Dreamcast - The beginning and The End

ambu_dare

RetroMasteR
Joined
19 Φεβ 2006
Μηνύματα
1.278
Αντιδράσεις
54
sega_dreamcast_logo.jpg



Ήταν κάπου στις αρχές του 1997 και ενώ το Saturn πάλευε ακόμα να κατακτήσει την Αμερικανική αγορά, όταν πάρθηκε τελικά η απόφαση από τους υπεύθυνους της Sega να ξεκινήσουν οι απαραίτητες μελέτες για τον διάδοχο του, μία κίνηση η οποία έγινε γνωστή τον Μάιο του ιδίου έτους στην γνωστή έκθεση Ε3 (Electronic Entertainment Expo). Και το όνομα αυτού; Αρχικά και κατά την διάρκεια της ανάπτυξης του ήταν πολλά: Black Belt/White Belt, Dural, Dricas, Guppy, Shark, Vortex και τελικά Katana. Όμως η κονσόλα η οποία έμελλε να είναι η τελευταία απόπειρα της Sega να κατακτήσει τον κόσμο του hardware στο console gaming έκανε ντεμπούτο στις 27 Νοεμβρίου του 1998 στην Ιαπωνία με το όνομα Dreamcast, ενώ ένα περίπου χρόνο αργότερα στις 9 Σεπτεμβρίου του 1999 (9/9/99) “πάτησε” επιτέλους στις ακτές της Αμερικής και στις 14 Οκτωβρίου του ιδίου έτους “έκανε απόβαση” στην Ευρώπη.

Το Dreamcast βγήκε αρχικά για να χτυπήσει τις αντίπαλες – υποδεέστερες τότε κονσόλες που ήδη κυκλοφορούσαν (Playstation / Nintendo64) ενώ παράλληλα έβαλε τα θεμέλια για τις λεγόμενες κονσόλες έκτης γενιάς, αφού κυκλοφόρησε 15 ολόκληρους μήνες πριν τον μεγάλο του ανταγωνιστή το Playstation 2 της Sony και τρία ολόκληρα χρόνια πριν από τις αντίστοιχες προσπάθειες των εταιρειών Microsoft με το BΟΧ και Nintendo με το Gamecube. Πολλά υποσχόμενο με την μεγάλη για την εποχή του ισχύ και δυνατότητες παράλληλα με τα εξαιρετικά τρισδιάστατα γραφικά αλλά και την πρωτοποριακή δυνατότητα δικτυακού παιχνιδιού, σε συνδυασμό με πραγματικά υπέροχα παιχνίδια να συνοδεύουν την κονσόλα, είχε μία πολύ πετυχημένη εισαγωγή πουλώντας εκατοντάδες χιλιάδες κομμάτια τις πρώτες ημέρες παρουσίασης του, έτσι σύντομα παρατηρήθηκε έλλειψη στην αγορά τόσο λόγω των αυξημένων πωλήσεων όσο και διαφόρων προβλημάτων παραγωγής.

Μία νέα μορφή laser και οπτικών δίσκων μεγαλύτερης χωρητικότητας που ανέπτυξε η Sega για το Dreamcast και είχε την ονομασία GD-Rom, επιλέχτηκε ως αποθηκευτικό μέσο ενάντια στην πειρατεία και την αντιγραφή παιχνιδιών, αφού δεν υπήρξε ποτέ μέχρι και σήμερα η δυνατότητα αναγνώρισης τους από τα κοινά CD-Rom drives των ηλεκτρονικών υπολογιστών, ενώ παράλληλα δεν ήταν ένα φορμά που θα έβγαινε ποτέ στην αγορά για άλλου είδους χρήσεις όπως τα CDs και τα DVDs. H συμβατότητα του όμως με το φορμά των απλών οπτικών δίσκων ήχου (CDs) έμελλε να είναι ο δούρειος ίππος που θα έδινε την δυνατότητα στους hackers να τρέχουν ανεπίσημο κώδικα στην κονσόλα. Η αρχή έγινε μάλλον μέσω του emulator για παιχνίδια Playstation με το όνομα BleemCast και ακολούθως με το γνωστό Utopia Disk. Το μόνο μέτρο που κατάφερε να πάρει ήταν να εντάξει στα επόμενα κομμάτια που θα παρήγαγε έναν επιπλέον κώδικα που θα αντιμετώπιζε αυτό το πρόβλημα, ενώ το επόμενο βήμα ήταν η κρυφή προσέγγιση και εξαγορά του γκρουπ Kalisto που διέθετε την εποχή εκείνη τα images των παιχνιδιών στο διαδίκτυο, αλλά ήταν ήδη αργά αφού άμεσα εμφανίστηκαν διάδοχοι όπως η ομάδα Echelon για να πάρουν την θέση των απερχόντων (αν και πολλοί υποστηρίζουν ότι απλά άλλαξαν όνομα). Η Sega τελικά βρέθηκε απλά να παρακολουθεί τις εξελίξεις αδύναμη πια να αντιδράσει, ενώ πολύ σύντομα βρέθηκε ο τρόπος να μεταφέρουν τα κανονικά παιχνίδια σε απλά CDs και να τα τρέχουν απευθείας χωρίς να χρειάζεται καμία απολύτως επέμβαση στο hardware της κονσόλας, κάτι πρωτοφανές ακόμα μέχρι και σήμερα.

