Πρώτη φορά στη βιβλιοθήκη της γειτονιάς μου....

[darkhado]

Ήταν κάπου στα τέλη του 89' που πήγαιναν οι θείες μου στη βιβλιοθήκη για να δανειστούν βιβλία και πήραν μαζί τους εμένα για βόλτα.Δεν είχα ξαναπάει και μου έκανε εντύπωση το πόσα πολλά βιβλία είχαν τα ράφια τους.Τα βιβλία τα χώριζαν σε κατηγορίες ανάλογα με τις ηλικίες του αναγνώστη και το θέμα τους.Υπήρχαν βιβλία για μικρά παιδιά, για εφήβους και για ενήλικες.Οι θείες μου ήταν έφηβες εκείνη την εποχή και πήραν το βιβλίο 'Οι μυστικοί εφτά' και 'Οι πέντε φίλοι' αλλά εγώ δε μπορούσα να πάρω το βιβλίο που έπεσε στο μάτι μου γιατί δεν ήμουν εγγεγραμμένος.Ήταν ένα βιβλίο με ένα σκυλάκι στο εξώφυλλό του και επειδή στεναχωρήθηκα μου το πήραν στ' όνομά τους.Τελικά μου έκαναν εγγραφή την επόμενη φορά που πήγαμε για να τα επιστρέψουμε.Πόσο χάρηκα εκείνη την ημέρα που άνηκα και εγώ στο 'club' των μεγάλων.Τα βιβλία τα διάλεγα με κριτήριο το εξώφυλλό τους σαν παιδί που ήμουνα και πάντα φρόντιζα να πέφτουν στα χέρια μου όσα είχαν απέξω τυπωμένα χριστουγεννιάτικα δέντρα και Άγιους Βασίληδες.Μου άρεσε να ξεφυλλίζω εικόνες με χιόνι, χριστουγεννιάτικα λαμπάκια, δώρα, οικογενειακή ζεστασιά.Η γυναίκα που μου σφράγιζε τις ημερομηνίες επιστροφής παρατήρησε αυτή την ιδιαιτερότητά μου και μια μέρα μου είπε'
- Ωστε σου αρέσουν τα χριστουγεννιάτικα ε;
- Ναι...της απάντησα εγώ και τότε με οδήγησε σε ένα ράφι απ' όπου μου τράβηξε δυο καινούργια χριστουγεννιάτικα βιβλία.Τα μάτια μου έλαμψαν σαν λαμπιόνια απο τη χαρά μου.Τις εικόνες που αποκόμισα απο τα βιβλία προσπαθούσα να τις αναπαράγω στο μάθημα της ζωγραφικής την περίοδο των γιορτών του χειμώνα με αποτέλεσμα μία απο τις θείες μου να μου βγάλει το παρατσούκλι 'το πνεύμα των χριστουγέννων'.Τέλος πάντων να μην σας κουράσω άλλο, το πρώτο μου βιβλίο σαν παιδί ήταν αυτό...Το βιβλίο το έχω στη κατοχή μου να μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια.Την εικόνα την πήρα απο το ιντερνετ.Αν κάποιος θέλει να τραβήξω καμιά εικόνα με το κινητό μου απο το εσωτερικό του βιβλίου (μεταφρασμένο στα ελληνικά) ας το πει αλλά δεν ξέρω κατα πόσο επιτρέπεται στο φόρουμ.Θα μπορούσα να ανεβάσω κανα - δυο...

 

[freaktmp]

Μερικες σελιδες δεν ειναι προβλημα, φτανει να μην το βαλεις ολοκληρο.

 

[darkhado]

Μερικες σελιδες δεν ειναι προβλημα, φτανει να μην το βαλεις ολοκληρο.

AAAAAAALRIGHTY THEN

Δεν έχω και το καλύτερο κινητό αλλά ελπίζω τα γράμματα να φαίνονται για διάβασμα.

 

[darkhado]

Έχω και ένα βιβλίο με παραμύθια του Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν που πέρασε στην κατοχή μου μετά απο τον θάνατο του παππού μου.Πρέπει να το αγόρασε ο ίδιος για τα παιδιά του κάπου στη δεκαετία του 60' κρίνωντας απο τις κιτρινισμένες του σελίδες. (τους θείους μου και τις θείες μου που ανέφερα πιο πάνω)Όταν το ξεφύλλισα δεν έλεγε ημερομηνία αλλά μόνο το όνομα του εκδοτικού οίκου.(χρυσός τύπος).Να ποστάρω εδώ εξώφυλλο και φώτο απο το εσωτερικό του η σε άλλο θρέντ;

 

[BETTY BOOP]

Τη δεκαετία του 90 το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου μου είχε τμήματα παραδοσιακών χορών, ζωγραφικής, μουσικής για τα παιδιά.
Στο Γυμνάσιο είχα γραφτεί σε μαθήματα κιθάρας. Στο Πνευματικό Κέντρο που εκανα μάθημα, υπήρχε και βιβλιοθήκη όπου μπορούσες να δανειστείς βιβλία. Πάντα πήγαινα λίγο νωρίτερα στο μάθημα για να χαζέψω τα βιβλία. Δύο βιβλία που είχα δανειστεί ήταν ''Το ταξίδι που σκοτώνει'' και ''Γευση πικραμύγδαλου'' του Μάνου Κοντολέοντος. Μου άρεσαν πολύ αυτά τα βιβλία που τα αγόρασα για να τα έχω κι εγώ στη βιβλιοθήκη μου.

 

[Sid.Stavros]

Δανειστικη βιβλιοθηκη ειχε στον συλλογο του χωριου,μικρη βεβαια η οποια στηριζοταν σε συγχωριανους, δεν υπηρχαν ''γνωριμιες'' γαι να μας στελνουν απο αλλες πολεις. Απο την αλλη ημασταν τυχεροι γιατι ειχε εργοστασιο χαρτιου στην περιοχη αρα πηγαιναμε εκει οσοι ειχαμε μεσον και χρονο και βρισκαμε οτι βιβλιο μπορεις να φανταστεις.