Ρετρό θέρμανση

Uskoke

RetroAdept
Joined
9 Φεβ 2011
Μηνύματα
3.400
Αντιδράσεις
5.947
...Έπιασαν καλά τα κρύα κι εδώ στην Κρήτη κι έτσι είναι επίκαιρο το θέμα!

Στην αρχή, όταν πρωτόρθαμε στο σπίτι μας το '86, είχαμε σόμπες ,με πριονίδι, που τις είχε στείλει ο μακαρίτης ο παππούς μου απ την Τρίπολη!Είχαν ένα κυλινδρικό δοχείο, όπου έβαζες και συμπίεζες το πριονίδι, και αφού έβαζες έναν σωλήνα στην μέση, για να παίρνει αέρα και να γίνεται η καύση. Τελείως τζάμπα, φυσικά, εφ' όσον έβρισκες πριονίδι σε μαραγκούς, όμως πολύς χώρος για την αποθήκευση και βρωμοδουλειά, γινόσουν ολοσκόνιστος! Σιγά σιγά αρχίζαμε και βάζαμε και ξύλα, και στα '90ς αφού βελτιώθηκαν τα οικονομικά μας, πήραμε καλές ξυλόσομπες. Τώρα έχουμε πέλετ, που είναι ότι πιο σύγχρονο, καθαρό και άνετο υπάρχει σε σόμπες.

Στο χωριό, ανέκαθεν είχαμε ξυλόσομπα και τζάκι, πήγαμε την παλιά απ το Ηράκλειο που ήταν καλύτερη, και τζάκι, το οποίο πριν καμιά 15αριά χρόνια το κάναμε ενεργειακό, καθώς και κλιματιστικά, τα οποία πήραμε το 2004. Το σπίτι το πήραμε το '83. Η αρχική αρχιτεκτονική μελέτη πρόβλεπε καλοριφέρ, αλλά δεν δέχτηκαν απ την πολεοδομία, νομίζω να μπει το λεβητοστάσιο στην μπροστινή αυλή, κάτω απ την πέτρινη σκάλα.

...Και ο σταύλος (δηλ.ο πρώην σταύλος του σπιτιού στο χωριό το οποίο έκανε η μάνα μου σπίτι πάλι το 2004, καλοριφέρ!τι άνεση καθώς και ενεργειακό τζάκι.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Την δεκαετία του 1970 Εμείς είχαμε μια σόμπα kresky που αν δεν ήταν καλά ρυθμισμένη ντουμάνιαζε ο τόπος.

Αλίμονο αν υπήρχε κρεμασμένη μπουγάδα.

Είχε όμως πολύ καλή απόδοση λόγω του βεντιλατέρ.

Kresky1.jpg


Kresky2.jpg
 
ναι θυμάμαι 2 θείους μου που είχαν πετρελαίου, και στο στρατό στην Ρόδο είχαμε, πολύ θαλπωρή αλλά βρωμάει ο τόπος πετρέλαιο!και καπνός ντουμάνι!

τώρα έχουμε 3 moretti A7 http://www.morettidesign.it/en/aria-ventilate/a7-style/ οι οποίες κάνουν πολύ καθαρή και καλή καύση, κάνουν οικονομία στο καύσιμο και ουσιαστικά οικολογικό, μιας και προέρχεται από πριονίδι!

Moretti A7 uskoke.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

Θυμαμαι οτι ειχαμε, εκτος από καλοριφερ, στο σπιτι, θερμάστρα που λειτουργούσε με φιάλη υγραερίου. Ζεσταινε το δωματιο με μια φλογα (φοβομουν τη φλογα!).

