Πρόσφατα απόκτησα ένα MT-32, το ηχητικό αποτέλεσμα είναι όντως εντυπωσιακό και είναι κρίμα που χρησιμοποιήθηκε από ελάχιστα παιχνίδια σε αντίθεση με τον σχετικά μεγάλο αριθμό παιχνιδιών για τα PC της εποχής. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι ο λόγος που δεν χρησιμοποιήθηκε από τη στιγμή που τις εισόδους/εξόδους midi τις είχε, ενώ στο PC έπρεπε να αγοράσεις με έξτρα φυσικά κόστος και τη σχετική κάρτα…
Ο μέσος ST user τότε, αν είχε επιπλέον χρήματα, τα ξόδευε για επέκταση μνήμης ή για εκτυπωτή (όπως έκανα εγώ) και όχι για να πάρει ένα μαραφέτι για τον ήχο, όπου κάποια παιχνίδια θα το εκμεταλλεύονταν.
Με την ίδια λογική, είχαν κυκλοφορήσει πολλές κάρτες γραφικών, με εκατομμύρια χρώματα ταυτόχρονα στην οθόνη, για τον ST, όμως πολύ λίγα προγράμματα τις εκμεταλεύονταν... Ούτε αυτές "έπιασαν"...
Ο ST gamer, αρκούνταν στα chip tunes ή ενίοτε στα samples, που είχε κάποιο παιχνίδι...
Η αλήθεια ήταν αυτή: atari st έπαιρνε κανείς τότε μόνο αν τα χρήματα του δεν έφταναν για να πάρει αμίγκα!Εξαιρώ όσους συνειδητά επέλεγαν st για το midi...όμως αυτοί ήταν εξειδικευμένοι και συγκριτικά ελάχιστοι!
Σπύρο μου, μόνο για (ορισμένα) παιχνίδια αγόραζες Amiga, άντε και αν ήσουν καναλάρχης μικρού σταθμού και ήθελες να φτιάχνεις τίτλους...
Για οτιδήποτε άλλο αγόραζες ST...
Ο Atari έχει μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ βιβλιοθήκη ισχυρών προγραμμάτων από Word Processing μέχρι Desk Top Publishing και από Computer Aided Design μέχρι οτι άλλο μπορείς να φανταστείς!
Μην ξεχνάμε και το ασπρόμαυρο μόνιτορ υψηλής ανάλυσης που είχε ο ST, όπου η σοβαρή δουλειά γινόταν απόλαυση...
φίλε dino σου θυμίζω ότι είμαστε παιδιά τότε...μην κρίνεις εκ των υστέρων! Παίζαμε κυρίως παιχνίδια και μετά κάναμε οτιδήποτε άλλο! Μην το προσεγγίζεις όπως θέλεις με τα δεδομένα του σήμερα!
Και εγώ λάτρευα (και λατρεύω) τα games και τα demos, όμως αγοράζοντας τότε κάθε μήνα τα ST Format, ST Review και ST User (τους είχα ξεφραγκιάσει τους γονείς μου), ανακάλυψα έναν καινούργιο κόσμο που μπορούσα να εξερευνήσω με τον ST μου, μέσω των cover disks, αλλά και της ύλης που είχαν.
Εκεί έμαθα για τα άπειρα επαγγελματικά προγράμματα και τα επίσης άπειρα Public Domain και Shareware προγράμματα, όπου μπορούσες να βρεις από Database με κοκτέιλς, μέχρι και πρόγραμμα να δουλεύει τα φωτορυθμικά στα πάρτυ σου, μέσω του Computer.
Αυτο προσπαθω να πω στον Σπυρο εδω και καιρο - ολοι μας παιζαμε παιχνιδια - αλλα οι home micros δεν ηταν κονσολες.
Απο τον καιρο του A800 η Atari ειχε ενα καρο εφαρμογες για home και bussiness χρηση. Τα εκπαιδευτικα προγραμματα του BBC του Electron του Oric του Spectrum.
To 1984 o Dragon64 ετρεχε OS9 (unix σε 6809Ε) - αργοτερα ολοι οι κατοχοι του 6128 δοκιμασαν και δουλεψαν εστω και λιγο με CP/M. Ακομα και το Pixel απο την πρωτη μερα εδινε listings για εφαρμογες - και οχι μονο σε Basic. Η Ελληνικη Πλευρα του Amstrad ειχε εκτενεστατα αρθρα για το jumpblock και τις κλησεις της assembly (btw τα εγραφε ο συμμαθητης μου ο Μιχαλης Μπελιβανακης). Το home computing δεν ηταν ποτε μονο videogaming.
Αλλα οκ διαφωνουμε - οπως διαφωνω με ολους σχεδον τους amigακηδες
Η σκέψη (προφανώς) δεν είχε καμία σχέση με την Amiga…αλλά το σημαντικά μεγαλύτερο κόστος απόκτησης ενός pc που θα έκανε ότι και ο ST, και η με διαφορά μεγαλύτερη υποστήριξη του πρώτου στα παιχνίδια (λες και οι κάτοχοι pc παίζανε περισσότερο απʼ τους κατόχους ST) από την εν λόγω συσκευή…
χμμμ...αφού απαντήσω αρχικά στον grinder ότι πράγματι η σκέψη δεν σχετίζονταν με την αμίγκα αφού προπορεύονταν το συναίσθημα, ο ενστικτώδης θαυμασμός και το δέος σε αντίθεση με τον st όπου σκεφτόσουν αρκετά για να καταλάβεις τι είδες θα σας απαντήσω!
