εβλεπα μια που στο Δημοτικο δεν ημασταν μαζι, η Ελενη.

Ε, λοιπον ημουν πραγματικα πολυ τυχερη κι εγω και τα υπολοιπα παιδια της κληρωσης γιατι αυτη η αμοιρη η Ελενη παρεμεινε απουσιολογος για εξι χρονια!

Δηλαδη για ολες της χρονιες που πηγαιναμε οχι μονο Γυμνασιο, αλλα και Λυκειο!

Απο τη Β' Γυμνασιου και μετα κανενας καθηγητης δεν εκανε ποτε κουβεντα για αλλαγη απουσιολογου θεωρωντας την Ελενη δεδομενη για αυτην την αγγαρεια καθ' ολη τη διαρκεια των ετων που θα ακολουθουσαν.

 

[PT8]

Το μόνο που θυμάμαι σε όλα τα χρόνια του γυμνασίου, ήταν να την ''πέφτω'' στην απουσιολόγο μας μιας κ ήταν ξανθιά με γαλαζοπράσινα μάτια κ ψευδή προφορά στο ''ρ'' που με έφτιαχνε περισσότερο.

Εκείνη όμως ήθελε τον φίλο μου - αρχιρεμάλι - του σχολείου κ εκπληκτικός παίχτης στο μπάσκετ (ήταν κ 1.90φεύγα).

Αυτά._

 

[ΦΖΠ1]

Ναι, είχα κάνει. Κατ' αρχήν ήταν ένα "σετάκι", απουσιολόγιο και βιβλίο ύλης.

Αγχωτική δουλειά. Πρωτον με τους καθηγητές, που έπρεπε να τους κυνηγάς να σου υπογράψουν στο βιβλίο ύλης. Και δεν ήταν μόνο μια τζίφρα, έπρεπε να συμπληρώσουν και την ύλη που έκαναν. Πολλοί λοιπόν, το έκαναν στο τέλος της βδομάδας, ή όποτεγούσταραν, "στην κοσμάρα τους".

Όσο για τις απουσίες, όλο και κάτι κόβαμε, ειδικά σε "οριακά" άτομα, αλλά με κίνδυνο δικό μας, φυσικά...Ότι ήτανε να κάνεις όμως, δε γινόταν εκ των υστέρων, γιατί έμπαινε τζίφρα κάτω από την τελευταία απουσία. Αν λοιπόν έλειπε ΕΝΑΣ και τον κάλυπτες, έπρεπε, αν ο καθηγητής υπέγραφε "με το καλημέρα" (όπως κάναν αρκετοί,για να προχωρήσουν στο μάθημα),να μην το καταλάβει μέχρι το τέλος της ώρας. Γι αυτό άλλωστε κι έπρεπε στο πρώτο 5λεπτο της ώρας, εσύ να έχεις "καθαρίσει" με το απουσιολόγιο και να το έχεις αφήσει στην έδρα.

Φαντάσου λοιπόν να έχεις "καταπιεί" μια απουσία, και να φωνάξει το όνομα ο καθηγητής από τον κατάλογο...(Γι αυτό και, όταν είχες να κάνεις με καθηγητές με "καταλογάκι", κρατούσες για κάποια λεπτά το μπλοκ στο θρανίο σου, να περάσει το όνομα που κάλυπτες...Ε, υπήρχαν και "κόλπα" της δουλειάς...)

Φυσικά δεν έλειπαν και τα καφριλίκια, π.χ. όταν πηγαίναμε εκδρομή ή εκπαιδευτική επίσκεψη ή σε μια εκδήλωση/γιορτή εκτός σχολείου, να κουβαλάς το απουσιολόγιο και να παίρνεις απουσίες εκεί...

Αν θυμάμαι καλά, το απουσιολόγιο ήταν "διπλότυπο",δηλ. τα άσπρα φύλλα κόβονταν αυθημερόν και φυλάσσονταν. Ωστόσο ήταν "πακέτο" να χάσεις το μπλοκάκι...

Λες και ήταν θεωρημένο από την Εφορία !

Πάντως, μη φανταστείτε,με όλα αυτά, ότι είχα χαρίσει παραπάνω από 3-4 απουσίες, σε 6 χρόνια σταδιοδρομίας απουσιολόγου... Δεν ήταν εύκολο καθόλου !

Αλλά δε μπορώ να αρνηθώ επίσης, ότι και σαν αρμοδιότητα, μου άρεσε !

