Στίχοι τραγουδιών για πολύ γέλιο!!

[Bmwnek]

Η αφορμή γι' αυτό το θέμα είναι κάτι στίχοι που διάβαζα και ομολογώ πως με την απουσία της μουσικής μου ακούγονται ακόμα πιο αστείοι!!!


Για να δούμε αν συμφωνούμε,... αν σας έρχεται στο μυαλό και κάτι άλλο βάλτε το,....





"Δε θέλω φως μου κόσμο, στα χείλη μου έχω δυόσμο.

Το 'χω παράπονο, πάρε μου, ζήτα μου, της λησμονιάς σαΐτα μου,...."

''Χούλα χουπ, μωρό μου, χούλα χουπ, σου λέω, σκούπισε τα μάτια σου μην κλαις,...''







[edit] εκτός χρονολογικών ορίων [edit]




Και ένα ολάκερο τραγούδι που τρελαίνομε να το διαβάζω και να το τραγουδάω όταν έχω ακεφιές!!!




Αρκούδες

Ο ουρανός, ο ουρανός, βρέχει αρκούδες

Που κάνουν τούμπες και κατεβαίνουν σαν πεταλούδες

Ο κόσμος τρέχει ξετρελαμένος απΚΌ τη τρομάρα

Τρέμουνε όλοι και ξεφωνίζουν απΚΌ τη λαχτάρα

Μα οι αρκούδες που κατεβαίνουν

που κατεβαίνουν σαν πεταλούδες

στη γη καθίζουν, χαμογελάνε

χαμογελάνε και τρώνε φλούδες

Κι εσύ που τρως το φαγητό σου αποχαυνωμένος

Κι εσύ πΚΌ αγγίζεις μικρά σημεία ερεθισμένος

Έφτασε η ώρα να βγεις στο δρόμο ξεσπαθωμένος

Έφτασε η ώρα να βγεις στο δρόμο με δράκου μένος

Ήρθαν οι βάρβαροι απΚΌ την Ασία

Που περιμένεις, κι αν μείνεις μέσα δε προλαβαίνεις

Και θα τη χάσεις μια και για πάντα

Την ευκαιρία να πολεμήσεις με τα θηρία

Γιατί οι αρκούδες μόλις μασήσουν όλες τις φλούδες

Θα ξαναφύγουν πάλι όπως ήρθαν σαν πεταλούδες

Κι εσύ θλιμμένος σΚΌ ένα κρεβάτι ασβεστωμένος

Θα καυγαδίζεις μικροκαβγάδες, με δράκου μένος

Με δράκου μένος, με δράκου μένος

 

[ASiC]

[edit] εκτός χρονολογικών ορίων [edit]

no comments...

 

[A1200]

"Mιά νταλίκα μου κορνάρει μα η καρδιά μου δεν φρενάρει"

Γιώργος Μαρίνης

Δέν είναι και τόσο ρετρό

αλλά είναι

όλα τα λεφτα!:burn:

 

[tsalk]

Εγώ τουλάχιστον γελάω πολύ όταν ακούω εκείνο το τραγούδι του Χάρρυ Κλύν από τον δίσκο του το 1979 με τίτλο ΔΟΞΑΣΤΕ ΜΕ που είχε τίτλο Ουγκάγκα μπουμ.

Φοβερό κομμάτι, πάντα γελάω όταν το ακούω

 

[Bmwnek]

Εγώ τουλάχιστον γελάω πολύ όταν ακούω εκείνο το τραγούδι του Χάρρυ Κλύν από τον δίσκο του το 1979 με τίτλο ΔΟΞΑΣΤΕ ΜΕ που είχε τίτλο Ουγκάγκα μπουμ.Φοβερό κομμάτι, πάντα γελάω όταν το ακούω

Ουγκαγκα-μπουμ-μπουμ







Σαν ήμουνα κι εγώ μικρό παιδί

ρωτούσα για να μάθω καθετί

ρωτούσα κάθε μέρα τον μπαμπά και τη μαμά

να μάθω πώς γεννιούνται τα παιδιά

κοιτούσε ο μπαμπάς μου τη μαμάκα μου κλεφτά

και μου 'λεγαν κι οι δυο τα λόγια αυτά:



