BIOS+Πολιτεία (1987)

[retro98]

BIOS+Πολιτεία (1987)

RetroDB:

Βίος και Πολιτεία - retroDB

www.retrodb.gr

Μια ταινία η οποία ήταν θεωρητικά το sequel του ''Λούφα και Παραλλαγή'', μιας και όλοι οι χαρακτήρες ήταν οι ίδιοι, απλά παίζονταν από άλλους ηθοποιούς. Την έγραψε και τη σκηνοθέτησε ο Νίκος Περάκης. Στην ταινία, ο Μιχάλης Καραμάνος (Γιώργος Κιμούλης) δουλεύει σε έναν οργανισμό-απομίμηση του ΟΤΕ (ΤΟΕ) και συνδέει το κομπιούτερ του διοικητή του ΤΟΕ με έναν εκρηκτικό μηχανισμό απειλώντας να καταστρέψει το Τηλεπικοινωνιακό δίκτυο της χώρας αν δεν του επιτρέψουν να εκπέμψει από την Τηλεόραση το επαναστατικό του μήνυμα και μάλιστα κατά την διάρκεια ενός σημαντικού ποδοσφαιρικού αγώνα. Η Αστυνομία, πιστεύει πως ο Καραμάνος ξαφνικά τρελάθηκε και βάζει έναν-έναν τους παλιούς του φίλους από το στρατό ως μεσολαβητές. Η ταινία, κατά την γνώμη μου, βγάζει γέλιο σε κάποια σημεία (Η παρουσία Κοντογιαννίδη και Πουλικάκου με τις ατάκες τους είναι που την σώζει) και σχολιάζει εύστοχα την επικαιρότητα.

 

[SEBASTIAN]

Πολύ καλή ταινία του Περάκη με πανέξυπνο σενάριο, τρομερή και πολύ εύστοχη σάτιρα του κοινωνικοπολιτικού περιβάλλοντος της εποχής, ταινία που οι πολύ σημαντικοί ηθοποιοί που πρωταγωνιστούσαν την ανέβασαν εντυπωσιακά με την βοήθεια βέβαια του σεναριογράφου-σκηνοθέτη που ήταν το ίδιο πρόσωπο και αυτό έχει την σημασία του. Ο πολύ σημαντικός και πολύ πετυχημένος κατά την γνώμη μου ηθοποιός Γιώργος Κιμούλης κυριολεκτικά πήρε την ταινία πάνω του, κέντησε ενττυπωσιακά και ενσάρκωσε τον ρόλο του πρωταγωνιστή άψογα. όπως και πριν τρία χρόνια στο "Λούφα και Παραλλαγή" έδωσε διαπιστευτήρια του απίστευτου υποκριτικού του ταλέντου και πάλι καθοδηγούμενος από τον Περάκη. Είναι μερικές ταινίες που ταιριάζουν γάντι με τον πρωταγωνιστή λες και γράφτηκε για αυτούς και ανταποκρίνονται με άριστα δέκα.
Κατά τα λοιπά η ταινία αναφέρεται στο πολύ έντονο πολιτικοποιημένο κλίμα της εποχής, οπου θεωρείται πλέον δεδομένο και κεκτημένο η ιδεολογικοπολιτική τοποθέτηση όλων, η διεκδίκηση κάθε είδους αιτημάτων ακόμα και των πιο παράλογων, το αγωνιστικό και επαναστατικό πολλές φορές πνεύμα των πολιτών εκείνης της εποχής πράγματα που αν τα συγκρίνουμε με σήμερα είναι σαν να έχουν περάσει αιώνες. Γιατί είναι πολύ λογικό να υπάρχει ιδεολογία, διεκδίκηση δικαιωμάτων, αγωνιστικό πνεύμα ως ένα βαθμό γιατί κρίνοντας από την τωρινή τελμάτωση όλα ειναι εν υπνώσει από άβουλους στην μεγάλη πλειοψηφία πολίτες που λες και έχουν παραδοθεί στην μοίρα τους. Ολέθριο λάθος και αποδεινύεται περίτρανα από τα υψηλά ποσοστά αποχής των εκλογών (πάνω από 60%), πετώντας στα σκουπίδια το μοναδικό αλλά ισχυρότατο όπλο που μας έχει απομείνει: Η ψήφος μας.

 

[thanos75]

Για να είμαι ειλικρινής ο Γιώργος Κιμούλης ως ηθοποιός μόνο στις ταινίες του Περράκη μου άρεσε πραγματικά- και είχε απίστευτη φυσικότητα. Ακόμα και σε παραστάσεις που τον έχω δει διέκρινα πάντα έναν στόμφο και μια μανιέρα στο παίξιμό του