Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα - Bitter Moon (1992)

nicksofar

RetroActive
Joined
21 Σεπ 2008
Μηνύματα
263
Αντιδράσεις
21
Μία απο τίς αγαπημένες μου ταινίες των 90'ς, του φοβερού Polanski.


12214842_gal.jpg








Η υπόθεση απο το cinematv.wordpress.com

'Ένα ζευγάρι ζει τον απόλυτο έρωτα. Δίνουν τα πάντα ο ένας στον άλλο. Αγαπιούνται με όλη τη δύναμη του μυαλού και του σώματός τους. Το πάθος τους ωθεί σε πράξεις και σε λόγια που δεν περίμεναν ποτέ να πουν. Το sex είναι τόσο έντονο που τους αρρωσταίνει. Τους κάνει κακούς, αλύπητους. Η αφοσίωση που δείχνουν τους κάνει να ανακαλύψουν τα όριά τους. Να γνωρίσουν τους πιο ακραίους εαυτούς τους και να τους σιχαθούν.

Στο sex είναι και οι δύο πρόθυμοι να δοκιμάσουν, να πειραματιστούν, να γευτούν νέες απολαύσεις και τιμωρίες. Όχι από περιέργια βέβαια. Αλλά μέσα στην παραφροσύνη του μοιραίου τους έρωτα. Η ζωή τους είναι πλήρως εξαρτημένη από αυτό το ολέθριο σεξουαλικό πάθος, το οποίο κατακλύζει την συμβίωση και την καθημερινότητά τους. Ο σαδισμός του δε μένει μόνο στο κρεβάτι και αυτή γίνεται ένα με την απόλυτη υποταγή της.

Ο Oscar (Peter Coyote) διηγείται την ανατριχιαστικά θλιβερή και χοντροκομένη ιστορία του με την Μimi (Emmanuelle Seigner) σε έναν ντροπαλό άγγλο, τον Nigel (Hugh Grant). Toν σοκάρει και τον αηδιάζει, λέγοντάς του λεπτομέρειες που δε λες, παρά μόνο για να απαλύνεις τον δικό σου πόνο, μεταβιβάζοντάς τον αλλού. Ο Nigel νιώθει τρόμο σε κάθε λεπτό της έντονης αυτής αφήγησης. Προσβάλλεται από την επιθετική γλώσσα του Oscar. Αλλά μαγνητίζεται. Βλέπει σε τι βάθη μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος όταν είναι αντισυμβατικός στην ζωή και στο sex του. Αλλά και τι μαύρα φεγγάρια μπορεί να περάσει ένα ζευγάρι, όταν κάνει την αγάπη του μίσος και εκδίκηση.'

Προβολή συνημμένου 76210
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πολύ δυνατή ταινία. Την βάζει τακτικά ένα τοπικό κανάλι εδώ που είμαι και την πετυχαίνω αρκετά συχνά.
 
γυρισμένη με το μοναδικό στυλ του πολάνσκι
 
Aπο τις λιγες φορες που ο ελληνικος τιτλος ειναι καλυτερος απο τον αυθεντικο.
 
η φάση που ο τύπος ψάχνει συνέχεια την κοπέλλα των ονείρων του στην ίδια γραμμή λεωφορείου που την πέτυχε την ΜΙΑ και μοναδική φορά είναι (για μένα) η καλύτερη απόδοση του απόλυτου ξεμυαλίσματος love at first sight!

τέλειο τέλειο τέλειο.
 
Εντάξει...

Ομολογώ πώς μου είχε αρέσει... Τότε.

Μετά, αφού τα διάφορα κανάλια την πρόβαλαν πιο πολύ και από το "ρετιρέ", αναφώνησα "ήμαρτον" και το ξεπέρασα!

Και μετά έρχεται αυτή η εμμονή του σκηνοθέτη να τσιτσιδώνει τη γυναίκα του σε κάθε του ταινία που με έχει χαλάσει ανεπανόρθωτα...

Την είδαμε ρε φίλε, έχει πρόθυμο πισινό, αλλά φτάνει!!!

Υ.Γ.: στη σκηνή με τον χορό (δε θυμάμαι λόγω ασχετοσύνης... μπορεί χασάπικο, μπορεί καλαματιανό, μπορεί και μπάλος for all I know!!!) με αφορμή την αλλαγή του χρόνου, θυμάστε φαντάζομαι ποιό παλλικάρι -μεταξύ άλλων- λυκνιζόταν με 100 κιλά Greek αντρίλα???

Θυμάστε... βρωμερά σκουλήκια??? :D
 
Δεν υπαρχει κρυφο link φιλε μου - δεν υπαρχει τιποτα να κατεβασεις στο forum μας.
 
Για 'μενα ειναι απο τις καλυτερες του Polanski... Ειναι και αυτη η θεα η Seigner... Ακομα και το τελος της μου αρεσει,που παιζει το "slave to love"...Καταπληκτικο και το soundtrack απο τον δικο μας Vangelis!
 
Ημουν σιγουρος...εχω αποκτησει ψυχοτρονικες ικανοτητες και απο το nickname καταλαβαινω αν προκειται για ευχαριστακια ή οχι. :)

Αγαπητη (?) vasw δεν υπαρχει κατι που να υποκειται σε πνευματικη ιδιοκτησια και να μπορεις να το κατεβασεις. Το λενε ρητα οι κανονισμοι και οι οροι που αποδεκτηκες εγγραφομενη εδω μεσα.
 
Ομολογω πως προτιμω το βιβλιο του Πασκαλ Μπυκνερ. Καλο ειναι αλλά οχι αντάξιο ενος Πολἀνσκι. Συνηθως ομως τωρα αν διαβασει κανεις πρωτα το βιβλιο, μετά απογοητευται με την ταινια. Η Σενιέ πάντως θεά και (θα το πω δεν αντέχω) νορμάλ σωματικού βάρους και οχι ανορεξικιά. Μεγάλη χαρά έδωσε στις κοπελίτσες τότε!
 
Πάσχω εκ γενετής από αλλεργία σε γλυκανάλατους έρ@$τες@#@! και άλλα τέτοια σορόπια, αλλά η συγκεκριμένη είναι έργαρα.
 
Εγώ ως ποταπό σκουλήκι (εκτός από βάτραχος) θα έλεγα πως με αφησέ παγερά αδιάφορο η ταινία, εν αντιθέσει με τις φυσικές, πλούσιες (και ευδιάκριτες καθ'όλη τη διάρκεια της ταινίας!) καλλονές της Seigner...Νομίζω δε ότι η επιλογή της εν λόγω συντρόφου είναι ότι καλύτερο έχει να παρουσιάσει στη ζωή και στη καριέρα του ο Πολάνσκι..(ναι..ορθώς ψυλλιαστήκατε..τον μισώ) Όπως βαριέμαι και τον Ζαν Λυκ Γκοντάρ..
 
Εγώ πάλι συμπαθώ τον Πολάνσκι αλλά τη συγκεκριμένη ταινία δεν την πάω καθόλου (ίσως φταίει και το ότι ο Χιου Γκραντ δε συμπεριλαμβάνεται στους 15.687 πιο αγαπημένους μου ηθοποιούς :p )
 
Θα συμφωνήσω με τον βάτραχο. Κάποιοι ενδιαφέρονται να κάνουν τέχνη κι ας έχουν αντισυμβατικές ή σοκαριστικές για την εποχή τους σκηνές, άλλοι ενδιαφέρονται να παρουσιάσουν την ανωμαλία τους ως τέχνη και μας βαρούν αλύπητα με αυτή. Είχα βαρεθεί αφάνταστα (και) με αυτή τη ταινία του που ήταν σαν την αφήγηση μιας υστερικής αρσενικής ντίβας. Ένιωθα λες και αν μπορούσε, θα έβαζε κάμερες να βλέπει το κοινό και να φτιάχνεται με όσους θα σοκάρονταν ή θα χάζευαν με τα κάλλη της γυναίκας του.

Εξ'ου και το "ανατρεπτικό" τέλος! Μόνο πινακίδες από νέον που δεν μας είχε βάλει να φωνάζει "δείτε, δείτε!! λεσβιακό!! Πόσο προχωρημένος είμαι,ε;ε;ε;". Για να μην πω για την κακή αντιγραφή της ιδέας από ταινία του Λαζόπουλου.. Mais quelle banalitι!
 
