Χωρίς Οικογένεια (Sans famille) [Hector Malot]

[Λορένα]

Το πασίγνωστο βιβλίο του Εκτωρ Μαλό το : χωρίς οικογένεια, δεν πιστεύω πως υπήρχε παιδάκι που δεν το είχε ακουστά εστω..

Το είχα διαβάσει σε δύο εκδόσεις. Δυστυχώς η παλιά έγινε φύλλο και φτερό(κρίμα γιατί μαλλον ηταν παλαιό και συλλεκτικο κομματι, δωρο μου το κανανε), αργότερα στα χρόνια του δημοτικού μου το ξανακάναν πάλι δώρο (πολύ τυχερή είμαι )

Ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα στα παιδικά μου χρόνια, και τολμώ να πω, πως ουτε και το επόμενο έργο του : Με οικογένεια κατάφερε να το ξεπεράσει

 

[Spartan_X]

Λορένα λές αυτή τη έκδοση ; Αυτή έχω εγώ στη κατοχή μου. Οντως πολύ ώραιο βιβλίο, απο τα καλύτερα που μπορεί να διαβάσει ένα παιδί.

 

[Λορένα]

Δεν λέω αυτο. Αυτό που είχα πρέπει μαλλον να ανηκει στα συλλεκτικα κομματια πια.

Το εξωφυλλο του το θυμαμαι αμυδρά, θυμαμαι ομως πολυ εντονα το εσωτερικο του.

Οι σελιδες του, ηταν χωρισμενες καθετα στην μεση. Στην εξω πλευρα (της σελιδας) ηταν απο 3 εικονες (σαν γκραβουρες εμοιαζαν, και... ηταν πανεμορφες..), που εδειχναν την εξελιξη της ιστοριας.. Μπορουσες δηλ. να παρακολουθησεις την ιστορια βλέποντας μόνο τις εικονες.

Στην μεσα πλευρα της σελιδας ηταν γραμμενη η ιστορια με πολύ απλή και κατανοητη γραφη όπως συγκρινα έπειτα με το επόμενο βιβλιο μου (το παραπανω δηλ. που εχω φωτο).

Θεωρω πως ηταν αριστουργημα απο αποψη εικονογραφισης. Αυτο που εχω τωρα, ειναι εξαιρετικο ως προς τον τρόπο γραφης του

 

[Λορένα]

Ακομη ένα εξώφυλλο του βιβλιου, αλλά ουτε παλι ειναι αυτο που έλεγα πριν (με μεταφραση της Ζωρζ Σαρη όπως βλέπω)

 

[spirtoulis]

Ωραίο βιβλίο , το είχα διαβάσει μικρή και το ξαναδιάβασα πρόσφατα, ο αγαπημένος μου χαρακτήρας είναι ο Βιτάλης και ο περιοδεύων θιασός του.

 

[petran79]

Αν και το λατρεψα, βρηκα το 'Με Οικογενεια' πολυ πιο συγκινητικο.

Επισης αν θελετε μια παρομοια ιστορια καπως πιο συμπυκνωμενη αλλα οχι λιγοτερο ποιοτικη, διαβαστε και το Ρομαιν Καλμπρυς του ιδιου.

 

[saboter]

Το Νο 62 από τη συλλογή "Παιδική Λογοτεχνία" της ΑΓΚΥΡΑΣ, μια έκδοση του 1983 σε πολυτονικό ακόμη..

 

[Domenica]

Και εγω το ειχα σε μια εκδοση με γκραβούρες απο μια ρετρο σειρά παιδικων βιβλίων. Διαλυθηκε ομως και κατέληξε και αυτό στο Μοναστηράκι. Τώρα οσον αφορά τα βιβλία μου αρεσε περισσοτερο το πρὠτο αν και δεν ηταν στα αγαπημένα. Εμοιαζε πολύ με Ντίκενς χωρίς ομως να ειναι το ιδιο καλό (χαμένα παιδιά, κακοί συγγενεις που θέλουν να σου πάρουν την κληρονομιά, φυλακές για χρέη, βίαιοι θετοί γονεις και φρικτά ιδρύματα για ορφανά) αλλά οπως και να το κάνεις ηταν πολύ συγκηνητικο και κομματάκι τρομακτικό. Απο τους χαρακτήρες μου άρεσε και μένα ο Βιτάλης αλλά ο αγαπημἐνος μου ηταν ο Ματίας. Μη ξεχάσουμε και το άτυχο πιθηκάκι.

 

[geodim]

Από τις εκδόσεις "ΤΟΞΟΝ", ο αριθμός 20 σε πολυτονικό. Δώρο του πατέρα μου το 1980. Αγαπημένο βιβλίο, με δυνατές και ίσως ωμές για την τότε ηλίκια μου περιγραφές.

Συγνώμη για την σκοτεινή φωτό αλλά ο σαρωτής δεν ήταν διαθέσιμος.

 

[atanasio]

Όταν ήμουν οχτώ ετών, το διάβασα και μαγεύτηκα. Για αρκετά χρόνια ήταν το αγαπημένο μου βιβλίο.

 

[retrofan]

"Κλειστό παράθυρο, σκληρή παρθένα,

για σε τι δάκρυα που 'χω χυμένα ..."

Υπέροχο βιβλίο που συντρόφεψε και τη δική μου παιδική ηλικία. Με συγκινούσε ιδιαίτερα ο χαρακτήρας του Ματίας, ιδίως εκεί που "προσφέρεται" ως μουσικός στον "θίασο" του Ρεμύ και, έχοντας συνηθίσει μόνο την κακομεταχείριση, του δηλώνει ότι δεν έχει αντίρρηση να τον χτυπάει αλλά όχι στο κεφάλι γιατί ζαλίζεται

Περιέργως βέβαια, σ' αυτό το βιβλίο δεν μου άρεσε το παιδικό ρομάντζο του Ρεμύ με την μουγγή Λίζα (ποια; εγώ, που τις ρομαντικές ιστορίες τις είχα απαραίτητη προϋπόθεση συμπάθειας προς βιβλίο ή έργο )

 

[Thor]

Ήταν το τριτο μυθιστόρημα που διάβασα μετά από δυο του Βερν και πριν καν διαβάσω Ντίκενς. Με είχε καταπορώσει τοτε στο μακρυνό 1987 όπως αργότερα ο Ρόμεν Καλμπρί (το τελευταίο υποψιαζομαι ότι κάθε εκδοτικός οίκος που το έχει κυκλοφορίσει το έχει κάνει διαφορετικό τίτλο) αλλα νομίζω ότι το Με οικογένεια είναι πολύ κατώτερο (σ' αυτό μπορεί να φταίει και η σειρά τοξο από την οποία το διάβασα και αντιμετώπιζε τα κλασικά νεανικά μυθιστορήματα με την τρυφερότητα του Κόναν )

 

[zouzou]

Κι άλλο ένα εξώφυλλο.

 

[Tirinini]

Το είχα κι εγώ!!! Από τις εκδόσεις ΑΣΤΕΡΟΣ. Τι μου θύμισε αυτό το εξώφυλλο!

 

[spirtoulis]

'Οταν πρωτοδιάβασα το βιβλίο ήταν από την έκδοση που μας δείχνει η zouzou. Τώρα που είδα το εξώφυλλο το θυμήθηκα.

 

[zouzou]

Δυστυχώς όπως τα περισσότερα παιδικά που έχω δεν έγραφαν ημερομηνία εκδόσεως... Αγαπημένα βιβλία που μου κράτησαν πολλές ώρες συντροφιά κυρίως στις διακοπές στο χωριό!

 

[caprice]

Από τα καλύτερά μου στα "Βιβλία" είναι όταν μαζεύονται σε ένα μόνο θέμα, τόσες διαφορετικές εκδόσεις. Πραγματικά πανέμορφες.

Κορυφαίος όλων βέβαια ο Ιούλιος