Ουγκαγκα μπουμ μπουμ χι

γκαπα γκουμ μπιρλι γκαγκα

αουγκιγκι αουγκιγκι

μπαγκαλα γκαουγκα γκα ] 2x



Μου λέγαν οι δασκάλοι στο σχολειό

πως για να μάθω πρέπει να ρωτώ

ρωτώντας παίρνει βόλτες το μυαλό σου το αργό

και ρώταγα συνέχεια κι εγώ

τι, πώς και πού και ποιος και πότε κι όταν και γιατί

και μου 'λεγαν τραβώντας μου το αυτί



Ουγκαγκα μπουμ μπουμ χι

γκαπα γκουμ μπιρλι γκαγκα

αουγκιγκι αουγκιγκι

μπαγκαλα γκαουγκα γκα ] 2x



Ρωτούσα στη δουλειά το διευθυντή

γιατί δεν ανεβαίνουν οι μισθοί

γιατί θα πρέπει να ψωνίζω εγώ στη λαϊκή

και να 'χω γίνει εικόνα μαγική

γιατί να τη βολεύω συνεχώς με δανεικά

κι εκείνος μου απαντούσε φιλικά:



Ουγκαγκα μπουμ μπουμ χι

γκαπα γκουμ μπιρλι γκαγκα

αουγκιγκι αουγκιγκι

μπαγκαλα γκαουγκα γκα ] 2x



Ο γιόκας μου ρωτάει συνεχώς

μπαμπάκα μου τι πάει να πει φτωχός

τι πάει να πει κονόμα και τι θα φας καλά

παιδί είναι και ρωτάει για πολλά

του φτιάχνω χαρακτήρα, του μιλάω σοβαρά

και πάντα του απαντάω καθαρά:



Ουγκαγκα μπουμ μπουμ χι

γκαπα γκουμ μπιρλι γκαγκα

αουγκιγκι αουγκιγκι

μπαγκαλα γκαουγκα γκα ] 5x

"Mιά νταλίκα μου κορνάρει μα η καρδιά μου δεν φρενάρει"Γιώργος Μαρίνης

Δέν είναι και τόσο ρετρό

αλλά είναι

όλα τα λεφτα!:burn:

Προκειμένου να γελάσουμε ρε παιδιά, ας μην είναι και πολύ ρετρό,...δεν νομίζω να πειράζει και πολύ!!!

 

[Leon]

Σε λένε οι ανθρώποι άνθρωπο αυτιστικό

γιατί λες αυτό τον κόσμο ακαταλαβίστικο.

Σκυλάδικο με κοινωνικό μήνυμα που άκουγα στον Μπλάκμαν αλλά δε θυμάμαι ποια Σούλα Μπούλα το τραγουδούσε.

 

[Hera]

Απο τον πύργο της Βαβέλ, έφυγα μια νύχτα με το ΚΤΕΛ...
no comments...

γελάτε με την υπογραφή μου ε? Ε?

΄

καλάααα ΚΑΛΑ!!!!

 

[maxouli]

Τα ματάκια σου με καίνε

γιατί είσαι μανεκένε

είσαι αστέρι του ουρανού

μου' καψες καρδιά και νού

edit

δεύτερη στροφή

Τα ματάκια σου με καίν

γιατί είσαι μανεκέν

στην καρδιά στου το τεραίν

προηγήσαι ένα μηδέν

 

[alkis21]

Σε λένε οι ανθρώποι άνθρωπο αυτιστικόγιατί λες αυτό τον κόσμο ακαταλαβίστικο.

Σκυλάδικο με κοινωνικό μήνυμα που άκουγα στον Μπλάκμαν αλλά δε θυμάμαι ποια Σούλα Μπούλα το τραγουδούσε.

Πω πω, με κόλλησες τώρα... έχω σχεδόν τη μελωδία και την εικόνα της τραγουδίστριας στο μυαλό μου αλλά δεν μου έρχεται με τίποτα!

Κάτι μέσα μου μου λέει όμως πως ούτε σκυλάδικο ήταν το άσμα, ούτε άγνωστη η ερμηνεύτρια! Και επίσης ότι μπορεί το δίστιχο ξεκομμένο να ακούγεται γελοίο αλλά γενικά είχε νόημα. Τώρα μπορεί να λέω και βλακείες...

Εμένα πάντως παιδιά μπορεί να είναι βλάσφημο αυτό που θα πω, αλλά την παρακάτω την θεωρούσα από μικρός την πιο αστεία ρίμα του Ελληνικού πεντραγράμμου:

Στο σταθμό του Μονάχου


με πέταξε, άχου

 

[Σπύρος]

Αφού πρέπει να είναι και ρετρό και να έχει πλάκα...

"Θα με δεις και θα πάθεις ατύχημα. Βάζεις στοίχημα;"

"Είναι γάτα είναι γάτα ο κοντός με τη γραβάτα".

 

[Hera]

Την μπετονιέρα μην κατηγοράς,

αυτή σου δίνει για να φας.