 

[johnny19818]

Ναι, είχα κάνει. Κατ' αρχήν ήταν ένα "σετάκι", απουσιολόγιο και βιβλίο ύλης.Αγχωτική δουλειά. Πρωτον με τους καθηγητές, που έπρεπε να τους κυνηγάς να σου υπογράψουν στο βιβλίο ύλης. Και δεν ήταν μόνο μια τζίφρα, έπρεπε να συμπληρώσουν και την ύλη που έκαναν. Πολλοί λοιπόν, το έκαναν στο τέλος της βδομάδας, ή όποτεγούσταραν, "στην κοσμάρα τους".

Όσο για τις απουσίες, όλο και κάτι κόβαμε, ειδικά σε "οριακά" άτομα, αλλά με κίνδυνο δικό μας, φυσικά...Ότι ήτανε να κάνεις όμως, δε γινόταν εκ των υστέρων, γιατί έμπαινε τζίφρα κάτω από την τελευταία απουσία. Αν λοιπόν έλειπε ΕΝΑΣ και τον κάλυπτες, έπρεπε, αν ο καθηγητής υπέγραφε "με το καλημέρα" (όπως κάναν αρκετοί,για να προχωρήσουν στο μάθημα),να μην το καταλάβει μέχρι το τέλος της ώρας. Γι αυτό άλλωστε κι έπρεπε στο πρώτο 5λεπτο της ώρας, εσύ να έχεις "καθαρίσει" με το απουσιολόγιο και να το έχεις αφήσει στην έδρα.

Φαντάσου λοιπόν να έχεις "καταπιεί" μια απουσία, και να φωνάξει το όνομα ο καθηγητής από τον κατάλογο...(Γι αυτό και, όταν είχες να κάνεις με καθηγητές με "καταλογάκι", κρατούσες για κάποια λεπτά το μπλοκ στο θρανίο σου, να περάσει το όνομα που κάλυπτες...Ε, υπήρχαν και "κόλπα" της δουλειάς...)

Φυσικά δεν έλειπαν και τα καφριλίκια, π.χ. όταν πηγαίναμε εκδρομή ή εκπαιδευτική επίσκεψη ή σε μια εκδήλωση/γιορτή εκτός σχολείου, να κουβαλάς το απουσιολόγιο και να παίρνεις απουσίες εκεί...

Αν θυμάμαι καλά, το απουσιολόγιο ήταν "διπλότυπο",δηλ. τα άσπρα φύλλα κόβονταν αυθημερόν και φυλάσσονταν. Ωστόσο ήταν "πακέτο" να χάσεις το μπλοκάκι...

Λες και ήταν θεωρημένο από την Εφορία !

Πάντως, μη φανταστείτε,με όλα αυτά, ότι είχα χαρίσει παραπάνω από 3-4 απουσίες, σε 6 χρόνια σταδιοδρομίας απουσιολόγου... Δεν ήταν εύκολο καθόλου !

Αλλά δε μπορώ να αρνηθώ επίσης, ότι και σαν αρμοδιότητα, μου άρεσε !

Ωχ, το βιβλίο ύλης. Πού το θυμήθηκες; Ποτέ δεν κατάλαβα αν ήταν τόσο αναγκαίο. Γραφειοκρατία σε όλο της το μεγαλέιο από τα σχολικά μας χρόνια. Πάντως προσωπικά δεν ήθελα να καλύπτω κανέναν που ήταν στο όριο για τις απουσίες. Δεν κατάλαβα δηλαδή, ας μην τις έκανε. Όλοι ξέραμε κάθε σχολική χρονιά το όριο των απουσιών. Εμείς δηλαδή που είμασταν τυπικοί στις υποχρεώσεις μας είμασταν οι ηλίθιοι;

 

[Gogeta]

Το σιχαινόμουν αλλά ήμουν απουσιολόγος όλες τις χρονιές γυμνασίου και λυκείου...

Μπορώ να πω πως σε 6 χρόνια είχα γλιτώσει σε συμμαθηΤές εκατοντάδες απουσίες και είχα φάει και τις ανάλογες καμπάνες...

 

[Bambinella]

Διαβαζω με εκπληξη οτι και μελη του φορουμ παρεμειναν απουσιολογοι για εξι χρονια περαν της συμμαθητριας μου. Εμας πριν την κληρωση μας ειπαν "Να βγαλουμε απουσιολογο για φετος" οχι για μια εξαετια.

Εσεις το ξερατε εξ' αρχης οτι θα παραμενατε απουσιολογοι για χρονια η κι εσας απλως σας ξεχασανε;

 

[ΦΖΠ1]

Άλλοτε ήταν οι βαθμοί, άλλοτε "βόλευε" λόγω εμπειρίας.