Ειχαμε και μια μικρη σομπα που ηταν ετσι

θερμαστρα Betty Boop.jpg

1@BETTY BOOP[/USER]

[edit] Στο επομενο edit που θα κανεις πανω σε edit Μoderator ή Αdministrator, εχει ban !!! [edit]

πηγη εικονας: [edit] Για την αποφυγη διαφημισης, το link αφαιρεθηκε! [edit]

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ΑΜΑΝ, πουλιέται ακόμα αυτή η σόμπα; Βεττυ στείλε μου σε πμ το λινκ του πωλητή αν το έχεις
 
Η θερμάστρες υγραερίου έχουν γίνει πάλι της μόδας αφού είναι σχετικά οικονομικές και αποδίδουν στη θέρμανση. Αυτό οφείλεται στην οικονομική κρίση αλλά και στις διαφωνίες που υπάρχουν μεταξύ των κατοίκων στα διαμερίσματα που δεν μπορούν να τα βρουν για τις ώρες λειτουργίας της κεντρικής θέρμανσης. Επίσης δεν υπάρχουν χρήματα για πετρέλαιο. Οι σόμπες αλογόνου αν και διαφημίζονται για τη μικρή κατανάλωση τους συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Για μα αποδώσουν σε ένα μικρό δωμάτιο πρέπει να λειτουργούν στη μέγιστη ισχύ που σημαίνει 3000 watt την ώρα.

Η κουκουνάρα παραπάνω στη φωτογραφία λειτουργεί με αντιστάσεις. Ξεπεrασμένη σήμερα. Κάθε αντίσταση και 1000watt. με δυο σκάλες είχαμε κατανάλωση 2000watt

Παλαιότερα πριν τις αερόθερμες πετρελαίου ήταν συνηθισμένες οι απλές πετρελαίου χωρίς ανεμιστήρα. Είχαν και αυτές μπουριά. Κατασκευαστές ήταν η Πίτσος, Εσκιμό Ιζόλα και άλλα Ελληνικά εργοστάσια.



 
Ενας χαμογελαστος, χαρουμενος και ξεγνοιαστος πιτσιρικος... :happyjump: ....

τον Δεκεμβριο του 1980, περπατει μπροστα απο την τοτε σομπα υγραεριου. :D

Τωρα μην με ρωτησετε, γιατι ειναι στολισμενη με διαφορα πανω.....θα σας γελασω. :xm:

Να μην εκανε τοσο κρυο τοτε????!!! :xm:

Δεκμβριος 1980 σομπα.jpg

Για αρκετα χρονια στο σπιτι υπηρχε και μια κουκουναρα, ως καβατζα, μεχρι που τα "παιξε" και πεταχτηκε. :(

Κουκουναρα.jpg

Τελη '80s (΄87 με ΄89 νομιζω) βαλαμε θερμοσυσσωρευτες και ησυχασαμε απο θεμα θερμανσης. :)

Θερμοσυσσωρευτης.jpg

Ψαχνοντας σε μια ιστοσελιδα αγγελιων, βρηκα την παρακατω κουκουναρα, ο πωλητης αναφερει στα σχολια:

"ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΑ-ΣΟΜΠΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΧΑΛΚΙΝΗ - ΕΠΟΧΗΣ 1930"

Κουκουναρα πετρελαιου μπροστα.jpg

Κουκουναρα πετρελαιου πισω.jpg

Δεν αναγραφω πηγες φωτο, προς αποφυγη διαφημισης. :)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Είχαμε τέτοιες μικρή χάλκινη ("κουκουνάρες" τις έλεγαν), αλλά είχαμε και μια ΠΙΤΣΟΣ πετρελαίου, που ... κι έδερνε ! Κι έψηνε και τις καλύτερες φρυγανιές επάνω στο κάλυμμα...

Δεν είναι τυχαίο που οι σόμπες αυτές (Kresky και ΠΙΤΣΟΣ) τοποθετήθηκαν αβέρτα μέσα σε εκκλησίες, χώρους δηλαδή πολύ δύσκολους στη θέρμανση λόγω όγκου, ύψους, μαρμάρων κλπ.
 
Οταν ημουν μικρος ειχαμε πλυντηριο Kresky. Καποιες ψακτικες στο ιντερνετ που ειχα κανει ειχαν βγει αγονες. Σαν να τους καταπιε η γη.
 
