Dungeons & Dragons

[Leon]

Έπαιζε κανείς; Με κάτι φίλους είχαμε ξεκινήσει με AD&D 1st edition περάσαμε στη 2nd και για λίγο καιρό στη 3rd. Greyhawk, Dragonlance, Forgotten Realms, Ravenloft, Dark Sun, Planescape...είχαμε "λιώσει" για πολλά χρόνια.

Βέβαια σπάνια παίζαμε "επικά", πάντα σε καφρίλα και γέλιο κατέληγε το παιχνίδι, αλλά και κάποιες φορές γινόταν φοβερό roleplay. Μερικές φορές δημιουργούσαμε "ατμόσφαιρα" (ιδίως αν έχεις καλό DM) και γίνονταν κάτι φοβερά sessions που κρατάγανε μέχρι το ξημέρωμα.

Ακόμα και τώρα παίζουμε καμιά φορά. Βέβαια τώρα το παρατήσαμε το καφριλίκι και έχουμε περάσει σε πιο "σοβαρά θέματα". Αυτό τον καιρό παίζω storyteller με κάτι φίλους Mage:The Ascension της Whitewolf. Δυστυχώς ο περιορισμός του χρόνου δεν μας επιτρέπει να συναντιώμαστε συχνά.

 

[Alucard]

Σκεφτόμουν να ανοίξω ένα τέτοιο thread.

Ξεκίνησα να παίζω 2nd edition AD&D στη Γ' Γυμνασίου.

Αρχικά σε Forgotten Realms campaign έχοντας ένα χαρακτήρα Fighter τον οποίο είχα ονομάσει “Rastan” τιμής ένεκεν του γνωστού παιχνιδιού (και σήμερα ακόμη έτσι τον ονομάζω κι ας συμμετέχω σε άλλο party).

Μετά από 1-1,5 χρόνο δοκίμασα την τύχη μου ως Dungeon Master στο Ravenloft μιας και το παραφυσικό και η τρομακτική ατμόσφαιρα είναι οι αγαπημένες μου θεματολογίες.

Το τι περίεργοι ήχοι μέσω ηχογραφήσεων είχαν επιστρατευθεί, τι κεριά είχαν ανάψει για να δημιουργηθεί ατμόσφαιρα και τι εικόνες από horror scenes είχαν προβληθεί, δεν περιγράφεται

 

[Leon]

Ναι Ravenloft είχα παίξει και εγώ ως παίκτης. Παίζαμε ένα πολύ καλό campaign που έμοιαζε με Παρίσι του 19ου αιώνα αλλά στον κόσμο του Ravenloft. Το τί κερί, τί Soundtrack του Dracula και τί Ρέκβιεμ έπαιζε δεν λέγεται. Από τα καλύτερα campaigns που έχω παίξει. Πολύ λίγες μάχες και πάρα πολύ role play. Ζάρι έπεφτε ελάχιστα.

 

[Captain Kal]

Μια φορά έχω παίξει στην ζωή μου,(πριν 15 χρόνια) αλλά με πήρε μέχρι το ξημέρωμα. Σήμερα πάντως αγόρασα το προφανώς πολύ πιο light "Κατάβαση" (Descent), μήπως καταφέρω και κάνω την σύζηγο να παίξουμε μαζί.

 

[Leon]

Το D&D (ή οποιοδήποτε άλλο RPG) μπορεί να γίνει τρελό κόλλημα. Είναι άλλη αίσθηση να μαζεύεσαι με τους φίλους γύρω από ένα τραπέζι και δεν συγκρίνεται με τίποτα με το να παίζεις MMORPG έστω και με φίλους.

Έχει άλλη δυναμική. Είναι και το πραγματικό roleplay που δεν υπάρχει στα CRPGs, ο φοβερός χαβαλές αλλά και οι κόντρες που δημιουργούνται.

Κάθε φορά που μαζεύομαστε με τους συμπαίκτες αναπολούμε τα κατορθώματα μας, τις γκάφες μας και τα απίστευτα σκηνικά που εξελίχθηκαν.

