Όταν ήμουν μικρή, η μαμά μου μ' έπαιρνε στο γραφείο μαζί της τα καλοκαίρια, διότι δεν είχε πού να μ' αφήσει.... Τα 2 πιο ενδιαφέροντα πράγματα εκεί ήταν οι υπολογιστές και.... το τέλεξ!
Μα τον Άγιο, δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που είδα τέλεξ να δουλεύει!
Εκείνη, μάλλον ήταν και η μόνη φορά που πίστεψα στα φαντάσματα!....
Εκεί που καθόμουν ήσυχα στο γραφείο και ζωγράφιζα, κάποια στιγμή, χτύπησε το τηλέφωνο. Σήκωσα το κεφάλι μου και περίμενα να έρθει κάποιος να το σηκώσει. Αντ' αυτού, ακούω το χαρακτηριστικό "κλατς" - ότι η γραμμή απαντήθηκε και παρακολουθώ έκπληκτη το τέλεξ να γράφει μόνο του!!!
Σηκώθηκα και το πλησίασα, για να δω τι έγραφε και προς μεγάλη μου έκπληξη ήταν ένα γράμμα!..... Έβλεπα τα "δόντια" με τα γράμματα να πέφτουν πάνω στο χαρτί και να σχηματίζουν ολόκληρες λέξεις! Όταν τελείωσε η σειρά, πήγε όλη η κεφαλή προς τα πίσω και ξεκίνησε από την αριστερή εσοχή, ακριβώς όπως έγραφε η μαμά μου στην γραφομηχανή!.... Είναι τόσο ζωντανή αυτή η ανάμνηση που το βλέπω σχεδόν μπροστά στην οθόνη, τώρα που πληκτρολογώ κι ας έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια!....
Προτού καλά - καλά τελειώσει, έτρεξα στο άλλο γραφείο που ήταν η μητέρα μου και άρχισα να την τραβάω από τη φούστα για να έρθει να δει "ένα μηχάνημα που γράφει μόνο του"!
Η γυναίκα δε με χάλασε καρδιά και με ακολούθησε. Όταν κατάλαβε τι εννοούσα, την πιάσαν τα γέλια!
Μόλις έκλεισε η γραμμή, τότε η μητέρα μου έκοψε το χαρτί και το διάβασε. Με το που τελείωσε, με είπε: "Θες να δεις πώς απαντάμε σ' αυτά?"
Εγώ είχα μείνει παγωτό - δεν το συζητάμε! Ούτε να αρθρώσω δε μπορούσα από το θαυμασμό!
Αφού πήρε τηλέφωνο το αφεντικό της και της είπε τι ν' απαντήσει, τη θυμάμαι να κάθεται μπροστά στο τέλεξ, να σχηματίζει τον τηλεφωνικό αριθμό του παραλήπτη και σαν πιανίστας με απόλυτο συγχρονισμό, να πληκτρολογεί κοιτώντας τις σημειώσεις της και όχι τα πλήκτρα!.... Είχα ξαναδεί τη μητέρα μου να γράφει σε γραφομηχανή, αλλά ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβα ότι γράφει με "τυφλό σύστημα" (όπως μου εξήγησε αργότερα!), γιατί υπήρχε η "πίεση" της ανοιχτής γραμμής! Όταν τελείωσε κι έκλεισε τη γραμμή, μπορείτε να φανταστείτε τον καταιγισμό των ερωτήσεων:
-Τι ήταν αυτό
-Πώς δουλεύει
-Πώς έρχονται τα κείμενα & πώς ταξιδεύουν τα γράμματα
-Τι γίνεται αν κάνεις λάθος (!)
-Πόση ώρα μπορείς να γράφεις
-Τι γίνεται αν κοπεί το μήνυμα στη μέση
-Αν είναι "κρυμμένα" (δεν ήξερα τη λέξη "κρυπτογράφηση"!
) όπως στις ταινίες του Τζέημς Μποντ....
Κι ένα σκασμό ερωτήσεις που κυμαίνονταν στα όρια του αστείου έως του εκνευριστικού!
Έκτοτε, κάθε φορά που χτυπούσε το τηλέφωνο και ήταν το τέλεξ, καθόμουν και το κοίταζα σα μαγεμένη κι αναρωτιόμουν ποιος να είναι άραγε στην άλλη άκρη του πληκτρολογίου!......
Τεσπα, αυτά τα ολίγα, γιατί σας ζάλισα και βγήκα κι εκτός θέματος! :[
Για όσους δεν το πρόλαβαν, φανταστείτε κάτι σαν μια τεράστια γραφομηχανή, που στη (δεξιά συνήθως) πλευρά της, είχε ένα αναλογικό καντράν για τις κλήσεις των τηλ. αριθμών...
Να, κάτι τέτοιο:
πηγή
[edit] Και μόλις θυμήθηκα πού την είχα ξανακάνει αυτήν την κουβέντα σχετικά πρόσφατα: Cheers to herco! :flower:
