Προετοιμασία για το σχολείο

BETTY BOOP

Official *GOD* of RetRo
Joined
25 Απρ 2010
Μηνύματα
9.256
Αντιδράσεις
6.018
Σεπτέμβριος…οι καλοκαιρινές διακοπές έχουν τελειώσει και όλοι επιστρέφουμε στη βάση μας. Για τους μαθητές ο μηνας αυτος σηματοδοτει την εναρξη της νεας σχολικης χρονιας. Τα βιβλιοπωλεια και τα μεγάλα καταστήματα είναι στις δόξες τους. Αμέτρητα σχολικά είδη βρισκονται στα ραφια και εκατοντάδες μαθητες ξεχυνονται στους δρομους για τις νεες τους αγορες.

Μετά τις καλοκαιρινες διακοπές έμπαινα κι εγω σε ΄΄σχολικούς΄΄ ρυθμους. Πολλές εφημερίδες και περιοδικά είχαν φυλλάδια με σχολικά ειδη τα οποία μου αρεσε να ξεφυλλίζω…Αγαπημένη στιγμη ηταν η στιγμη που αγοραζα τα σχολικα βιβλία της νεας τάξης (πήγαινα σε ιδιωτικό σχολείο οποτε δεν παιρναμε τα βιβλια την πρωτη μερα του σχολειου…). Μαζί έπαιρνα και τα αντιστοιχα βοηθηματα σε όσα μαθήματα ήταν απαραιτητο. Ξεφυλλιζα τα νεα βιβλια και κοιτουσα τις νεες εννοιες…΄΄Πώς θα τα μάθω όλα αυτά;΄΄ αναρωτιόμουν… Τα βιβλία και τα τετραδια έπαιρναν θεση στη βιβλιοθηκη και στο γραφειο μου…Θυμαμαι ότι έντυνα τα βιβλια με διαφανες αυτοκολλητο μέχρι κάποια ταξη…ηταν πολύωρο το ντυσιμο των βιβλιων...Αρχιζαν και τα ΄΄οικογενειακα συμβουλια΄΄ για παρακολούθηση ιδιαιτερων μαθηματων / φροντιστηρίου (εδώ μερικες φορες διαφωνούσαμε στο σπιτι…αλλά υπερίσχυε πάντα η γνωμη των μεγαλύτερων)…

κάποια στιγμη...τελειωσε η σχολικη καριερα και μπηκαμε στο ... στιβο της ζωης...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
κάποια στιγμη...τελειωσε η σχολικη καριερα και μπηκαμε στο ... στιβο της ζωης...




 
Δόξα τω θεώ, τη τύχη, την οποιαδήποτε ανώτερη ή κατώτερη δύναμη ή αδυναμία.

Καμία νοσταλγία εκ μέρους μου για τα μαθητικά χρόνια. Για τα φοιτητικά ναι.
 
Καμία νοσταλγία εκ μέρους μου για τα μαθητικά χρόνια. Για τα φοιτητικά ναι.
Μία από τα ίδια κι εδώ. Απεχθανόμουνα το σχολείο. Όχι τις γνώσεις που μας παρείχε, ας ήταν σκουριασμένες και αρτηριοσκληρωτικές και οι δάσκαλοι και οι καθηγητές ανόρεχτοι και θα έλεγες με όση αντιπάθεια για μας όσο εμείς γι' αυτούς (στο βαθμό που τολμούσαμε να έχουμε γνώμη). Με ενοχλούσε η συστηματική καταπίεση, η κατάπνιξη κάθε ελεύθερης σκέψης έξω από τα κουτιά στα οποία θέλανε να μας περιορίσουν, η αυθαιρεσία στις απαγορεύσεις και στους κανόνες. Όχι ότι είχα ποτέ κανένα πρόβλημα. Ήμουν ο καλύτερος μαθητής της τάξης, φρόνιμος, "σεβαστικό παιδί", υπάκουος. Αλλά το σιχαινόμουνα. Εξαιρούνται τα διαλείμματα. :)
 
Εγω τα θυμαμαι με πολυ νοσταλγια τα σχολικα χρονια.Τα δε φοιτητικα δεν το συζητω καν!
 
Και γω που νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος που με τίποτα δεν ήθελε να επιστρέψει στα σχολικά χρόνια, ειδικά Γυμνασίου-Λυκείου. Δεν αντιλέγω ότι κάθε Σεπτέμβριο ανυπομονούσα λιγουλάκι να αρχίσουν τα σχολειά/αγγλικά/γαλλικά αλλά όσον αφορά το σχολείο γρήγορα το βαριόμουν. Ήδη από Οκτώβριο-Νοέμβριο ανυπομονούσα να έρθουν τα Χριστούγεννα και μετά ανυπομονούσα να έρθει το Πάσχα και μετά να έρθει το καλοκαίρι. 

Το δικά μου βιβλία τα έντυνε με πλαστικό η μάνα μου, εγώ ήμουν πολύ ατσούμπαλος για κάτι τέτοιο αλλά το έβρισκα άχρηστο. Αλλά μ'άρεσε και η μυρωδιά του και η μυρωδιά όλων των καινούργιων σχολικών. Και γέμιζε το σύμπαν κάθε χρόνο καινούργια μολύβια, στυλό, σβύστρες, ξύστρες (και επί τρία, καθότι ήμασταν τρεις, ζωή νά'χουμε) και πάνω στο μήνα τα μισά είχαν χαθεί ή δεν έγραφαν. Και έκλεβα του πατέρα μου. φτου-Παλιό-κα-παιδο-κα τελειωμένο!

Αυτό που θυμάμαι πάντα, μέχρι την τρίτη λυκείου ήταν ότι ΚΑΘΕ Σεπτέμβριο υποσχόμουν στην αφεντιά μου ότι "φέτος θα διαβάζω". Ναι καλά... Μόνιμος καβγάς με τους δόλιους τους γονείς ότι δεν διάβαζα. Και βαριόμουν και δεν το'χα με την αποστήθιση. Ούτε τώρα το'χω
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα