Army of Shadows (1969)

iggylebowski

RetroAdept
Joined
10 Mαϊ 2012
Μηνύματα
868
Αντιδράσεις
645
Army of Shadows (1969, Jean Pierre Melville)

http://www.imdb.com/title/tt0064040/

Ηθοποιοί: Lino Ventura, Simone Signoret, Jean Pierre Cassel, Paul Meurisse, Claude Mann, Paul Crauchet, Christian Barbier

Υπόθεση: To 1942, στην, κατεχόμενη από τους Γερμανούς, Γαλλία, ο Philippe Gerbier είναι ένας από τους αρχηγούς της γαλλικής αντίστασης. Αντιμέτωπος με την προδοσία, συλλαμβάνεται και φυλακίζεται σε ένα στρατόπεδο, από όπου όμως καταφέρνει να αποδράσει και να ενωθεί με το δίκτυο της γαλλικής αντίστασης στη Μασσαλία.

Μακριά από τα αστυνομικά θρίλερ (Le Doulos, Le Samurai, Cercle Rouge) με τα οποία έγινε ευρέως γνωστός, ο εξαιρετικό Γάλλος σκηνοθέτης Jean Pierre Melville στο Army of Shadows ασχολείται με την κατέχομενη από τους Γερμανούς Γαλλία, μεταφέροντας στην μεγάλη οθόνη την ομώνυμη νουβέλα του Joseph Kessel και προσθέτοντας δικές τους εμπειρίες από τη συμμετοχή του στην γαλλική αντίσταση. Το Army of Shadows είναι κυριολεκτικά μια από τις πιο εντυπωσιακές ταινίες που αφορούν την αντίσταση εναντίον ενός τυραννικού καθεστώτος κατοχής, χωρίς να εξωραΐζει και να ωραιοποιεί καταστάσεις. Στο Army of Shadows δεν υπάρχει χώρος για επικό ή λυρικό ηρωισμό, καθώς η αντίσταση απεκδύεται οποιουδήποτε ρομαντικού στοιχείου. Οι χαρακτήρες της ταινίας λειτουργούν ηρωικά κάτω όμως από το βάρος και τις συνέπειες των πράξεών τους. Τα μέλη της αντίστασης είναι έτοιμα να προβούν στις απαραίτητες πράξεις βίας, γνωρίζοντας όμως το κόστος που αυτό θα έχει πάνω στις ζωές τους και το οποίο θα κληθούν να πληρώσουν αργότερα. Ο Melville δίνει πολύ μεγάλη βάση στις σκληρές και ορισμένες φορές απάνθρωπες πρακτικές που είναι αναγκασμένοι να ακολουθήσουν τα μέλη της γαλλικής αντίστασης στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν. Επιπλέον, ο Melville, με ένα σχεδόν τελετουργικό τρόπο, παρουσιάζει ένα πραγματικό "στρατό από σκιές", καθώς οι Γάλλοι αντιστασιακοί είναι αναγκασμένοι να εγκαταλείψουν την προσωπική τους ζωή και να εισέλθουν σε ένα σύμπαν μυστικότητας, κρυφών κινήσεων μέσα στις σκιές και έλλειψης προσωπικών σχέσεων. Ο τρόπος που ο Melville κινηματογραφεί την ιστορία είναι εκπληκτικός. Χρησιμοποιώντας μια ψυχρή, ημι-ντοκιμαντερίστικη οπτική κι έν σχεδόν κλινικό τρόπο κινηματογράφησης παρουσιάζει τις κινήσεις και τις ζωές των ηρώων της ιστορίας, χωρίς να πέφτει στην παγίδα του άκρατου ηρωισμού του αμερικανικου κινηματογράφου. Η παρουσίαση των ηρώων της ταινίας γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε οι χαρακτήρες να μοιάζουν σχεδόν καταραμένοι, αναγκασμένοι να λειτουργήσουν σε έναν κόσμο μυστικότητας, υποψίας και προδοσίας. Οι χαρακτήρες της ταινίας είναι αναγκασμένοι να ζήσουν σε ένα πνιγηρό, κλειστοφοβικό περιβάλλον αναγκαστικής βίας, επιφυλακτικής εμπιστοσύνης, σχολαστικού προγραμματισμού και έλλειψης διαπροσωπικών σχέσεων, και ο Melville δεν αφήνει χώρο για ρομαντικές υπερβολές, παρά μόνο παρακολουθεί με μεθοδικό τρόπο την ασκητική σχεδόν διαβίωση των μελών της γαλλικής αντίστασης. Η εμπειρία του στις αστυνομικές ταινίες φαίνεται από την μεθοδική κινηματογράφηση των κινήσεων και των πράξεων των χαρακτήρων που σχεδόν ακολουθούν έναν μυστικιστικό, τελετουργικό τρόπο. Αφήνει τις δραματικές στιγμές να δημιουργήσουν τα απαραίτητα συναισθήματα στον θεατή χωρίς όμως να περιορίζει στο ελάχιστο το νευρώδες ύφος της κινηματογράφησης που προσθέτει την απαραίτητη ένταση στα συμβάντα. Η εξαιρετική σκηνοθετική προσέγγιση του Melville προσδίδει ένα βαρύ σκοτεινό τόνο στην εικόνα και μια έντονη αίσθηση αβεβαιότητας, καταφέρνοντας να εξωτερικεύσει τους φόβους, τις αμφιβολίες και τις ανάγκες των πρωταγωνιστών καθώς και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν την προδοσία και τη δειλία, και κάνοντας το σύμπαν στο οποίο κινούνται ακόμη πιο πνιγηρό και ανασφαλές. Επιπλέον καταφέρνει να υφάνει μια πικρή, μελαγχολική ατμόσφαιρα που δένει άψογα με τον ρυθμό της ταινίας και το θεματικό κέντρο της ιστορίας, κάνοντας πολλές φορές το Army of Shadows να μοιάζει σκληρό και απάνθρωπο, διατηρώντας όμως στον πυρήνα του ένα ύφος ανθρώπινης τραγωδίας. Η απλότητα στην σκηνοθετική προσέγγιση από τον Melville, με τις στατικές λήψεις, τα μεγάλα πλάνα, τις παύσεις, τις σιωπές, τους σκοτεινούς χρωματικούς τόνους, τα συγκρατημένα zoom, τον σκληρό φωτισμό, τις έντονες θέσεις της κάμερας αφήνει χώρο στη σκιαγράφηση των χαρακτήρων, καθώς η κάμερα επικεντρώνεται στον απάνθρωπο, αλλά απαραίτητο για την επιβίωσή τους, τρόπο με τον οποίο δρουν. Οι ερμηνείες από όλο το καστ είναι εξαιρετικές και ιδιαίτερα από τον Ventura, τον Cassel και την Signoret. Απλά, αριστούργημα.

 
Άψογη η περιγραφή σου. Από τις καλύτερες ταινίες του κινηματογράφου.
 
Πίσω
Μπλουζα