Ραδιοφωνο - Βραχεα - Ονοματα Πολεων

Spartan_X

RetroActive
Joined
26 Απρ 2009
Μηνύματα
512
Αντιδράσεις
163
Συγνώμη που συνέχίζω το off-topic .. απλά έχω μια ( ίσως χαζή ) απορία ... Γιατί στα παλία ραδιόφωνα εκείνης της εποχής έγραφαν μαζί με τις συχνότητες και διάφορες πόλεις; Θυμάμαι ένα τέτοιο ράδιο στο πατρικό σπίτι του πατέρα μου, που έγραφε πάνω μέχρι και πόλεις σε άλλες ηπείρους. Για ποίο λόγο; Υπήρχε δυνατότητα το ράδιο του '40 στη Αθήνα να το συντόνιζες σε σταθμό απο το ... Λονδίνο πχ ;
 
Nαι,βεβαιως και υπηρχε (οπως υπαρχει και τωρα).Και αυτο γιατι τα βραχεα κυματα (SW) εχουν την ιδιοτητα να ανακλωνται το βραδυ στην ιονοσφαιρα με αποτελεσμα να μπορεις να ακουσεις σταθμους που διαφορετικα δεν θα ακουγες το πρωϊ.
 
Ευχαριστώ :) Είμαι άσχετος απο ραδιοφωνικά ( προφανώς αυτό φάνηκε :D ) και το συγκεκριμένο δε το γνώριζα
 
Η πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα μεταφέρθηκε εδω.
 
Πώς φαίνονται οι νέοι :) Επί δικτατορίας τα βραχέα κύματα ήταν ο μόνος τρόπος να ακούσουμε τις ελληνικές εκπομπές από το εξωτερικό (BBC, Deutsche Welle, Φωνή της Αλήθειας) για να μάθουμε κάποια αλογόκριτα νέα και ν' ακούσουμε Θεοδωράκη. Και δεν μιλάμε μόνο για Ευρώπη - όταν ήρθα Αμερική και μέχρι την εξάπλωση του Real Audio στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '90, οι καθημερινές εκπομπές της Φωνής της Ελλάδας από τα βραχέα ήταν η μοναδική "ζωντανή" επαφή με τα εν Ελλάδι τεκταινόμενα. Και (σπάνια, όταν ο καιρός το επέτρεπε) καμιά φορά επιανα στις ίδιες συχνότητες εκπομπές για Αυστραλία. Που θα πει έκαναν τον γύρο της Γης (οπότε πρέπει να υπήρχαν πολλαπλές ανακλάσεις)
 
όταν ήρθα Αμερική και μέχρι την εξάπλωση του Real Audio στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '90,
Όταν λες Real Audio τι εννοείς; -φαντάζομαι όχι το φορμάτ αρχείων ήχου (.ra)-....
 
CountRaven είπε:
Όταν λες Real Audio τι εννοείς; -φαντάζομαι όχι το φορμάτ αρχείων ήχου (.ra)-....
Κίνδυνος να βγούμε εκτός θέματος, αλλά καλά να πάθει το θέμα μια που απ' ό,τι καταλαβαίνω κι αυτό άρχισε ως εκτός θέματος τσόντα σε άλλο.

Εννοώ το φορμάτ και το αντίστοιχο πρόγραμμα που τα έπαιζε. Αρχικά λεγόταν Real Audio αλλά αργότερα που άρχισε να παίζει και βίντεο το άλλαξαν σε Real Player. Ήταν η πρώτη φορά που ραδιοσταθμοί άρχισαν να μεταδίδονται από το διαδίκτυο. Αυτά πριν αρχίσουν mp3 και wma. Γιατί σου φάνηκε παράξενο?
 