Έχετε δίκιο σε αυτό που γράφετε ότι οι υπολογιστές δεν ήταν κονσόλες! ΑΛΙΜΟΝΟ!!! Συνομιλείτε με κάποιον που δεν έχει καμία τέτοια στη συλλογή του! Μόνο home computers έχω! Φυσικά και ασχοληθήκαμε λοιπόν όλοι με κάποια προγράμματα, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο! Η ΚΥΡΙΑ όμως ενασχόληση ήταν με τα παιχνίδια τουλάχιστον στα άτομα που γνώριζα εγώ!
Προγράμματα υπήρχαν σε κάθε υπολογιστή αν ο χρήστης ήθελε ν' ασχοληθεί και προφανώς δεν ήταν προνόμιο του st και μόνο! Ποιος δεν έγραψε μερικές αράδες σε basic των 8μπιτων για παράδειγμα;
Μην προσπαθείτε όμως να πείσετε ότι επιλέξατε home υπολογιστή τότε περισσότερο για τα προγράμματα που τον συνόδευαν και λιγότερο για τα παιχνίδια! Αν το κάνατε -και δεν θα διαφωνήσω ότι μπορεί να συνέβη- αποτελείτε την εξαίρεση και όχι τον κανόνα!
Ότι αποτελέσατε εξαίρεση του κανόνα έγραψα όχι ότι κάνατε αιρετική επιλογή! Σιγά μην σας κάψουμε και στην πυρά κιόλας! (για τους st και το κάψιμο το συζητάμε πάντως... )
Σε τελική ανάλυση αυτό σου άρεσε και αυτό πήρες!
Ίσα ίσα έχω πολλάκις εκθειάσει το μεράκι σου πάνω στα πατάρια, μεράκι που ευτυχώς μοιράζεσαι μαζί μας! Είσαι λάθος αν το βλέπεις έτσι οπότε σταματώ την πλάκα εδώ. :sealed:
Ξεπερνώντας τον... "σκόπελο" της anti-Αmiga προπαγάνδας (oι απόψεις μου άλλωστε είναι γνωστές ), θα εκφέρω την γνώμη μου σχετικά με την αρχική απορία του φίλου grinder:
Οταν εταιρίες όπως η Sierra ξεκινούσαν να προμοτάρουν κάρτες ήχου (σαν την AdLib) αλλά και modules σαν το MT-32 με σκοπό να μία ηχητική εμπειρία που θα ξέφευγε επιτέλους απο τον άθλιο ήχο του PC speaker, στόχευαν ακριβώς εκεί: Δηλαδή στην αγορά των IBM PC & συμβατών (που κυριαρχούσε στην Αμερική ακόμα και απο την εποχή των 16-bit, ενώ μηχανήματα όπως ο ST είχαν ελάχιστο μερίδιο σε πωλήσεις - αντίθετα απο ότι σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες).
Το ότι προστέθηκε σε κάποια ST games υποστήριξη MT-32, ήταν ένα καλοδεχούμενο "bonus" για τους χρήστες αυτών των μηχανημάτων, αλλά και πάλι ο ST δεν αποτελούσε "στόχο" των Αμερικάνικων εταιριών (άλλωστε αν παρατηρήσετε ακόμα και τα PC games που υποστηρίζουν MT-32, θα δείτε ότι τα περισσότερα είναι αμερικάνικα).
Το ότι ο ST είχε ενσωματωμένες MIDI υποδοχές (και άρα ήταν κομματάκι πιό οικονομικός), για τους Αμερικάνους δεν είχε *απολύτως καμία* σημασία, διότι το μηχάνημα πούλησε ελάχιστα.
Συνεπώς, απο την στιγμή που η πλειοψηφία των ΜΤ-32 compatible games προέρχεται απο Αμερική, δεν θα πρέπει να εκπλήσσει η μεγάλη υποστήριξη σε PC games.
Οσο για το σκεπτικό του φίλου Dino, είναι απόλυτα σωστό, αλλά ανοίγει ένα *άλλο*, μεγάλο κεφάλαιο που έχει να κάνει με την τιμή του συγκεκριμένου module. Ειδικά για τους ST users, δεν μιλάμε για ένα απλό, "καθημερινό" περιφερειακό, αλλά για κάτι που κόστιζε παραπάνω απο το ίδιο τους το μηχάνημα !!
Βέβαια, αν ο αγοραστής ήταν κάποιος που ήθελε να ασχοληθεί σοβαρά με μουσική και είχε απόλυτη ανάγκη ένα τέτοιο "εργαλείο", τότε αλλάζει το πράγμα. Σίγουρα όμως η αγορά ενός MT-32 εκείνη την εποχή θα ήταν ο ορισμός του "overkill", αν χρησιμοποιήτο αποκλειστικά για τον βελτιωμένο ήχο περίπου μίας εικοσάδας παιχνιδιών...
Captain Kal είπε:
Μην το γελάς καθόλου!! Για ST ξεκίνησα, Amiga 500 πήρα!!!
Αν και δε γνώριζα περί πωλήσεων, φανταζόμουν ότι τα κατάφερνε καλά και στην Αμερική με κύριο αντίπαλο την Apple…πάντως σωστή η σκέψη σου αν οι Αμερικάνοι δεν ενδιαφέρονταν για το υψηλό κόστος…