Dreamcast_basicpack.jpg



Παράλληλα λόγω και της πολύ πετυχημένης πορείας του πρώτου Playstation, αλλά και της πανέξυπνης τακτικής που ακολούθησε ο άλλος γίγαντας της ηλεκτρονικής ψυχαγωγίας για την δικιά του κονσόλα επόμενης γενιάς, σε συνδυασμό με την λανθασμένη κατά πολλούς αντίδραση της Sega τόσο στο να σταματήσει πολύ γρήγορα την υποστήριξη του στο Saturn δημιουργώντας εκνευρισμό στις ανεξάρτητες εταιρείες παραγωγής τίτλων όσο και στις προωθητικές της επιλογές για το Dreamcast, το αγοραστικό κοινό τέθηκε σε αναμονή του επερχόμενου Playstation 2. Τελικά με την εμφάνιση της ανταγωνίστριας κονσόλας με την μεγάλη ισχύ της – η οποία "φήμες λέγανε" ότι είχε και την δυνατότητα να εκτοξεύει μέχρι και διηπειρωτικούς πυραύλους – αλλά κυρίως λόγο της επιπλέον δυνατότητας αναπαραγωγής οπτικών δίσκων DVD ως φτηνή εναλλακτική πρόταση απέναντι στα ακριβά τότε οικιακά DVD-Players, άρχισε να πουλά σαν τρελό. Φυσικά το Dreamcast άρχισε να χάνει έδαφος σε πωλήσεις και πολύ σύντομα θα ερχόταν η κάπως βιαστική ανακοίνωση που θα έφερνε την θλίψη σε όλους τους πραγματικούς gamers ανά τον κόσμο. Στις 31 Ιανουαρίου του 2001, με τις οικονομικές ζημιές να σωρεύονται η Sega ανακοίνωσε ότι μέχρι τον Μάρτιο θα σταματήσει τόσο την παραγωγή της κονσόλας, όσο και την οριστική αποχώρηση της από την ανάπτυξη και παραγωγή κονσολών και θα επικέντρωνε πλέον όλο της το ενδιαφέρον μόνο στην δημιουργία τίτλων software. Αρκετά από τις δεκάδες παιχνίδια που βρίσκονταν στο στάδιο της παραγωγής ολοκληρώθηκαν και κυκλοφόρησαν αργότερα όπως τα Ikaruga, Half Life, Propeller Arena, ενώ η ίδια η Sega θα κυκλοφορούσε στις 24 Φεβρουαρίου του 2004 το Puyo Pop Fever που έμελλε να είναι το τελευταίο της παιχνίδι για το Dreamcast. Παρότι σε κάποια τελικώς διακόπηκε η εξέλιξη τους, ακόμη και αυτά βρήκαν τον δρόμο τους προς τους κατόχους της κονσόλας, αφού hackers κατάφεραν να τα πάρουν στα χέρια τους και μέσω των warez/newsgroups και P2P δικτύων να τα διανείμουν στους ενδιαφερόμενους (Half Life ?). Τελευταία φορά που η Sega επανήλθε στην κονσόλα ήταν το 2006, όπου μέσω του παραρτήματος της Ιαπωνίας άρχισε να πουλάει περιορισμένες ποσότητες από αυτή, που ήταν κυρίως κομμάτια από επισκευασμένες (refurbished ) κονσόλες που υπήρχαν στις αποθήκες της... ένα τελευταίο ξεπούλημα.