 

[RIO]

Το μόνο που θυμάμαι σε όλα τα χρόνια του γυμνασίου, ήταν να την ''πέφτω'' στην απουσιολόγο μας μιας κ ήταν ξανθιά με γαλαζοπράσινα μάτια κ ψευδή προφορά στο ''ρ'' που με έφτιαχνε περισσότερο.
Εκείνη όμως ήθελε τον φίλο μου - αρχιρεμάλι - του σχολείου κ εκπληκτικός παίχτης στο μπάσκετ (ήταν κ 1.90φεύγα).

Αυτά._

Σε νοιώθω. άβυσσος η ψυχή των συμμαθητριών...

 

[PT8]

Έχει κ συνέχεια η ιστορία αλλά ας μη βγούμε εκτός ορίων.

Πάντως απουσιολόγος και να ήθελα δεν θα μπορούσα να γίνω ούτε με την έλευση της 2ας Παρουσίας.

 

[Ajax87]

Απουσιολογος;;; Ουτε καν!

Οι βαθμοι μου ηταν παρα πολυ χαμηλοι για τετοια πραγματα!!

Θυμαμαι κατι καθηγητες φωναζαν οτι το απουσιολογιο ειναι δημοσιο εγγραφο και δεν πρεπει να παθει τιποτα!

Στην πραξη ομως ειχε παθει πολλα ατυχηματα πχ. ειχε χυθει μπλανκο επανω του , το επαιρνε οποιος ηθελε για να δει τις απουσιες του και αλλα τετοια...

 

[johnny19818]

Εκείνη όμως ήθελε τον φίλο μου - αρχιρεμάλι - του σχολείου κ εκπληκτικός παίχτης στο μπάσκετ (ήταν κ 1.90φεύγα).

Εμείς πάλι είχαμε πρόεδρο του 15μελούς ένα συμμαθητή μου, παρόμοίο τύπο ρεμάλι που τον γούσταραν οι κοπέλες. Ήταν ένας από τους μάγκες του σχολείου.

0

Δεν θυμάμαι να έχουμε ανοίξει θέμα για το 15μελές του σχολείου.

Θυμαμαι κατι καθηγητες φωναζαν οτι το απουσιολογιο ειναι δημοσιο εγγραφο και δεν πρεπει να παθει τιποτα!

Καραψαρωτικό για να προσέχουμε το παλιομπλόκ αυτό. Σιγά μην ερχόταν και η εφορία να το ελέγξει.

 

[BETTY BOOP]

Κάτι μου θυμίζει το βιβλίο ύλης που αναφέρθηκε παραπάνω, θα είχαμε κι εμείς στο σχολείο μας για την τάξη, δεν θυμάμαι όμως αν ο απουσιολόγος έπρεπε να το έχει μαζί του από την αρχή έως το τέλος της σχολικής ημέρας για να σημειώνει κάθε καθηγητής το μάθημά του.

Στην τάξη μου ένας συμμαθητής μου ήταν στα 3 έτη του Γυμνασίου ο απουσιολόγος, προφανώς θα είχαμε και αναπληρωτή απουσιολόγο, τον δεύτερο σε επίδοση μαθητή. Θυμάμαι ότι έπαιρνε κάθε πρωί το απουσιολόγιο και το φύλασε με μεγάλη προσοχή να μη χαθεί, μέχρι και στο μάθημα της Γυμναστικής το είχε μαζί. Για να πω την αλήθεια έβρισκα μεγάλη ευθύνη την ιδιότητα του απουσιολόγου...

Στο μάθημα των Γαλλικών είχα επιλεγεί απουσιολόγος γιατί το υπόλοιπο τμήμα έκανε χαβαλέ, είδα τότε ότι ήταν ''ζόρι''...

Για το ότι το απουσιολόγιο είναι δημόσιο έγγραφο, θυμήθηκα ένα επεισόδιο της κωμικής σειράς ''Δέκα λεπτά κήρυγμα'' (MEGA) όπου τα παιδιά είχαν σημειώσει ψευδώνυμα των απόντων μαθητών στο απουσιολόγιο και δέχτηκαν επίπληξη από την καθηγήτρια (Αβα Γαλανοπουλου) η οποία είπε ότι πρόκειται για δημόσιο έγγραφο και η παραχάραξή του τιμωρείται...(off topic)...

 

[alkis21]

Έχει κ συνέχεια η ιστορία αλλά ας μη βγούμε εκτός ορίων.

Μπορείς να τη συνεχίσεις σε αυτό το topic! Ψοφάμε για κάτι τέτοιες ιστορίες.