Eϊμαι και εγώ τρελλός φαν του Τζάκι και όχι Τσάκι Τσάν. Δεν ξέρω για σένα Τζάκι Ντράγκον, αλλά εγώ τον ανακάλυψα - όπως και άλλα παιδία που είναι άνω των 30 - από τις προβολές στους θερινούς σινεμάδες (μεγάλωσα επαρχία) και στο βίντεο ξανά από τέλη 80 και μετά. Είχα τρελαθεί με τις κασκάντες του και με τους τίτλους τέλους με τις λάθος λήψεις (πολύ περισσότερο με αυτά παρά με την πολεμική του τεχνική). Εδώ να πω ότι πολλές φορές άλλο τίτλο έβαζαν στην προβολή του σινεμά και άλλο τίτλο στο βίντεο. Άσε που πολλοί τον ήξεραν σαν ΤΣΑΚΙΤΣΑΝ το λέγανε μια λέξη όλο. Πάντως ο τίτλος ΕΙΜΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΡΝΩ ΓΙΑ ΔΕΚΑ με ξαπλώνει κάτω κάθε φορά που τον διαβάζω, και το καλύτερο το άφησα για το τέλος....ξέρω τον άνθρωπο (τον έχω γνωρίσει δηλαδή) που έκανε διανομή αυτές τις ταινίες στην ελλάδα
.
Ξεχωρίζω τις εξής ταινίες του Τζάκι
το Drunken Master 2, το οποίο το θεωρώ ένα από τα καλύτερά του έργα με ωραίο φιλμάρισμα και χορογραφία.
τα 3 Police Story (ειδικά το 1ο που παρόλο που δεν έχει καλή σκηνοθεσία όπως το 3ο, έχει πολύ σπάσιμο τζαμιού σε αργή κίνηση)
και τέλος το Armour of God. Το οποίο αν και έχει πολλά λάθη σαν ταινία, είναι αυτή που κόντεψε να του στοιχίσει τη ζωή (δείτε τίτλους τέλους και θα καταλάβετε)
πάντως γενικά αυτό που γουστάρει κανείς στον Τζάκι είναι αυτό το χαριτωμένο στυλάκι που έχει, το πάντρεμα του κωμικού και του τραγικού, οι κασκάντες του και τα ακροβατικά της ομάδας του, καθώς και το ντουμπλάζ στα αγγλικά (άθλιο μεν 80ς μόδα δε). Όταν βγήκαν τα dvd από εξωτερικό ανακάλυψα τις χονγκονέζικες εκδόσεις.