Παρακατω βλεπετε τα ονοματα πολεων που εχει το Grundig ραδιοφωνο μου αγορασθεν εν ετει 1957 το οποιο λειτουργει αψογα!Το βλεπετε με τον δικο του φωτισμο.Στο δεξιο μερος παρατηρηστε την ειδικη πρασινη λυχνια που δειχνει το signal strenght του σταθμου

Προβολή συνημμένου 49747

Μια ακομη με φλας:

Προβολή συνημμένου 49748

Οι μπαντες ειναι γραμμενες στα Γαλλικα και,ναι η βελονα ειναι στον ραδιοφωνικο σταθμο Αθηνων!(ΟΜ ειναι τα μεσαια δηλ.τα ΑΜ)

Και μια γενικη αποψη του ραδιοφωνου:

Προβολή συνημμένου 49749

IMAG0005 (Large).jpg

IMAG0004 (Large).jpg

IMAG0007 (Large).jpg
 
Εννοώ το φορμάτ και το αντίστοιχο πρόγραμμα που τα έπαιζε. Αρχικά λεγόταν Real Audio αλλά αργότερα που άρχισε να παίζει και βίντεο το άλλαξαν σε Real Player. Ήταν η πρώτη φορά που ραδιοσταθμοί άρχισαν να μεταδίδονται από το διαδίκτυο. Αυτά πριν αρχίσουν mp3 και wma. Γιατί σου φάνηκε παράξενο?
Δεν μου φάνηκε παράξενο απλά ήθελα να σιγουρευτώ ότι μιλάς για αυτό. Ευχαριστώ για την διευκρίνιση!
 
H ιστορία και η σημασία των βραχέων (Short Waves) για τους ερασιτέχνες είναι (σωστότερα ήταν)

πολύ μεγαλύτερη από όσο νομίζουν οι περισσότεροι.

Υπήρχαν πολλοί ερασιτέχνες (όχι στην ελλάδα βέβαια) που είχαν ως χόμπυ την λήψη και

ακρόαση πολύ μακρινών σταθμών. Όταν κατάφερναν να εντοπίσουν και να ταυτοποιήσουν

έναν τέτοιο σταθμό έκαναν μιαν αναφορά και την έστελναν στον σταθμό.

Αν ο σταθμός αποφαινόταν ότι οι πληροφορίες ήταν αληθείς και επαρκείς

(όπερ εσήμαινε ότι ο αποστολέας της αναφοράς πράγματι τους άκουσε) του απέστελναν

μιαν ειδική κάρτα πιστοποίησης της λήψης - την λεγόμενη QSL κάρτα - ως ευχαριστίες.

Η ασχολία αυτή λεγόταν DX-ing και οι ερασιτέχνες αυτοί DX-ers.

Για τους DX-ers η συλλογή τέτοιων καρτών ήταν μια πηγή μεγάλου ενδιαφέροντος και συναγωνίζονταν

και μεταξύ τους ποιός έχει τις περισσότερες. Από ένα πλήθος καρτών και μετά, ο εντοπισμός επιπλέον

απομακρυσμένων σταθμών καθίστατο πολύ δύσκολος και μια μικρή περιπέτεια.

Οι κάρτες QSL ήταν πολύ πολύτιμες για τους κατόχους τους, κάτι σαν τρόπαιο.

Τις κρατούσαν σε αλμπουμς και μερικές φορές τις επικολούσαν σε τοίχους.

Οι αναφορές λήψης που απέστελναν οι Dx-ers ήταν σημαντικές και στους ίδιους τους σταθμούς

και τις επιζητοούσαν διότι έτσι συνέλεγαν στοιχεία για την εκπομπή τους σε μακρινές αποστάσεις

(εμβέλεια, ποιότητα λήψης κλπ). Γι' αυτό τον λόγο, ως εππιπλέον κίνητρο αρκετοί σταθμοί

έστελναν στους DX-ers όχι μόνον τις QSL κάρτες αλλά και αναμνηστικά της περιοχής τους όπως

ημερολόγια, κάρτες, σημαίες, φωτογραφίες κ.α.

Η αναφορά που έπρεπε να γράψει ένας DX-er ως αποδεικτικό της ακρόασης έπρεπε να περιλαμβάνει :

- συχνότητα ή μήκος κύματος λήψης

- τόπο, ημερομηνία και ώρα λήψης

- μιαν αναφορά για την ποιότητα λήψης

- κάποιες λεπτομέρειες για το πρόγραμμα που άκουσε

- μια πολύ αδρή περιγραφή του δέκτη και της κεραίας (aerial) που χρησιμοποίησε

- μια απαίτηση να του στείλουν QSL κάρτα

- άλλες λεπτομέρειες ελάσσονος σημασίας (όνομα & διεύθυνση, τυχόν άλλα requests κλπ)

Η αναφορά για την ποιότητα λήψης ήταν πολύ σημαντική για τον σταθμό.

Ο τρόπος που γραφόταν ήταν τυποποιημένος και αφορούσε την ισχύ του σήματος,

την ύπαρξη παρεμβολών, τον θόρυβο κλπ. Ωστόσο οι τεχνικές λεπτομέρειες ήταν πολύ

περιορισμένες και μπορούσαν να συμπληρωθούν εύκολα από μη ειδικούς.

Το θέμα των Βραχέων και του DX-ing δεν μπορεί να αναπτυχθεί περισσότερο εδώ.

Σε ένα βιβλίο για aerials του 1965 που έχω στη βιβλιοθήκη και αναφέρεται στο θέμα

δείχνονται μερικές QSL κάρτες :

2012-04-03 22-33-43.260.jpg

Δυστυχώς, εδώ στην ελλάδα οι δήθεν πρωτοπόροι του ραδιοφώνου είχαν μακάρια άγνοια για όλα αυτά και

το μόνο που ήξεραν να κάνουν ήταν οι πειρατικές εκπομπές...

-
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Υπήρχαν πολλοί ερασιτέχνες (όχι στην ελλάδα βέβαια)
Μέγα λάθος. Υπήρχαν αρκετοί και μάλιστα σε περιοδικό τύπο της εποχής αυτής δημοσίευαν αρκετά QSLs (Αναφορές λήψεως).

Δυστυχώς, εδώ στην ελλάδα οι δήθεν πρωτοπόροι του ραδιοφώνου είχαν μακάρια άγνοια για όλα αυτά και το μόνο που ήξεραν να κάνουν ήταν οι πειρατικές εκπομπές...
Επίσης μέγα λάθος καθώς οι πρωτοπόροι ΔΕΝ ήταν πειρατές.

Σχετική βιβλιογραφία: ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ... ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ

Το γεγονός ότι αναγράφονταν οι πόλεις στο ραδιόφωνο στον σημερινό κόσμο αντιστοιχεί στα URL και τις IP addresses. Είναι περισσότερο "ανθρώπινο" να θυμάσαι λέξεις παρά αριθμούς και μήκος κύματος.

Ατό όμως ήταν και ένα backdoor της εποχής, τουλάχιστον μετά την εφαρμογή του κατάλληλου σχεδίου από την ναζιστική Γερμανία :

Ραδιόφωνο του Λαού
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
CostasGR είπε:
Μέγα λάθος. Υπήρχαν αρκετοί και μάλιστα σε περιοδικό τύπο της εποχής αυτής δημοσίευαν αρκετά QSLs (Αναφορές λήψεως).


Επίσης μέγα λάθος καθώς οι πρωτοπόροι ΔΕΝ ήταν πειρατές.
Για το δεύτερο μπορεί και να κάνω λάθος.

Ίσως κάποιοι ασχολούνταν και με DX-ing αλλά οι περισσότεροι ραδιοερασιτέχνες που

θεωρούσαν (σωστά ή λάθος) τους εαυτούς πρωτοπόρους, περιορίζονταν στις πειρατικές εκπομπές.

Eξάλλου το καθεστώς απόκτησης άδειας εκπομπής ήταν εξαιρετικά αποτρεπτικό για πολλά χρόνια.