Αν θες να φύγεις φύγε και μην ξαναγυρίσεις

του μπετατζή την πόρτα όμως θα ξαναχτυπήσεις

~~~~~

Για να σε κάνω αρχόντισσα να περπατάς με πόζα

δουλεύω δωδεκάωρο επάνω στην μπουλντόζα.

Σκληρή δουλειά και ρούχα λερωμένα

για να μην λείψει τίποτα σε σένα

 

[Sofologiotatos]

Εμένα πάντως παιδιά μπορεί να είναι βλάσφημο αυτό που θα πω, αλλά την παρακάτω την θεωρούσα από μικρός την πιο αστεία ρίμα του Ελληνικού πεντραγράμμου:
Στο σταθμό του Μονάχου


με πέταξε, άχου

Μακράν η πιο αστεία ομοιοκαταληξία που έχω δει!

Θυμάμαι στα μέσα της δεκαετίας του '90 να λένε για ένα τραγούδι που είχε το δίστιχο:

Εγώ σ' αγάπησα καλοπροαίρετα


κι εσύ με γκρέμισες όπως τ' αυθαίρετα

που, είτε υπήρξε πραγματικά είτε το έβγαλαν κάποιοι απ' το μυαλό τους, εγώ το βρίσκω κορυφαίο!

 

[Leon]

Πω πω, με κόλλησες τώρα... έχω σχεδόν τη μελωδία και την εικόνα της τραγουδίστριας στο μυαλό μου αλλά δεν μου έρχεται με τίποτα!

Κάτι μέσα μου μου λέει όμως πως ούτε σκυλάδικο ήταν το άσμα, ούτε άγνωστη η ερμηνεύτρια! Και επίσης ότι μπορεί το δίστιχο ξεκομμένο να ακούγεται γελοίο αλλά γενικά είχε νόημα. Τώρα μπορεί να λέω και βλακείες...

Δυστυχώς δεν θυμάμαι το υπόλοιπο τραγούδι. Το έψαξα αλλά δεν βρήκα απολύτως τίποτα. Το Ελληνικό internet είναι για τα πανηγύρια.

(Με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις βεβαίως, όπως το GRM)

Εμένα πάντως παιδιά μπορεί να είναι βλάσφημο αυτό που θα πω, αλλά την παρακάτω την θεωρούσα από μικρός την πιο αστεία ρίμα του Ελληνικού πεντραγράμμου:
Στο σταθμό του Μονάχου


με πέταξε, άχου

Μπα, καθόλου βλάσφημο. Ο Στελάρας έχει πει φοβερά κομμάτια αλλά και πολλά ότι να'ναι. Πολύ μελό και κλάψα.
Και για να συνεχίσω τις βλασφημίες το τραγούδι του Μητροπάνου με τους στίχους:

Γιατί εσύ δεν ήσουν άνθρωπος

γιατί εσύ ήσουν χιονάνθρωπος

το θεωρώ πολύ γελοίο.

 

[Amigos]

Την μπετονιέρα μην κατηγοράς,αυτή σου δίνει για να φας.

Αν θες να φύγεις φύγε και μην ξαναγυρίσεις

του μπετατζή την πόρτα όμως θα ξαναχτυπήσεις

~~~~~

Για να σε κάνω αρχόντισσα να περπατάς με πόζα

δουλεύω δωδεκάωρο επάνω στην μπουλντόζα.

Σκληρή δουλειά και ρούχα λερωμένα

για να μην λείψει τίποτα σε σένα

:2beers:

 

[Maddog]

Μπα, καθόλου βλάσφημο. Ο Στελάρας έχει πει φοβερά κομμάτια αλλά και πολλά ότι να'ναι. Πολύ μελό και κλάψα.

ΣΤΡΑΤΟΣ είναι, όχι ΣΤΕΛΙΟΣ...

Και από εκεί και πέρα, το 1972 που γράφτηκε το τραγούδι ο πόνος της ξενιτιάς και της μετανάστευσης ήταν πολύ πιο πραγματικός και κοντινός από ότι σήμερα.

Δείτε τους στίχους του τραγουδιού ολοκληρωμένους και όχι σαν κουτσό απόσπασμα και νομίζω θα δείτε ότι δεν είναι καθόλου για γέλια. Ακόμα και το συγκεκριμένο τετράστιχο, μετά το "άχου..." συνεχίζει "....η μαύρη μοίρα μου, μάνα κακομοίρα μου".

Εκτός αν ξεχνάμε πόσοι Έλληνες είχαν καταλήξει εργάτες στην Γερμανία εκείνα τα χρόνια. Και πόσο είχαν υποφέρει εκεί...

 

[Rygar]

Απλά να θυμίσω ότι το φορουμ γράφει 80's culture.

