margarita07
RetroNoob
- Joined
- 30 Αύγ 2020
- Μηνύματα
- 17
- Αντιδράσεις
- 28
Retro database: https://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Το_φυλαχτό_της_μάνας
H Βέρα Κονταξή (Μάρθα Βούρτση), μια σύζυγος και μάνα που ο σύζυγός της πεθαίνει, αναγκάζεται -για να θρέψει τον γιό της, να τον αφήσει σε ξένα χέρια (στη νονά της, η οποία είχε μεγαλώσει και την ίδια από μικρή) φεύγοντας μαζί με μια στενή της φίλη (Δέσποινα Στυλιανοπούλου) για την Αυστραλία, για να βρουν δουλειά εκεί ως εργάτριες σε εργοστάσιο. Η προοπτική της Βέρας είναι να επιστρέψει κάποια χρόνια αργότερα και να πάρει πίσω το παιδί από τη νονά της, για να το μεγαλώσει λίγο καλύτερα, έχοντας κάνει στην Αυστραλία ένα κάποιο κομπόδεμα.
Στο μεταξύ, όσο η Βέρα είναι στην Αυστραλία, γιός, που λέγεται Χρηστάκης (αλλά αργότερα τον φωνάζουν Τάκη) μεγαλώνει με τη νονά της μητέρας του, και έχει ως μόνη ανάμνησή της το φυλαχτό του (έναν Σταυρό στο λαιμό). Κάποια στιγμή (που το παιδί έχει φτάσει σε ηλικία 8 ετών), η νονά πεθαίνει και την επιμέλεια του Τάκη αναλαμβάνει μια μακρινή ξαδέλφη της νονάς, που κακομεταχειρίζεται το παιδί αναγκάζοντάς το να απέχει από το σχολείο του και να εργάζεται ως λούστρος. Η Βέρα μαθαίνει για τον θάνατο της νονάς της και επιστρέφει από την Αυστραλία στην Ελλάδα πανικόβλητη, για να μάθει για την τύχη του γιού της.
Ψάχνει απεγνωσμένα να τον βρει, και σε κάποια στιγμή γίνεται η αιτία να σωθεί ο γιός της από ένα ατύχημα με αυτοκίνητο -χωρίς να γνωρίζει την ταυτότητα του παιδιού που έσωσε- ενώ εκείνη τραυματίζεται ελαφρώς και μεταφέρεται προληπτικά στο νοσοκομείο. Εκεί, στο νοσοκομείο, ο Τάκης (ο γιος της, για την οποία συγγένεια όμως κανείς -ως τώρα, στην ταινία- δεν γνωρίζει την αλήθεια) έρχεται να τη δει, με σκοπό να την ευχαριστήσει που τού έσωσε τη ζωή. Κατά την επίσκεψη αυτή του παιδιού στο νοσοκομείο, έρχεται μαζί του κι ένας ενήλικος φίλος του και γείτονας, ο στιχουργός Στέλιος (Γιάννης Βόγλης) που μένει στο απέναντι σπίτι από τον Τάκη, και τον υπερασπίζεται σε κάθε ευκαιρία από την κακιά ξαδέλφη της νονάς.
Εκεί, αποκαλύπτεται ότι η Βέρα είναι παλιά γνώριμη του Στέλιου, και μάλιστα υπήρχε πριν από τον γάμο της Βέρας και κάποιο ελαφρύ φλερτ μεταξύ τους (που όμως δεν είχε καταλήξει τότε πουθενά). Βέρα και Στέλιος λοιπόν ξανασυναντιούνται και, η συνάντηση αυτή γίνεται η αιτία να αναθερμανθεί η παλιά μεταξύ τους συμπάθεια, και να ανοίξει ο δρόμος για έναν πιθανό γάμο. Ο Στέλιος τής υπόσχεται να τη βοηθήσει να βρει τον γιο της, και να γίνει για κείνη ένας καλός σύζυγος και για τον γιό της, ένας καλός πατέρας.
Στο μεταξύ, ένα βράδυ, που ο Στέλιος έχει πάει τη Βέρα στο σπίτι του, για να γνωρίσει επίσημα τη μητέρα του και να μιλήσουν για τον γάμο, ακούγονται από το διπλανό σπίτι φωνές, που δείχνουν ότι ο μικρός Τάκης κακοποιείται πάλι από την εξαδέλφη της μακαρίτισσας της νονάς της Βέρας. Αιτία της κακοποίησης είναι, αυτή τη φορά, η άρνηση του Τάκη να δώσει στη φιλοχρήματη εξαδέλφη της νονάς της Βέρας τον Σταυρό της μάνας του (που αποτελεί και το μοναδικό αναμνηστικό που έχει από αυτήν). Βέρα και Στέλιος τρέχουν να βοηθήσουν το παιδί, το οποίο τρομαγμένο τρέχει να γλιτώσει, σκοντάφτει σε μια πέτρα και φεύγει από το λαιμό του ο Σταυρός της μάνας του. Η Βέρα, αναγνωρίζει στον Σταυρό το φυλαχτό που η ίδια είχε αφήσει στο παιδί φεύγοντας για την Αυστραλία, και καταλαβαίνει ότι το "Τάκης" προέρχεται από το "Χρηστάκης" και ότι ο μικρός δεν είναι άλλος, από τον ίδιο της τον γιό. Τρέχουν με τον Στέλιο να βρουν το παιδί, γνωρίζοντας πλέον ότι πρόκειται για τον χαμένο γιο της Βέρας, και τελικά οι τρεις τους (Βέρα, Στέλιος και μικρός Τάκης) φτιάχνουν μια πολύ όμορφη κι ευτυχισμένη οικογένεια. Η ταινία κλείνει με μια καταπληκτική σκηνή με τους τρεις τους (Βέρα, Στέλιος, και μικρός Τάκης) να παίζουν αμέριμνα και χαρούμενα μπάλα στην αυλή ενός όμορφου αγροτόσπιτου που είναι χτισμένο στην εξοχή, μέσα στις ανθισμένες αμυγδαλιές, κι από μέσα η μητέρα του Στέλιου (πεθερά της Βέρας) να βγαίνει να τους φωνάζει να πάνε για φαγητό.
Από τις ωραιότερες και πληρέστερες σεναριακά ταινίες που έχω δει.
Υπέροχοι ηθοποιοί, ωραία για την εποχή σκηνικά, συγκινητικές σκηνές και πολύ καλές ερμηνείες (ακόμα και από τον μικρούλη "Τάκη", που παίζει υπέροχα τον ρόλο του).
H Βέρα Κονταξή (Μάρθα Βούρτση), μια σύζυγος και μάνα που ο σύζυγός της πεθαίνει, αναγκάζεται -για να θρέψει τον γιό της, να τον αφήσει σε ξένα χέρια (στη νονά της, η οποία είχε μεγαλώσει και την ίδια από μικρή) φεύγοντας μαζί με μια στενή της φίλη (Δέσποινα Στυλιανοπούλου) για την Αυστραλία, για να βρουν δουλειά εκεί ως εργάτριες σε εργοστάσιο. Η προοπτική της Βέρας είναι να επιστρέψει κάποια χρόνια αργότερα και να πάρει πίσω το παιδί από τη νονά της, για να το μεγαλώσει λίγο καλύτερα, έχοντας κάνει στην Αυστραλία ένα κάποιο κομπόδεμα.
Στο μεταξύ, όσο η Βέρα είναι στην Αυστραλία, γιός, που λέγεται Χρηστάκης (αλλά αργότερα τον φωνάζουν Τάκη) μεγαλώνει με τη νονά της μητέρας του, και έχει ως μόνη ανάμνησή της το φυλαχτό του (έναν Σταυρό στο λαιμό). Κάποια στιγμή (που το παιδί έχει φτάσει σε ηλικία 8 ετών), η νονά πεθαίνει και την επιμέλεια του Τάκη αναλαμβάνει μια μακρινή ξαδέλφη της νονάς, που κακομεταχειρίζεται το παιδί αναγκάζοντάς το να απέχει από το σχολείο του και να εργάζεται ως λούστρος. Η Βέρα μαθαίνει για τον θάνατο της νονάς της και επιστρέφει από την Αυστραλία στην Ελλάδα πανικόβλητη, για να μάθει για την τύχη του γιού της.
