Dead Man's Letters (1986)

[iggylebowski]

Dead Man's Letters (1986, Konstantin Lopushansky)

http://www.imdb.com/title/tt0091759/

Υπόθεση: Μετά από μια πυρηνική καταστροφή, οι ενααπομείναντες εν ζωή άνθρωποι μένουν σε υπόγειες αποθήκες και καταφύγια, ενώ στο έδαφος του πλανήτη κυριαρχεί ένας πυρηνικός χειμώνας.

Αν και διαφωνούσα με τον σπιριτουαλισμό, τη θρησκευτικότητα, την πίστη στο ανθρώπινο πνεύμα και το εγκώμιο της καλοσυνάτης πλευράς της ανθρώπινης φύσης, ο Tarkovsky αποτέλεσε ένα από τους επιδραστικότερους και μεγαλύτερους Ευρωπαίους σκηνοθέτες και οι ταινίες του είναι οπτική μαγεία. Ο Lopushansky είχε πάρει μέρος στην παραγωγή του Stalker του Tarkovsky, και η προσωπικότητα του μεγάλου αυτού σκηνοθέτη αποτυπώνεται στην πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα. Το Dead Man's Letters (ή Letters from a Dead Man, όπως αλλιώς είναι γνωστό) αποτελεί το πρώτο μέρος μια post-apocalyptic τριλογίας που σκηνοθέτησε ο Lopushansky, και ακολουθήθηκε από τα A Visitor to a Museum (1989) και Russian Symphony (1994). O Lopushansky δημιουργεί μια εξαιρετικά πένθιμη, πεσιμιστική ατμόσφαιρα, γεμάτη από ένα βαρύ, ζοφερό σκοτάδι και ένα έντονο αίσθημα θλίψης και απόγνωσης. Οι εικόνες του μεταπυρηνικού, κατεστραμένου πλανήτη είναι κυριολεκτικά εφιαλτικές και αποπνέουν μια αφόρητη αίσθηση απελιπισίας και σήψης. Ο σκηνοθέτης εμμένει στα πλάνα που περιγράφουν τις προσπάθειες των ανθρώπων να επιβιώσουν, σε ένα εξαιρετικά δυσβάσταχτο περιβάλλον και σταδιακά αυτές οι προσπάθειες να αποδεικνύονται ατελέσφορες. Ο θεατής, αν και παρακολουθεί τους ανθρώπους να μαραζώνουν σιγα-σιγά και να οδηγούνται στο αναπόφευκτο, παράλληλα διακρίνει την προσπάθεια του σκηνοθέτη να εκθειάσει την δύναμη της ανθρώπινης θέλησης και το ανυπότακτο του ανθρώπινου πνεύματος. Αν και κατά διαστήματα αυτή η απόγνωση και η μελαγχολία κάνει την ταινία δύσκολη, ο Lopushansky αφήνει κάποιες νύξεις ελπίδας να διαφανούν και να πάρουν τελικά υπόσταση στο φινάλε της ταινίας. Ο Lopushansky δίνει βάση στα πρόσωπα των χαρακτήρων, θέλοντας να παρουσιάσει τη συναισθηματική κατάστασή τους και το πέρασμά τους από την ελπίδα, την οργή, τη μοναξιά, τον φόβο, την απελπισία και την παραίτηση, έχοντας ως φόντο σκοτεινά, παρακμιακά σκηνικά και εμμένοντας στις πρωτόγονες συνθήκες διαβίωσης. Η ερήμωση του πλανήτη και η εξαθλίωση της ανθρώπινης ζωής δίνεται με τον πιο άμεσο τρόπο, με την χρήση φωτογραφίας σε σέπια χρωματικό τονο, τοπίων που μυρίζουν παρακμή και θάνατο και μιας σκυθρωπής σκηνοθετικής προσέγγισης, που είναι γεμάτη με υπνωτικές, σκοτεινά σαγηνευτικές εικόνες. Το Dead Man's Letters δίνει άφθονη τροφή για σκέψη, και αντιπαραβάλλει την απληστία και την αλαζονεία της ανθρωπότητας πριν την καταστροφή, με την συμπόνια, την πίστη και το ανθρώπινο πνεύμα που αποτελούν τους μοναδικούς φορείς που μπορούν να προσφέρουν ελπίδα. Γενικότερα, το Dead Man's Letters είναι μια πικρή, μελαγχολική, δύσκολη ταινία, που φορτίζει συγκινησιακά τον θεατή αλλά παράλληλα τον αφήνει να διακρίνει τα πιο όμορφα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης, μέσα από μια επίπονη διαδικασία ενδοσκόπησης. Η ταινία, νομίζω, δεν έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα, αλλά καλό θα ήταν, όσοι αγαπούν το σινεμά του Tarkovsky, να την αναζητήσουν.

[edit] dead picture [edit]