ARETARA
RetroNuts!
- Joined
- 1 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 2.136
- Αντιδράσεις
- 2.279
Αναφορά σε έναν πολύ σπουδαίο συνθέτη του λαικού τραγουδιού του οποίου η συνεργασία με κορυφαίους στιχουργούς και ερμηνευτές απέφερε σπάνιας αξίας μουσική παραγωγή που πέρασε στον πολύ κόσμο και χαράχτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη του. Όπως έχει γραφεί "Ο κόσμος δεν τον ήξερε αλλά τον τραγουδούσε".
Σύντομο βιογραφικό. Ο Σπύρος Παπαβασιλείου γεννήθηκε το 1940 στην Πάτρα. Γιος ενός τραγουδιστή του ελαφρού της εποχής, σπούδασε στο Ωδείο κι από τα 12 του συμμετείχε στην μπάντα Πατρών. Εκεί έμαθε να παίζει κλαρίνο. Μέχρι τα 16 είχε μάθει και πιάνο, τόσο ώστε να ενταχθεί στην ορχήστρα ενός κέντρου όπου τραγουδούσε ο πατέρας του. Τελειώνοντας τον στρατό, τον σύστησαν στον Γιώργο Κατσαρό που τον πήρε στην ορχήστρα του. Κι εκεί έμεινε για τα επόμενα 10 χρόνια. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε και με τις ενορχηστρώσεις. Απέκτησε, μάλιστα, φήμη ειδικά από το '73 όταν άρχισε να ενορχηστρώνει και να διευθύνει, ως μαέστρος πλέον της ελαφράς ορχήστρας της ΕΡΤ, τραγούδια που διακρίνονταν στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης. Δούλευε όμως και με δικές του ορχήστρες στα μεγαλύτερα νυχτερινά κέντρα και σχήματα: «Παλιά Αθήνα», «Νεράιδα», «Μοστρού», «Βράχος», «Στορκ». «Για μένα», έλεγε, «σπουδή στη μουσική είναι η πράξη, το μαγαζί, το βράδυ».
Τραγούδια άρχισε να γραφει από το '67. Η πόρτα της δισκογραφίας άνοιξε όμως κυρίως λόγω της συνεργασίας του με τον Δημήτρη Μητροπάνο. «Ο Μητροπάνος νομίζω ότι έγινε ο αντιπροσωπευτικότερος τραγουδιστής για μένα», έλεγε ο Παπαβασιλείου, μιλώντας για τον άνθρωπο που «με στήριξε πολλές φορές, όπως κι εγώ εκείνον, όσο μπορούσα». Είχε συνεργαστεί όμως και με πολλούς άλλους -από τη Βίκυ Μοσχολιού (στους «Ανήσυχους δρόμους») και τη Μαρινέλλα έως την Αννα Βίσση κι από τον Πάριο έως τον Νότη Σφακιανάκη. Κι από στιχουργούς είχε συνεργασίες με τη Σώτια Τσώτου, τη Μάρω Μπιζάνη, τον Τάσο Οικονόμου και τον Λάκη Τεάζη. Αποκλειστικά δικό του άλμπουμ είχε κυκλοφορήσει μόνον ένα: το «Πικρά κι ανθρώπινα» το 1976 με το Στράτο Διονυσίου σε στίχους Κώστα Ρουβέλα. Αυτός ο δίσκος μαζί με τον "Λαικά του σήμερα" (1980), σε στίχους Τάκη Μουσαφίρη και ερμηνεία Δημήτρη Μητροπάνου θεωρώ ότι είναι 2 από τους σπουδαιότερους δίσκους του ελληνικού πεντάγραμμου.
Να αναφέρω ότι εκτός από την πλούσια μουσική παραγωγή (έχει συνθέσει περί τα 600 τραγούδια) έχει κερδίσει 4 «χρυσούς» δίσκους των 50.000 αντιτύπων (τους 3 «εξ ημισείας» με τον Τάκη Μουσαφίρη): «Λαϊκά 76» (1976), «Ερωτικά λαϊκά» (1977), «Λαϊκά του σήμερα» (1980) και «Τα σημερινά» (1981), ενώ έχει συνθέσει και τον ύμνο του Ολυμπιακού. Περισσότερα για τη δισκογραφία του εδώ. Πηγή.
Φωτογραφίες.
1. Με την Βίκυ Μοσχολιού στους "Ανήσυχους δρόμους".
2. Με τον στιχουργό Λάκη Τεάζη. Πηγή.
3. Με τον Δημήτρη Μητροπάνο. Πηγή.
4. Με τον Γιάννη Πουλόπουλο και το Θανάση Πολυκανδριώτη. Πηγή.
5. Με τον Σταμάτη Κόκοτα. Πηγή.