Ψάχνει απεγνωσμένα να τον βρει, και σε κάποια στιγμή γίνεται η αιτία να σωθεί ο γιός της από ένα ατύχημα με αυτοκίνητο -χωρίς να γνωρίζει την ταυτότητα του παιδιού που έσωσε- ενώ εκείνη τραυματίζεται ελαφρώς και μεταφέρεται προληπτικά στο νοσοκομείο. Εκεί, στο νοσοκομείο, ο Τάκης (ο γιος της, για την οποία συγγένεια όμως κανείς -ως τώρα, στην ταινία- δεν γνωρίζει την αλήθεια) έρχεται να τη δει, με σκοπό να την ευχαριστήσει που τού έσωσε τη ζωή. Κατά την επίσκεψη αυτή του παιδιού στο νοσοκομείο, έρχεται μαζί του κι ένας ενήλικος φίλος του και γείτονας, ο στιχουργός Στέλιος (Γιάννης Βόγλης) που μένει στο απέναντι σπίτι από τον Τάκη, και τον υπερασπίζεται σε κάθε ευκαιρία από την κακιά ξαδέλφη της νονάς.
Εκεί, αποκαλύπτεται ότι η Βέρα είναι παλιά γνώριμη του Στέλιου, και μάλιστα υπήρχε πριν από τον γάμο της Βέρας και κάποιο ελαφρύ φλερτ μεταξύ τους (που όμως δεν είχε καταλήξει τότε πουθενά). Βέρα και Στέλιος λοιπόν ξανασυναντιούνται και, η συνάντηση αυτή γίνεται η αιτία να αναθερμανθεί η παλιά μεταξύ τους συμπάθεια, και να ανοίξει ο δρόμος για έναν πιθανό γάμο. Ο Στέλιος τής υπόσχεται να τη βοηθήσει να βρει τον γιο της, και να γίνει για κείνη ένας καλός σύζυγος και για τον γιό της, ένας καλός πατέρας.
Στο μεταξύ, ένα βράδυ, που ο Στέλιος έχει πάει τη Βέρα στο σπίτι του, για να γνωρίσει επίσημα τη μητέρα του και να μιλήσουν για τον γάμο, ακούγονται από το διπλανό σπίτι φωνές, που δείχνουν ότι ο μικρός Τάκης κακοποιείται πάλι από την εξαδέλφη της μακαρίτισσας της νονάς της Βέρας. Αιτία της κακοποίησης είναι, αυτή τη φορά, η άρνηση του Τάκη να δώσει στη φιλοχρήματη εξαδέλφη της νονάς της Βέρας τον Σταυρό της μάνας του (που αποτελεί και το μοναδικό αναμνηστικό που έχει από αυτήν). Βέρα και Στέλιος τρέχουν να βοηθήσουν το παιδί, το οποίο τρομαγμένο τρέχει να γλιτώσει, σκοντάφτει σε μια πέτρα και φεύγει από το λαιμό του ο Σταυρός της μάνας του. Η Βέρα, αναγνωρίζει στον Σταυρό το φυλαχτό που η ίδια είχε αφήσει στο παιδί φεύγοντας για την Αυστραλία, και καταλαβαίνει ότι το "Τάκης" προέρχεται από το "Χρηστάκης" και ότι ο μικρός δεν είναι άλλος, από τον ίδιο της τον γιό. Τρέχουν με τον Στέλιο να βρουν το παιδί, γνωρίζοντας πλέον ότι πρόκειται για τον χαμένο γιο της Βέρας, και τελικά οι τρεις τους (Βέρα, Στέλιος και μικρός Τάκης) φτιάχνουν μια πολύ όμορφη κι ευτυχισμένη οικογένεια. Η ταινία κλείνει με μια καταπληκτική σκηνή με τους τρεις τους (Βέρα, Στέλιος, και μικρός Τάκης) να παίζουν αμέριμνα και χαρούμενα μπάλα στην αυλή ενός όμορφου αγροτόσπιτου που είναι χτισμένο στην εξοχή, μέσα στις ανθισμένες αμυγδαλιές, κι από μέσα η μητέρα του Στέλιου (πεθερά της Βέρας) να βγαίνει να τους φωνάζει να πάνε για φαγητό.
Από τις ωραιότερες και πληρέστερες σεναριακά ταινίες που έχω δει.
Υπέροχοι ηθοποιοί, ωραία για την εποχή σκηνικά, συγκινητικές σκηνές και πολύ καλές ερμηνείες (ακόμα και από τον μικρούλη "Τάκη", που παίζει υπέροχα τον ρόλο του).
