Φίλοι δια αλληλογραφίας

[Λορένα]

Στα περισσότερα (αν όχι όλα) παιδικά περιοδικά που αγοράζαμε καποτε, υπήρχε και κάποια στήλη, όπου διάφορα παιδάκια ζητούσαν να αποκτήσουν φίλους δια αλληλογραφίας.

Το περιοδικό που έπαιρνα εγώ και τα έβλεπα ηταν φυσικά.. η Καντυ #) .

Μου δίνει την αίσθηση αυτή η προ ιντερνετ εποχή την ανάγκη που υπήρχε απο τότε, να γνωρίζονται ατομα απο διαφορετικα μερη (και με κοινα ενδιαφέροντα) για να ανταλλάσουν απόψεις. Και τότε όπως και τώρα, αυτή η ιδέα του άγνωστου, ήταν που συνάρπαζε, ασχέτως αν σκιαγραφούσαν το προφίλ του ατόμου που θα επιθυμούσαν να έχουν πάρε δώσε μαζί του.

Αναρωτιέμαι.. αν πήγε κανενός γονιού ο νους, ότι το παιδί του μπορεί να κινδυνεύει (με οποιοδήποτε τρόπο) αν ανταλλάσει τέτοιου είδους αλληλογραφία..

Η αγγελία ήταν περίπου της μορφής : κατερινα ζωγραφου ετων 12, ζητα αλληλογραφία με παιδια της ηλικιας της Διευθ. .. κτλ

Σημ. Θυμαμαι ότι υπήρχε ακόμη ταμπού, και τα κοριτσάκια διευκρίνιζαν τις περισσότερες φορές πως επιθυμουν μονο με κοριτσια (και οχι αγορια) αλληλογραφια.

Τα φύλλα για την αλληλογραφία (με τα πολύχρωμα σχέδια και τις ζωγραφίες), ήταν στο απόγειο της δόξας τους, τότε.

Μπήκα στον πειρασμό πολλές φορές να γράψω σε κάποιο παιδάκι απο κει. Μου φαινόταν πολύ συναρπαστικό να λαμβάνω 5-10 γράμματα απο φίλους που είναι μακριά, να ανταλλάσουμε απόψεις κτλ.

Δυστυχώς όμως.. επειδη ήμουν πολύ ντροπαλή, δεν τόλμησα ποτέ να γράψω. Κρίμα το μετάνιωσα.

Υπήρξε κανείς από δω, που έκανε τέτοιους φίλους;

 

[tsalk]

Eγώ!!!! Θυμάμαι έπαιρνα το περιοδικό Ποπ κόρν εκεί κάπου στα μέαα των 80s και είχα επικοινωνία με 2-3 άτομα μέσω αλληλογραφίας. Τώρα που τι σκέφτομαι είχε την πλάκα του η όλη φάση.

Ωραίες εποχές!!!!!

 

[alkis21]

Κι εγώ! Ήταν και ο μόνος λόγος για τον οποίον έπαιρνα που και που κοριτσίστικα περιοδικά (Κατερίνα, Μανίνα κτλ.) #) . Γύρω στην ηλικία των 13-15 αλληλογραφούσα με μερικά κορίτσια από όλη την Ελλάδα.

 

[tsalk]

Από μικρός στο "καμάκι" βλέπω. Αστιεύομαι (όχι ότι δεν το έκανα και εγώ). Χαχα

 

[alkis21]

:animlaugh: Εντάξει, αν δεν παραδεχόμουν ότι ψιλοφλερτάρεμε και λίγο θα ήμουν ψεύτης... ήταν όμως πολύ αθώο, ή τουλάχιστον έτσι το θυμάμαι. Θυμάμαι επίσης πως συνεχώς ονειρευόμασταν πως θα συναντηθούμε κάποτε, αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ.

