Thor
RetroMasteR
- Joined
- 23 Μάρ 2012
- Μηνύματα
- 1.640
- Αντιδράσεις
- 515
Το καλοκαίρι δεν είναι μόνο ο καύσωνας, τα κουνούπια και τα ηλιακά εγκαύματα. Το καλοκαίρι είναι και οι εποχές που οι διάφοροι διανομείς τύπου προσπαθούν για μια ακόμη φορά να αδειάσουν τις αποθήκες τους από σαβούρα χρόνων ελπίζοντας ότι φέτος τουλάχιστον θα βρεθεί κάποιος να μαζέψει κάποιο από τα κόμιξ ή/και βιβλία τσέπης που τους έχουν μείνει στα αζήτητα από αμνημονεύτων ετών. Φυσικά η σαβούρα του ενός είναι ο θησαυρός του άλλου (οκ υπερβάλλω λίγο με τον όρο θησαυρός) και κάπως έτσι βρισκόμαστε εμείς οι (κατά κάποιον τρόπο συλλέκτες) κάποιες φορές με διαμαντάκια κάποιες άλλες με άνθρακες (αλλά ενδιαφέροντες άνθρακες) στα χέρια.
Εγώ φέτος το καλοκαίρι βρήκα σε ένα περίπτερο αυτό:
Είναι ένα κόμικ που δεν το ήξερα καν. Σαν ποιότητα έκδοσης μοιάζει με τις εκδόσεις του Ανεμοδούρα (ασπρόμαυρο με περιστασιακή χρήση πορτοκαλί χρώματος, σε σελίδες στο μέγεθος της Περιπέτειας με χειρότερης ποιότητας χαρτί) όμως είναι από τις εκδόσεις Δέκα ΕΠΕ.
Το Πειραχτήρι λοιπόν ήταν μια δεκαπενθήμερη έκδοση (που τελικά έγινε μηνιαία) και αριθμεί συνολικά κάτι παραπάνω από 10 (12 αν θυμάμαι καλά) τεύχη και όλη η πορεία του ολοκληρώθηκε στα 1984. Τα κόμικ που δημοσίευε (μάλλον μια αυτοτελή ιστορία κάθε τεύχος) ήταν μάλλον βρετανικής προέλευσης και όπως φαίνεται από τον τίτλο (αλλά και τον υπέρτιτλο) ήταν χιουμοριστικής κατεύθυνσης. Σε αυτό το πέμπτο τεύχος (του δευτέρου 15θημέρου του Αυγούστου του 1984) ηρωίδα είναι η Φόξυ η (όχι και τόσο πονηρή αλεπού) μια ηρωίδα σκοτσέζικης προέλευσης από την δεκαετία του 1970.
Η ιστορία είναι αρκετά αφελής με έντονες επιρροές από τα Λούνει Τουνς. Η πεινασμένη αλεπού προσπαθεί επί 64 σελίδες να πιάσει ένα κοτόπουλο από το γειτονικό κοτέτσι και να το μαγειρέψει με κάποια από τις συνταγές του βιβλίου που της έστειλε η θεία της. Εμπόδιο στα σχέδιά της είναι ένας γιγάντιος κόκορας που τα ματαιώνει κάθε φορά αλλά και η ατυχία της ίδιας της Φόξυ (λέγε με Κογιότ και Σιλβέστερ). Πέρα από την αφέλεια της ιστορίας και το σκίτσο δεν είναι ιδιαίτερα πετυχημένο και μάλλον απευθυνόταν σε μικρά παιδιά. Έχει όμως 31 χρόνια στην πλάτη του και αυτό μας κάνει να παραβλέπουμε μερικά πράγματα
Εγώ φέτος το καλοκαίρι βρήκα σε ένα περίπτερο αυτό:
Είναι ένα κόμικ που δεν το ήξερα καν. Σαν ποιότητα έκδοσης μοιάζει με τις εκδόσεις του Ανεμοδούρα (ασπρόμαυρο με περιστασιακή χρήση πορτοκαλί χρώματος, σε σελίδες στο μέγεθος της Περιπέτειας με χειρότερης ποιότητας χαρτί) όμως είναι από τις εκδόσεις Δέκα ΕΠΕ.
Το Πειραχτήρι λοιπόν ήταν μια δεκαπενθήμερη έκδοση (που τελικά έγινε μηνιαία) και αριθμεί συνολικά κάτι παραπάνω από 10 (12 αν θυμάμαι καλά) τεύχη και όλη η πορεία του ολοκληρώθηκε στα 1984. Τα κόμικ που δημοσίευε (μάλλον μια αυτοτελή ιστορία κάθε τεύχος) ήταν μάλλον βρετανικής προέλευσης και όπως φαίνεται από τον τίτλο (αλλά και τον υπέρτιτλο) ήταν χιουμοριστικής κατεύθυνσης. Σε αυτό το πέμπτο τεύχος (του δευτέρου 15θημέρου του Αυγούστου του 1984) ηρωίδα είναι η Φόξυ η (όχι και τόσο πονηρή αλεπού) μια ηρωίδα σκοτσέζικης προέλευσης από την δεκαετία του 1970.
Η ιστορία είναι αρκετά αφελής με έντονες επιρροές από τα Λούνει Τουνς. Η πεινασμένη αλεπού προσπαθεί επί 64 σελίδες να πιάσει ένα κοτόπουλο από το γειτονικό κοτέτσι και να το μαγειρέψει με κάποια από τις συνταγές του βιβλίου που της έστειλε η θεία της. Εμπόδιο στα σχέδιά της είναι ένας γιγάντιος κόκορας που τα ματαιώνει κάθε φορά αλλά και η ατυχία της ίδιας της Φόξυ (λέγε με Κογιότ και Σιλβέστερ). Πέρα από την αφέλεια της ιστορίας και το σκίτσο δεν είναι ιδιαίτερα πετυχημένο και μάλλον απευθυνόταν σε μικρά παιδιά. Έχει όμως 31 χρόνια στην πλάτη του και αυτό μας κάνει να παραβλέπουμε μερικά πράγματα
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: