telonio
Immense Cult RetroFigure
- Joined
- 19 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 4.515
- Αντιδράσεις
- 2.360
To GameGear είναι μια απο τις κονσόλες που ξεχώρισα και λάτρεψα ανάμεσα σε τόσες άλλες. Αποφάσισα να γράψω δυο πράγματα λοιπόν για αυτή τη τόσο
ξεχωριστή κονσόλα χειρός. Ο τίτλος του θέματος είναι απο την τότε διαφήμιση της Sega σε αντεπίθεση με το Gameboy.
Η κονσόλα ήταν ουσιαστικά ένα φορητό Master System. Αφού τα τεχνικά χαρακτηριστικά ήταν σχεδόν τα ίδια. Βγήκε στην Ευρωπαική αγορά το 1991 με λίγα παιχνίδια στην αρχή αλλά που όλο αυξάνωταν συνεχώς απο την μαμά Sega.
GG specs:
Main processor: Zilog Z80 (8-bit)
Processor speed: 3.58 MHz
Resolution: 160 x 144 pixels
Colors available: 4,096
Colors on screen: 32
Maximum sprites: 64
Sprite size: 8x8 or 8x16
Screen size: 3.2 inches (81 mm)
Audio: 4 channel tone generator
RAM: 24 KB
Batteries: 6 AA
Το GameGear είχε σαν συναγωνιστές το Gameboy της Nintendo και το Lynx της Atari. Ο βασικός βέβαια ήταν το Gameboy καθώς το Lynx είχε περιορισμένη υποστήριξη και διαφήμιση και όχι δυνατούς τίτλους κράχτες. Αν και τεχνικά ήταν πολύ ανώτερο απο το Gameboy δεν τα κατάφερνε σε δύο τομείς που το Gameboy ήταν χαλαρά νικητής. Μεγάλο σε μέγεθος και όχι τόσο φορητό οσο υποστήριζε η Sega (χρειαζόταν τσαντάκι μεταφοράς). Το Gameboy ειδικά και με την έκδοση του Pocket ήταν πολύ βολικό. Επιπλέον η κατανάλωση των 6 αλκαλικών μπαταριών ήταν απόλυτα τραγική. Αν και κάποιοι υποστήριζαν πως οι μπαταρίες άντεχαν εως και 6 ώρες, προσωπικά είχα μετρήσει πολύ λιγότερες. Η λύση βέβαια ηταν η χρήση του με μετασχηματιστή ή και φορτιστή της Sega. Κάτι ασφαλώς που δεν το έκανε σε καμία περίπτωση φορητό. Επιπλέον το GameGear είχε σχεδόν και την διπλάσια τιμή αγοράς του Gameboy.
Τα παιχνίδια του ήταν σχεδόν ίδια με αυτά του Master System. Με 32 χρώματα στην οθόνη και επεξεργαστή στα 3,58Mhz (σε αντίθεση με αυτόν του Gameboy στο 1Mhz) τα περισσότερα παιχνίδια ήταν πάρα πολύ καλά. Αν τύχει να δείτε μόνο κάποιο απο τα Sonic θα καταλάβετε. Πολύ καλές και αξιόλογες μεταφορές ήταν τα Shinobi, Mortal combat, Master of Darkness, Wolfchild, Wonderboy και άλλα πολλά. Επίσης με την backlight οθόνη του δεν χρειαζόταν να βγάλεις τα μάτια σου για να παίξεις. Πρόβλημα βέβαια που λυνόταν κάπως στο Gameboy με την αγορά έξτρα μεγενθυντικού φακού με λαμπάκι.
H Sega υποστήριζε θερμά το μικρό της καμάρι προσφέροντας στον αγοραστή να παίζει τα cartridge του Master System, κατευθείαν στο GameGear με την υποδοχή του Master Converter.
Ένα άλλο εξάρτημα που διαφήμισε πολύ η Sega (και σαν καινοτομία) ήταν το Τv tuner που μετέτρεπε την οθόνη του GameGear σε τηλεόραση.
Έδωσε την σκυτάλη το 1995 πια στο 16μπιτο αδελφάκι του το Nomad.
Στην κατοχή μου είχα ενα GameGear μια φορά και ενα καιρό, αλλά το αντάλλαξα σε ένα μαγαζί για να πάρω ενα cartridge με δυο παιχνίδια για το SNES! Το ξέρω, παντελώς απαράδεκτο!
ξεχωριστή κονσόλα χειρός. Ο τίτλος του θέματος είναι απο την τότε διαφήμιση της Sega σε αντεπίθεση με το Gameboy.
Η κονσόλα ήταν ουσιαστικά ένα φορητό Master System. Αφού τα τεχνικά χαρακτηριστικά ήταν σχεδόν τα ίδια. Βγήκε στην Ευρωπαική αγορά το 1991 με λίγα παιχνίδια στην αρχή αλλά που όλο αυξάνωταν συνεχώς απο την μαμά Sega.
GG specs:
Main processor: Zilog Z80 (8-bit)
Processor speed: 3.58 MHz
Resolution: 160 x 144 pixels
Colors available: 4,096
Colors on screen: 32
Maximum sprites: 64
Sprite size: 8x8 or 8x16
Screen size: 3.2 inches (81 mm)
Audio: 4 channel tone generator
RAM: 24 KB
Batteries: 6 AA
Το GameGear είχε σαν συναγωνιστές το Gameboy της Nintendo και το Lynx της Atari. Ο βασικός βέβαια ήταν το Gameboy καθώς το Lynx είχε περιορισμένη υποστήριξη και διαφήμιση και όχι δυνατούς τίτλους κράχτες. Αν και τεχνικά ήταν πολύ ανώτερο απο το Gameboy δεν τα κατάφερνε σε δύο τομείς που το Gameboy ήταν χαλαρά νικητής. Μεγάλο σε μέγεθος και όχι τόσο φορητό οσο υποστήριζε η Sega (χρειαζόταν τσαντάκι μεταφοράς). Το Gameboy ειδικά και με την έκδοση του Pocket ήταν πολύ βολικό. Επιπλέον η κατανάλωση των 6 αλκαλικών μπαταριών ήταν απόλυτα τραγική. Αν και κάποιοι υποστήριζαν πως οι μπαταρίες άντεχαν εως και 6 ώρες, προσωπικά είχα μετρήσει πολύ λιγότερες. Η λύση βέβαια ηταν η χρήση του με μετασχηματιστή ή και φορτιστή της Sega. Κάτι ασφαλώς που δεν το έκανε σε καμία περίπτωση φορητό. Επιπλέον το GameGear είχε σχεδόν και την διπλάσια τιμή αγοράς του Gameboy.
Τα παιχνίδια του ήταν σχεδόν ίδια με αυτά του Master System. Με 32 χρώματα στην οθόνη και επεξεργαστή στα 3,58Mhz (σε αντίθεση με αυτόν του Gameboy στο 1Mhz) τα περισσότερα παιχνίδια ήταν πάρα πολύ καλά. Αν τύχει να δείτε μόνο κάποιο απο τα Sonic θα καταλάβετε. Πολύ καλές και αξιόλογες μεταφορές ήταν τα Shinobi, Mortal combat, Master of Darkness, Wolfchild, Wonderboy και άλλα πολλά. Επίσης με την backlight οθόνη του δεν χρειαζόταν να βγάλεις τα μάτια σου για να παίξεις. Πρόβλημα βέβαια που λυνόταν κάπως στο Gameboy με την αγορά έξτρα μεγενθυντικού φακού με λαμπάκι.
H Sega υποστήριζε θερμά το μικρό της καμάρι προσφέροντας στον αγοραστή να παίζει τα cartridge του Master System, κατευθείαν στο GameGear με την υποδοχή του Master Converter.
Ένα άλλο εξάρτημα που διαφήμισε πολύ η Sega (και σαν καινοτομία) ήταν το Τv tuner που μετέτρεπε την οθόνη του GameGear σε τηλεόραση.
Έδωσε την σκυτάλη το 1995 πια στο 16μπιτο αδελφάκι του το Nomad.
Στην κατοχή μου είχα ενα GameGear μια φορά και ενα καιρό, αλλά το αντάλλαξα σε ένα μαγαζί για να πάρω ενα cartridge με δυο παιχνίδια για το SNES! Το ξέρω, παντελώς απαράδεκτο!
