Ρετρό καταστροφές (Chalenger)

[tsalk]

Ποιός δεν θυμάτε εκείνη την μοιρέα μέρα στις 28 Ιανουαρίου του 1986 που το γνωστό διαστημικό λεωφορείο 72 δευτερόλεπτα μετά την απογείωση του από το ακρωτήριο Κανάβεραλ των ΗΠΑ καταστράφηκε μετά από έκρηξη λόγω διαροής καυσίμων παγώνοντας όχι μόνο τους τεχνικούς της ΝΑSA και το συγκεντρωμένο πλήθος που παρακολουθούσε την εκτόξευση, αλλά και ολό τον κόσμο που το είδε μέσα από τις τηλεοράσεις του.

Το video που ακολουθεί είναι από το δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ εκείνη την ημέρα.

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=6U0tPannqwQ&feature=channel_page]YouTube - ΞΞΞʽΞΞΞ Ξ?ΞΞ? Ξ?Ξ£ΞΞΞΞΞ?ΞΞΞʽ

Το video δεν είναι από το δικό μου αρχείο

 

[circleag]

Το θυμαμαι καλα γιατι ειχα ηλικια 9 χρονων τοτε, πολλες φορες οταν βλεπω ακομα και τωρα στην tv εκτοξευσεις πυραυλων μου ερχεται αυτη η εικονα στο μυαλο σαν flashback! Μου ειχε μεινει τοτε τοσο ασχημα στο αθωο μυαλο μου...

RIP στο crew του Chalenger

 

[Juanita]

Οι προσωπικές ιστορίες των συμμετεχόντων έρχονταν σιγά σιγά στην επιφάνεια... Ειδικά εκείνη της δασκάλας νομίζω πως είχε συγκλονίσει όλους...

 

[Kambia]

Η δασκαλα, νομιζω, θα ηταν η πρωτη πολιτης που θα πηγαινε στο διαστημα και μαλιστα κληρώθηκε για να παει.

Το ωραιο ειναι οι ιστοριες που βγηκαν μετα την εκρηξη...

 

[Leon]

Πραγματικά τραγικό συμβάν. Το είχα δει και εγώ (live αν θυμάμαι καλά) αλλά τότε ήμουν κάφρος και είχα ξεραθεί στα γέλια.

Μετά από αυτό η NASA απαγόρευσε το ταξίδι πολιτών στο διάστημα. Έτσι οι Ρώσοι κάνουν χρυσές δουλειές με τους τουρίστες του διαστήματος.

 

[Spartan_X]

Αξέχαστοι ήρωες.

Ad astra per aspera.

 

[NBJOGA]

....το θυμάμαι τόσο καλά !!!....είχα σοκαριστεί...ήμουν 13 ετών αλλά δεν ξέρω...δεν καταλάβαινα ακριβώς τότε για ποιο λόγο είχα στεναχωρηθεί τόσο πολύ....έβλεπα και τους γύρω μου ( συνομίληκους ) που δεν έδιναν και πολύ σημασία......τι μου θυμίσατε πάλι....

 

[tsalk]

εγώ ήμουν 14 τότε και είχα στεναχωρεθεί θυμάμαι τότε, αν και δεν είχα καταλάβει πολύ καλά το λόγο. Είχαμε κάνει θυμάμε κουβέντα τότε και στο σχολείο με τον καθηγητή μας στο γυμνάσιο (προφανώς και αυτός δεν είχε όρεξη για μάθημα)

 

[TallMan]

Τραγική σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας...

Μικρός καταβρόχθιζα ότι βιβλίο και εγκυκλοπαίδεια υπήρχε σχετικά με αστρονομία και ταξίδι στο διάστημα και καταλάβαινα πολύ περισσότερο από τους συνομίληκούς μου τη σημασία ενός τόσο σοβαρού γεγονότος...

Δυστυχώς η τραγωδία επαναλήφθηκε με το Columbia...

Το τίμημα σε ανθρώπινες ζωές για την κατάκτηση του διαστήματος είναι δυστυχώς σοβαρό όλα αυτά τα χρόνια...

 

[Gryzor]

Δεν θυμάμαι να είχα προσέξει ποτέ ότι η μία δεξαμενή συνέχισε να ταξιδεύει...

 

[Maddog]

Δεν ήταν δεξαμενή, ήταν οι βοηθητικοί πύραυλοι στερεού καυσίμου.

Και οι δύο συνέχισαν για περίπου 30 δευτερόλεπτα ακόμα και αυτοκαταστράφηκαν με εντολή από το έδαφος επειδή κρίθηκε επικίνδυνο να τους αφήσουν να συνεχίσουν να πετάνε ανεξέλεγκτοι.

Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό. Είναι ότι ούτε ο θάλαμος των αστροναυτών καταστράφηκε εκείνη την ώρα. Συνέχισε σε βαλλιστική τροχιά φτάνοντας σε ύψος περίπου 20 χιλιομέτρων και καταστράφηκε μετά από 2,5 λεπτά όταν έπεσε στον ωκεανό με 350 χιλιόμετρα την ώρα. Οι αστροναύτες (τουλάχιστον ορισμένοι...) δεν σκοτώθηκαν στην αρχική έκρηξη αλλά πέθαναν λίγο αργότερα. Είτε από την αποσυμπίεση, είτε από την πρόσκρουση στη θάλασσα. Υπάρχει βέβαιη απόδειξη αυτού, γιατί 3 από τις 4 ατομικές συσκευές οξυγόνου που βρέθηκαν και ανασύρθηκαν από την θάλασσα, είχαν ενεργοποιηθεί χειροκίνητα. Οπότε δυστυχώς είχαν χρόνο για να συνειδητοποιήσουν τι συμβαίνει...

 

[Gryzor]

Έχω την εντύπωση πως ήταν βοηθητικός πύραυλος ΜΕ δεξαμενή.

Για τα υπόλοιπα... ανατριχίλα. Δηλαδή θα μπορούσαν, ας πούμε, να ανοίξουν αλεξίπτωτα ίσως;

 

[Maddog]

Όχι, είναι βοηθητικοί πύραυλοι με στερεό καύσιμο, γι'αυτό και το όνομα τους είναι SRB (Solid Rocket Booster). Εξαντλητικές πληροφορίες για το θέμα εδώ.

Για το άλλο σου ερώτημα, όχι. Ο σχεδιασμός του Διαστημικού Λεωφορείου μέχρι εκείνη την εποχή δεν άφηνε περιθώρια για κάτι τέτοιο. Ακόμα και σήμερα, δεν υπάρχουν πολλές δυνατότητες, βασικά λόγω του υπερβολικού όγκου και βάρους που θα είχε ένα σύστημα διαφυγής για τα πολλά άτομα που αποτελούν το πλήρωμα. Περισσότερα εδώ.

 

[Gryzor]

Κάθε μέρα μαθαίνεις κάτι καινούργιο...

Ευχαριστώ και για το ενδιαφέρον άρθρο. Πήγα και διάβασα το σχετικό λήμμα για την καταστροφή του Challenger, μακροσκελές, αρκετά τεχνικό κι εξ'ίσου ενδιαφέρον, και σκεφτόμουνα:

Μα είναι δυνατόν να μην υπήρχε σύστημα διαφυγής; Δηλαδή, άπαξ και πήγαινε κάτι στραβά τους χάναμε χωρίς ελπίδα; Μια που το λεοφωρείο δεν είναι ακριβώς αεροπλάνο να το οδηγήσουν κάπου με ασφάλεια... Και μετά έφτασα στο εξής:

During powered flight of the space shuttle, crew escape was not possible. While launch escape systems were considered several times during shuttle development, NASA's conclusion was that the shuttle's expected high reliability would preclude the need for one. Modified SR-71 Blackbird ejection seats and full pressure suits were used on the first four shuttle orbital missions, which were considered test flights, but they were removed for the "operational" missions that followed. (The CAIB later declared, after the Columbia descent disaster, that the space shuttle system should never have been declared operational because it is experimental by nature due to the limited number of flights as compared to certified commercial aircraft.) Providing a launch escape system for larger crews was considered undesirable due to "limited utility, technical complexity and excessive cost in dollars, weight or schedule delays."

Άρα απλά είπα "είναι καλό, δεν χρειάζεται να ρίχνουμε λεφτά". :6

 

[s-stratos]

Δεν νομίζω να επιβιώσει άνθρωπος εαν εκτιναχθεί "εξω" την στιγμή που απογειώνεται ενα διαστημικό λεωφοριο.Η ταχύτητα του οχήματος εκείνη τη στιγμή είναι τρομακτική για να νικήσει την ελξη της γής... Πιστεύω οτι θα έβρισκε ακαριαίο θάνατο απο τα πολλά g (επιταχυνση της βαρύτητας). Η αδράνεια δυστηχώς θα επαιζε τον (κακό) ρόλο της. Εγω πιστεύω οτι το ξέρουν αυτό οι τεχνικοι της nasa και γι'αυτο δεν φτιάχνουν αναλογο σύστημα...

Οσο για το περιστατικό , το ψιλο-θυμάμαι γιατι ήμουν μικρός , αλλα ακόμα και τώρα οταν βλέπω καποιο σχετικό ντοκιμαντέρ (συνηθως στο σκαι) ειναι συγκλονιστικο

 

[Gryzor]

Ναι μεν, αλλά αν εκτιναχθείς, π.χ. στην κορυφή της τροχιάς έχεις 0 g. Γενικώς πολλές ευκαιρίες να γλιτώσεις...

