Το πρώτο - πρώτο πράγμα που κάναμε στη θέα ενός χιλιάρικου (θυμάστε ότι το αποκαλούσαν «χήνα»; ) είναι ότι το σεβόμασταν και νοιώθαμε ένα μικρό δέος. Εμφάνιζες χιλιάρικο π.χ. στην καφετέρια, και ακουγόταν απ' την παρέα επιφωνήματα!
Λοιπόν,
τέλη 1986, έχουμε και λέμε:
* Τα Marlboro και τα Camel κόστιζαν 105 δραχμές. (Τα «φτηνιάρικα» Cooper, 58 δραχμές).
* Μία πολιτική εφημερίδα κόστιζε 40 δραχμές και μία αθλητική 30. (Υπήρχαν ωστόσο και εφημερίδες των 20 δραχμών, πολιτικές και αθλητικές).
* Ο φραπές είχε 100 δραχμές σε συνοικιακό καφέ, ενώ είχε 110 δραχμές αν είχε και γάλα (ναι, συνέβαινε και αυτό!!!!)
* Ένα παιχνίδι στα «ηλεκτρονικά» της εποχής, κόστιζε 10 δραχμές.
* Ένα εισιτήριο στο γήπεδο (πέταλο) κόστιζε 250 ή 300 δραχμές (αναλόγως την σπουδαιότητα).
Με δυο λόγια: Τέλη του '86, με ένα χιλιάρικο: Πήγαινες στο γήπεδο, αγόραζες τρία πακέτα τσιγάρα, έπινες δύο φραπέδες, αγόραζες δυο - τρεις εφημερίδες, έπαιζες pacman μέχρι τελικής πτώσεως, και σου περίσσευαν κι από πάνω!
Σήμερα με ένα χιλιάρικο (2,93 ευρώ) πίνεις σχεδόν έναν φραπέ (χωρίς γάλα!) στην καφετέρια όπου παρακολουθείς το ματς από το συνδρομητικό και κάνεις τράκα τσιγάρα δεξιά κι αριστερά...
elephadas είπε:
Καλά, εσείς είστε τζόβενα.
Πέστα ρε Ελέφαντα. Μερικές φορές αισθάνομαι όχι ρετρό-μάνιακ αλλά πουρό-μάνιακ.