Έχω την εικόνα των πειρατικών σταθμών στο νου μου και το είπα εμφορούμενος απ αυτή.

Όπως κι οι περισσότεροι άλλωστε. Γι' αυτό εξάλλου και ο πολύς κόσμος ακόμη και τώρα δεν γνωρίζει

τίποτε περί του DX-ing - και αντίθετα έχει την ανάμνηση των πειρατικών σταθμών κατά νου.

Για το πρώτο όμως δεν νομίζω - τουλάχιστον από την εικόνα που έχω.

Το DX-ing είχε μεγάλη διάδοση στο εξωτερικό το '60 και το '50 (εξ ού και το βιβλίο που ανέφερα από τις αρχές του '60.)

Στην ελλάδα τέτοια διάδοση δεν υπήρξε την εποχή εκείνη ή ήταν ασήμαντη, περιορισμένη σε ένα πολύ μικρό αριθμό ανθρώπων.

Μια δράκα πέντε-δέκα-τριάντα ατόμων με χομπίστικο αντικείμενο άγνωστο στο ευρύ κοινό, για μένα δεν είναι "αρκετοί"

και φυσικά δεν σημαίνουν διάδοση του αντικειμένου.

Αντίθετα, στο εξωτερικό η κατάσταση ήταν τελείως διαφορετική.

Υπήρχαν αμέτρητοι ερασιτέχνες με καλή τεχνική κατάρτιση καθώς και αρκετή "ελαφριά" τεχνική

βιβλιογραφία επί του θέματος που κυκλοφορούσε ευρέως δίπλα στα σοβαρά συγγράμματα ραδιοεπικοινωνιών.

Ενδεικτικές είναι π.χ. οι τότε εκδόσεις της Philips για aerials, για καταλόγους σταθμών,

για βελτίωση τεχνικών λήψης κλπ. Μιλάμε για βιβλία, όχι περιοδικά.

Στην ελλάδα τότε (το '50 ή το '60) δεν υπήρχε τίποτε τέτοιο απ' όσο ξέρω.

Εξάλλου το DX-ing αφορά κύρια την λήψη από τον ενδιαφερόμενο, όχι την εκπομπή.

Συνεπώς δεν δικαιολογείται η ενασχόληση μ' αυτό κυρίως (ή μόνον ; ) από όσους είχαν ενδιαφέρον και δυνατότητα και να

εκπέμπουν (οι οποίοι ήταν λίγοι) και όπως έγινε κατά βάσην στην ελλάδα.

Αυτό ήταν ένα ισχυρό διαφοροποιό στοιχείο με το εξωτερικό :

εκεί μεγάλη μερίδα ερασιτεχνών ασχολούνταν μόνον με λήψη, όχι εκπομπή.

Κάτι τέτοιο δεν το είδαμε στην χώρα μας παρόλο που δεν χρειαζόταν ειδικός εξοπλισμός και δεν ήταν παράνομο.

Όλα αυτά υποδηλώνουν για μένα ότι το DX-ing ως χόμπυ κάθε άλλο παρά γνωστό και διαδεδομένο ήταν στην ελλάδα.


Παραταύτα όμως δεν επιμένω ισχυρά στην άποψή μου διότι, πέραν κάποιων τεχνικών θεμάτων, δεν ήμουν ραδιοερασιτέχνης



και δεν έχω ασχοληθεί με το DX-ing.


 





Τέλος, ο σύνδεσμος που παραθέτεις είναι ουσιαστικά ένας πίνακας περιεχομένων από ένα βιβλίο,

δεν δείχνει άμεσα και σαφώς κάποιο ποσοτικό στοιχείο που να δείχνει πότε και πόσο διαδόθηκε

το DX-ing στην ελλάδα όπως ισχυρίζεσαι.

Αν έχεις άλλες πληροφορίες βάλε να τις δούμε...

-
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα