iggylebowski
RetroAdept
- Joined
- 10 Mαϊ 2012
- Μηνύματα
- 868
- Αντιδράσεις
- 646
Afraid of the Dark (1991, Mark Peploe)
http://www.imdb.com/title/tt0101276/?ref_=fn_al_tt_1
Ηθοποιοί: Ben Keyworth, James Fox, Fanny Ardant, David Thewlis, Paul McGan, Clare Holman, Susan Wooldridge, Robert Stephens
Υπόθεση: Ένα μικρό αγόρι, που έχει κάποιες περίεργες εμμονές σχετικές με την τύφλωση και τη βία, παγιδεύεται σε ένα κόσμο παραισθήσεων, αρχίζοντας να μπερδεύει την πραγματικότητα με τη φαντασία.
Γνωρίζοντας εξαρχής ότι το Afraid of the Dark είναι μια ταινία που έχει την τάση να διχάζει τους θεατές της, αλλά και γενικότερα τους λάτρεις του φανταστικού σινεμά, σίγουρα δεν περιμένεις ένα straight-forward θρίλερ. Άλλωστε, το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνει κάποιος θεατής ξεκινώντας να βλέπει τη συγκεκριμένη ταινία είναι να πέσει στην παγίδα ότι βλέπει ένα καθαρόαιμο θρίλερ. Το Afraid of the Dark λοιπόν είναι μια περίεργη βρετανική ταινία που κάθε άλλο από ταινία τρόμου είναι, και συνδυάζει στοιχεία σκοτεινής φαντασίας, ψυχολογικού θρίλερ, παιδικού τρόμου, ψυχοδράματος και συμβολικού κινηματογράφου. Το γενικότερο ύφος της ταινίας φέρνει άνετα στο μυαλό, με τον τρόπο που μπερδεύει την πραγματικότητα και το όνειρο, δυο προγενέστερες βρετανικές ταινίες, το Paperhouse του Bernard Rose και το ξεχασμένο, παραγνωρισμένο Dream Demon του Harley Cokeliss. Ο Mark Peploe, πριν γυρίσει την συγκεκριμένη ταινία, δεν είχε ιδιαίτερη εμπειρία στο χώρο της σκηνοθεσίας, αφού εδώ υπογράφει την πρώτη από τις μόλις δύο ταινίες που σκηνοθέτησε, όμως δεν είναι άγνωστος στον χώρο του κινηματογράφου, αφού το όνομά του έχει συνδεθεί ως σεναριογράφος με μερικούς σημαντικούς δημιουργούς του παγκόσμιου κινηματογράφου όπως ο Antonioni (Professione: Reporter) και ο Bertolucci (The Last Emperor, The Sheltering Sky). Το πιο περίεργο σημείο του Afraid of the Dark είναι ότι αποτελείται από δύο μέρη τα οποία αρχικά δείχνουν να λειτουργούν σαν δυο διαφορετικές ταινίες με ξεκάθαρος τέλος η κάθε μία από αυτές. Τελικά όμως, τα δύο αυτά μέρη έχουν ισχυρή συνάφεια δημιουργώντας την εντύπωση ότι αποτελούν τις δύο όψεις της ίδιας πραγματικότητας, ή όπως αποδεικνύεται δυο πραγματικότητες του ίδιου παιδικού μυαλού που δεν μπορεί να ξεχωρίσει την αλήθεια από την φαντασία. Κι ενώ το πρώτο μέρος ακολουθεί τους κανόνες ενός κλασσικού ψυχολογικού θρίλερ επηρεασμένο αρκετά από τους κώδικες των ιταλικών giallo και τις ταινίες μυστηρίου, στο δεύτερο μέρος η ταινία μετατρέπεται σε ένα συμβολικό δράμα πάνω στο άγχος και την αγωνία του νεαρού αγοριού και την είσοδό του σε ένα κόσμο βίας. Η σκηνοθεσία του Peploe εναλλάσσεται μεταξύ των δύο μερών, από τον εφιαλτικό τόνο και την ιδιότροπη υφή του πρώτου μέρους στο ονειρώδες και συμβολικό ύφος του δεύτερου μέρους, ισορροπώντας μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας με τέτοιο τρόπο που κάνει τη σαφή διάκρισή τους πολύ δύσκολη για τον θεατή. Το Afraid of the Dark ακολουθεί τη λογική μιας ταινίας φαντασίας ονειροβατώντας σε ένα ρευστό περιβάλλον όπου τίποτα δεν μοιάζει να είναι όπως φαίνεται. Η ατμόσφαιρα της ταινίας είναι παράλληλα σκοτεινή και ονειρική, το ύφος ισορροπεί μεταξύ της αγωνιώδους έντασης και της υπνοβασίας και ο ρυθμός είναι εσκεμμένα ληθαργικός για να εντείνει τη διφορούμενη υπόσταση της ιστορίας. Το Afraid of the Dark είναι γεμάτο με συμβολικές εικόνες, ονειρικά πλάνα και αμφίσημες καταστάσεις, με μερικές διάσπαρτες κι απότομες σκηνές βίας, με τον Peploe να προσπαθεί να αποδόσει όσο καλύτερα γίνεται τα νοήματα της ταινίας. Οι ερμηνείες είναι αρκετά καλές, αν και αυτός που κλέβει άνετα την παράσταση είναι ο νεαρός Ben Keyworth στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Όχι η πιο κοινά αποδεκτή ταινία που υπάρχει, το Afraid of the Dark αν και δίνει αρκετή τροφή για σκέψη, δεν θα αρέσει σε όσους προτιμούν ένα καθαρόαιμο θρίλερ, σύμφωνα με τις εντυπώσεις που αφήνει το πρώτο μέρος της ταινίας, αλλά ίσως γοητεύσει όσους περιμένουν μια συμβολική ταινία φαντασίας.
http://www.imdb.com/title/tt0101276/?ref_=fn_al_tt_1
Ηθοποιοί: Ben Keyworth, James Fox, Fanny Ardant, David Thewlis, Paul McGan, Clare Holman, Susan Wooldridge, Robert Stephens
Υπόθεση: Ένα μικρό αγόρι, που έχει κάποιες περίεργες εμμονές σχετικές με την τύφλωση και τη βία, παγιδεύεται σε ένα κόσμο παραισθήσεων, αρχίζοντας να μπερδεύει την πραγματικότητα με τη φαντασία.
Γνωρίζοντας εξαρχής ότι το Afraid of the Dark είναι μια ταινία που έχει την τάση να διχάζει τους θεατές της, αλλά και γενικότερα τους λάτρεις του φανταστικού σινεμά, σίγουρα δεν περιμένεις ένα straight-forward θρίλερ. Άλλωστε, το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνει κάποιος θεατής ξεκινώντας να βλέπει τη συγκεκριμένη ταινία είναι να πέσει στην παγίδα ότι βλέπει ένα καθαρόαιμο θρίλερ. Το Afraid of the Dark λοιπόν είναι μια περίεργη βρετανική ταινία που κάθε άλλο από ταινία τρόμου είναι, και συνδυάζει στοιχεία σκοτεινής φαντασίας, ψυχολογικού θρίλερ, παιδικού τρόμου, ψυχοδράματος και συμβολικού κινηματογράφου. Το γενικότερο ύφος της ταινίας φέρνει άνετα στο μυαλό, με τον τρόπο που μπερδεύει την πραγματικότητα και το όνειρο, δυο προγενέστερες βρετανικές ταινίες, το Paperhouse του Bernard Rose και το ξεχασμένο, παραγνωρισμένο Dream Demon του Harley Cokeliss. Ο Mark Peploe, πριν γυρίσει την συγκεκριμένη ταινία, δεν είχε ιδιαίτερη εμπειρία στο χώρο της σκηνοθεσίας, αφού εδώ υπογράφει την πρώτη από τις μόλις δύο ταινίες που σκηνοθέτησε, όμως δεν είναι άγνωστος στον χώρο του κινηματογράφου, αφού το όνομά του έχει συνδεθεί ως σεναριογράφος με μερικούς σημαντικούς δημιουργούς του παγκόσμιου κινηματογράφου όπως ο Antonioni (Professione: Reporter) και ο Bertolucci (The Last Emperor, The Sheltering Sky). Το πιο περίεργο σημείο του Afraid of the Dark είναι ότι αποτελείται από δύο μέρη τα οποία αρχικά δείχνουν να λειτουργούν σαν δυο διαφορετικές ταινίες με ξεκάθαρος τέλος η κάθε μία από αυτές. Τελικά όμως, τα δύο αυτά μέρη έχουν ισχυρή συνάφεια δημιουργώντας την εντύπωση ότι αποτελούν τις δύο όψεις της ίδιας πραγματικότητας, ή όπως αποδεικνύεται δυο πραγματικότητες του ίδιου παιδικού μυαλού που δεν μπορεί να ξεχωρίσει την αλήθεια από την φαντασία. Κι ενώ το πρώτο μέρος ακολουθεί τους κανόνες ενός κλασσικού ψυχολογικού θρίλερ επηρεασμένο αρκετά από τους κώδικες των ιταλικών giallo και τις ταινίες μυστηρίου, στο δεύτερο μέρος η ταινία μετατρέπεται σε ένα συμβολικό δράμα πάνω στο άγχος και την αγωνία του νεαρού αγοριού και την είσοδό του σε ένα κόσμο βίας. Η σκηνοθεσία του Peploe εναλλάσσεται μεταξύ των δύο μερών, από τον εφιαλτικό τόνο και την ιδιότροπη υφή του πρώτου μέρους στο ονειρώδες και συμβολικό ύφος του δεύτερου μέρους, ισορροπώντας μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας με τέτοιο τρόπο που κάνει τη σαφή διάκρισή τους πολύ δύσκολη για τον θεατή. Το Afraid of the Dark ακολουθεί τη λογική μιας ταινίας φαντασίας ονειροβατώντας σε ένα ρευστό περιβάλλον όπου τίποτα δεν μοιάζει να είναι όπως φαίνεται. Η ατμόσφαιρα της ταινίας είναι παράλληλα σκοτεινή και ονειρική, το ύφος ισορροπεί μεταξύ της αγωνιώδους έντασης και της υπνοβασίας και ο ρυθμός είναι εσκεμμένα ληθαργικός για να εντείνει τη διφορούμενη υπόσταση της ιστορίας. Το Afraid of the Dark είναι γεμάτο με συμβολικές εικόνες, ονειρικά πλάνα και αμφίσημες καταστάσεις, με μερικές διάσπαρτες κι απότομες σκηνές βίας, με τον Peploe να προσπαθεί να αποδόσει όσο καλύτερα γίνεται τα νοήματα της ταινίας. Οι ερμηνείες είναι αρκετά καλές, αν και αυτός που κλέβει άνετα την παράσταση είναι ο νεαρός Ben Keyworth στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Όχι η πιο κοινά αποδεκτή ταινία που υπάρχει, το Afraid of the Dark αν και δίνει αρκετή τροφή για σκέψη, δεν θα αρέσει σε όσους προτιμούν ένα καθαρόαιμο θρίλερ, σύμφωνα με τις εντυπώσεις που αφήνει το πρώτο μέρος της ταινίας, αλλά ίσως γοητεύσει όσους περιμένουν μια συμβολική ταινία φαντασίας.