Η kresky στις σόμπες ήταν πατέντα Αμερικανική του 1940. Κάπου είχα βρει το πρωτότυπο σχέδιο και ίσως κάπου το έχω και αποθηκευμένο. Κάποιος επιχειρηματίας δικός μας είχε αγοράσει την πατέντα από τον κατασκευαστή και τη χρησιμοποίησε. Το πλυντήριο απλά μάλλον ήταν ένα φασόν προϊόν και απλώς χρησιμοποιήθηκε η μάρκα για λόγους μάρκετινγκ.

Όπως σήμερα με τη morris. Morris ψυγείο δεν υπάρχει πουθενά πλην Ελλαδος.

Η austin morris ήταν παλιά Αγγλική μάρκα αυτοκινήτων. Καμία σχέση με αυτή σήμερα.

Εδώ έχουμε ένα vintage διαφημιστικό ρολόι της Αμερικανικής Kresky τύπου νέον.

kresky_time01.jpg


kresky_time_neon.jpg


kresky time neon.jpg

kresky time01.jpg

vintage-kresky-oil-glass-metal-sign.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Από το 1986 μέχρι το 2008 που θυμάμαι τον εαυτό μου στο πατρικό μας είχαμε σόμπα υγραερίου σαν αυτή που πόσταρε ο Σταύρος ^^. Είχε 3 πυρότουβλα. Έπρεπε να ανοίξεις την μπουκάλα να πατήσεις ένα κουμπί στο πλάι αριστερά να τσακμακίσει με αναμμένο τον αναπτήρα ώστε να ανάψει μια μικρή φλόγα. Έπειτα άναβες τα πυρότουβλα. Η φλόγα ήταν τέρμα αριστερά οπότε το τέρμα δεξιά πυρότουβλο για να ανάψει έπρεπε κάποιες φορές να σπρώξεις τη φλόγα, κάνοντας αέρα με το χέρι σου, προς το πυρότουβλο. Η αλήθεια ήταν ότι ζέσταινε πολύ καλά. Θυμάμαι ότι αγοράζαμε φιάλες που αποθηκεύαμε στην αποθήκη. Οι γονείς μου κατά την αλλαγή της φιάλης έλεγχαν για διαρροή αερίου ανάβοντας αναπτήρα το οποίο είναι μέγα λάθος βέβαια!!! Στα αέρια χρησιμοποιούμε σαπουνόνερο για να μπορούμε να δούμε που υπάρχει πιθανή διαρροή. Θυμάμαι πάντως να πιρουνιάζω τυρί και να το κρατάω πάνω από τη σόμπα. Γινόταν τέλειο λιωμένο!! Η σόμπα υπάρχει ακόμη σε αχρηστία σε αποθήκη καθώς οι γονείς μου μετακόμισαν και το νέο σπίτι έχει καλοριφέρ πετρελαίου. Οι γονείς στο δωμάτιό του επίσης είχαν ένα ηλεκτρικό καλοριφέρ λαδιού πορτοκαλί. Αυτό έκαιγε τ'άντερά του από ρεύμα!!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ουφ!θα προσπαθήσω να απαντήσω σε όλους. ευχαριστώ πολύ όσους απαντήσανε! mr.vox και οι πέλλετ που έχουμε είναι αερόθερμες εξ' ορισμού, και μάλιστα με ρύθμιση της έντασης του αέρα!