 

[Wally]

Γραφει 80s αλλα και τα παλιοτερα καλοδεχουμενα ειναι

 

[Bmwnek]

Απο τον πύργο της Βαβέλ, έφυγα μια νύχτα με το ΚΤΕΛ...
no comments...

Από τον Πύργο της Βαβέλ, έφυγα νύχτα με τα ΚΤΕΛ

εσύ γιατί, δεν ξέρω

με κέρασες λικέρ,

μα εμένα στην καρδιά μου

δουλεύουν κομπρεσέρ :2beers: :frypan:




Μωρό μου μ' απογείωσες και ύστερα με προσγείωσες,

με απαλλοτρίωσες

μαζί μου ό,τι κι αν ένιωσες, το θυσίασες

μ' έχτισες, με σοβάτισες

και τώρα με γκρεμίζεις

και με τα μπάζα μου αλλού

λακκούβες θα γεμίζεις!!!




:acoustic:

---------------------------------------------------------------------------

Η μπουρνουζοπετσέτα η καλή

είναι τόσο απαλή

σαν την καρδιά ενός μαρουλιού

είσαι αγάπη

του Απριλιού

 




 

 

 

[alkis21]

ΣΤΡΑΤΟΣ είναι, όχι ΣΤΕΛΙΟΣ...Και από εκεί και πέρα, το 1972 που γράφτηκε το τραγούδι ο πόνος της ξενιτιάς και της μετανάστευσης ήταν πολύ πιο πραγματικός και κοντινός από ότι σήμερα.

Δείτε τους στίχους του τραγουδιού ολοκληρωμένους και όχι σαν κουτσό απόσπασμα και νομίζω θα δείτε ότι δεν είναι καθόλου για γέλια. Ακόμα και το συγκεκριμένο τετράστιχο, μετά το "άχου..." συνεχίζει "....η μαύρη μοίρα μου, μάνα κακομοίρα μου".

Εκτός αν ξεχνάμε πόσοι Έλληνες είχαν καταλήξει εργάτες στην Γερμανία εκείνα τα χρόνια. Και πόσο είχαν υποφέρει εκεί...

Καμία αντίρρηση σε όσα λες, αλλά το συγκεκριμένο δύστιχο δεν παύει να είναι ένα μπάλωμα επειδή ο στιχουργός δεν μπορούσε να βρεί άλλη ομοιοκαταληξία με το "Μονάχου". Αυτό δεν το δικαιολογεί, διαφορετικά όλα τα τραγούδια θα ήταν του στυλ:

Στις στοές του Βελγίου


κατάντησα, ίου, ίου

Λαντζέρης στην Αμερική


κατέληξα, κιρικικί

Γκαρσόνι στο Ντάλας


έγινα ο κουφάλας

Υπάρχουν παλιά άσματα που εκφράζουν τον πόνο και την απελπισία με λυρισμό που πραγματικά σε κάνουν να χαζεύεις. Το "Αγριολούλουδο" για παράδειγμα κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία.

EDIT: Καλά, ήθελα να'ξερα, το Αγριολούλουδο πώς μου ήρθε; Εννοούσα πως το "Δυο πόρτες έχει η ζωή" πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία.

 

[Leon]

ΣΤΡΑΤΟΣ είναι, όχι ΣΤΕΛΙΟΣ...Και από εκεί και πέρα, το 1972 που γράφτηκε το τραγούδι ο πόνος της ξενιτιάς και της μετανάστευσης ήταν πολύ πιο πραγματικός και κοντινός από ότι σήμερα.

Δείτε τους στίχους του τραγουδιού ολοκληρωμένους και όχι σαν κουτσό απόσπασμα και νομίζω θα δείτε ότι δεν είναι καθόλου για γέλια. Ακόμα και το συγκεκριμένο τετράστιχο, μετά το "άχου..." συνεχίζει "....η μαύρη μοίρα μου, μάνα κακομοίρα μου".

Εκτός αν ξεχνάμε πόσοι Έλληνες είχαν καταλήξει εργάτες στην Γερμανία εκείνα τα χρόνια. Και πόσο είχαν υποφέρει εκεί...

Ναι μπερδεύτηκα. Εμ τόσα τραγούδια έχει πει ο Καζαντζίδης για τη ξενιτιά το πήρε και αυτό η μπάλα. Πάντως άλλο πράγμα ο πόνος της ξενιτιάς και άλλο η κλάψα και το μελό. Δηλαδή με τον Ξανθόπουλο δε γελάμε;

Τέσπα. Θυμάται κανείς ποιος έχει γράψει το τραγούδι (εσκεμμένα χιουμοριστικό):

Ποιος είναι αυτός που θέλεις να μ'αφήσεις;


Ποιος αυτός, που λέει τις ειδήσεις;