 

[Λορένα]

Αγορια.. πεθαινω για ανατριαχιαστικες λεπτομέρειες

Τι γραφατε δηλ. στο πρώτο γράμμα σας; (ειμαι ο Ταδε, ειδα την αγγελια και σου στελνω μηνυμα . Τι σας γράφαν τα κορίτσια;

Φωτογραφίες ανταλλαξατε;

Πόσο κράτησε αυτή η επαφη;

 

[alkis21]

Ναι, το πρώτο γράμμα κάπως έτσι ήταν... "η αγγελία σου μου φάνηκε πολύ πιο ενδιαφέρουσα από τις άλλες" (το ίδιο βεβαίως έστελνα σε όλες), έγραφα όσο περισσότερες πληροφορίες μπορούσα για τον εαυτό μου, για φίλους, χόμπι κτλ... Μετά από μερικά γράμματα η συζήτηση έπαιρναν και πιο ενδιαφέρουσα τροπή, του στυλ "α, κι εσένα σου αρέσουν οι Pet Shop Boys, κι εμένα, είδες πως ταιριάζουμε; Στο σχολείο μου δεν έχω βρει κορίτσι με το οποίο να ταιριάζω τόσο όσο με σένα" και τέτοια.

Βεβαίως και ανταλλάζαμε και φωτογραφίες και με ένα συγκεκριμένο κοριτσάκι, από Βέροια αν θυμάμαι καλά, και τηλέφωνα! Ακόμα θυμάμαι την ρετρό μυρωδιά που είχαν τα γράμματά της.

Πάντως αυτό που μου ήρθε τώρα και μου κάνει εντύπωση είναι ότι δεν μου είχε περάσει καν από το μυαλό η σκέψη να παρουσιάσω τον εαυτό μου "κάπως" λέγοντας ψέμματα ή φουσκώνοντας την αλήθεια... κάτι που στην δικτυακή εποχή είναι σχεδόν δεδομένο από πολλούς.

Τώρα το πόσο κράτησε, νομίζω η πιο μακροχρόνια για μένα ήταν 6-7 μήνες... συνήθως κάποιος από τους δύο έχανε ενδιαφέρον και σταματούσε να γράφει.

 

[circleag]

Λορενα πολύ ωραίο θέμα!!!

Θυμάμαι οτι η αδελφή μου αλληλογραφούσε με ενα κοριτσάκι.

Επίσης ήθελα να προσθέσω οτι υπήρχαν παιδικά περιοδικά που δεν είχαν αγγελίες μονό απο Ελλάδα αλλα και απο εξωτερικό.

Η αδελφή μου αλληλογραφούσε με ενα κοριτσάκι απο την Γαλλία (απο την Τουλούζη συγκεκριμένα) οπού μετά απο κάποιο διάστημα άρχισαν να στέλνουν φωτογραφίες απο τα μέρη Ελλάδας και Γαλλιας αντίστοιχα αλλα και προσωπικές φωτογραφίες. Πολύ αργότερα άρχισαν οι συλλογές απο διάφορα αναμνηστικά χαρτάκια απο περιοδικά και περιβλήματα απο σοκολατακια (Θυμάμαι αυτό της Τζοκοντας που είχε στείλει η αδερφή μου) άλλα και Ελληνικά γραμματοσημα αρωματισμενα με κολωνιες κ.α.

Αυτό γινόταν για ολο τον Χειμώνα ώσπου ήρθε το καλοκαίρι και σε ένα γραμμα μας είπαν οτι θα έρθουν στην Ελλάδα για διακοπές για να επισκεφτούν και τα Ελληνικά νησιά και αυτό έγινε η αίτια να γνωριστεί η αδελφή μου με το κοριτσάκι απο την Γαλλία.

Την είχα γνωρίσει και εγώ και μάλιστα ήμουν και τσιμπημένος μαζί της (στα 12 μου παρακαλώ ο ερωτύλος ) και Θυμάμαι ότι ήταν ένα κοριτσάκι με λίγο μελαμψο πρόσωπο και γαλάζια ανοιχτά μάτια και κοντό μαλλί.

 

[Juanita]

Στην Κάντυ είχα στείλει και εγώ τα στοιχεία μου για να αλληλογραφήσω με αγοράκια και κοριτσάκια... : Ήμουν μόλις 17 και όλο το χαρτζιλίκι έφευγε σε γραμματόσημα αφού αλληλογραφούσα και με πολλά πολλά άλλα παιδιά απ΄όλο τον κόσμο μέσω Pen Pal, IYS (ή κάπως έτσι ), Mondial και ONZE...

Mε τα παιδιά από την Κάντυ δεν κράτησε και πολύ... είχαμε τελείως διαφορετικά χόμπυ : πχ εγώ έτρεχα στα γήπεδα και αυτές κεντούσαν με το βελονάκι Πέντ' 'εξι γράμματα και μετά σιγή ιχθύων... ζυγών... λεώντων...

Μόνο με τ΄αγόρια που αλληλογραφούσαμε (με την κολλητή μου) κρατήσαμε κάποια επαφή και βρεθήκαμε και κάποιες φορές στο γήπεδο...

 

[tsalk]

Μετά από μερικά γράμματα η συζήτηση έπαιρναν και πιο ενδιαφέρουσα τροπή, του στυλ "α, κι εσένα σου αρέσουν οι Pet Shop Boys, κι εμένα, είδες πως ταιριάζουμε; Στο σχολείο μου δεν έχω βρει κορίτσι με το οποίο να ταιριάζω τόσο όσο με σένα" και τέτοια.
Βεβαίως και ανταλλάζαμε και φωτογραφίες και με ένα συγκεκριμένο κοριτσάκι, από Βέροια αν θυμάμαι καλά, και τηλέφωνα!

Γέλασα πάλι σήμερα, πάντα μετά από κάποια γράμματα 2-3 αν θυμάμαι καλά ρωτούσα και εγώ για τους Pet shop boys και τους Wham που ήταν τα αγαπημένα μου συγκροτήματα τότε (αλλά και τώρα)

Είδες η Βέροια!!!! και εγώ είχα αλληλογραφία με ένα κοριτσάκι απ την Βέροια και όπως αποδείχτηκε στο πρώτο γράμμα έμενε 2 τετράγωνα μακριά από το σπίτι μου. Εκεί να δεις γέλιο. Ακόμα το θυμάμαι

 

[saboter]

Νά πως καταλήξανε οι τρείς απόπειρές μου να αλληλογραφήσω:

* Την πρώτη φορά, έλαβα γράμμα από ένα αγόρι από το Ισραήλ, πράγμα που ανάφερα τυχαία στο κατηχητικό, και έξαλλος ο παπαδάσκαλος μου είπε "να κόψεις αμέσως κάθε επαφή με αυτόν τον άθεο".

Εγώ, μικρά γαρ, επιρεάστηκα και ...έκοψα και την επαφή και το κατηχητικό.

* Τη δεύτερη φορά, πάνω που ολοκλήρωνα το γράμμα γνωριμίας με κάποιο παιδί από Αθήνα, μπουκάρει η μάνα μου, ελέγχει το φάκελο και αναφωνεί: " αν έχεις την εντύπωση πως θα κάνεις φιλίες με κάποιον από τα Εξάρχεια...κούνια που σε κούναγε κακομοίρα μου..." και χρατσ...πάει κι αυτό.

* Την τρίτη φορά, μου ζήτησε αλληλογραφία ένα παιδί από Γαλάτσι, το οποίο ήδη από το δείγμα γραφής μου φάνηκε ...αααάλλου μήκους κύμματος, μα όταν στην τελευταία σελίδα είδα την κολλημένη με σελοτέιπ φωτογραφία, διαπίστωσα ότι επρόκειτο για ένα κάφρο ολκής που είχα γνωρίσει στη θάλασσα το καλοκαίρι και μου είχε καθήσει στο λαιμό από τότε....απλά εγώ ήξερα ένα Λάκη από Αθήνα κι αυτός δεν ήταν άλλος από τον Αποστόλη απ' το Γαλάτσι!

Από τότε επιδόθηκα στις man to man επαφές...

​

 

[exetlaios]

Εγώ αλληλογραφούσα με μια Αμερικανίδα, που γνώρισα μέσω του περιοδικού FANGORIA.

Και μετά με μια Αγγλίδα που γνώρισα από το περιοδικό DARK SIDE.

 

[don dokken]

....εγω παλι μονο οταν ημουν φυλακη μου στελναν γραμματα κατι ψοφιες. αστειευομαι φυσικα,το εν λογω αθλημα μου φαινοταν τελειως ακυρο!!