είναι φουλ ηλεκτρονικές με τελείως αυτόματο άναμμα και σβήσιμο, αυτόματη τροφοδοσία καυσίμου και 5 βαθμίδες θέρμανσης! για να μην νομίσει κανείς ότι κάνω διαφήμιση ...στην Moretti, υπάρχουν σε πολλές ποιότητες, από πολλούς κατασκευαστές και για όλα τα βαλάντια και ελληνικές!τα μπουριά τους είναι πιο λεπτά από τα κλασσικά (Φ 80), ανοξείδωτα και με πιο μελετημένη κατασκευή ώστε δεν χάνουν καπνιά!Μπέττυ και εγώ είχα στην Κοζάνη θερμάστρα υγραερίου, είναι η πιο αποδοτική γιατί η θερμότητα (και τα ίδια τα καυσαέρια, δυστυχώς) μένει μέσα στον χώρο που θερμαίνεται, γι αυτό είναι και φρικτά ανθυγιεινή, και να την ξεχάσει κανείς αναμμένη όταν κοιμάται μπορεί να είναι και μοιραίο! (Βγάζει μονοξείδιο!) κουκουνάρα χρησιμοποιείται κατά κόρον ακόμα στην Κρήτη, μιας και είναι λίγο το κρύο, έχω μάλιστα ένα φίλο που τις επισκευάζει κι έχει όλα τα ανταλλακτικά!Είχα κι εγώ καλοριφέρ λαδιού στο δωμάτιο μου, επί ξυλόσομπας, αλλά καίει πάρα πολύ ρεύμα, και καταπονεί την ηλεκτρική εγκατάσταση του σπιτιού! (Καίει καλώδια μπρίζες κλπ).Mr Vox μια μικρή διόρθωση ή 3000 βατ σκέτο ή 3 κιλοβατώρες σε μια ώρα. βατ=ισχύς, κιλοβατώρες=ενέργεια, και άλλες μονάδες ενέργειας είναι οι γνωστές θερμίδες και τα τζάουλ. Σταύρο κι εγώ κάπου έχω μια φώτο με αυτούς τους φουσκωτούς αγιοβασίληδες προφανώς η σόμπα είναι σβηστή γιατί το σεμεδάκι είναι πάνω στην εστία!Θερμοσυσσωρευτές βλέπω συνήθως σε πολλά παλιά σπίτια, σχεδόν πάντα με τριφασικό και νυχτερινό, και κάτι πελώριους πίνακες λες και ήταν εργοστάσια. Τώρα όλοι τους έχουν καταργήσει, φρικτές φαγάνες ηλεκτρικού ρεύματος.αυτή η κουκουνάρα πετρελαίου μου θυμίζει την γκαζιέρα που είχε ο πατέρας μου φοιτητής στην Αθήνα και η μάνα μου στο χωριό στα '50ς. Φοβερή καινοτομία σε σχέση με την φωτιά με ξύλα!ΦΖΠ 1 και μάλιστα σε αυτές τις σόμπες και τα μπουριά αποδίδαν θερμότητα, μιας και ήταν μέσα στον θερμαινόμενο χώρο.Τζώνυ αυτή η μικρή φλόγα λέγεται φλόγα-πιλότος. Τέτοια σόμπα είχε ο πατέρας μου στο σχολείο, με τα πυρότουβλα. Αν και ιδιωτικό σχολείο ήταν πολύ φτωχικό, με το ζόρι ένα ψευτοκαλοριφέρ και λάμπες γυμνές!Έχω ένα ειδικό σπρέι για ανίχνευση διαρροών που μοιάζει με σαπουνάδα!
 