Ενώ έχουν ήδη περάσει 7 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα όπου η κονσόλα θα έχανε την υποστήριξη της Sega και με το κοντέρ της παραγωγής να έχει σταματήσει κάπου στα 10,5 εκατομμύρια κομμάτια, το Dreamcast παραμένει τελικά ακόμα ζωντανό αφού υπάρχει κόσμος ο οποίος ακόμα και σήμερα δηλώνει φανατικός οπαδός του και ζει με την ελπίδα κάποιας ευχάριστης έκπληξης από την Ιαπωνική εταιρεία. Παρά το γεγονός ότι μετά τον τερματισμό της παραγωγής του βγήκαν παιχνίδια – διαμάντια όπως τα Trizeal, Radigly, Under Defeat, μέχρι και το 2007 κυκλοφόρησαν τρία νέα και αξιόλογα παιχνίδια από ανεξάρτητες εταιρείες παραγωγής (Last Hope, Trigger Heart Exelica, Karous), η Sega δεν δίνει καμία ελπίδα ούτε καν για κάποιου είδους επετειακής μορφής ανακοίνωση για την επερχόμενη ημερομηνία των δέκα χρόνων από την πρώτη επίσημη εμφάνιση του Dreamcast, πόσο μάλλον για κάποιον διάδοχο. Όμως “ η ελπίδα πεθαίνει τελευταία” και η 27η Νοεμβρίου του 2008 είναι ακόμα μπροστά... ποιος ξέρει, ίσως την ημέρα που γιορτάζω και τα δικά μου γενέθλια να έχουμε μία ευχάριστη έκπληξη, ίσως και όχι. Όμως το γεγονός είναι ότι, όλοι όσοι έχουν έρθει σε επαφή με το Dreamcast τρέφουν για αυτό μία ανεξήγητη αγάπη και συνεχίζουν να το έχουν “πρόχειρο” για να παίζουν με κάποιο από τα εξαιρετικά παιχνίδια που κυκλοφόρησαν για αυτό.

ambu_dc_avatar.png



Ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο που αναφέρεται στην ιστορία του Dreamcast σε δύο κομμάτια, μπορείτε να βρείτε στα παρακάτω links:

The Dreamcast Story Part 1

The Dreamcast Story Part 2

...to be continued?
 
Συγχαρητηρια Ambu!

Δυστυχως δεν βλεπω να υπαρχει συνεχεια.Νιωθω οργη για το παρον διοικητικο σχημα της εταιρειας.Mοναχη της η Sumo προσπαθει να ξεβαλτωσει τα πραγματα,αλλα ενας κουκος δεν φερνει την ανοιξη...

Μετα μαλιστα το φιασκο του dreamcast.com (και την ασεβεια προς τους loyal Sega fans που απεδειξε το ολο συμβαν) δεν ελπιζω σε θαυμα...

Καπου εχω ξεκινησει την ιστορια του Saturn...μου εδωσες ενα κινητρο να την ολοκληρωσω
 
H Sega όπως τη ξέραμε έχει πεθάνει και μάλιστα προ πολλού. Όπως και η Sierra, είναι μια ομιχλώδης σκιά της παλιάς της καλής υπόστασης.

Dreamcast II δεν θα δούμε ποτέ. Για το λόγο αυτό εγώ έχω βαλθεί να μπορέσω να μάθω τα πάντα για τη συντήρηση και επισκευή της υπάρχουσας κονσόλας.

Πάντως το Dreamcast δεν πέθανε και δεν πρόκειται να πεθάνει ποτέ.

SEGA ΠΟΤΕ! DREAMCAST ΠΑΝΤΑ! FTW!!!!!

Ambu cudos για το άρθρο!!!!!!!
 
Εύγε Ambu... καταπληκτικό άρθρο !
 
Η sega ειναι πλεον νεκρη, αλλα ευτυχως οι αναμνησεις και οι καλες στιγμες ειναι ακομα μαζι μας.