Θα συμφωνήσω μαζί σου...βασιλιά των καρδιών! Νομίζω ότι το παρακάνει και για να είμαι ειλικρινής περισσότερο με ενόχλησε το "επί τούτου"..Είτε αυτό αφορά τη πρόκληση,είτε αφορά το γυμνό,είτε το ασυνήθιστο της κατάστασης..Δεν εξυπηρετεί το σενάριο η τόση δόση γυμνού και αυτό είναι προφανές..Θα μπορούσε να εκτυλιχθεί η δράση και χωρίς να ανακαλύψουμε κάθε σημείο της ανατομίας της Seigner..(όχι ότι με χάλασε το θέαμα αλλά η υπερβολή να λέγεται..) Νομίζω ότι από κάποιο σημείο και έπειτα κινείται στα όρια του σοφτ πορνό..Γενικά εκτιμώ απεριόριστα τους σκηνοθέτες που μπορούν να φωτίσουν μια ερωτική σχέση (ακόμα και σεξουαλική συνεύρεση) χωρίς να εστιάσουν στο κομμάτι της σάρκας..Γτ σαφώς και μπορεί να γίνει κτ τέτοιο..(π.χ. ο Χρήστος Παλληγιαννόπουλος στο "Ασθενείς και οδοιπόροι" είχε και αυτός ερωτικές σκηνές, χωρίς να δείξει το παραμικρό, εν αντιθέσει με τον Κουτσομύτη, ο οποίος σε κάθε επεισόδιο των σειρών του-της ίδιας θεματολογίας- έδειχνε πλουσιοπάροχα σάρκα..) Βέβαια γούστα είναι αυτά και -πρός Θεού- δεν κριτικάρω κανέναν που του αρέσει η ταινία, απλά εκφράζω την υποκειμενική μου άποψη. Νομίζω πάντως πως ο Πολάνσκι,που πολύ τον θεωρούν πρωτοποριακό σκηνοθέτη, τελικά έπεσε στο πλέον τετριμμένο κλισέ του σύγχρονου κινηματογράφου, ήτοι "δώστε σεξ στο λαό"..(λησμονώντας ίσως πως από σεξ άλλο τίποτα, με την ουσία τι γίνεται...) Τέλος, να σημειώσω πως ανάλογη υπερβολή είχα συναντήσει και στο "Μοιραίο Πάθος", όπου παρά το φλογερό πάθος πατέρα και επίδοξης νύφης, νομίζω ότι δεν χρειαζόταν να λάβουμε πρακτικά μαθήματα Κάμα Σούτρα..
 
Ποτέ δεν μου άρεσε αυτή η ταινία. Από Πολάνσκι περίμενα καλύτερα πράγματα...
 
Μία απο τίς αγαπημένες μου ταινίες των 90'ς, του φοβερού Polanski.


12214842_gal.jpg








Η υπόθεση απο το cinematv.wordpress.com

'Ένα ζευγάρι ζει τον απόλυτο έρωτα. Δίνουν τα πάντα ο ένας στον άλλο. Αγαπιούνται με όλη τη δύναμη του μυαλού και του σώματός τους. Το πάθος τους ωθεί σε πράξεις και σε λόγια που δεν περίμεναν ποτέ να πουν. Το sex είναι τόσο έντονο που τους αρρωσταίνει. Τους κάνει κακούς, αλύπητους. Η αφοσίωση που δείχνουν τους κάνει να ανακαλύψουν τα όριά τους. Να γνωρίσουν τους πιο ακραίους εαυτούς τους και να τους σιχαθούν.

Στο sex είναι και οι δύο πρόθυμοι να δοκιμάσουν, να πειραματιστούν, να γευτούν νέες απολαύσεις και τιμωρίες. Όχι από περιέργια βέβαια. Αλλά μέσα στην παραφροσύνη του μοιραίου τους έρωτα. Η ζωή τους είναι πλήρως εξαρτημένη από αυτό το ολέθριο σεξουαλικό πάθος, το οποίο κατακλύζει την συμβίωση και την καθημερινότητά τους. Ο σαδισμός του δε μένει μόνο στο κρεβάτι και αυτή γίνεται ένα με την απόλυτη υποταγή της.

Ο Oscar (Peter Coyote) διηγείται την ανατριχιαστικά θλιβερή και χοντροκομένη ιστορία του με την Μimi (Emmanuelle Seigner) σε έναν ντροπαλό άγγλο, τον Nigel (Hugh Grant). Toν σοκάρει και τον αηδιάζει, λέγοντάς του λεπτομέρειες που δε λες, παρά μόνο για να απαλύνεις τον δικό σου πόνο, μεταβιβάζοντάς τον αλλού. Ο Nigel νιώθει τρόμο σε κάθε λεπτό της έντονης αυτής αφήγησης. Προσβάλλεται από την επιθετική γλώσσα του Oscar. Αλλά μαγνητίζεται. Βλέπει σε τι βάθη μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος όταν είναι αντισυμβατικός στην ζωή και στο sex του. Αλλά και τι μαύρα φεγγάρια μπορεί να περάσει ένα ζευγάρι, όταν κάνει την αγάπη του μίσος και εκδίκηση.'

Προβολή συνημμένου 76210
Συγνώμη αλλά αυτή η παρουσίαση/κριτική - προφανώς θα την έγραψε κάποιος κριτικός κιν/φου , δηλαδή μακρια από μας - είναι ηλίθια. Μια φορά να εχει δει κανείς την ταινία, καταλαβαίνει ότι ή ο τύπος είναι χαζος ή ήταν φέσι όταν την έγραφε...
Όσο για καποιους που είδα να γράφουν για το γυμνό - μέχρι και softcore (?!!!!) ... Αλήθεια ρε παιδιά? Με αυτα που κυκλοφορούν σήμερα στο νετ, το ότι κάποια στιγμή φαίνεται για 2 δευτερολεπτα το ... Της ηθοποιού μέσα απο ενα διάφανο πέπλο... Αλήθεια, softcore???

Υπεροχη ταινία.
 
Πίσω
Μπλουζα