 

[Maddog]

Η εκτίναξη γίνεται εντός συγκεκριμένων παραμέτρων (αυτό ισχύει και στα αεροσκάφη) τις οποίες αποφασίζει ο υπολογιστής του σκάφους και όχι ο άνθρωπος ότι είναι επιβιώσιμες.

Ειδικά για το Διαστημικό Λεωφορείο τώρα, η ταχύτητα του σε χαμηλά ύψη (μέχρι τα 15-20 χιλιόμετρα περίπου) δεν είναι τόσο μεγάλη όσο φαντάζεσαι. Δεν έψαξα πολύ αλλά βρήκα μια περιγραφή εδώ εδώ ότι στα 66000 πόδια (περίπου 21000 μέτρα) είναι 2.46 ΜΑΧ, λιγότερο από κάποια αεροπλάνα. Τεχνολογία εκτινασσόμενων καθισμάτων υπήρχε από το SR-71 για ταχύτητες 3.2 ΜΑΧ, οπότε δεν ήταν θέμα αυτό. Και μάλιστα είχαν γίνει σκέψεις να μπουν αυτά στο Διαστημικό Λεωφορείο

Το κλειδί της υπόθεσης βασικά είναι ότι το πρόσθετο βάρος και πολυπλοκότητα 7 εκτινασσόμενων καθισμάτων με προδιαγραφές μεγάλου ύψους εκτίναξης είναι τέτοιο που να είναι ασύμφορο να τα εγκαταστήσεις. Η δυνατότητα μεταφοράς φορτίου σε LEO είναι 25 τόνοι. Κανείς τεχνοκράτης δεν θα αντικαθιστούσε πχ 5 από αυτούς με 7 εκτινασσόμενα καθίσματα, γιατί τότε το συνολικό κόστος της κάθε αποστολής θα ήταν πολύ μεγαλύτερο και θα χρειαζόταν περισσότερες αποστολές για να γίνει η ίδια δουλειά.

Δυστυχώς το κόστος 7 κηδειών με τιμές ήρωα της Αμερικής είναι σαφώς χαμηλότερο. Μακάβριο αλλά αληθινό.

 

[TallMan]

Το κλειδί της υπόθεσης βασικά είναι ότι το πρόσθετο βάρος και πολυπλοκότητα 7 εκτινασσόμενων καθισμάτων με προδιαγραφές μεγάλου ύψους εκτίναξης είναι τέτοιο που να είναι ασύμφορο να τα εγκαταστήσεις.

Εδώ είναι το ζουμί. Δεν πέφτεις έτσι απλά από τα 20 χιλιόμετρα ύψος, όπου σχεδόν δεν υπάρχει αέρας, με ένα απλό αλεξίπτωτο.

Χρειάζεται βαρβάτος εξοπλισμός, σε μια κατασκευή όπου και το τελευταίο γραμμάριο έχει σημασία προκειμένου να ξεφύγει το σκάφος από τη βαρύτητα της γης, βάρος που κοστίζει πάααρα πολύ ακριβά...

Κι ας λέμε πως δεν υπάρχει αξία στην ανθρώπινη ζωή, δεν είναι έτσι τα πράγματα όταν μιλάμε με κανόνες οικονομικούς...

Βρήκα τις πτώσεις με αλεξίπτωτο από μεγάλο ύψος που διεξήγαγε η πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ.

Πιστεύω πως εξηγεί πολλά.

Project Excelsior

 

[freaktmp]

Παρολο που ημουν πολυ μικρος, θυμαμαι αυτη την στιγμη σαν να ειναι σημερα. Βεβαιως την θυμαμαι ασπρομαυρη, γιατι ειχαμε ασπρομαυρη τηλεοραση!

 

[manos311]

Οι προσωπικές ιστορίες των συμμετεχόντων έρχονταν σιγά σιγά στην επιφάνεια... Ειδικά εκείνη της δασκάλας νομίζω πως είχε συγκλονίσει όλους...

Στη συναυλία του Jean Michel Jarre στο Houston, η οποία θα ήταν μια γιορτή για τη NASA, o αστροναύτης Ron McNair θα συμμετείχε σε ένα κομμάτι, παίζοντας το σαξόφωνό του σε ζωντανή σύνδεση από το Challenger. Μετά την καταστροφή του Challenger, o Jean Michel Jarre ήταν έτοιμος να ακυρώσει τη συναυλία, αλλά τελικά πείστηκε να την κάνει σαν αφιέρωμα στους αστροναύτες που χάθηκαν. Το κομμάτι του Ron (Ron's Piece) έπαιξε ο φίλος του, Kirk Whalum, από μια εξέδρα στη σκηνή της συναυλίας.

https://www.cnn.com/2016/04/05/us/challenger-astronaut-and-saxophone/index.html

Jean Michel Jarre - Ron's Piece (Houston Concert)