Σωστό με τα Watt, btu κτλ. Δεν ήθελα να μπω σε τέτοιες λεπτομέρειες.
 

1@Uskoke[/USER] Ναι το ξέρω ότι λέγεται πιλότος αλλά απέφυγα να υπεισέλθω σε τεχνικές λεπτομέρειες. H εταιρία που δουλεύω πουλάει μηχανήματα ηλεκτρικά και αερίου και καταλαβαίνεις ότι τέτοιες ορολογίες όπως μπεκ, πιλότος, θερμοκόπιες, βαλβίδες αερίου, μανόμετρο κτλ τα βλέπω καθημερινά. Και αυτό που έγραψα για τη σαπουνάδα δεν ξέρω πόσοι το ξέρουν :) .

 
Βεβαίως, όσο πιο μακρύ μπουρί πέρναγε μέσα από το χώρο, τόσο πιο καλά ζεσταινόταν... Η γιαγιά μου μια-δυο φορές όμως, που ξεχάστηκε και άπλωσε κάτι φόρμες για στέγνωμα πάνω στο μπουρί, απέκτησαν ωραιότατες τρύπες που χώραγε και το κεφάλι ! Όμως υπήρχε μια άλλη πατέντα, με ακτίνες, που την έπιανες στο πρώτο κατακόρυφο μπουρί που έφευγε, και ήταν απλώστρα για (μικρά) ρούχα !

_________________543fb8cbdcdc8.jpg

Όταν η σόμπα πετρελαίου δεν άναβε καλά (άναβε πετώντας ένα αναμμένο βαμβάκι που είχες ποτίσει με οινόπνευμα, στο κέντρο του "κάδου"), υπήρχε κάτι σαν "τσοκ" από κάτω, που έκανες τρομπαρισιές και ενίσχυες την έναυση.

Το πετρέλαιο για τη σόμπα το αποθηκεύαμε σε κοινό μεταλλικό βαρέλι με βρυσάκι (στον κήπο !), από το οποίο παίρναμε μπιτόνι-μπιτόνι !

Πλάκα είχε το φλοτέρ ένδειξης της στάθμης πετρελαίου, που ήταν ένα απλό μηχανικό, με μια σπειροειδή λάμα που γύριζε μισή στροφή το δείκτη.

Εδώ βλέπουμε το "καρμπιρατέρ" του κάτω μέρους της σόμπας. Η υποβοήθηση έναυσης ήταν ένας μοχλός σαν σύριγγα, στο ρακόρ που φαίνεται κάτω αριστερά.

wm_551265a.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Uskoke είπε:
Σταύρο κι εγώ κάπου έχω μια φώτο με αυτούς τους φουσκωτούς αγιοβασίληδες προφανώς η σόμπα είναι σβηστή γιατί το σεμεδάκι είναι πάνω στην εστία!
Ό, τι και να σου πω Δημητρη, θα σε γελασω. :xm:

Το σιγουρο ειναι οτι η mother ενα βιτσιο με σεμεδακια, καρεδακια και αλλα τετοια ομορφα το εχει ακομα!!! :D

Ακομα και τωρα που εχουμε αναμενους θερμοσυσσωρευτες, ειναι στολισμενοι με χριστουγεννιατικα!!! :brick:

Uskoke είπε:
Θερμοσυσσωρευτές βλέπω συνήθως σε πολλά παλιά σπίτια, σχεδόν πάντα με τριφασικό και νυχτερινό, και κάτι πελώριους πίνακες λες και ήταν εργοστάσια. Τώρα όλοι τους έχουν καταργήσει, φρικτές φαγάνες ηλεκτρικού ρεύματος.
Με νυχτερινο λειτουργουν (23:00 με 07:00), φαγανες μεν, ζεστο ολη μερα το σπιτι δε! :)
 