 

[pooky(1)]

Παίζω χρόνια με τη τότε κοπέλα μου και τωρινή γυναίκα μου. Ξεκίνησα πριν από 19 χρόνια και μάλιστα ο κολλητός θεότρελος φίλος μου κατέληξε κουμπάρος μας. Στο κόλπο έβαλε και τη γυναίκα του οπότε και μέχρι πριν 5 μήνες που απέκτησαν το πρώτο τους παιδί τα sessions κράταγαν μέχρι το πρωί.

Ο δικός μου χαρακτήρας ένας Νάνος από την πρώτη στιγμή, μαντέψτε πως λεγόταν, ναι "Pooky"!!!! (Ματσό όνομα για νάνο!!!!! ) Η γυναίκα μου είναι mage και έχει και δεύτερο χαρακτήρα rogue. Ο παλιός κολλητός και τώρα συγγενής πια τη βρίσκει να κάνει τον DM (έχει εξαιρετική φαντασία και μεγάλο ταλέντο στη διήγηση). Η γυναίκα του παίζει χαρακτήρα warrior και έναν δεύτερο cleric.

Τους τελευταίους μήνες οι χαρακτήρες μας είναι αραχτοί στις παραλίες ενός άλλου φανταστικού, πολύ καλύτερου κόσμου και ανανεώνουν δυνάμεις για να επιστρέψουν δυνατότεροι από ποτέ.

I miss a walk through the Forgotten Realms...........

 

[Leon]

Από classes έχω παίξει σχεδόν τα πάντα (μόνο Paladin δεν έχω παίξει) αλλά η μεγάλη μου αγάπη ήταν πάντα ο μάγος. Με έξυπνη χρήση των spells κάνεις ότι θες. Το τί λαμογιές έχω κάνει εκμεταλλευόμενος τους κανόνες δεν λέγεται (με τον DM να τραβάει τα μαλλιά του). Το "motto" μου ήταν πάντα "Γιατί να μπεις στο Dungeon άμα μπορείς να το γκρεμίσεις;".

Ιδίως στα Forgotten Realms, μιας και τα ανέφερες φίλε Pooky, (ότι πρέπει για power gaming) έκανα μεγάλο πάρτι. Πάντα έβρισκα τρόπο να χαλάσω τα σχέδια του DM και να προσεγγίσω την κατάσταση με ένα τρόπο που δεν περίμενε. Σε συνδυασμό με ένα φίλο ανάλογης "φιλοσοφίας" που έπαιζε παπά κάναμε τον κακόμοιρο DM να βαράει το κεφάλι του στον τοίχο.

 

[Rakeesh]

Εμαθα για την υπαρξη των επιτραπεζιων RPG αρκετα αργοτερα γνωριζοντας την υπαρξη των κομπιουτεριστικων και ειχα εντυπωσιαστει. ΜΕ την πρωτη ευκαιρια πηγα με τους γονεις μου στην Καισσα σε μια αποπειρα να μυηθω στον κοσμο. Αν και αγορασα 2-3 κουτια διαβασα τους κανονες, δεν καταφερα να στεριώσω πάρτυ

Στα σοβαρα επαιξα πρωτη φορα σχετικα προσφατα, στα πλαισια μιας παρεας που σχηματιστηκε με αφορμη τις ταινιες του Αρχοντα (μεγαλη ιστορια). Ο πρωτος μου χαρακτηρας ηταν κλεφτης, και απο τοτε εχω μια οικοτητα με το εν λογω χαρακτηρα.

Επειδη ο ΔΜ μας ηταν καφρος και μας εριχνε ολο μαχες, ενιωθα ο αχρηστος της παρεας ωσπου σε καποια φαση αποφασισα να ασκησω role playing σε καθε ευκαιρια. Ειχα ενα σχοινι και προσπαθουσα να το χρησιμοποιησω με ευρηματικους τροπους σε καθε προκληση.