Και ορισμένες προσωπικές επιλογές.
1. Καρδιά μου είχες αγαπήσει. Μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Στράτου Διονυσίου. Στίχοι: Κώστας Ρουβέλας. Δίσκος "Πικρά κι ανθρώπινα" (1976).
Σύντομο βιογραφικό. Ο Σπύρος Παπαβασιλείου γεννήθηκε το 1940 στην Πάτρα. Γιος ενός τραγουδιστή του ελαφρού της εποχής, σπούδασε στο Ωδείο κι από τα 12 του συμμετείχε στην μπάντα Πατρών. Εκεί έμαθε να παίζει κλαρίνο. Μέχρι τα 16 είχε μάθει και πιάνο, τόσο ώστε να ενταχθεί στην ορχήστρα ενός κέντρου όπου τραγουδούσε ο πατέρας του. Τελειώνοντας τον στρατό, τον σύστησαν στον Γιώργο Κατσαρό που τον πήρε στην ορχήστρα του. Κι εκεί έμεινε για τα επόμενα 10 χρόνια. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε και με τις ενορχηστρώσεις. Απέκτησε, μάλιστα, φήμη ειδικά από το '73 όταν άρχισε να ενορχηστρώνει και να διευθύνει, ως μαέστρος πλέον της ελαφράς ορχήστρας της ΕΡΤ, τραγούδια που διακρίνονταν στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης. Δούλευε όμως και με δικές του ορχήστρες στα μεγαλύτερα νυχτερινά κέντρα και σχήματα: «Παλιά Αθήνα», «Νεράιδα», «Μοστρού», «Βράχος», «Στορκ». «Για μένα», έλεγε, «σπουδή στη μουσική είναι η πράξη, το μαγαζί, το βράδυ».
Τραγούδια άρχισε να γραφει από το '67. Η πόρτα της δισκογραφίας άνοιξε όμως κυρίως λόγω της συνεργασίας του με τον Δημήτρη Μητροπάνο. «Ο Μητροπάνος νομίζω ότι έγινε ο αντιπροσωπευτικότερος τραγουδιστής για μένα», έλεγε ο Παπαβασιλείου, μιλώντας για τον άνθρωπο που «με στήριξε πολλές φορές, όπως κι εγώ εκείνον, όσο μπορούσα». Είχε συνεργαστεί όμως και με πολλούς άλλους -από τη Βίκυ Μοσχολιού (στους «Ανήσυχους δρόμους») και τη Μαρινέλλα έως την Αννα Βίσση κι από τον Πάριο έως τον Νότη Σφακιανάκη. Κι από στιχουργούς είχε συνεργασίες με τη Σώτια Τσώτου, τη Μάρω Μπιζάνη, τον Τάσο Οικονόμου και τον Λάκη Τεάζη. Αποκλειστικά δικό του άλμπουμ είχε κυκλοφορήσει μόνον ένα: το «Πικρά κι ανθρώπινα» το 1976 με το Στράτο Διονυσίου σε στίχους Κώστα Ρουβέλα. Αυτός ο δίσκος μαζί με τον "Λαικά του σήμερα" (1980), σε στίχους Τάκη Μουσαφίρη και ερμηνεία Δημήτρη Μητροπάνου θεωρώ ότι είναι 2 από τους σπουδαιότερους δίσκους του ελληνικού πεντάγραμμου.
Να αναφέρω ότι εκτός από την πλούσια μουσική παραγωγή (έχει συνθέσει περί τα 600 τραγούδια) έχει κερδίσει 4 «χρυσούς» δίσκους των 50.000 αντιτύπων (τους 3 «εξ ημισείας» με τον Τάκη Μουσαφίρη): «Λαϊκά 76» (1976), «Ερωτικά λαϊκά» (1977), «Λαϊκά του σήμερα» (1980) και «Τα σημερινά» (1981), ενώ έχει συνθέσει και τον ύμνο του Ολυμπιακού. Περισσότερα για τη δισκογραφία του εδώ. Πηγή.
Φωτογραφίες.
1. Με την Βίκυ Μοσχολιού στους "Ανήσυχους δρόμους".
2. Με τον στιχουργό Λάκη Τεάζη. Πηγή.
3. Με τον Δημήτρη Μητροπάνο. Πηγή.
4. Με τον Γιάννη Πουλόπουλο και το Θανάση Πολυκανδριώτη. Πηγή.
5. Με τον Σταμάτη Κόκοτα. Πηγή.
Και ορισμένες προσωπικές επιλογές.
1. Καρδιά μου είχες αγαπήσει. Μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Στράτου Διονυσίου. Στίχοι: Κώστας Ρουβέλας. Δίσκος "Πικρά κι ανθρώπινα" (1976).
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