ΦΖΠ αυτή την πατέντα την έχω δει κι εγώ! επίσης σε ορεινά χωριά εδώ στη Κρήτη πχ στα Ανώγεια μπορεί να χει και ένα μέτρο χιόνι!έχουν κάτι που αυξάνει την απόδοση της ξυλόσομπας συνήθως, είναι ένα κοντό μπουρί με κάθετες σωλήνες που δεν αφήνουν, φυσικά, τα καυσαέρια να ξεφεύγουν αλλά κρατάνε την θερμότητα τους (των καυσαερίων) και την αποδίδουν στο περιβάλλον! επίσης αυτό με την απλώστρα το είδα στην Σκωτία που απλώναν τα ρούχα πάνω στα καλοριφέρ! Αυτά με το βαρέλι το θυμάμαι απ τους θείους μου και τις σόμπες πετρελαίου που είχαν!μάλιστα μιας θείας μου της έκλεβε η νοικάρισσα της πετρέλαιο!και έβαλε βρύση με λουκέτο! το θυμάμαι απ το στρατό που ήμουνα στη Ρόδο όπου το χειμώνα κάνει το κρύο της αρκούδας μπρρρ και βρέχει συνέχεια. αλλά ο θάλαμος φούρνο με την σόμπα πετρελαίου!το νυχτερινό αυτό έγινε για να πουλάει η ΔΕΗ την περίσσια της ισχύος της της νυχτερινές ώρες όταν πέφτει η ζήτηση. Δηλ. οι μονάδες βάσης (κυρίως λιγνιτικές) που δουλεύουν 24 ώρες το εικοσιτετράωρο επί 1 μισή χρόνο συνέχεια, το βράδυ συνήθως βγάζουν μερικούς μύλους λιγνίτη, όταν πέφτει η ζήτηση. επειδή τώρα συμφέρει την ΔΕΗ οι μονάδες να είναι συνέχεια στο 100% (έχουν καλύτερη απόδοση) έκανε το νυχτερινό. Το ίδιο και στην Κρήτη, οι μονάδες βάσης είναι είτε ατμομονάδες με ατμοστρόβιλους και καύσιμο μαζούτ (μια τυπική πχ 25 μεγαβάτ έχει 3 καυστήρες οπότε τη νύχτα κλείνουν τον ένα καυστήρα, πάντα βέβαια υπάρχει ο περιορισμός του τεχνικού ελάχιστου κάτω απ το οποίο δεν μπορεί να δουλέψει μια μονάδα).είτε δίχρονες ντίζελ πάλι με μαζούτ που απλώς μειώνουν "το γκάζι" (σαν μηχανές πλοίου ένα πράγμα).
 
Όταν ήμουν παιδάκι θυμάμαι αμυδρά κάτι σόμπες σαν αυτές τις κουκουνάρες που λέτε, αλλά δούλευαν με φωτιστικό πετρέλαιο, κάτι σαν μεγάλες γκαζιέρες αλλά προσαρμοσμένες βέβαια να δουλεύουν σαν θερμάστρες. Ζέσταιναν ένα δωμάτιο αλλά δεν είχαν κανέναν τρόπο απαγωγής των καυσαερίων, και ήταν πολύ επικίνδυνες για δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα, ειδικά αν έκλεινες την πόρτα του δωματίου να μείνει ζεστότερο. Οι πονοκέφαλοι ήταν συχνή παρενέργεια, υποθέτω από άλλα προϊόντα ατελούς καύσης.

Αργότερα πήραμε σόμπα πετρελαίου (κοινού) με μπουρί, μάρκας ΕΣΚΙΜΟ που μου ταίριαζε για μάρκα σόμπας. Έμοιαζε κάπως με αυτή στην πρώτη φωτογραφία του ποστ #5. Και εμείς είχαμε το πετρέλαιο σε βαρέλι με βρυσακι, και ένα ποτιστήρι για να μεταφέρουμε το πετρέλαιο στη σόμπα. Αλλά είχε και πατέντα για άναμα, ώστε να μη χρειάζεται μπαμπάκι με οινόπνευμα. Ένα μακρύ μεταλλικό μαρκούτσι με κάτι σαν στουπί στην άκρη (από αμίαντο, φαντάζομαι, για να αντέχει) που το έβαζες από πάνω και έφτανε ως το σημείο της υποψήφιας φλόγας ακριβώς στο σημείο που έπρεπε. Όταν άναβε η σόμπα το βγάζαμε και όταν κρύωνε κρεμόταν στο πλάι. Η σόμπα ήταν σε ένα χωλ στη μέση του σπιτιού και το έκανε φούρνο, δυστυχώς ήταν μακρόστενο και δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν δωμάτιο. Δεν ψήναμε τίποτε πάνω της, αλλά συνήθως είχε μια τσαγιέρα.

Είχαμε και μια ηλεκτρική σομπίτσα αλλά ήταν τετράγωνη με οριζόντιες αντιστάσεις, κάτι σαν αερόθερμο χωρίς όμως αέρα.

Οι συμπάθειά μου ήταν και παραμένει οι ξυλόσομπες, αν και είναι μπελάς. Αλλά μου άρεσε να πηγαίνω σε σπίτια σε χωριά που είχαν σόμπα με ξύλα.
 