 

[Alucard]

Ποια θεωρείτε καλύτερη έκδοση;

Προσωπικά τη δεύτερη.

Οι κανόνες δεν άφηναν πολλές παρερμηνείες, ενώ έδινε περισσότερο χώρο για role play παρά για μάχες.

Μέχρι και οι εικόνες στα βιβλία ήταν πολύ καλύτερες απ’ ότι αυτές στις επόμενες εκδόσεις που σκοπό είχαν κατά την άποψή μου το κέρδος και την διεύρυνση της πελατείας σε μικρότερες ηλικίες σε βάρος δυστυχώς της ποιότητας.

Σε οποιαδήποτε έκδοση πάντως, το party είναι αυτό που θα καταστήσει ένα παιχνίδι ευχάριστο και ρεαλιστικό.

Οι πολλές αμφισβητήσεις των κανονισμών και το «ψείρισμα» της κάθε λέξης και κατάστασης, είναι εις βάρος του παιχνιδιού.

 

[Leon]

Ποια θεωρείτε καλύτερη έκδοση;

Και εγώ την δεύτερη προτιμώ. Με την τρίτη ψιλοξενερώσαμε όλοι. Έδινε πολύ μεγάλη σημασία στη μάχη και στο power gaming. Στην δεύτερη για να ανέβεις level έφτυνες αίμα ενώ στην τρίτη ανέβαινες σε χρόνο dt. Άσε που έγινε λίγο Magic the Gathering η κατάσταση με τη συλλογή feats. Έπρεπε να αγοράσεις ένα κάρο βιβλία για να διαλέξεις τα καλύτερα feats για να κάνεις τούμπανο τον χαρακτήρα και φυσικά τον κατάλληλο συνδυασμό για να πάρεις μετά prestige class (πάλι αγορά βιβλίων για να βρεις την καλύτερη που σου ταιριάζει).

Βέβαια ξεκαθάρισε πολλά πράγματα και έκανε πολλά πράγματα πιο ισοροπημένα. Βλέποντας το ψυχρά ως σύστημα κανόνων, το 3rd είναι καλύτερο.

Πρώτα από όλα το THAC0: τι μπέρδεμα ήταν αυτό! Ενώ με το attack bonus και το AC να είναι καλύτερο όσο ψηλότερο είναι (και όχι χαμηλότερο) τα πράγματα έγιναν πολύ πιο εύκολα. Γενικά η μάχη έγινε πολύ πιο ξεκάθαρη και έκοψε το grinding σε μεγάλο βαθμό. Τα τέρατα δίνουν XP βάσει του level σου και πόσοι εναντίον πόσων είναι. Το "μάζευε και ας είναι ψίχουλα" του 2nd τελείωσε.

Δεύτερον, παρά την γκρίνια μου για feats και prestige classes, επιτρέπει μεγαλύτερο customization.

Τρίτον και σημαντικότερο: Το ενοποιημένο D20 σύστημα που επέτρεπε σε τρίτους developers να βγάζουν παιχνίδια για αυτό. Δεν γούσταρες τα βασικά; Υπάρχουν πολλά βιβλία κανόνων, περιπέτειες και κόσμοι από τρίτους.

Στο 2nd όταν μπήκαν τα player options έγινε ψιλοχαμός και το παιχνίδι έγινε αρκετά unbalanced. Έπαιζα DM με χαρακτήρες φτιαγμένους με αυτά τα βιβλία και σφάζανε στο γόνατο τέρατα πολύ υψηλότερου level. Άσε τί είχα κάνει εγώ ως παίκτης με αυτά τα βιβλία (μιλάμε για τρελλό power gaming).

Τώρα για το 4th δεν γνωρίζω τι λέει. Δεν το έχω κοιτάξει αλλά από ότι κατάλαβα το έχουν κάνει πολύ MMORPG (σφαγή, σφαγή, σφαγή).