Αρθρα σαν το παραπανω, τις κρατανε ζωντανες. Να'σε καλα ambu_dare!
 
Πολύ καλή παρουσίαση!

Credits και από εμένα...
 
δεν αμφιβαλλω οτι το dreamcast μπορει να ηταν πολυ καλη κονσολα αλλα γιατι ειναι η κονσολα των πραγματικων gamers και οι αλλεs δεν ειναι?και ποιοι ειναι οι πραγματικοι gamers?εχω σκεφτει να αγορασω ενα treamcast αλλα παιζονταs αρκετα παιχνιδια του dreamcast σε emulation τα βρισκω καλα μεν αλλα πολυ arcade-like.πριν δεκα χρονια θα τρελαινομουν γιαυτα αλλα τωρα πια οχι.υπαρχει λογοs που εχει ψιλοπεθανει η αγορα των arcades.
 
Η αγορά των arcades πεθαίνει απλούστατα γιατί τα ίδια παιχνίδια μπορείς να έχεις και στο σπίτι σου πλέον. Ολόιδια. Χάθηκε επομένως το "wow factor" που κάποτε πάθαινες στα arcades βλέποντας πχ το Sega Rally, το Virtua Fighter, το OutRun και τόσα άλλα που τα τότε home συστήματα δεν μπορούσαν ούτε καν να προσεγγίσουν. Άρα μετά χαράς πλήρωνες για να παίξεις με αυτά και να ζήσεις την μαγεία τους. Αντίθετα, τα τελευταία 10 περίπου χρόνια τα νέα arcades βασίζονται κυρίως σε home hardware. STV=Saturn, ZN1/ZN2=Playstation, Naomi=Dreamcast, Chihiro=Xbox, System246=PS2,Triforce=Gamecube, και πάει λέγοντας. Οπότε γιατί να πληρώσεις έξω για το ίδιο ακριβώς πράγμα που μπορείς να έχεις "άνετα και στον χώρο σου";

Όσο για το arcade-like στα παιχνίδια, η Sega είναι η αναμφισβήτητη βασίλισσα των arcades επί 15τόσα χρόνια. Λογικό δεν είναι να αξιοποιεί την κληρονομιά και την εμπειρία της στον χώρο;

Πάντως υπάρχουν και πολλά παιχνίδια του Dreamcast που μόνο arcade-like δεν είναι.

Πχ Shenmue, F355, Code Veronica, Headhunter, Metropolis Street Racer, Seaman...

Ίσα-ίσα, η ποικιλία και η πρωτοτυπία των τίτλων του DC δύσκολα βρίσκεται σε άλλες κονσόλες. Υπάρχει κάτι για τον καθένα. Και υπάρχουν και αρκετοί πραγματικά πρωτοποριακοί τίτλοι που κανένας άλλος κατασκευαστής δεν θα είχε πάρει το ρίσκο να κυκλοφορήσει στην αγορά.

Το μόνο που ομολογουμένως δεν υπάρχει είναι ένα καλό ποδοσφαιράκι. :)
 
ισωs δεν μου κανουν εντυπωση γιατι εχω παιξει αντιστοιχα παιχνιδια με τα περισσοτερα που αναφερειs στο ps2 και τα βρισκω ανωτερα.η αγορα των arcades πιστευω πεθανε γιατι τα παιχνιδια των κονσολων και του πισι εχουν αποκτησει απιστευτο βαθοs και εχουν ξεφυγει απο την λογικη του πενταλεπτου παιχνιδιου που εχουν τα arcades που στο κατω κατω πρεπει να στα τρωνε και γρηγορα για να ειναι κερδοφορα.παντωs οντωs οταν βγηκε το dreamcast πρεπει να ειχε κανει μεγαλη εντυπωση
 
Νάσαι καλά ρε ambu_dare.

Κάτι τέτοια σε κάνουν να μην αποχωρίζεσαι τον DC σου. Είμαστε σαν τα πλατανια, λίγα αλλα αθάνατα Πολύ καλή παρουσίαση k όπως έπρεπε. Όσο μας πληγώνει τόσο μας πωρώνει. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. K ας μεινει μονο ελπίδα...