 

[saboter]

....εγω παλι μονο οταν ημουν φυλακη μου στελναν γραμματα κατι ψοφιες. αστειευομαι φυσικα,το εν λογω αθλημα μου φαινοταν τελειως ακυρο!!

man to man κι εσύ φίλε Don;

 

[thebest20]

Εμάς στο σχολείο μας είχαν βάλει εργασία να αλληλογραφήσουμε με ένα αγαπημένο μας πρόσωπο!Είχα αλληλογραφήσει με την ξαδέρφη μου που έμενε στην Πάτρα και μου είχε στείλει ένα γράμμα που πάνω είχε βάλει και κάτι αυτοκόλληλα στρουμφάκια!Μετά από τύχες είχα βρει μια κάρτα με το στρουμφοχωριό που ήταν άδειο και αυτοκόλλητα στρουμφάκια τα οποία κολλούσαν πάνω,και της την είχα στείλει αυτή την κάρτα με αφιέρωση από πίσω!

Ακόμα,με τα ξαδέρφια μου ανταλλάσσαμε διπλές photos από albums με αλληλογραφία!Ή και κασέτες μερικές φορές!

 

[don dokken]

man to man κι εσύ φίλε Don;

εεεε...man to woman.

ελα τωρα βρε καραδωκει το ..ΕΣΡ

 

[Αναστασια]

Εχω μια πληγη στην καρδια οταν σκεφτομαι την λεξη αλληλογραφια.

Στα 12 μου χρονια, στο σχολειο, αλληλογραφουσα με ενα φιλαρακι απο την Αυστρια, τον Roland. Αλληλογραφουσαμε στα αγγλικα. Μου εβγαιναν τα ματια να βγαλω τα κολυβογραμματα του αλλα οταν τα καταφερνα γελαγα πολυ, γιατι ειχε μια υπεροχη αισθηση του χιουμορ!

Μετα απο 4 χρονια εμπλεξε με τους ερωτες, κι οπως ειναι φυσιολογικο με ξεχασε, εγω ημουν μια μακρινη pen-friend που ποτε δεν ειχε συναντησει απο κοντα!

Κανονταν μια εκ βαθους εκκαθαριση του δωματιου του μετα απο 3 χρονια βρηκε τα γραμματα μου και αποφασισε να μου ξαναγραψει! Εγω ημουν τρισευτυχισμενη! :flower:

Συνεχισαμε να αλληλογραφουμε για μερικα χρονια ακομα και μετα παλι χαθηκε.

Λιγους μηνες μετα μου ηρθε ενα γραμμα απο την μαμα του. Οταν ειδα τον αποστολεα σκεφτηκα, ετσι χωρις καποιον λογο, οτι αυτο το γραμμα εχει κακα μαντατα μεσα....

Ενα μηνα πριν αποφασισει να ερθει Ελλαδα ενα αυτοκινητιστικο ατυχημα εκοψε το νημα ενος απο τους πιο αγαπημενους μου φιλους....

...Και δεν του ειχα πει ποτε οτι τον θαυμαζα και τον αγαπουσα, οτι τον θεωρουσα καλο μου φιλο, κι ας μην τον ειχα ποτε συναντησει.

Απο τοτε λεω πιο συχνα το σ'αγαπω, αν το νιωθω, για ενα ατομο. Καλυτερα να μετανιωνεις για κατι που ειπες, παρα για κατι που δεν ειπες. :flower:

 

[mytinyworld]

Απίστευτη ιστορία Αναστασία μου.... Και τι ήθος αυτή η γυναίκα, μέσα στον πόνο της, να σκεφτεί να σε ενημερώσει κι ας ήσουν μια απλή pen friend... Ποπο, συγκινήθηκα...

 

[Αναστασια]

Φοβερο ε; Μαζεψε ολα τα κομματια της ζωης του παιδιου της, κι εγω ειχα την τιμη να ειμαι μεσα σε αυτα, ενα μικροσκοπικο κομματακι. Η ζωη παιζει τρελα παιχνιδια...

Πωπω, σας μελαγχολησα βραδιατικα.

Τι θελω και γυριζω μακρυα απο τις κουκλες μας... :xm: #)

 

[Phant0m7]

E,μην το λες.... (γκουχ-γκουχ)