Πάντως ως συστήματα κανόνων υπάρχουν άλλα πολύ καλύτερα. Το GURPS για παράδειγμα είναι μάλλον το πιο λεπτομερές. Προσωπικά προτιμώ το Storyteller σύστημα της White Wolf που είναι πολύ αφηρημένο σε θέματα μάχης αλλά επιτρέπει μεγάλο customization του χαρακτήρα και δίνει μεγάλη σημασία στο role play.

 

[pooky(1)]

Εγώ παιδιά προτιμώ την τρίτη έκδοση. Όντως ξακαθάρισε πολλά από τη δεύτερη, αλλά θέλει εξοικείωση αν ξεκινάς κατευθείαν από αυτή.

Η τέταρτη έκδοση θυμίζει hack & slash. Δεν μας ικανοποίησε, δεν την ακολουθούμε. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι άλλωστε. Παρόλα ταύτα, με άλλα parties που έχουμε επαφές, μπορεί να πει κανείς ότι αποτελούμε την μειοψηφία. Η δεύτερη έκδοση είναι μακράν η πιο αγαπημένη ανάμεσα σε παλιούς, μεγαλύτερης ηλικίας players.

Η δεύτερη έκδοση δείχνει τα δόντια της αν διαθέτεις μαγκιόρο DM. Αν ο DΜ σου δεν έχει φαντασία και δεν ξέρει να πλάθει σενάρια από το πουθενά, την πάτησες.

Πολλά sessions γίνονται ακόμα και σε μας σύμφωνα με το δεύτερο "βιβλίο" κανονισμών. Ειδικά όταν κάνουμε joined party session με άλλους παλαβούς. Εκεί έχει τρελή πλάκα. Ακόμα και καφρίλες με δύο DMs έχουμε υλοποιήσει. Θυμάμαι το beta session εκείνο κράτησε 20 ώρες και το ευχαριστηθήκαμε όσο τίποτε άλλο.

Πάντως σε κάθε session 4 ατόμων με 5 χαρακτήρες χρειάζονται.

- 4 extra large πίτσες από την Pizza Hut.

- Το καλοκαίρι πάνω από 20 μπουκάλια μπύρα.

- Το χειμώνα από 4+ λίτρα καλό κόκκινο κρασί (για να είναι σε θερμοκρασία περιβάλλοντος).

- Τρελή ανοσία σε "θρησκευτική κατήχηση"

- 15 λίτρα παγωμένο νερό.

Προτιμώμενος χώρος οτιδήποτε δεν θα σε ενοχλήσουν το πρωί όταν ξημερώσει. Σίγουρα τα καλοκαιρινά sessions που ξεκινάνε στις 11 το βράδυ ΔΕΝ έχουν τελειώσει στις 6 το πρωί.

 

[Leon]

Ελάτε να σας πω και μια καφρίλα-αίνιγμα. Πως σκοτώνεις Paladin με Holy Avenger; (Το holy avenger είναι μια σπαθάρα που θέλει ο κάθε Paladin)

Βάζεις μερικά παιδάκια να του πετάνε πετραδάκια. Όποιος ξέρει από αυτά ας σκεφτεί πως.

Λύση

0

Τα πετραδάκια έχουν φτιαχτεί από τεράστιες κοτρόνες με το spell boulder to pebble. To Holy Avenger έχει anti-magic radius. Μόλις τα πετραδάκια μπουν στην ακτίνα, ξαναμετατρέπονται σε κοτρόνες, οπότε bye bye Paladin!

 

[Alucard]

Έχει βάλει κανείς ποτέ ξυπνητήρι στις 7:30 για να ξεκινήσει session από το φόβο μην και δεν προλάβει να παίξει αρκετά μέσα στο Σ/Κ;

Κι όμως τα D&D ήταν μια από τις πιο ενθουσιώδεις δραστηριότητες-παιχνίδια που ασχολήθηκα ποτέ.

Ας είναι καλά και οι υπόλοιποι τρελοί που διέθεταν τότε τον ίδιο ενθουσιασμό.