Φιλε trooper13 είναι λογικό να σκέφτεσαι έτσι. Όταν λες ότι δεν σου κάνουν εντύπωση τα games του DC γιατί έχεις παίξει αντίστοιχα σε PS2 δείχνει ότι δεν έχεις ζήσει τη μαγεια της προηγουμενης γενιάς. Υπάχουν gamers καμένοι (όπως k εγώ) που ενώ τα games έχουν φτάσει σε ασύλληπτα γραφικά (PS3, XBOX 360) ακόμα παίζουν 16bit rpg. Όσα υπέροχα games k να βγούν δεν θα έχουν τη μαγεια που ήταν τα τότε games, γνώμη μου. Για τους gamers της σημερινής γενιάς δεν υπάρχει λόγος να παίξεις το V. Fighter arcade όταν μπορείς να πεζεις το V. Fighter 5 με τα super duper γραφικά. Εννοείτε ότι ο ambu_dare δεν εννοούσε ότι δεν είσαι πραγματικός gamer παίζοντας με άλλες κονσόλες. Σίγουρα όμως μπορώ να πω ότι είσαι μη ολοκληρωμένος gamer k άτυχος αν δεν έχεις ζήσει την εποχή που το DC ζούσε. Με την καλή έννοια πάντα. Αν ποτε βρείς την "δυνατοτητα" να παρεις η να παίξεις DC θυμήσου μας k κανε μια δοκιμη. Χωρίς σύγκρισης με τα σημερινά η με άλλες κονσόλες. Απλά άσε το ένστικτο σου σαν gamer k λιώσε σε Shenmue , Ikaruga, Grandia 2 , Rez , Sega Rally κλπ. Πιστεύω πως τότε θα καταλάβεις γιατί είναι φτωχότερη η gaming κοινότητα χωρίς την σωστή Sega k ένα Dreamcast

Φιλικά πάντα
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Φιλε pressure τα Greeklish απαγορευονται βασει των Κανονισμων
 
Λοιπόν για να αποφύγω τυχόν παρεξηγήσεις, θέλω να πω ότι όταν έκανα αναφορά στο ότι η ανακοίνωση έφερε θλίψη στους πραγματικούς gamers δεν εννοώ ότι μόνο όσοι ασχολούνται με το DC είναι τέτοιοι και οι άλλοι όχι.

Γεγονός είναι ότι όταν μία μεγάλη για τον χώρο εταιρεία αποχωρεί και μάλιστα έχοντας ως τελευταίο δείγμα της μία κονσόλα αυτού του επιπέδου, είναι δυσάρεστο ακόμα και εάν κάποιος είναι οπαδός του αντίπαλου στρατοπέδου - πιστεύω το σωστό αυτό είναι. Ειδικά όμως για το DC, η αναγνώριση που έχει δεχτεί (κυρίως μετά θάνατον η αλήθεια είναι αυτή) είναι ότι άφησε ένα κενό πίσω του και αυτό το παραδέχονται όσοι ανήκουν σε όλα τα εναπομείναντα στρατόπεδα. Βλέπεις π.χ.: ανθρώπους που όλη μέρα ειρωνεύονται και μάχονται σφόδρα - με την καλή έννοια - για να κυριεύσουν την κορυφή και να περιγελάσουν τον αντίπαλο (S vs MS / S vs N / MS vs N) να αναγνωρίζουν το DC σαν μία πραγματικά πρωτοποριακή και αξιόλογη κονσόλα και να τρέφουν λατρεία για πολλά από τα παιχνίδια της. Τέσπα, εγώ δεν την έζησα στην εποχή της αλλά την ανακάλυψα μετά και παρά του ότι παίζω με ισχυρότερα μηχανήματα με καλύτερα γραφικά κλπ, μου έκανε εξαιρετικά μεγάλη εντύπωση και απόκτησε μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.
 
Θα συμφωνήσω 100% με τα γραφόμενα του Κύλωνα απο πάνω. Όσες next-gen κονσόλες και να δούμε, η διαφορά που έκανε το Dreamcast θα μείνει για πάντα χαραγμένη στις μνήμες μας - ακόμα και σε μας που την γνωρίσαμε αργά.