και να προσθέσω ότι στην αρχή σ' αυτό το σπίτι είχαμε σόμπα κηροζίνης που ήταν κοντή και είχε φιτίλι και ένα ντεποζιτάκι με κηροζίνη που γέμιζες κάθε μέρα.φρικτή βρώμα!την είχαμε στο σαλόνι και θυμάμαι, παίρναμε την κηροζίνη σε μπιτονάκια από το διπλανό μπακάλικο. ζέσταινε καλούτσικα όμως. επίσης οι θείοι μου όταν κατάργησαν την σόμπα πετρελαίου στην αρχή βάλανε θερμοπομπούς που είναι σαν λεπτά, επίπεδα σώματα μόνιμα στον τοίχο, και ίσα-ίσα που σπάγανε το κρύο! καμία σχέση με την ζέστη-φούρνο της σόμπας!και φυσικά άναβες μόνο εκεί που ήσουνα, και πολύ ρεύμα, φυσικά. επίσης στην αρχή των '90ς πήραμε μια σόμπα υγραερίου με καταλύτη απ το Goetzen (τώρα έχει κλείσει) που είναι ιταλική, και ήταν ότι καλύτερο υπήρχε!αντί για τα πυρότουβλα που είπε και ο Τζόνι είχε ένα πλατύ, στενό φύλλο από ένα πράγμα σαν βαμβάκι, κι εκεί γινόταν η καύση! είχε το ίδιο σύστημα με την φλόγα-πιλότο που περιέγραψε ο Τζόνι. Είχε υποτίθεται και αισθητήρα οξυγόνου, που έκλεινε την σόμπα όταν έκαιγε όλο το οξυγόνο του δωματίου. Μόνο εγώ την ανάβω (στο χωριό την έχουμε) γιατί στην μάνα μου και στην αδερφή μου φέρνει πονοκέφαλο. βέβαια ανάβει εύκολα (καμία σχέση με την ξυλόσομπα) και ζεσταίνει αμέσως κλπ.
 
Κάτι που δε μπορώ να το βρω ως εικόνα, αλλά που θα το έχετε όλοι στα μάτια σας - όσοι τουλάχιστον ζεσταθήκατε από αυτές τις σόμπες πετρελαίου-, είναι αυτή η μορφή της φλόγας μέσα από το τζαμάκι ! Ήταν δίχρωμη, μπλε χαμηλά και έντονο πορτοκαλί χρώμα ψηλά, περίπου σαν του υγραερίου, αλλά έτσι όπως ήταν διαμορφωμένος ο χώρος καύσης, έπαιρνε ένα σχήμα σαν ανάποδο χωνί, περίπου. Σε αυτό βοηθούσε και η διαμόρφωση του χώρου καύσης, με ένα στρογγυλό άνοιγμα λίγο πάνω από τον πάτο.

Επίσης κάτι ακόμα που δε μπορεί να μεταφερθεί, ηχητικό αυτή τη φορά, ήταν φυσικά ο θόρυβός της ! Ακουγόταν περίπου σαν δεκαοχτούρα, στη χαμηλή ένταση, με διακριτές "αναπνοές" καθώς παράγονταν οι "τούφες" της καύσης, ενώ ταυτόχρονα, ένας συνεχής ήχος σαν νερό που τρέχει (όπως κάνουν και τα ξύλα στο τζάκι όταν είναι υγρά, ή το σίδερο όταν πρεσσάρει βρεμένα ρούχα), ακουγόταν πάνω από τον πρώτο ! Ο όλος συνδυασμός δημιουργούσε μια ωραία "παρέα", περίπου όπως η φωτιά ενός μαντεμένιου τζακιού με πορτάκι.

Είναι παρήγορο που βγαίνουν ακόμα τέτοιες σόμπες, και κυρίως, που έχουν κρατήσει την παλιά εμφάνιση, με αυτό το διάτρητο καφέ-σοκολατί νεπλουαγιέ.
 
Πίσω
Μπλουζα