 

[Playmolover]

Το επιτραπέζιο Dungeons and Dradons το έχετε δει?

Το δωματιό μου είναι γεμάτο με κάμποσα βιβλία, ζάρια και κάθε είδους αξεσουάρ της 3ης έκδοσης. Επίσης συλλέγω και μινιατούρες.

Άσχετο αν έχω παίξει ελάχιστα και αυτό πρόσφατα, στα 31 μου...

 

[Saulot]

AD&D second edition ftw

Ανώτερη απλα

http://www.espairos.gr για οποιον θελει να παίξει ακόμα παιχνίδια.

 

[pooky(1)]

Ελάτε να σας πω και μια καφρίλα-αίνιγμα. Πως σκοτώνεις Paladin με Holy Avenger; (Το holy avenger είναι μια σπαθάρα που θέλει ο κάθε Paladin)
Βάζεις μερικά παιδάκια να του πετάνε πετραδάκια. Όποιος ξέρει από αυτά ας σκεφτεί πως.

Λύση

0

Τα πετραδάκια έχουν φτιαχτεί από τεράστιες κοτρόνες με το spell boulder to pebble. To Holy Avenger έχει anti-magic radius. Μόλις τα πετραδάκια μπουν στην ακτίνα, ξαναμετατρέπονται σε κοτρόνες, οπότε bye bye Paladin!

Αυτό είναι καρακαφρίλα. Σε ανακηρύσσω σε επίτιμο κάφραρχο των D&D!!

 

[c3podroid]

Και εγώ είμαι περισσοτερο εξικοιωμένος με τη 3rd-3.5 edition. Ξεκίνησα πριν χρόνια με την 2nd αλλά η 3rd με ενθουσίαζε περισσότερο και η περέα κόλλησε με αυτήν μέχρι σήμερα.

Είμαστε 5 πορωμένοι που παίζουμε κάθε κυριακή πρωί ακόμα. Αγαπημένος χαρακτήρας ο Rogue με prestige class τον Shadow Dancer. Έχω παίξει και fighter, druid και barbarian αλλά ο Rogue είναι ο καλύτερος για μένα. Εννοείται ότι τα βιβλία, τα χρωματιστά ζάρια και οι μινιατούρες είναι απαραίτητο αξεσουάρ σε κάθε session.

Έχω κάνει και DM σε Star Wars rpg. Πολύ καλό και σε βάζει στο κλίμα της μυθολογίας του Lucas. Όποιος πορωμένος να το δοκιμάσει.

 

[pooky(1)]

Και εγώ είμαι περισσοτερο εξικοιωμένος με τη 3rd-3.5 edition. Ξεκίνησα πριν χρόνια με την 2nd αλλά η 3rd με ενθουσίαζε περισσότερο και η περέα κόλλησε με αυτήν μέχρι σήμερα.Είμαστε 5 πορωμένοι που παίζουμε κάθε κυριακή πρωί ακόμα. Αγαπημένος χαρακτήρας ο Rogue με prestige class τον Shadow Dancer. Έχω παίξει και fighter, druid και barbarian αλλά ο Rogue είναι ο καλύτερος για μένα. Εννοείται ότι τα βιβλία, τα χρωματιστά ζάρια και οι μινιατούρες είναι απαραίτητο αξεσουάρ σε κάθε session.

Έχω κάνει και DM σε Star Wars rpg. Πολύ καλό και σε βάζει στο κλίμα της μυθολογίας του Lucas. Όποιος πορωμένος να το δοκιμάσει.

Νά'τα μας!!!!!

 

[trabakoulas]

Αχ AD&D ωραίες αναμνήσεις.

