Τραγούδια σε στίχους Μέντη Μποσταντζόγλου - Μποστ

g1973tony

RetroMuseum GateKeepeR
Joined
16 Μάρ 2021
Μηνύματα
3.905
Αντιδράσεις
9.463
Ο Μέντης Μποσταντζόγλου(πραγματικό ονοματεπώνυμο Χρύσανθος Βοσταντζόγλου, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Μποστ)(Κωνσταντινούπολη 23 Μαΐου 1918 - Αθήνα 13 Δεκεμβρίου 1995) ήταν Έλληνας σκιτσογράφος και γελοιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός και ζωγράφος.
πηγή

 
ΘΕΟΔ. ΚΑΝΑΚΑΡΗΣ και Λ. ΔΙΑΜΑΝΤΗ- Άπλωσε το χεράκι σου
Στίχοι: Μέντης Μποσταντζόγλου - Μουσική: Πάνος Τριανταφυλλίδης
Από τις 45 στροφές (1965)

Γρ. Μπιθικώτσης Η ΝΗΣΟΣ ΤΩΝ ΑΖΟΡΩΝ (1961)
μουσική: Μίκης Θεοδωράκης , στίχοι: Μέντης Μποσταντζόγλου (Μποστ)
Λαϊκή ορχήστρα Μίκη Θεοδωράκη με σολίστ τον Μανώλη Χιώτη.
Columbia SCDG 2929 (1961)

Στην άλλη πλευρά Γρ. Μπιθικώτσης, Κ. Θύμη Η ΡΟΜΒΙΑ
μουσική: Μίκης Θεοδωράκης , στίχοι: Μέντης Μποσταντζόγλου (Μποστ)
Λαϊκή ορχήστρα Μίκη Θεοδωράκη με σολίστ τον Μανώλη Χιώτη.
Προφανώς για λόγους δικαιωμάτων τα υπάρχοντα βίντεο για τη Ρομβία δεν έχουν ήχο


Οι νεκροθάπται * Γιώργος Ζωγράφος
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος, Στίχοι: Μέντης Μποσταντζόγλου (Μποστ)
Lyra – LS 1136 , 1965

 

 
Τελευταία επεξεργασία:
Ο Θέμης Ανδρεάδης τραγουδάει ΜΠΟΣΤ * ''Το εφεβρετικό πεδί'' Ανέκδοτο τραγούδι/Official Audio Release
ο Θέμης Ανδρεάδης μελοποιεί και τραγουδάει
Μέντη ΜΠΟΣΤαντζόγλου ''Το εφεβρετικό πεδί''
Ανέκδοτο τραγούδι που συμπεριλαμβάνεται σε
μιά σειρά τραγουδιών με στίχους του Μέντη Μποσταντζόγλου
Προγραμματισμός-κιθάρα-δεύτερες φωνές Θ.Ανδρεάδης
Επεξεργασία απο απλή κασέτα ήχου
 
Δεν βλέπω το συγκεκριμένο θεατρικό μέσα σε εκείνα που έχει γράψει ο Μποστ..
Δεν ξέρω ποια λίστα βρήκες, αλλά ίσως φταίει ότι τα κείμενα του "Και συ χτενίζεσαι", της ιστορικής πρώτης επιθεώρησης του "Ελεύθερου Θεάτρου" δεν ήταν αποκλειστικά του Μποστ. Δεν είχα προλάβει να την δω, αλλά στα τέλη των 70 είχα δει στο θέατρο "Σμαρούλα" το "Εφημερέβομεν" στο οποίο είχε πάλι συμμετοχή. Θυμάμαι ένα νούμερο δικό του, στο οποίο σκάβοντας τρύπες για το μελλοντικό Μετρό στην Αθήνα οι εργάτες άνοιξαν τον τάφο της Ασπασίας (*) και την ξύπνησαν κι άρχισε να περνάει γενεές δεκατέσσερις τους Αθηναίους διαχρονικά. Την Ασπασία την έκανε ξεκαρδιστικά η Μαίρη Χρονοπούλου και φυσικά το κείμενο ήταν όλο αναχρονισμούς. Η Ασπασία μίλαγε σαν Μικρασιάτισσα και για τις ανάγκες του έργου είχε αλλάξει πατρίδα. Η φράση που μου έχει μείνει, από έναν καυγά της με τον Περικλή, είναι ενδεικτική:
-Μωρή ωσμυρνιά", με λέει...

(*) Ίσως την ιδέα να την πήρε από το γεγονός ότι λίγα χρόνια πριν είχαν φυτέψει μια άσχετη προτομή της Ασπασίας δίπλα από το καινούργιο τότε Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων. Δεν θυμάμαι αν αναφέρθηκε σ' αυτήν η Χρονοπούλου. Πέρναγα πολύ συχνά από εκεί και δεν τη χώνεψα ποτέ. Μου έδινε την εντύπωση ότι είχε βγάλει κριθαράκι στο μάτι. Γενικά το ζευγάρι ατύχησε, διότι από την άλλη μεριά είχαν ολόκληρο άγαλμα του Περικλή με κάτι χοντροποδάρες και με μια ακατανόητη μικρογραφία του κεκλιμένου Πύργου της Πίζας να του φτάνει ως το γόνατο (μπα? την πήγαν στο Δημαρχείο τώρα, διαβάζω).
 
Πίσω
Μπλουζα