Θεωρώ οτι όποιος gamer ή επίδοξος gamer δεί στο μέλλον παιχνίδια όπως το MSR, το Ikaruga και το Rez, ανεξαρτήτως του τι Αnisotropic Filtering και τι Antialiasing έχουν δει τα μάτια του, θα κολλήσει μπροστά στην τηλεόρασή του μέχρι να του πονέσουν τα δάχτυλα (που λέει κι ο Segata :D ). Το ίδιο έπαθα κι εγώ όταν έβαλα στο DC το δισκάκι του MSR για πρώτη φορά και για 3 εβδομάδες έμεινα κολλημένος εκεί σα να μην είχα ξαναπαίξει παιχνίδι Racing - το ίδιο έπαθα όταν έβαλα το Under Defeat , και υποθέτω οτι το ίδιο θα πάθω και στο μέλλον με το επόμενο που θα ανακαλύψω...

Κι όλα αυτά απλώς αναφέροντας τα παιχνίδια και όχι τις δυνατότητες emulation που πρώτο το DC έφερε στον κονσολόκοσμο. Όσοι είδαν το Metal Slug ξέρουν - όσοι δεν το έχουν δεί ακόμη, ποτέ δεν είναι αργά ;)
 
εγω πιστευω οτι οι περισσοτεροι που τρωνε κολλημα με παλιες κονσολες και παλια arcades ειναι λογω νοσταλγιας.ο χρονος εξωραιζει τα πραγματα.εγω ας πουμε εχω φαει τρελο κολλημα με τον model 2 emulator γιατι οταν πρωτοβγηκαν τα virtua striker,virtua fighter και δεν συμμαζευεται ειχα αφησει περιουσιες στα arcade rooms.απο την αλλα δεν ειχα ασχοληθει

με το dreamcast την εποχη της ακμης του οποτε δεν τρελαινομαι γι αυτο
 
Εγώ το Dreamcast το γνώρισα μόλις τον τελευταίο χρόνο. Ο Γιατρός φταίει γι' αυτό. Ποτέ δεν ασχολήθηκα μαζί του την εποχή της αιχμής. Αντίθετα έφαγα μεγάλο κόλλημα που όλο και μεγαλώνει. (Μαζί με αυτό και η συλλογή μου με περιφερειακά, κονσόλες και τα λοιπά..... )
 
γι αυτο ειπα οι περισσοτεροι.πιστευω οτι οι περιπτωσεις σαν την δικια σου ειναι η εξαιρεση του κανονα.παντως το σκεφτομουν σοβαρα να παρω treamcast.επισης ρωτησα ενα φιλαρακι μου που ειχε dreamcast και δεν ασχολειτε πια μαζι του(εχει 360)αν μπορει να το βρει στην αποθηκη του και να μου το δωσει αλλα μου ειπε οτι δεν το βρισκει.ελπιζω να μην μου ελεγε ψεματα :D :Dη αγορα treamcast αναβληθηκε επ αοριστον λογο αγορας μηχανης
 
Παρότι καταπληκτική κονσόλα τόσο τα λάθη της Sega όσο και το ανερχόμενο Playstation 2 τους κατέστρεψε.Και ρε παιδιά νομίζω ότι άδικα μερικοί θεοποιούν τόσο την Sega.2 επιτυχημένες κονσόλες έβγαλε όλες και όλες.Όχι πως είναι καλύτερα να θεοποιούμε την Sony αλλά τέσπα.

Sonic & Sega forever.
 
Ποσες ηθελες να βγαλει?

Η Sony ειχε πανω απο 2?

Η Νintendo ειχε πανω απο 2?

H Atari ειχε πανω απο 2?
 
Φυσικά και η Nintendo έχει βγάλει παραπάνω από 2 επιτυχημένα συστήματα!

NES,SNES,GAMEBOY,GAMEBOY ADVANCE,N64,NDS

Όσο για την Sony σου είπα.

Η Atari είχε φτιάξει μερικά καλα όπως πχ το 2600 αλλά γενικά τα επόμενα συστήματα δεν ήταν τίποτα φοβερό και με εκνεύριζαν τα χειριστήρια-τηλέφωνα.

Δεν λέω ρε παιδιά ωραία η Sega αλλά έχει κάνει πάρα πολλές βλακείες(και ποια δεν έχει κάνει δηλαδή).Ειδικά η κατάντια του Sonic τώρα τελευταία με έχει πάρει από κάτω :p
 
Πίσω
Μπλουζα