Εγώ με 2nd edition άρχισα και με 2nd edition τελείωσα, 3rd edition αν και είχα κάποια βιβλία δεν ασχολήθηκα ουσιαστικά

Πρώτος χαρακτήρας thief και γενικά από τα αγαπημένα classes μιας και δεν είναι τόσο combat based όσο άλλοι

Αγαπημένο setting Ravenloft, απλά φοβερός κόσμος, κάθε περιπέτεια έτοιμη από την πιο μικρή (τύπου Children of the Night) μπορούσε να γίνει αφορμή για φοβερές στιγμές και πιστεύω μπορείς να πλάσεις εξίσου καλές αν εκτιμάς και γουστάρεις αυτό το Demiplane

Καλώς ή κακώς το role-playing το έχω κόψει εδώ και κάποια χρόνια.

Ίσως αυτό που να με έκανε να το παρατήσω σιγά σιγά είναι ότι ήταν πιο combat based απ'όσο θα ήθελα, ίσως δεν μου άρεσε να συμβιβάζομαι με κάποια πράγματα, δεν είμαι σίγουρος κι εγώ

Πιστεύω ότι είναι από τα πράγματα που όσο ασχολείσαι, τόσο ανεβαίνουν και πιθανώς αλλάζουν οι απαιτήσεις τόσο για τον DM όσο και για τους παίχτες και φυσικά πάνω απ'όλα για τον εαυτό σου. Το κλειδί για το gaming βέβαια εννοείται ότι είναι αυτοί ακριβώς, εσύ και οι φίλοι σου που παίζετε, εσείς είστε το παιχνίδι.

όπως και να'χει κρατάω πολύ όμορφες αναμνήσεις, όσες ήταν αυτές, και κάποια βιβλία στα ράφια να μου τις υπενθυμίζουν :thanx2:

 

[Leon]

Πιστεύω ότι είναι από τα πράγματα που όσο ασχολείσαι, τόσο ανεβαίνουν και πιθανώς αλλάζουν οι απαιτήσεις τόσο για τον DM όσο και για τους παίχτες και φυσικά πάνω απ'όλα για τον εαυτό σου. Το κλειδί για το gaming βέβαια εννοείται ότι είναι αυτοί ακριβώς, εσύ και οι φίλοι σου που παίζετε, εσείς είστε το παιχνίδι

Ακριβώς όπως τα λες. Όσο παίζεις μεγαλώνουν και οι απαιτήσεις. Και εμείς φυσικά βαρεθήκαμε κάποια στιγμή τα combat based campaigns και σιγά σιγά προχωρήσαμε σε διαφορετικό, πιο ώριμο, τρόπο παιχνιδιού.

Και μην τα περιμένετε όλα από τον κακομοίρη τον DM. Και οι παίκτες πρέπει να λειτουργούν ως συνεργάτες του, να εξελίσσουν τον χαρακτήρα τους να δίνουν ιδέες στον DM για νέες ιστορίες και να προωθούν και αυτοί την ιστορία με τη δράση τους.

Στην τελική το setting και οι κανόνες είναι απλά μια αρχή και μικρή σημασία έχουν. Το παιχνίδι το κάνουμε εμείς όπως θέλουμε. Στο χέρι μας είναι να το εμπλουτίσουμε.

Καλώς ή κακώς το role-playing το έχω κόψει εδώ και κάποια χρόνια.Ίσως αυτό που να με έκανε να το παρατήσω σιγά σιγά είναι ότι ήταν πιο combat based απ'όσο θα ήθελα, ίσως δεν μου άρεσε να συμβιβάζομαι με κάποια πράγματα, δεν είμαι σίγουρος κι εγώ

Αυτό είναι ένα πρόβλημα, αν εσύ θέλεις κάτι διαφορετικό και οι συμπαίκτες σου όχι. Μπορείς πάντα να ξεκινήσεις ένα παιχνίδι με περισσότερο role play και να δεις αν οι παίκτες γουστάρουν. Μπορεί να εκπλαγείς.

Με το Mage the Ascension που παίζω τώρα, αν και οι παίκτες μου ήταν μεγάλοι κάφροι παλιά στο AD&D, έχουν προσαρμοστεί πάρα πολύ καλά. Το έχουν ψάξει το θέμα και κάνουν πολύ καλό role play. Μια φορά που τους έβαλα μάχη, στράβωσαν!